Archief Etcetera

Manifest: Zo wordt mijn liefde steeds opnieuw verteld

Manifest

Zo wordt mijn liefde steeds opnieuw verteld

NA de Metamorphosen kreeg ik op de radio te horen dat het nu wel de hoogste tijd werd om andere theatrale middelen te zoeken om mijn verhaal te doen.

NA een voorstelling van de laatste produktie van Compagnie De Koe deed in de wandelgangen het gerucht de ronde dat het allemaal niet zo slecht was, maar dat ze dringend eens iets anders moesten doen. NA de première van Dood Paard schreef een Nederlandse criticus dat het al bij al nog meeviel. Achteraf bleek dit alleen te slaan op het feit dat hij bang was dat regisseur Matthias de Koning een Discordia-stempel zou hebben gehanteerd.

NA de première van Discordia's fin de saison, Ad memoriam revocare. Proloog, verliet een krantenschrijver na tien minuten de zaal om de dag nadien vol woede te melden dat het nu maar eens gedaan moest zijn. We moeten met z'n allen dringend wat anders gaan doen. We zijn niet meer dan een bende entertainers die men neerschiet omdat men de grap reeds kent.

Meer en meer bepalen theaterpers, schouwburgprogrammatoren, raden, politici, wat wij moeten doen.

Twintig jaar terug bestond het begrip 'artistiek beleid' niet. Nu heeft iedereen er een.

En de goede raad in mijn richting luidt: 'Wat meer theatraliteit. Wanneer eens een Shakespeare, mijnheer Vandervost.'

Wees gerust, ik heb er een gevonden.

Lucas Vandervost

Waarom is mijn gedicht van noviteit,

Van taalspel en van nieuw vertoon gespeend?

Waarom volg ik de trant niet van de tijd

In stijlbegrip en woorden vreemd vereend ?

Waarom schrijf ik steeds op dezelfde wijze

En steek wat ik bedenk in oud gewaad,

Zodat het steeds zijn herkomst zal bewijzen