Archief Etcetera

716 document(en) met "Kon-takthof" • Resultaten 181 tot 200 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 19, September 1987 • Jeanne Brabants • Maar wij moeten verder
Deze twee vrouwen, de eerste Poolse van geboorte, dan andere Ierse, namen de erfenis van Diaghilev op en bewezen in tien jaar tijd, van 1929 tot 1939, dat een land zonder ballettraditie wel iets kon...Een groep als die van José Limón kon in Brussel niet optreden: er was geen publiek voor...De danser moest hard werken en het publiek kon dit zien aan hun van zweet druipende lichamen

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Drang naar vernieuwing leeft in grootste schouwburgen
tienjarenclausule", die stipuleerde dat een acteur na tien jaren dienst nagenoeg niet meer ontslagen kon worden...Zoals gezegd, werd deze voorstelling op z'n zachtst gezegd gemengd onthaald, maar dat kon de pret niet drukken...Integendeel, over het gehele seizoen genomen kon de nieuwe directie rekenen op een plaatsbezetting van zomaar 87%, d.w.z

Nr. 20, December 1987 • Erwin Jans, Johan Thielemans, Klaas Tindemans, Pol... • KR O N I E K
Maar het publiek houdt ervan: de Arca-schouwburg kon zijn seizoen in Gent met volle zalen starten...Je kon kritiek hebben op het reilen en zeilen aldaar, maar het had een noodzakelijke functie

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk Sehnsucht van
De duisternis, de kou in mijn neusgaten, en ik kon met niemand praten...Ik kon bijvoorbeeld op een dag niet meer praten...Marianne als ik hem tenminste een verhaal kon vertellen over de onvoorwaardelijke gehoorzaamheid

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk van twee dagen
De duisternis, de kou in m'n neusgaten, en ik kon met niemand praten...Ik kon bijvoorbeeld op een dag niet meer praten...Met Marianne aan mijn zij loop ik over de lei o, kon ik u maar verlokken voor een wandeling aan het strand van Knokke naar vriendschap zo een mateloos verlangen ode aan

Nr. 20, December 1987 • Luk Van den Dries • De schriftuur van Blauwe Maandag Compagnie
Plaats- en tijdsaanduidingen zijn in deze tekstversie kon-kreter, enten zich op de eigenschappen van het decor (openingen midden, links en rechts) worden resp

Nr. 20, December 1987 • Johan Thielemans • Brecht is een zwembad, Molière een oceaan
Voor het eerst kon ik gestalte geven aan wat ik mij als kind had voorgesteld: Othello loopt een muur op, of Hamlets vader zit als een kind op zijn schouders...Maar in Torhout is er geen trek, dus kon dat niet...Ik kon niet in de tekst duiken, zoals ik dat bij Shakespeare doe

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Michel Uytterhoeven: "Ik wil een kijkgedrag ontwikkelen"
Daar zou ik zowel technisch als financieel de zwaarste inspanning van Klapstuk voor leveren, maar ik zag geen enkele choreograaf aan wie ik echt een vola-vondproduktie kon vragen...Organisatorisch kon het niet anders...Ook technisch was het te gevaarlijk om publiek onbegeleid te laten en ook akoestisch kon alles niet tegelijkertijd

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Alchemie in een keurslijf
Dit complex creatief in de kijker brengen kon hier misschien een duw aan geven...plaats van het publiek zich vrij in dit boeiende gebouw te laten bewegen, zodat het zelf kon kiezen waar en naar wat het hoelang kon kijken, werd het als een troepje kleuters bij de hand genomen: Ro

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Klapstuk 87
De produkties die mij echt konden boeien - en voor zover ik van anderen kon opvangen, sta ik met deze mening niet apart - waren het werk van hier reeds bekende artiesten...Hun duo Pudique Acide/Extasis kon misschien nog als een spielerei geklasseerd worden, zij het van virtuoze makelij, maar het groepswerk Mort de rire was een hoogtepunt: prachtig gedanst, loepzuiver

Nr. 20, December 1987 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
te meten, maar ook om discreet even te tasten of je links of rechts "droeg", want dat kon de snit bepalen

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans, Johan Thielemans, Gunther Sergooris, Erwin... • K R O N I E K
gewichtig klinkende platitudes, meestal een scherp te-gengewicht: het zondagnamiddagtafereel in Tars/zan, de thriller-intrige in Franslz relativeerden een moraal, die overigens precies hierdoor geen moraal kon...Lang was men van mening dat die waarheid alleen bereikt kon worden door te steunen op één traditie en één cultuur, te wortelen in één grond

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Dirk Van Dijck, een onstuimig acteur
Dacht ik, want het enige dat uit die afwijzing bleek, was het feit dat ik onmogelijk, nog steeds, definitief kon kiezen...Je kon ook niet om het even wie vragen om het te komen regisseren, meestal was dat niet te betalen, en de acteurs redeneerden meestal: "Nee, we gaan niet bij het NVT spelen, daar verbranden we onze...Maar ik voelde daar van hem een geweldige motivering, die ik telkens ook tot de mijne kon maken

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alex Mallems • Ariane Mnouchkine:
Er was de noodzaak om een theatertekst te schrijven vooraleer het spektakel zelf gecreëerd kon worden...Hoe meer geïnteriori-seerd alles kon blijven, hoe onzichtbaarder het werd, hoe waarheidsgetrouwer ook én hoe juister

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Sire, er zijn geen grenzen meer
Na een acteur of actrice gekocht te hebben die je dingen kon laten doen, na de lange braspartij van steeds zatter wordende acteurs, kwamen we op de hoogste verdieping: de acteurs op rij

Nr. 21-22, Mei 1988 • Johan Thielemans • De "Duitse methode" in de opera
geuren en kleuren van Afrika opsnuiven (het weinig bevredigende resultaat dat Die Neger was, konden we enkele jaren geleden ook te Brussel zien). Bij de Otello van Boito-Verdi kon hij terugvallen op zijn...Bij Wagner is dat niet nodig, want alles wat hij op de notenbalk neerschreef, kon hij moeiteloos door een theorie verantwoorden...Lulu De vertaalmethode werd bij de vorige voorbeelden altijd onder controle gehouden, omdat de regisseur een standpunt innam, waarrond hij zijn nieuwe beelden kon laten functioneren

Nr. 21-22, Mei 1988 • Karel Van Keymeulen • Eva Bal:
Aimé gaf de juiste correcties, die ik aanvoelde maar niet kon maken, aan de bewegingen

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Noréns Nachtwake in KVS en BMC
onneurotisch', 'kleine terugtocht', 'met de stem van een oude man', 'naakt', 'alsof het haar niets kon schelen, de wereld veranderd was', enz

Nr. 21-22, Mei 1988 • Charles Van Lerberghe • Charles Van Lerberghe: PAN
Ik kon ze niet volgen tot in de boskes... met mijn astma, door al die bloemen...Pastoor En het kon voor u niet rap genoeg gaan

Nr. 21-22, Mei 1988 • Jef De Roeck • Afscheid van verleden en toekomst
Driehoek In de eerste helft van de jaren '60 maakte minister Van Elslande, "al dan niet in een electorale stunt", dat het NTG kon ontstaan...dachtengeheel, stilaan iets te formeren, waarvan we op een gegeven ogenblik gedacht hebben dat het zich in een gestructureerd plan kon neerslaan...Al ging het een andere richting uit dan in 1968 kon worden voorzien: T 68 bedoelde niet meteen zich te gaan bemoeien met de opvatting noch met de praktijk van de samenleving, terwijl het politieke