SHAKESPEARE VERTELLEN VANDAAG
Marc Schillemans, de regisseur van
Wat de vorm en de formulering betreft, ben je dicht bij
"... weet ik wel waar ik sta!
Was het een moeilijke ervaring voor de acteurs?
"Heel moeilijk. Ik heb grote stukken op band voorgelezen om me er van te vergewissen dat het goed zou klinken. Omdat het dialect zo belast is met allerhande connotaties, vergt het zeer veel energie om de tekst geloofwaardig te kunnen overbrengen.
Ik heb gezien hoe de acteurs van ogenschijnlijk onbelangrijke zinnetjes ineens een betekenisvol moment maken. Wat ik ook als positief ervoer is, bijvoorbeeld, dat
'...gij,
Dat zegt men niet in het dialect, maar in het Nederlands evenmin. Die critici hebben het stereotiepe idee dat dialect altijd plat is. Dan is elke taal plat behalve geschreven taal want die 'klinkt' niet.
Als je de woorden als louter klank beschouwt, zonder betekenis, zonder gevoel, abstract, kom je toevallig uit op een heel puur en summier element van expressie. Je moet naar de kank van de taal leren luisteren. De taal op het theater dient niet enkel als middel om iets uit te drukken maar fungeert ook als middel voor het scheppen van een bepaalde sfeer."
Patricia Niedzwiecki
Auteur Patricia Niedzwiecki
Publicatie Etcetera, 1987-01, jaargang 4, nummer 16, p. 16
Trefwoorden dialect • wannes • velde • antwerps • plat • lady • vertalingen • klank • taal
Namen Aarde • Algemeen • Anita Koninckx • Antwerps • Claus • Lady Anne • Reizend Volkstheater • Richard III • Shakespeare • Verklanking • Wannes Van de Velde • Willy Courteaux
Development and design by LETTERWERK