Archief Etcetera

305 document(en) met "WAT IK DOE" • Resultaten 181 tot 200 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 67, Maart 1999 • Marianne Van Kerkhoven • De dramaturg als roerganger
Soms word je rechtstreeks benaderd door mensen die zeggen 'ik probeer voor mezelf een weg te vinden als dramaturg, mag ik eens komen praten'. Dat doe ik dan ook als die mensen serieus zijn...Daar ben ik verschrikkelijk op tegen, zoals ik er ook op tegen ben dat een gezelschap waarmee ik te maken heb zich profileert via datgene wat de pers over de voorstelling heeft gezegd...Ik schrijf geen verhaaltje als ik het niet weet; dan pretendeer je maar wat en doe je enkel onrecht aan de voorstelling

Nr. 67, Maart 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan
Nu ik de vijftig voorbij ben word ik vooral geconfronteerd met leeftijdgenoten die werkloos worden, uitgerangeerd...Wat doe je met kunstenaars die wel met de tijd meegaan maar ook tégen de stroom in willen...En wat met onze eerbied voor wat iemand in een heel leven heeft meegemaakt en opgestapeld

Nr. 67, Maart 1999 • Clara Van den Broek • Een uitwisseling van energie
Ik nam mij voor een strikt onderscheid te maken - zoals ik eigenlijk dag in dag uit doe - tussen ik-die-schrijf en ik-die-speel, tussen de medewerker van dit tijdschrift en de leerling van Dora van...Ik ben daar vrij eenvoudig in. Ik doe wat ik naar mijn gevoel moet doen, in geweten, liefde en vakkundigheid...Jij ziet er alleen wat anders uit dan ik, en ik ben een beetje ouder dan jij

Nr. 67, Maart 1999 • Clara Van den Broek, Marianne Van Kerkhoven • Je eigen ding doen
Tine: Ik heb nog nooit met een regisseur gewerkt, dus ik weet niet wat dat is. Ik zou het wel eens willen proberen: een stuk met een regisseur die zijn visie heeft van wat het moet worden...Pas op het moment dat ik zo'n dingen nodig heb, interesseer ik mij daarvoor en onthoud ik wat ik daarover opzoek...Maar ik wist dat ik niet langer dan één jaar mocht weggaan, omdat het dan wel eens kon zijn dat mensen niet meer wisten wat ik gedaan heb

Nr. 67, Maart 1999 • Marleen Baeten • Take your time
Ik merk het ook in de toneelschool: uiteindelijk word ik meer systeem dan wat ik te brengen heb...Want ik had daar precies zitten doen wat ik niemand zou willen leren, namelijk in een krappe tijd iets onmogelijks doen, het tot iets geweldigs brengen...Ik doe het ook, heel de sector doet het: spelen en nadien met z'n allen de kroeg in. Maar het verandert wel heel je innerlijke machine, je manier van kijken, je perceptievermogen, wat je schrijft, wat

Nr. 68, Juni 1999 • Stef Ampe • Manifest: De slag om geld, hondenpoep en...
Nochtans ben ik ervan overtuigd dat we in staat moeten zijn te berekenen wat het 'theaterbedrijf' kost...Het grootste gemeenschappelijk kenmerk van de theaterbedrijvigheid is dat ze zeer arbeidsintensief is. Bij een beetje productie doe je toch al snel een beroep op behoorlijk wat mensen...Toen ik met Cassiers in Gent begon, kreeg ik te horen dat het met Cassiers (die toen nog niets 'bewezen' had) nooit wat zou worden

Nr. 68, Juni 1999 • Clara Van den Broek, Marleen Baeten • Het wilde Westen
Ik herinner mij dat ik tijdens het vorige Theaterfestival op zaterdag in het café van de Vooruit zat (gesponsord door De Morgen, nvdr). Plots kreeg ik met de woorden 'dit is de Theaterfestivalkrant...Seis: Ik ervaar dat die autonomie er is. Je hebt carte blanche om te schrijven wat je wil...Wat niet wil zeggen dat als iemand zich geroepen voelt... Ik geloof dat de concurrentie tussen De Morgen en De Standaard, en de algehele commercialisering van de pers, veel te maken heeft met die

Nr. 69, Januari 1999 • Filip Rogiers • Haal 600.000 kiezers uit hun cordon
de strijd tegen extreem-rechts bestaat er niet zoiets als 'baat het niet, het schaadt niet'. En in die strijd geldt meer dan in wat ook dat gelijk hebben niet voldoende is om gelijk te krijgen...Je hoeft zelfs niet te denken: dit doe ik om extreem-rechts te bekampen...Wat we nodig hebben, kortom, is populisme in de eigenlijke zin van het woord

Nr. 69, Januari 1999 • Pieter T'Jonck • De wereld door de zeef van je...
Helaas, het is de vloek van elke danscriticus, ook ik vond daarna niet de woorden om uit te leggen wat zo eenvoudig te begrijpen was...Ik ben nogal geboeid door het fenomeen tijd en ik heb bestudeerd wat de wetenschap er op dit ogenblik over ontdekt...Wat zo'n Kyrie betreft: ik heb weinig affiniteit met de spiritualiteit van een katholieke mis

Nr. 69, Januari 1999 • Jan Ritsema • Voor jou, voor jou en voor ons
Maar ja, wanneer ik een theatervoorstelling bewonder, zegt men mij, ja het is heel mooi maar het is geen theater, dus heb ik me afgevraagd wat het dan wel was...Zou het anders zijn, zou ik moeten vertellen over wat geweest is, ik zou een dag nodig hebben om het verhaal van één seconde te vertellen, en een jaar om het verhaal van één minuut te vertellen en een...iets hebben, althans niet iets anders dan wat men nietsigheden zal noemen, ik zal zwak zijn en met zachte stem spreken, ik zal onzeker zijn, twijfelen, stotteren, maar ik zal met jou zijn en hoe meer ik

Nr. 69, Januari 1999 • Eric De Kuyper • Ballet/Dans
Misschien valt me dat des te meer op omdat ik opgegroeid ben binnen een filmcultuur waarin je - althans in theorie - constant een globaal overzicht kunt hebben, op z'n minst van de westerse evolutie...De dans is altijd een erg lokale of nationale aangelegenheid, met enkele uitschieters - gastoptredens, tournees, festivals... - die de indruk wekken dat we weten wat er buiten onze culturele regio...Hoe gezond en vitaal de dans heden ten dage er ook mag uitzien, ik maak me zorgen en constateer dat er grote problemen zijn - nogmaals inherent aan de kunst zelf - wat betreft: continuïteit, traditie

Nr. 69, Januari 1999 • Katrien Darras, Clara Van den Broek • Gebroken spiegel?
Toen ik destijds bij Béjart danste, wist ik ook precies wat hij wilde, maar iemand die de 'taal' van Béjart niet kent, zou er niets van begrijpen...Ik vraag me in eerste instantie af wat ik vandaag nog met die rol kan aanvangen...Als men mij bijvoorbeeld vraagt Julia te spelen en ik vind dat een interessant personage, zal ik het ook interessant vinden om zelf te zoeken wat ik er mee kan doen

Nr. 69, Januari 1999 • Alexander Baervoets • Manifest: De klassieke dans en wij
Het repertoire is niet meer dan een referentiekader en kan slechts leven bij de gratie van een volgehouden herdefiniëring van wat dans is. Het gaat er dus niet om te conserveren en dan te zien of er...het beste geval doe je dans herleven en dat doe je voor de mensen van nu...Wanneer kunstenaars geen voeling houden met wat er in de kunst(en) rondom hen gebeurt, niet schijnen te beseffen wat daar van belang is, dan verliezen ze hun betekenis voor de kunst en voor de

Nr. 70, December 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Un acte d'amour, un acte de confiance
Ik legde hem uit dat ik vooral jonge Franstalige Belgische auteurs wilde helpen, maar Sony zei: 'je hebt niks begrepen van het uitgeven van theaterteksten; wat jij aan lacunes constateert in België...Er heeft zich in de tien jaar dat ik uitgeef zeker een evolutie voorgedaan in de theaterliteratuur, zowel wat de onderwerpen als wat de vormen betreft, alsook wat het aantal auteurs aangaat...Wat zich allemaal opstapelt noem ik soms la pile des remords

Nr. 70, December 1999 • Pieter T'Jonck • Klapstuk '99; veel verleiding, weinig kritische zin
Het blijkt echter heel wat minder evident om om te gaan met ijle bewegingsgedichten die geformuleerd worden in een al te herkenbare taal - het klassieke ballet - als ze ons vervolgens elke makkelijke...Een ander, en naar ik vrees zeer verwant, discursief probleem van dit festival was het taalgebruik van brochure en flyers, en de attitude die ze verraden...Rare kwieten, straffe madammen...', op het eerste gezicht zijn het sympathieke, wat onbevangen uitdrukkingen van respect voor wat kunstenaars doen

Nr. 71, Maart 2000 • Lucas Vandervost • Herinneren: omgaan met de toekomst
Ik zeg wel eens aan de telefoon, als iemand me wil strikken om nog meer te doen dan ik al doe: sorry, ik heb een overvolle agenda; maar zo een boekje vol data, uren, namen, plaatsen en feiten heb ik...Deze vraag stelde ik mij meer dan: wat weet en wil ik dan wel...En elke keer vraag ik me ook weer af: waarom doe ik mezelf dit aan

Nr. 71, Maart 2000 • Roel Verniers, Rudi Laermans • Allemaal Indiaan: verhevigde realiteit of emo-terreur?
Bij Mijn Blackie lag dat anders: met het platteland had ik nog een eitje te pellen en dus vertelde ik in mijn recensie maar wat over de straatfeesten zoals die in mijn herinnering voortleven...De biotoop van de volkswijken is niet de mijne en wat dat betreft kijk ik naar jullie voorstelling zoals ik naar een stuk kijk dat leven en welzijn van de rijkelui in kaart brengt...Als ik recensies schrijf, doe ik dat ook en op zich is daar niets verkeerds aan

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras, Rudi Laermans • 'Voortdurend denken: ik wil stoppen, het is...
Wanneer ik bijvoorbeeld met Viviane De Muynck werk, weet ik wat ik kan en weet zij wat zij kan...Als ik aan een Shakespeare werk, denk ik altijd 'dit is de laatste keer'. Mijn volgende Shakespeare is De storm, ik zal wel zien wat het wordt...Lauwers: Door Julius Caesar, Antonius und Cleopatra en Macbeth te maken, weet ik nu toch beter wat een Shakespeare is. Waarmee ik niet wil beweren dat ik ook betere voorstellingen maak

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras • Een Japanse Shakespeare uit Gent
Meer nog, je merkt dat het heel leerzaam is. De research van het materiaal doe ik nog steeds zeer grondig...Maar ik vind het op dit moment heel moeilijk te zeggen wat ik ga doen...sporttermen heb ik heel wat marathons gelopen

Nr. 72, Juni 2000 • Peter Anthonissen, Dries Moreels • Een wiel met haakjes
Ik liet de hele zaak exploderen en keek wat ik ermee kon...Ik ontwikkel een instrument op basis van wat ik hoor en bespeel het zelf...Eigenlijk is dat een ideaal: ik heb alles in me, en ik doe dat niet perfect, maar ik kan het zelf ontwikkelen