Archief Etcetera

826 document(en) met "JE NOG HOE ZE" • Resultaten 181 tot 200 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 17, Maart 1987 • Mark Deputter • Claus Peymann in Wenen
vanzelfsprekend ervaren, in een groter bedrijf kunnen toepassen, zodat het uiteindelijk allemaal nog mooier wordt dan het al was, nog effectiever". Dat ligt niet voor de hand...Met spanning, met ontroering zelfs kijk je toe hoe Voss zich steeds sterker achter zijn personage schaart, de verdediging van Ludwig op zich neemt, in diens vertwijfelde strijd tegen de verstikking...Verder kan of durft ze niet te denken; haar broers bezoek zal ook haar leven niet verstoren: "Du kannst noch jahrelang in Steinhof bleiben", stelt ze Ludwig, maar ook zichzelf gerust

Nr. 17, Maart 1987 • Federico Garcia Lorca • Zonder Titel
Maar hoe breng je de geur van de zee over naar een theater of hoe bezaai je de zaal met sterren...Toeschouwster 1 Hoe kon je toestaan dat ze in mijn bijzijn zulke dingen zeggen...De mensen slapen, dan komt de elf Puck, laat ze aan een bloem ruiken, en als ze wakker worden, verlieven ze zich op de eerste de beste die voorbij komt, hoewel ze voor het slapen nog op iemand anders

Nr. 17, Maart 1987 • Tonny Holtrust • Garcia Lorca, met pen en potlood
De kwestie is hier dat de mensen die naar het theater gaan, niet willen dat je ze aan het denken zet over welk moreel thema dan ook...Het betreft een stuk waarin het hem niet lukt iets op papier te krijgen, "nog geen regel, want ze hebben zich losgemaakt en zijn vervlogen, de waarheid en de leugen, de honger en de poëzie...Ze zijn mijn pagina's ontvlucht". Hij noemt de waarheid waar hij in dit stuk mee worstelt, een religieus en sociaal-economisch probleem en illustreert deze uitspraak met een parabel over een rijke en

Nr. 17, Maart 1987 • Johan Thielemans, Marianne Van Kerkhoven • Steve Kemp ontwerpt zichtbaarheid
Amerika kun je aan de universiteit een diploma als lichtontwerper behalen, maar in Engeland is dat nog niet mogelijk...West End heb je te maken met commerciële ondernemingen: als een produktie succes heeft, blijft ze soms tien jaar lopen...het tweede bedrijf is er een zonsondergang: je moet dat sneller laten verlopen dan in de natuur, maar toch mag het niet abrupt lijken; bovendien moesten de verschillende acteurs ook nog voldoende

Nr. 17, Maart 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Tweemaal Shakespeare: Othello en Koning Lear
Marianne Van Kerkhoven zag sindsdien nog Othello bij de Blauwe Maandag Compagnie en Koning Lear bij het NTG...Sindsdien gingen er nog twee in première: Othello van De Blauwe Maandag Compagnie en Koning Lear in het N.T.G...dochters wilde verdelen"). Maar sterker nog dan bij Hamlet, wordt men bij elke Lear-opvoering telkens weer opnieuw getroffen door de kracht en de verwoording van de aangesneden thema's, door de complexiteit

Nr. 17, Maart 1987 • Werner Van den Mooter • Werner Van den Mooter
van de Germaanse Frauenzimmer, daarbij het gezegde van Jan Cremers vader indachtig: Als je geen Duitse hebt genaaid, dan ken je Duitsland niet...Engelse gouvernante en de voor zijn jaren nog redelijk ogende Wotan werd op zijn beurt het hoekje om geholpen door een bezopen kostumeuse die hem in een zeeroversoutfit had gestoken...glorieerde in een adembenemende Akt 3. Het vocale hoofdkwintet deed al zingend vergeten hoe ze er uitzagen en de scenografie was, in stemmig zwart gehouden, bijzonder aannemelijk

Nr. 17, Maart 1987 • Johan Thielemans • De Munt is een huis van hoop
De scène met Bürgel, ook al maakte ze dank zij de zanger-acteur Alexander Oliver een grote indruk, heeft geen duidelijke functie, en staat erg geïsoleerd, terwijl ze in het boek zin heeft als nog een...een vorige scène heeft hij (subtiel, subtiel) de soep geweigerd: hij was toen nog niet "thuis"; maar nu hij zich voorstelt hoe positief de mensen zich na zijn dood over hem zullen uitlaten, ook al...Deze perverse methode van regisseren heeft echter een kwalijk gevolg: ze laat de componist in de kou staan

Nr. 17, Maart 1987 • Klaas Tindemans • Maakt Sam Bogaerts theater uit leedvermaak?
Zo wijzen ze erop dat de zgn...Ze kunnen echter bij dit herdefiniëringsproces niet ontsnappen aan de spelregels die ze zelf al 23 jaar hanteren, en blijven gevangen in de vicieuze cirkel...Hoe concreet, "herkenbaar" de middelen ook zijn-de kerstavondsfeer, de grofheden, vaak in sappig dialect, de komische clichés - , bij Bogaerts verwordt het stuk tot een akelige, naakte parabel over de

Nr. 17, Maart 1987 • Alex Mallems • Doe maar gewoon, dan is het al...
Dan ervaar je ook hoe moeilijk het zoeken naar zo'n regisseur is. Ten eerste omdat je geconfronteerd wordt met een beperkte financiële situatie: niet iedereen is bereid om voor een klein bedrag te...Als je dat nog eens op muziek zet, dan krijg je een vervreemdingseffect dat het clichématige in feite nog benadrukt...Begin vorig jaar ging je solo met het zelf vertaalde Max, of hoe, of wat van Manfred Kar ge3 in een regie van Paul Peyskens - nog een docent uit je Conservatoriumtijd

Nr. 17, Maart 1987 • Luk Van den Dries • DOSSIER OPLEIDING
Hoe vermijd je dat lesgevers zich beperken tot het aanreiken van bestaande oplossingen, van de eigen truuks...Hoe verhoud je je tot de verschillende acteertheorieën en -methodes die vooral in de 20ste eeuw zijn ontwikkeld...Je moet ze dus altijd wegduwen van wat je zelf gedaan hebt, ze het zelf laten zoeken, en als ze denken het gevonden te hebben, hun tien andere mogelijkheden geven

Nr. 18, Juni 1987 • Luk Van den Dries • Tie3 zonder Tone Brulin
De promotie van de theatermiddenstand is gericht op de kweek van een vaste klandizie: de ene werft voor leden en steunende leden, de andere biedt je aan een stoel te kopen, bij nog een ander...Je probeert een eindje mee te rijden, merkt dan ineens een ander traject, tracht dat alsnog in te halen, voor je het weet zit je in een donkere tunnel...Op die manier krijgen de talloze eindjes een verrassende draai: terwijl je nog bezig bent ze aan mekaar te knopen, werpt men steeds nieuwe vragen op, over werkelijkheid en ideologie, taal en

Nr. 18, Juni 1987 • Frank Peeters • Theater maken in de tegenstroom
Wat Agave op het eind van het stuk tragisch maakt, is niet dat ze bacchante is (geweest) maar dat ze als bacchante de moeder van Pentheus is. De veeleer uit-beeldende functie van de bacchanten...Zijn profetie "Je naam voorspelt je lot: 'penthos' betekent rouw" fluit hij als deuntje voor zich uit...en ze haar kindermoord inziet (de leeuwekop blijkt Pentheus' hoofd te zijn), heeft ze zich een paar keer om haar as gewenteld waardoor het lange witte kleed als een streng rond haar lichaam

Nr. 18, Juni 1987 • Marianne Van Kerkhoven • De Glamour en Glitter van het Vlaamse...
geschud bij het ontstaan van een hele reeks kleine theaters die eventueel uit ditzelfde repertoire gingen putten én door het reduceren van zijn eigen produkties tot een 8-tal per seizoen: in plaats van nog...Een steeds groter wordend deel van de cultuur gaat vandaag binnen commerciële mechanismen functioneren; kunstprodukten worden in een dergelijk kader alleen nog "geconsumeerd". Als de overgrote...nog eens hetzelfde doen

Nr. 18, Juni 1987 • Pol Arias, Johan Thielemans, Luk Van den... • K R O NI E K
Je merkte ook dat de begeerte van de Nederlandse critici binnen de jury om die Vlaamse voorstellingen voor te dragen misschien nog groter was dan bij de Vlaamse juryleden...Als men een stuk van Bourdet ziet, vraagt men zich soms wel af of ze buiten die merkwaardige symbiose tussen een schrijver en zijn gezelschap nog wel dezelfde diepe werking hebben...Maar als bij de première luid applaus weerklinkt herzien ze meteen hun mening en praten je naar de mond

Nr. 18, Juni 1987 • Mark Deputter • Mark Deputter
De enige zinvolle vraag die je je daarbij kan stellen, is die naar de kwaliteit en de relevantie van de manier waarop de theatermaker zijn medium heeft bespeeld...bekijken een scène zoals ze ze vinden, zonder ze te bevragen, zonder te willen weten in welke tijd ze gesitueerd is of gelijkaardige vragen te stellen...Zo'n theater én zijn publiek verdienen dan ook een ernstige behandeling: als je je dan toch geroepen voelt om "te spitten in de dorre grond waarop hedendaagse Vlaamse theatermakers (moeten) werken

Nr. 18, Juni 1987 • Luk Van den Dries • Ook het Israëlische volk is niet heilig
Het verbale element neemt daar een bijzondere plaats in, maar nog belangrijker voor mij is het transformatieproces van het ene personage in een ander, in die mate dat het ook als thema in mijn werk...Opnieuw staat de transformatie centraal, van een groep archeologen die terwijl ze een site opgraven veranderen in de oorspronkelijke bewoners, met behoud van een aantal hedendaagse trekken...De kwetsuur als natie, gekerfd door de vrijbrief die de geallieerden aan Hitiers Endlösung gaven, en waarvan de dokumenten vandaag nog aan het licht komen, is pas heelbaar wanneer we onszelf niet meer

Nr. 18, Juni 1987 • Johan Thielemans, Pol Arias • Peter Sellars, Amerikaanse wonderknaap
Je leert van hun uitdaging, dat kan stimulerend werken wanneer je ze niet in slaap wil wiegen...Het geschikte ogenblik Hoe bereid je een voorstelling voor, gaat dat vlug...Dat zijn beelden die je in reserve houdt en waarvan ik weet hoe die in Amerika gaan aankomen, maar niet in Europa

Nr. 18, Juni 1987 • Pauline Mol • DAG MONSTER
welnee - welnee, je bent er nog - je bent nog heel meisje papa laat ze ophouden ze maken me zo bang ...de weg was lang ik liep en ik liep de sneeuw was hoog het bos heel...verborgen een blinkend mes jij snijdt mij ja, ze snijden je in stukken ze klemmen zich helemaal om je heen ze drukken je in elkaar totdat je stikt ik stik...zus 1 hou jij je hand er maar vanaf ik zal je laten zien hoe ik dat doe (Ze stuurt zus 2 weg) zus 1 dat listig plan van mij was niet kapot te krijgen de week

Nr. 19, September 1987 • Alex Mallems, Hildegard De Vuyst • Jan Fabre werkt aan een operatrilogie
Maar hoe meer ik te weten kwam over haar, hoe beter ik ook wist dat ze fantaseerde en leugens vertelde...Dat gevoel dat ze je geest niet klein krijgen, dat ze je daar niet kunnen raken ligt in die muziek...Ik word er mij van bewust hoe pervers de schoonheid van klassiek ballet is. Ze berust op een verminking van de mens

Nr. 19, September 1987 • Dirk Bohnen • Simultaan
Hij ging weer naar zijn eigen kamer waar ze daarnet nog was; het bed was nog warm en het had nog haar geur; ze had het hem al gezegd toen ze Rome buitenreden, ze kon - ten gevolge van een shock - al...Elk wist wat hij kon zeggen en wat niet en hoe hij dat moest zeggen - dat was een geheim akkoord - als ze dan dacht aan al de onzin die ze ooit van anderen had gehoord - en je kon toch niet...Ze wilde niet, kon niet, ze was bang te zullen stikken of flauw te vallen - maar ze wilde uiteindelijk toch - 't was nog beter dat ze verstikt en uitgewist werd door hem en zo alles te vernietigen wat