Archief Etcetera

399 document(en) met "ZET JE ZE VAN" • Resultaten 201 tot 220 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 50, Juni 1995 • Etienne Decroux • De mime onder een glazen koepel
Ander beeld: Michelangelo raadt het volgende aan: 'Zorg ervoor dat je standbeeld zo gemaakt is dat, als het van de helling van een berg zou afrollen, het helemaal beneden geraakt zonder dat er ook...Alhoewel de klassieke beeldhouwkunst dikwijls een atleet in actie als model neemt, zoals bijvoorbeeld een discuswerper, een worstelaar uit de Oudheid, het genie van de Bastille ... , dan heeft ze toch...De mimekunst van de sprekende acteur is zeker minder lastig dan die van de pure mime, maar toch, omdat hij discreet is, en beperkter van omvang, is hij méér dan de kunst van zijn zwijgende broer

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Dat zegt Hugo De Greef en het zet meteen de toon van de relatie tussen theatermakers en critici...Ze vraagt zich af waarom de mening van een enkeling zo nodig in de krant moet verschijnen...Je merkt dat nu de eerste lichting theaterwetenschappers de pen in handen heeft: ze maken hun huiswerk

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Redactioneel
de zomer van '82 brachten ze een kern van mensen samen die aan de weg zouden timmeren...Geconfronteerd met de vele nieuwe theatervormen die ontwikkeld werden, werd je uitgenodigd je verbaal uit te kleden, je te ontdoen van de verbruikte woorden en op zoek te gaan naar nieuwe begrippen...Je kan je bestelling ook komen afhalen tijdens de openingsuren van de bibliotheek van het Vlaams Theater Instituut

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
De bewegingen ('krachtlijnen' noemen Vlamingen dat, met een mooier woord) in het werk van Gerardjan Rijnders zijn beslist andere dan 'je ergens bij neerleggen'. Zeker: ze concretiseren zich op...Ze vraagt: je bent kwaad, maar hoe lang is je woede...Maar als ze echt lang is, duurzaam en effectief, richt dan een ravage aan die met de lengte van je woede overeenstemt

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Die schaarse momenten van warmte zijn dé reden waarom je het doet en waarom je al de kloterij vandien erbij neemt...kunstenaar - maar je wordt niet verlost van je sterfelijk vel...En natuurlijk zal je voorstellingen blijven maken die zo diep graven dat ze je afkeer voor de realiteit van het gezelschap, van het schouwburgencircuit en van het publiek dat al dan niet komt opdagen

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
de eenzaamheid van je werkkamer leg je vervolgens verantwoording af tegenover jezelf en je lezerspubliek...Je moet voorstellingen proberen te beoordelen op grond van maatstaven die ze zelf aandragen...Je komt van school, je maakt een belangwekkende voorstelling, en je staat op het festival naast Rijnders, Simons, Van Hove, Tanghe

Nr. 51, Augustus 1995 • Lineke Kortekaas, Tom Van Dijck • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ondanks de uit de grond schietende paaltjes en obstakels, hadden ze hun weg door het centrum van Enschede snel gevonden...Voor de niet-ingewijden: de bovenzaal bereik je niet via de lift, maar via twee brandtrappen aan de buitenkant van het theater...Gekleurd zand in levensgrote trechters produceerde een geluid dat je de rest van je leven doet verlangen naar regen

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
Groot nadeel van dergelijke formule is dan weer het ontbreken van continuïteit: je kan geen kunstenaar volgen in de ontwikkeling van zijn oeuvre...Creaties in het kader van een festival hebben alleen zin als ze méér mogelijk maken dan anders mogelijk is. Wat is bijvoorbeeld de meerwaarde van een festivalpremière van het tweede deel van Jan...Als je het dan toch over een 'beschermende cocon' wil hebben: de continuïteit van een dagelijkse werking biedt de beste context voor de ontwikkeling van het oeuvre van een kunstenaar

Nr. 52, Januari 1995 • Willy Thomas • Jusqu'ici tout va bien
op 25 augustus uitgesproken bij de opening van het Theaterfestival in Gent Beste Liefhebbers, de hele wereld zet zijn muts naar rechts / in Nederland en Vlaanderen wordt het theater...Als je 's ochtends, bij de ontbijtinkopen, geen stoppen in de oren hebt, ben je voor de middag niet thuis; zwetend van argumentatie of met twee blauwe ogen omdat je dat andere ook had aangeboden...Opgehitst en geruggesteund door het gros van de politiek - of was er slechts één racistische partij - in wiens kraam dit 'gezonde' volkse racisme geweldig past, kunnen ze nu legitiem - en dat is het

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Zelf is ze chaotisch en discontinu omdat haar tijdsregeling van buitenaf komt; van de kinderen, de echtgenoot, de buren, haar werk buitenshuis...Ze zet een schijnwerper op de geschiedenis van het lichaam dat in elke handeling of contact is inbegrepen zonder dat het gethematiseerd wordt...Als je echt luistert - en met iemand met de présence en bijna magische uitstraling van Matthews ontkom je daar niet aan - kom je ziek buiten

Nr. 54, Februari 1996 • Heiner Müller • Manifest
Veel theatermensen in het Oosten en het Westen klagen erover dat ze ten laatste sinds de val van de muur hun lievelingsvijanden verloren zouden hebben...van het overlijden van Heiner Müller: 'Ik durf te voorspellen dat Müllers werk, anders dan gebruikelijk na de dood van een schrijver, nauwelijks nog uitgevoerd gaat worden...drie bundels vraaggesprekken met Müller, die ik elke professionele toneelkijker die het werk van Müller alleen maar cynisch en hermetisch vindt van harte aanbeveel als wc-lectuur; van achter door mijn

Nr. 54, Februari 1996 • André Lepecki • Schrijven in beweging
Maar waren ze dan ooit niet denkbeeldig, die bewegende lichamen van dansers die nu ergens rusten in een hotelkamer (als het budget van hun gezelschap zulks tenminste toelaat)? Mijn vraag is: kun je...De moeilijkheid met het geloof dat je door het schrijven de dans (en de betekenis van de dans) kunt vastleggen en in 'de lineaire voortgang van de dagelijkse tijd' (zoals Kantor het bovenaan deze...Anna Halprin, lerares van Trisha Brown, Yvonne Rainer en Simone Forti, heeft haar kijk op choreografie opnieuw geformuleerd nadat ze de implicaties van de dans als een kunst van het weglaten, een

Nr. 54, Februari 1996 • Wouter Van Looy • Een biotoop van zot geweld
Anderzijds bereik je bij de presentatie van Korstmos een ruim publiek van echte festivalbezoekers, die je minder snel naar dergelijke kleinschalige mini-voorstellingen zal lokken buiten de context van...Bovendien kreeg je vanuit je zetel macht over de communicatie met de omringende vijftig bezoekers, die je door het neerlaten van witte gordijnen uit je eigen of andermans gezichtsveld kon 'wegzappen...Deze voorstelling van Jérome Bel is niet goed omdat ze stout is, ze is eerder saai omdat ze braaf is. Ook minder geslaagd was de kruisbestuiving tussen de Vooruit Geluid-programmatie en het

Nr. 54, Februari 1996 • Didier Wijnants • Het oor en de smeer
Als je dan nog bewust kiest voor hedendaagse muziek dan ontstaat snel het risico dat je vijandige reacties oproept, een houding van verzet bij het publiek...Je kunt bijvoorbeeld microtonale muziek van Gyorgy Ligeti laten horen en daar een beeld van stromende lava aan koppelen, of een muziekstuk van Giacinto Scelsi associëren met een video-opname van...Eén ding is zeker, tijdens Oorsmeer word je verrast, door geluiden die je niet verwacht en misschien ook door geluiden die je wel verwacht (...) Oorsmeer is een project voor jonge bezitters van

Nr. 55, April 1996 • Jan Goossens • Het theater in de woorden
Als je vanuit het centrum van Parijs met de rer in Ivry-sur-Seine aankomt, waan je je even op de set van La Haine, de film van Mathieu Kassovitz...Heb je bij een eerste lezing van Dans la solitude de indruk dat de machtsverhoudingen tussen dealer en klant in grote golven door het stuk heen en weer spoelen, dan toont Chéreau dat ze eigenlijk...Deze indruk werd nog versterkt door de uitgesproken stilering van de twee momenten van fysiek contact tussen dealer en klant: ze stonden in feite volledig los van de tekst

Nr. 55, April 1996 • Tuur Deevens • Kleine verkenning van een tussengebied
Hetzelfde kan je zeggen van A Corps Perdus van Carmen Blanco Principal en Monica Klinger, een produktie die De Beweeging coproduceerde...Tergend langzaam draaien ze hun voeten en glijden ze van een stoel, roeren ze in een kopje en houden elkaar in de gaten, heel traag, maar heel intensief en op het scherp van de snee...Zonder titel van Veerle Bakelants stond aangekondigd als produktie van De Beweeging en je-moest er ook evenveel voor betalen als voor de andere voorstellingen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
de voorstelling van Jan Ritsema's Pour la fin du temps hoorde men ontgoochelde dansliefhebbers verzuchten: dit kun je ternauwernood een dansvoorstelling noemen...Maar tegelijk is het de supreme uitbeelding van alles wat hij van acteurs telkens als eindresultaat lijkt te verwachten: openheid als nulgraad, de nulgraad van het op scène staan en van daaruit alles...Dat geeft aanleiding tot momenten die werkelijk tot op de grens gaan, waar ze haast ondraaglijk worden voor onze geslepen blik, maar daar precies verschijnt iets van de beperking van onze blik - en

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Robin Steins • Een duik onder het oppervlak
Wanneer ze weer alleen zijn, zet Minnie, beledigd en gekwetst, haar minnaar aan de deur waar hij wordt verwond door een schot van Rance...Daarenboven vergroot de flitsende lichtprojectie van een oude filmprojector op het spel van de zangers het effect dat je naar een tweedimensionale film zit te kijken in plaats van naar een...Carsen bewijst dat Puccini's opera's nog wel degelijk zeggingskracht hebben wanneer ze worden ontdaan van de ingesleten clichés en oubollige pathetiek waar de opvoeringstraditie van Puccini's opera

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Wanneer zij weten dat zij allemaal ten dode zijn opgeschreven, allemaal, gaan ze feestvieren, dat zul je zien...Zij zien ons in een flits tussen de takken verdwijnen en dan geloven ze ik weet niet wat voor goddelijks van ons - dat wij, wanneer wij vluchten om ons te verbergen, het leven zijn dat in het bos...Hamadryade: En geloof je dat ze echt stammen en stenen zullen worden

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
De bundel wemelt van metaforen en vergelijkingen die weinig tastbare begrippen als 'ernst', 'denken' of 'plechtigheid' plots concreet aanschouwelijk maken, maken dat je je althans kan voorstellen wat...Ze is niet koud en wekt geen huiver, en ze grenst niet aan het sublieme...' Het monumentaal-zware van het dodenmasker wordt op zijn beurt weer in eerste instantie geduid, niet als iets wat ons...De waardigheid en de ernst stammen af van de dingen)'. Die laatste opmerking, tussen haakjes, is erg belangrijk, ze is een leitmotiv van de eerste groep essays: Over theatraliteit, Mappamondo, Over