Elf uur. Tweede telefoon van de dag. Augustus dus. Met Van Gansbeke. Met de redaktie van Etcetera. Godverdomme (terzijde). Blablablablabla tegen volgende woensdag.
Zat ik nog maar in Portugal. Maar ik zit hier, waar het MMT samen met KV naar de eerste klasse gaat. Toneel als middenveldspel, Rakovski - slecht akteur - wordt in Polen uitgejouwd. Polen hebben gevoel voor teater. In Portugal is dat weer anders. Terwijl god en klein pierke zich in Avignon de darmen uit de pens vervelen, is er in Montemor-o-Velho een teaterfestival in een middeleeuwse of een anderszins eeuwse kasteel ruïne. Kom er maar om. Begin er maar aan. Streekteaters spelen Gil Bias, Tsjechov, Molière en andere populaire auteurs. Klassieken met voettitels. Geen portugees auteur te bekennen. Dit lijkt Vlaanderen wel. Als de bliksem naar de volgende ruïne, alwaar geen toneel hoewel feeërieke belichting bij nacht. Wenend af.
Montemor-o-Velho of all places. Steenokkerzeel als het ware. Een uitgelezen plek voor volkszangers, oude ambachtenmarkten en wagenspelen. Oom Wanja in zijn knollentuin. Halftwaalf. Eerste telefoon van de dag. Nog steeds augustus dus. Met Van Gansbeke. Met de redaktie van Etcetera. Blablablablabla kan niet woensdag. Wordt zondag. Nee, woensdag. Nee, zondag. Donderdag. Donderdag. O.K., vrijdag. Terug in Vlaanderen dus. Bekende gezichten, gemengde gevoelens. De verenigde theaters hebben een open brief geschreven. Verbazing alom, woede vervolgens: WIE HEEFT ER HEN LEREN SCHRIJVEN ???!!! Wat hoor ik nu? Ze zijn niet tevreden. Ze zijn wèl tevreden over zichzelf en ze praten niet over teater, wèl over geld. Maar simpele duiven, er IS geen geld meer voor jullie teater. Frederik Van Melïe is met de federale goudreserves naar Mexico gevlucht en het morrend volk wil geen voet meer zetten in jullie feeëri-ek verlichte ruïnes. Nobele zielen encanailleren zich met konijnenboeren en sindikaten, die zich encanailleren met de onbekwaamheid en de kwade trouw van kuituurbeheerders, die zich encanailleren met het encanaillement. Gereutel in de zetstukken
Montemor-o-Veiho. Geen telefoon. Halftwaalf. Nog steeds geen telefoon.
Doodse stilte over de ruïnes. Zou het kerstmis zijn?
En zo werd het toch nog een leuke vakantie.
