Archief Etcetera

475 document(en) met "Uit het hoofd" • Resultaten 181 tot 200 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 36, December 1991 • Willy Thomas • Iemand graag zien
Zelfgenoegzaam 'zoeken zij het nar-rendom buiten zichzelf'. Eén alinea uit het artikel van D. Lauwaert die toevallig niet toevallig dit stuk tegelijk met 'Ein traum, was sonst' van H. J. Syber-berg...Voor de voorstelling die hem het hoofd kostte aan het K.M.C...Misschien maakt Decorte geen 'voorstellingen' meer, maar des te meer gebeurt er telkens iets tussen 20u30 en plusminus 21u30 (afhankelijk van het been waarmee hij om 14u uit zijn bed is gestapt). Om

Nr. 37, April 1992 • Marcel Otten • 'Waarom kijken we niet gewoon naar de...
Ritsema slaagde erin om het mitrailleurvuur van de beelden uit De Opdracht helder en transparant te maken en daar ben ik hem zeer erkentelijk voor, want nu snap ik tenminste wat ik zo'n twee jaar...Met het langzame verglijden van het landschap wordt de geschiedenis van de mens in perspectief gebracht: de mensheid in haar geheel als onbeduidende factor en het individu als toeschouwer der...Soms mondt dit uit in een hilarische interactie met het publiek: "Ik verlaat de lift als hij weer stopt (...) en zonder opdracht sta ik op een dorpsstraat in Peru...", Muller als komedie -schrijver

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De tekst en zijn varianten
Er zijn theatermakers - ik noem, niet uit ijdelheid, maar omdat ik de discussies meemaak, het werk van Ivo Van Hove, waar ik als dramaturg bij betrokken ben - die het naturalisme niet alleen bekijken...Josse De Pauw). Het vertelt iets over de manier waarop taal in je hoofd zit, erin rondspookt, een eigen leven leidt dat soms kan samenvallen met een 'boodschap', en soms ook niet, het vertelt iets...Tot nader order bestaat het overgrote deel van de theaterpraktijk - in Vlaanderen en elders - uit een confrontatie met een repertoire uit heden en verleden: ik had graag wat meer stemmen gehoord, van

Nr. 37, April 1992 • ERwin Jans • Arne Sierens Gent en de wereld
De kracht van Sierens stukken is voor een belangrijk deel het vermogen om het dramatisch conflict te laten groeien uit het zelfstandige leven van zijn personages...Het is alsof het hoofd van de schrijver uit mekaar is gebarsten en dat al zijn bekommernissen, zowel persoonlijke als professionele, zich hebben verpersoonlijkt in de personages die hem voortdurend...Het hoofdpersonage is Richard, een schrijver die aan een theaterstuk werkt over Orfeus, de mythische zanger die in de onderwereld afdaalde om zijn geliefde uit de dood op te wekken

Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
Kunstenaars uit het noorden probeerden 'souvenirs' uit Italië, waar ze hun hart verloren hadden - dat gold zeker voor Goethe - te ensceneren in hun eigen omgeving...Zoals Benjamin het zegt: "Indien de Kerk erin geslaagd was de goden uit de gedachten van de gelovigen te verdringen, dan zou de allegorie nooit ontstaan zijn...Het is pijnlijk om zo'n nederlaag zo vroeg al vast te stellen -Goethe was niet zó oud, toen hij Torquato Tasso schreef - en daar geen conclusies uit te trekken

Nr. 38, Mei 1992 • Geert Sels • Theater Teater
De artistieke leiding is in handen van Jappe Claes, bezieler van het eerste uur, en Pol Dehert, sinds vorig jaar terug uit Groningen, is er dramaturg...Het klinkt paradoxaal, ik weet het, maar dat is het ook...De sleutels van het psychologisch-realistisch theater passen niet meer in het slot van Stramms replieken

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Ik heb je mond gekust, Jochanaän
Dat moet dan de 'oude cisterne' uit het libretto voorstellen...Eén keer is er veel warm licht te zien, als uit het Salomé, De Munt/ Ruthwalz niets een groep christenen verschijnt...het afgehouwen hoofd van Johannes de Doper slechts bordpapier en zijn de noten het enige echte wat te bespeuren valt

Nr. 39, December 1992 • ERwin Jans • "Ben ik dan uit de tijd gevallen?"
De ondervraging in One for the road of Mountain Language heeft niets te maken met wat er zich in het hoofd, in de psyche van één personage zou kunnen afspelen...Nochtans was de programmabrochure erg duidelijk met daarin een lijst van internationale politieke gebeurtenissen uit 1957, het jaar waarin Pinter het stuk schreef...Bogaerts bespeelt een aantal van die registers: het komisch-groteske van het duo Spaak, de dienstmeid Vera (Tania Van der Sanden) die zo is weggewandeld uit een boulevardstuk

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
Vanaf dat we uit het gat van onze moeder gestort zijn en af beginnen te sterven op zoek naar het gat van onze vader, doen we aan stervensbegeleiding...Daardoor dreigt het geslacht Schreber uit te sterven, zodat hij de droom van de vader omtrent het nieuwe Duitse mensengeslacht niet voort kan zetten...Als zijn stukken nauwelijks een plot hebben, nauwelijks 'handeling' kennen in de traditionele betekenis van het woord, als zijn stukken bestaan uit het ontvouwen van een situatie en van de personages

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
Wanneer een solist of het koor aan de beurt waren voor hun nummer, gingen ze daar ook voor staan: vooraan op het podium, gezicht naar het publiek, de borst vooruit en de benen stevig uit elkaar en...Dankzij uiterst subtiele elecrronische manipulaties op band en tijdens de uitvoering beweegt de muziek als het ware door de zaal en het is aan de luisteraar/ toeschouwer om in zijn hoofd de reis langs...nog wel spreken van opera of muziektheater ? Volgens hen wel: het theater speelt zich af in de muziek zelf en in het hoofd van de luisteraar en bovendien is juist een gebruik van de totale ruimte als

Nr. 39, December 1992 • Patrick Jordens • Herwig Deweerdt
Een goed verteller slaagt erin om beelden tot stand te brengen in het hoofd van de toeschouwer; je zou kunnen zeggen dat het een film is voor de arme man...Het was zeker niet de bedoeling om het verhaal en de bijhorende sfeer te laten verdwijnen in het voordeel van de vorm...Deweerdt: In eerste instantie ging het mij om de emotionele kracht en gelaagdheid van die muziek (toevallig of niet klassieke muziek uit de Romantiek). Die extreme gevoelens van grote vreugde en diep

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Het liep uit op een ruzie, wat aanleiding gaf tot een slag, tot de kinderen het verhaal niet verder meer wensten te vertellen...Zo bestond Het Tapijt uit losse elementen en daar kon een jongetje van tien van genieten, terwijl een dame van tachtig me zei dat het helemaal de Kabbalah was...duidelijk blijkt uit de aanwezigheid van het voetlicht, "het mooiste licht dat er bestaat

Nr. 39, December 1992 • Gunther Sergooris • Freudiaanse huwelijksanalyse
Op het einde van het tweede bedrijf, nadat Calaf de drie raadsels heeft opgelost en recht krijgt op Turandot, en op het moment dat zij zich verslagen weet, trekt ze onder het zingen van de woorden Non...het bruidskleed uit dat zij van bij het begin draagt...Maar hij aarzelde en was onzeker, hij schoof de karwei voor zich uit tot de dood hem van de beëindiging van het werk verloste

Nr. 39, December 1992 • Janine Brogt • Hoezo repertoire?
Het elan, dat het theater na de Tweede Wereldoorlog vleugels had gegeven, was opgebrand; het angelsaksische repertoire was niet langer nieuw, en het publiek had een televisie in de huiskamer gekregen...Die situatie is veranderd; iedereen put met enthousiasme uit het wereldrepertoire...En het idee om, bij voorbeeld, een beeldend kunstenaar uit te nodigen om een half jaar mee te komen werken en zo te zien hoe het werk elkaar wederzijds kan beïnvloeden, is onuitvoerbaar

Nr. 39, December 1992 • Gommer van Rousselt • Hoezo repertoire?
Het ligt met andere woorden voor de hand dat een 'ensemble' een onderdak, een huis zoekt, krijgt of wordt toegewezen om in relatieve creatieve rust haar repertoire uit te bouwen en te tonen aan een...ensembles, zij die begeleiding en steun het hardst nodig hebben, volledig uit de boot of worden hoogstens als artistieke bootvluchtelingen behandeld: een droge broek en oprotten...Het ensemble wordt verplicht om binnen het huis een 'tweede plateau' (een labo, een broedcel, een shuttle...) op te bouwen waar aankomend talent (van buitenaf aangetrokken en komend uit verschillende

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
De choreografe zeult rond met het hoofd van Carlota Lagido alsof er geen levenloos lichaam aan verbonden is. Lagido probeert zonder succes om te gaan met een op haar lichaam aanwezige hand...Vernederd sta ik daar, ik wacht tot het afgelopen is en kijk al uit naar de volgende ontmoeting...Een komischer uitwerking van hoe iedereen doelloos van het een naar het ander holt en het de medemens bijzonder lastig maakt, is Running, een uit de hand gelopen opwarmingsoefening waarin een

Nr. 40, Februari 1993 • Klaas Tindemans • Een mijnenveld waarin je geen rechtlijnige wegen...
Schaalvergroting in het theater, en dat is niet altijd even prettig voor theatermakers die nauwelijks uit de marge (materieel en artistiek) getreden zijn, dwingt tot een ander soort planning, dwingt...Terwijl daardoor drie vierden van het stuk achter een goed klinkend verhaal verdwijnt: de 'filosofische' vernietiging van het heldendom, de lichamelijkheid van het lijden bij de helden, burgers en...Ze roert, ze staart, ze mompelt - het hoofd in de wolken - ze ziet

Nr. 41, April 1993 • Inhoudstafel
Uw abonnement wordt automatisch verlengd, tenzij u het opzegt één maand voor het afloopt...19 Polemiek: het Brussels Kunstenfestival Johan Thielemans' pleidooi voor een internationale cultuur in Brussel...37 Beleid: het nieuwe podiumdecreet Een aantal bedenkingen door Hugo De Greef

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • Ervaringen uit de schuilkelder
Een flirt leidt tot een zoenpoging, maar elke keer als de jongen toenadering zoekt, wendt het meisje het hoofd af...De wand met stoelen wordt tegen hem aangegooid, de meisjes springen tegen hem op om hem uit te putten, om hem het spreken te beletten...Gezworen rivalen slaan de handen in elkaar om het nieuwe, het onbekende meedogenloos uit te schakelen

Nr. 41, April 1993 • Karolien Derwael • De waarheid van de leugen
De onbedwingbare stemmen in hun hoofd, de realiteit van hun verbeelding, het doet me aan Beckett denken...Door te overdrijven, de pijn te laten escaleren, zoals in de scène waarin Dirk Roofthooft een elastiekje over zijn hoofd trekt en het door grimassen laat wegschieten...door de 'personage-afbouw' tijdens de korte onderbrekingen, in het uitwisselen van blikken, door het rustig drinken van koffie en het als acteur observeren van het spel van de ander, iets waartoe de