Archief Etcetera

415 document(en) met "Je Niet Kennen" • Resultaten 221 tot 240 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
kunstenaar - maar je wordt niet verlost van je sterfelijk vel...En natuurlijk zal je voorstellingen blijven maken die zo diep graven dat ze je afkeer voor de realiteit van het gezelschap, van het schouwburgencircuit en van het publiek dat al dan niet komt opdagen...De absurditeit van dat alles ontloop je helaas niet

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Als Vlaming herkende je niet alleen de gefrustreerde wanhoop, de benepen ideologie, de psychische verminking, maar je werd ook onmiddellijk aangesproken op de mogelijkheden je daaraan te ontworstelen...Wanneer je maar van één soort theater houdt, hoor je niet in deze jury thuis...Op scherp staan jullie selecteren wel, maar of je ook krijgt wat je geselecteerd hebt, weet je van te voren niet

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
Je zin niet krijgen...Dat is leven: sterven is je zin niet krijgen...Het overkomt ons niet dat we een slechte pers hebben, een die niet onderzoekt, analyseert, onthult (ik bedoel anders dan sex en fraudeschandalen), want we willen het niet weten

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Maar er zaten ook stukken in waarvan ik zei: dat is voor het verhaal niet belangrijk, dat is voor wat we te vertellen hebben niet belangrijk, hier mag jij je gang gaan, dit moet voor de rol belangrijk...Niet dat hij het publiek naar de mond wil praten, dat niet: 'Het is alsof je tegen iemand praat en je merkt dat je woorden anders overkomen dan bedoeld...Je moet het wel straat noemen, maar als het echt een straat wordt en je beseft niet meer wat eronder zit, en je krijgt er een probleem mee, dan kun je het niet meer oplossen

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
Nu moet niet de indruk ontstaan dat de geschiedenis van de na-oorlogse dans in Nederland er louter een van bloedige strijd, vendetta's en politieke statements was, want dat was niet het geval...Waarom niet, Nederland is een klein land, je kan altijd nog naar huis rijden na een voorstelling en de sociale uitkering kwam toch wel binnen...Eigentijds' zijn zou niet langer voorbehouden zijn aan het ene circuit, terwijl het Schone niet langer exclusief tot het domein van het andere beperkt hoeft te blijven

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
Als je dat alles in het programmaboek leest, vraag je je af of achter de naam Cassius niet de Ed Wood van de Amerikaanse filmavant-garde schuilgaat...Zoals bij veel avantgarde-kunst geldt ook hier de regel dat je al of niet kunt deelnemen aan het spel...het programmaboek staat de 'echte' betekenis van die tocht door de lucht, maar die is banaal en ontluisterend en kan in de herinnering het magische van het moment niet te niet doen

Nr. 53, December 1995 • Tuur Devens • Monumentenzorg of theaterdecreet?
Beide voorstellingen kennen mooie momenten van manipulatie en objecten, maar toch kan ik me niet van de indruk ontdoen dat het educatieve projecten zijn, en dat ze eerder onder de sector onderwijs...niet meer verstoppen achter techniekjes en materialen...Zolang er niet meer goede avondprodukties worden opgezet, zal het figurentheater nooit een volwassen waardering kennen

Nr. 53, December 1995 • Bruno Koninckx • De ontwerper als wetenschapper
Ie kan niet in theorie, in een klaslokaal, het verschil leren tussen zijdewol en katoen, dat is iets wat je leert na tien jaar vijfhonderd stoffen per dag door je vingers te laten glijden...Tweede belangrijke capaciteit is een vlotte omgang met mensen: jezelf kunnen uitdrukken door je tekeningen, door je manier van spreken, zodat je tot een opperbeste samenwerking met de regisseur kan...Ie moet als ontwerper niet zelf kunnen naaien, maar je moet een kledingstuk van binnen en van buiten kennen

Nr. 53, December 1995 • Kurt Vanhoutte • De taal van de schouwburgen
Alsof de taal met de sprekers aan de haal gaat: niet zij spreken de taal, maar de taal spreekt hen...De zichtbare inspanningen omtrent de vorm en het acteerwerk kunnen een zekere denkluiheid evenwel niet versluieren...Franjes Dialect verwacht je niet zo gauw in een produktie van Franz Marijnen

Nr. 53, December 1995 • Geert van Istendael • Doordringen tot het tragische
de tragedie maak je je volstrekt los van je eigen gegevenheden...Je kunt je goden niet achterlaten, iedereen, gelovig of ongelovig, sleept zijn leven lang zijn oude goden mee...Ik wil zeker niet terug naar het communisme, ik ben nooit communist geweest, maar de klasse die nu aan de macht is, is niet in staat te denken aan zoiets als de mensheid

Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
Natuurlijk blijf je met dat vreemde gevoel zitten of de componist toch niet teveel belang hecht aan de banaliteit van een kort en behoudsgezind verhaal...Je denkt onweerstaanbaar aan de historische parallel met Mozart, die zijn mooiste muziek schreef voor het komisch niemendalletje dat Cosi fan tutte uiteindelijk is. Hoe vreemd klinkt Schönberg, denk...De profeet, of de kunstenaar kan de wereld niet op de juiste baan houden, want het juiste middel staat hem niet ter beschikking, bestaat misschien ook niet

Nr. 54, Februari 1996 • Jan Goossens • Is kunst genoeg?
Sellars' Mathis eindigt niet verbitterd, maar bescheiden: hij deed wat hij kon, niet meer, niet minder...Toch blijft het geheel behoorlijk suggestief en waagt hij zich nauwelijks aan de uiterst expliciete verwijzingen zoals we die kennen van zijn Mozart- en Händel-produkties...Had het niet van meer moed getuigd de verscheurende implicaties van Mathis' keuze in de verf te zetten: hij eindigt alleen, wil niet meer van Albrecht weten, heeft zijn geloof in de boeren verloren

Nr. 55, April 1996 • Lieve Demin • In het spoor van Laban
De theorie wordt best niet te eng geïnterpreteerd, wil de choreograaf zijn voedingsbodem voor vernieuwing niet verliezen...Een unicum is Lea Daan niet: het onderzoek naar niet-verbale communicatie was vroeger al aan de orde bij Gordon Craig, Stanislavski, Meyerhold en Vakhtangov, bij de Grieken en in de commedia dell'arte...De aanstelling van Lea Daan aan de Studio Herman Teiiiinck was niet meer maar ook niet minder dan de officiële erkenning van een proces dat zich langzaam voltrok' (Tone Brulin in het programmaboekje

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
Ze hebben geen identiteit meer, je moet ze al intiem kennen om ze te herkennen...Ik herinner me alleen een paar werkjes van de Tsjechische surrealist Jan Svankmajer waar je je hand moest in steken om het werk te voelen (zonder te kunnen kijken...Wij kunnen altijd nog (zoals de middeleeuwers deden met hun goudstukken) op iets bijten om te kijken of het echt is. Het is natuurlijk niet echt toegelaten (of althans niet gebruikelijk) om dansers

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
Het is, ik kan het niet anders benoemen, dans van iemand die een grondige psychologische zelfanalyse heeft gemaakt en die ervan uitgaat dat we hier, op dit moment met hem, niet over basics hoeven te...Dit is dus balanceren, balanceren tussen getuigenis, emotie, openheid, discours, geraffineerd en uiteindelijk niet bedoeld voor onze commentaren - ook voor deze commentaar niet...Ga je gang, het volgende ogenblik toont hij je, als een glanzende kers op een barokschilderij, een puur clicheetje of een kleine fetisj, offhand en liefdevol, als het ware toevallig, maar de hele

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Robin Steins • Een duik onder het oppervlak
Daarenboven vergroot de flitsende lichtprojectie van een oude filmprojector op het spel van de zangers het effect dat je naar een tweedimensionale film zit te kijken in plaats van naar een...Centraal in zijn enscenering staat niet zozeer het liefdesverhaaltje van Rodolfo en Mimi - al kan ook hij er niet omheen, want het loopt als een rode draad doorheen de vier bedrijven - maar hij toont...Zo sterft Mimi op het einde van de opera niet als de tragische geliefde van Rodolfo maar als een allegorie van die jeugd die niet kan blijven bestaan

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Wij weten niet eens hoe je moet sterven...kennen alles, maar zoiets eenvoudigs kennen we niet...Maar dat is nu juist sterven - niet meer weten dat je dood bent

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Deze affirmaties worden niet historisch geplaatst, zodat je de indruk kan hebben dat het hier om tijdloze waarheden gaat...Overigens geldt de stelling niet dat dat theater, dat bijvoorbeeld in de Odéon of in het theater van Bordeaux een exemplarische vorm aannam, het publiek, en zo je wil dus de stad, een spiegel voorhield...Het toont dat we inderdaad uit een geschiedenis komen die op een onnavolgbare manier - de moderne steden zijn er het voortdurende bewijs van - een volstrekt uniek, niet te imiteren en niet in een

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Pierre Abi-Saab: Fadhel Jaïbi en de andere vernieuwende Arabische theatermakers zien op dit ogenblik nog niet in dat je een stuk van Shakespeare kan ensceneren om te tonen wat je te zeggen hebt...En dan zijn er natuurlijk ook nog landen zoals Saoedi-Arabië en de Golfstaten, waar men wel theater heeft, maar waar je je vragen kan stellen bij de kwaliteit...Je moet je voorstellen dat in het Iraaks theater nooit een antithese voorkomt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
Hij wil meer stad in zijn wijk, 'avec plus de passage, de mélange'. Je wilt mensen zien, zegt hij, waarmee je kunt praten, boeiende mensen...Toch wel, maar we kunnen ons niet blootgeven aan elkaar: 'We hebben altijd wel iets te verbergen...Je hebt je vrienden en je houdt je vrienden, je wilt er geen andere kennen