Archief Etcetera

436 document(en) met "VAN JE LICHAAM." • Resultaten 181 tot 200 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 47, December 1994 • Gunther Sergooris • Don Giovanni in de Vlaamse Opera, Tristan...
Dit heeft veel weg van ontnuchtering na Giovanni's sirenenzang, maar evenzeer is het de bescheiden triomf van de redelijkheid na het uitrazen van de passie...Vaak krijg je de indruk dat de regisseur, ook als beeldend kunstenaar bekend, de onbeholpenheid van de personages tracht op te vangen door er op het toneel een soort klank- en lichtspel van te maken...Rood is de kleur van Isolde, niet alleen haar haar is rood, maar rood tref je altijd opnieuw aan in haar kledij: een bloedrode jurk op het einde van I, en rode striemen in het witte kleed in II en III

Nr. 47, December 1994 • Luk Van den Dries • Quartett door het Berliner Ensemble
Vooral ook lust die zich manifesteert als spel — dus als tegendeel van drift — als superieur door spelregels gereguleerde vrijplaats voor het aftasten van de grenzen van de ander: hoe ver kan je gaan...Je kan hem lezen als analyse van de liefde en de bezetting van de partner in termen van macht...het gebeente uit de wurggreep van het vlees'. Maar het lichaam, bevrijd van de bijkomstigheden van het vlees, loopt leeg

Nr. 48, Februari 1995 • Tuur Devens • Twee boeken over beeldend theater in Nederland
Deze mensen noemen zich theatermakers die een fascinatie hebben Voor de dramatische kracht van materiaal dat in beweging wordt gebracht'. Je krijgt beroemde solospelers, zoals Jozef van den Berg...Ik geloof dat de dans in deze context belangrijk is, omdat zij juist de rebelse kant van lichaam weergeeft, zij eist de authenticiteit van het lichaam op in dit universum...De beelden van opspattend water, van kruipende lichamen, van glijdende en klimmende mensen, van eenzaamheid in zijn naakte puurheid, die beelden boeien constant, anderhalf uur fascineren ze, maar je

Nr. 48, Februari 1995 • Johan Thielemans • Peter Sellars blijft verbazen
Later kwamen de ensceneringen van de opera's Julius Caesar (Haendel) en The Death of Klinghofer (Adams). Toen Gerard Mortier directeur van he festival van Salzburg werd, maakte hij Sellars tot één van...De tweede reden heeft met gevoelsgebieden van de tekst zelf te maken: net zoals de jood in het Europa van de Renaissance wordt de zwarte in het Amerika van vandaag gediscrimineerd...Welk soort verhouding tussen twee mannen maakt het mogelijk dat één van de twee bereid is om zijn lichaam te offeren zodat de hartewens van de ander in vervulling kan gaan

Nr. 48, Februari 1995 • Ilse Vandesande • Splendid's van Jean Genet door Het Zuidelijk...
binnengaat word je overvallen door keiharde muziek, het verpletterende lawaai van mitraillettes en het gekrijs van losgeslagen, mysterieuze figuren...Van Hove slaagt er vanaf het eerste moment in de sfeer van de voorstelling te bepalen: de ruimte baadt in schemerdonker, een kakafonie van geluiden komt je tegemoet, er wordt op je geschoten... Kortom...Wanneer de radio bruusk afgezet wordt, krijg je een duidelijker beeld van je omgeving

Nr. 49, April 1995 • Johan Reyniers • Nomaden over de grens van de taal
Je kunt dat zien als een relativeren van Hölderlins waanzin (met als redenering: misschien was hij wel niet echt gek, of toch niet helemaal), maar voor hetzelfde geld maakt het de zaak nog erger: wat...Door schizofreen te worden hebben ze een spiegel geschapen van de cultuur die hen het leven onmogelijk maakte — tenminste als je er radicaal over nadacht of er diep onder leed...Maar hoe meer je weet, hóe aangrijpender de dingen ook worden, daar ben ik vast van overtuigd

Nr. 49, April 1995 • Véronique Rubens • Verborgen intenties
Als toeschouwer ervaar je wel de aanwezigheid van een gesofisticeerd mechanisme dat zowel de choreografische als de muzikale inhoud schraagt...Spelen en leren De inzet van de produktie heeft op die manier minder te maken met het opbouwen van een 'spektakel' dan met het doordrijven van het spelplezier van de makers...Ook de verwisselbaarheid van sommige delen suggereert dat de kracht van ieder deel — of van iedere presentatie van een werkproces — voorrang heeft op de opbouw van het geheel

Nr. 49, April 1995 • Peter De Jonge • Privé-domein
Hoogstens kan je spreken van een parcours met enkele vooraf vastgelegde bakens waarlangs het publiek gegidst wordt door gastheer Lamers - een gastheer in grijze smoking...Zoals elke voorstelling van Discordia is deze voorstelling een spel van vragen, niet van antwoorden...Dit gegeven tilt Texts for nothing uit boven de gêne en het voyeurisme die doorgaans de kop opsteken wanneer acteurs ons confronteren met het schandaal van hun aftakelende lichaam

Nr. 49, April 1995 • Stef Ampe, Geert Opsomer • Over kannibalisme en verscheidenheid
Je manier van kijken verandert volledig indien je als ervaren Vlaamse theaterbezoeker opeens in de huid kruipt van de door Les Vils Scélérats gemobiliseerde achterban...Je leert er alles over de mise-en-scène van het dagelijkse leven, over de 'dramaturgie van een stad' (cfr...Van de niet-klassiek geschoolde acteurs en de plastische vormgevers van het Vlaamsche Volkstooneel, over de amateurs van Decorte en Fabre, tot de machtsgreep van choreografen en plastische kunstenaars

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Dat heeft zulk een fysieke impact van direct medeleven met de actrice (en niet met het personage), dat je de vraag kan stellen of het in de soberheid van de rest van de opvoering geen overdreven barok...Solo Terwijl je bij het Ro Theater de wederwaardigheden van Hekabe volgt, realiseer je je plots hoe dicht dit onbekende stuk van Euripides bij de tekst van Koos Terpstra staat...Waarom om deze ene zwaar getroffen vrouw wenen, als je tot de bittere conclusie moet komen dat lijden de regel is. Als toeschouwer van dit schitterende stuk begrijp je achteraf niet waarom het

Nr. 50, Juni 1995 • Paul Demets • Het gedanste Voorland
Wat de dans met de muziek verbindt, is het naar buiten treden van ritme en maat en in de vereniging van beide, het invullen van de tijd met de ondeelbare inhoud van een dynamische verbinding van fasen...eigenlijk van alle tijden is. Zo krijg je bij de dansvoorstellingen van het Speelteater in het algemeen de indruk dat de soms overgeëstethiseerde vormgeving een parallel blootlegt met de...Dan wordt meteen duidelijk dat men niet meer, zoals Isidora Duncan dacht, kan spreken van een lichaam als een wit blad papier, een restant van onschuld en natuurlijkheid, zodat het lichaam alleen maar

Nr. 50, Juni 1995 • Etienne Decroux • De mime onder een glazen koepel
Ander beeld: Michelangelo raadt het volgende aan: 'Zorg ervoor dat je standbeeld zo gemaakt is dat, als het van de helling van een berg zou afrollen, het helemaal beneden geraakt zonder dat er ook...Wat ik de romp noem, is in feite het hele lichaam, armen en benen incluis ... op voorwaarde dat deze armen en benen slechts bewegen na het signaal van de romp en vervolgens de krachtlijn van die romp...Het is méér onnatuurlijk, méér ongewoon, de armen tegen het lichaam aangedrukt te houden, dit leidt uiteindelijk ook méér af, dan wanneer de armen van het lichaam loskomen als de romp die ontroerd

Nr. 50, Juni 1995 • Lukas Vandenabeele • Etienne Decroux
Ik denk aan de woorden van Descartes: 'Je ne veux même pas savoir s'il y a eu des hommes avant moi'. Decroux is niet naar het theater gegaan vanuit enige belangstelling voor de kunst...Het lichaam van de Decrouxiaanse mime is een artificieel lichaam, gegeometriseerd, de chaos en de onvoorspelbaarheid is in banen geduwd...Je ne veux pas montrer mon individualité'. Of om het met de woorden van Cézanne te zeggen: 'Je veux douer les choses d'un sentiment d'éternité... un art solide et durable comme l'art des musées

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik geniet stilaan van het tussen het houtklieven door uitspreken van woorden...Woorden die je een houvast geven, omdat je ze zelf - na een lange voorbereiding - hebt kunnen kiezen...De aria van Maria Callas doet al snel een lichte huiver door het lichaam kruipen, maar hier is het vooral de stap die Oblomov durft te nemen die me raakt

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Hoe gaat dat met geld, wat kan je wel en niet meer zelf besluiten, waarom bemoei je je wel of niet met het werk van anderen...zij reflecties van het lichaam en de ziel op de wereld van nu...Ik denk dat dit de frustratie is van het werk dat wij doen: als je het verhaaltje neerschrijft, en je vertrekt vanuit de betrokkenheid van de kunstenaar, dat je niet meer uniek bent, want alle

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Griet Van Laer, tot voor kort Vlaams Theater Instituut, nu Meg Stuart Company Agatha van De Tijd was voor mij de vreselijkste theaterervaring van het voorbije seizoen...de produktie van De Tijd gebeurde er niets met die mooie, suggestieve tekst van Duras...Angels in America had ook zijn schoonheidsfoutjes, maar ik vind het een fantastisch dat je mensen een hele dag in de zaal kan houden zonder dat ze zich gegijzeld voelen... een gevoel dat je soms al

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
Toch heeft diezelfde Van Manen in de jaren zestig en zeventig veel gedaan voor de acceptatie van dans in het algemeen en van het lichaam als drager van sociaalculturele normen en waarden in het...Als kunstenaar concentreerde Van Manen zich vooral op het onderzoek naar het lichaam en de manier waarop dat lichaam betekenissen communiceerde...De cultuur van de jaren tachtig, waarin het lichaam en de gezondheid overbelicht waren geweest, werd weggevaagd door de realiteit, waarin de rol van het lichaam in een totaal ander licht kwam te staan

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
het licht van die concentratie op het moment en van die bereidheid tot reactie op wat komt, wordt ook duidelijk dat een lichaam meer is dan een louter fysisch gegeven...Eén van de dingen die je als danser leert doorheen improvisatie is het vinden van de grens tussen loslaten en controleren, en dit zowel op puur fysiek als op emotioneel vlak...En het is pas op het moment dat je jezelf toelaat intuïtief te 'zappen' van het ene groepje naar het andere en wanneer de associaties bij wat je ziet vrij worden gelaten, dat improvisatie echt

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Het zeggen, zingen of brullen van de tekst, een tekst die vooraf vastligt, is slechts één van de bewegingen van het lichaam...Als je echt luistert - en met iemand met de présence en bijna magische uitstraling van Matthews ontkom je daar niet aan - kom je ziek buiten...Matthews kruipt met zijn door ziekte uitgeholde lichaam achtereenvolgens in de huid van 'Frank, a product of motherless electrobiology', een pizzaboy die in een vampierenkasteel terechtkomt en Dr

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Later verdwijnt die intimiteit en ga je je vooral afvragen wat de choreografe nu eigenlijk beoogt met al dit stuurloos etaleren van zoveel fysieke en psychische onmacht...Die abstracte benadering van de dans vereist wel dat je als danser een technisch perfecte beheersing van je lichaam hebt...Wil je bewegingen kunnen maken die ruimtelijk werken, dan moet je in ieder geval goed gecenterd zijn in je lichaam