Archief Etcetera

479 document(en) met "Wat Willen Wij" • Resultaten 221 tot 240 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 44, Februari 1994 • Marianne Van Kerkhoven • De weg is deel van de bestemming
Zoals', zo schreef Jan Joris Lamers in het Theaterschrift The Written Space, 'zoals in de zomer in Italië, amateurvoorstellingen op een marktplein: vanop grote afstand zie je wat er gebeurt, je kan...Waarom willen wij altijd alleen maar terugzien wat we al gezien hebben...Ik heb me altijd afgevraagd wat dat nu precies was wat het werk van Paula Dhondt bijzonder maakte

Nr. 44, Februari 1994 • Marleen Baeten • Doink!
ABC, de kat gaat mee, de hond blijft thuis, wat is er te zien in het spelehuis...Ja Dit moesten wij als kleuters nogal eens roepen in antwoord op een vraag van Jan Klaassen of Katrijn...Het is wat mij betreft het enige noemenswaardige fragment uit een voorstelling die twijfelt tussen cabaret en opvoedend theater

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Triptiek van de waanzin
Wij willen gewoon goed werk brengen, waar muziek één van de belangrijkste elementen is. In het geval van Maxwell Davies kan dat zelfs een dansstuk zijn, hoewel dat uiteraard niet onze prioriteit wordt...Wij willen op een interessante manier repertoire brengen...Zonder een oordeel te willen vellen over het belang van de opera's van Puccini, vind ik de manier waarop zij deze 'kaskrakers' brengen bijzonder interessant

Nr. 45, April 1994 • Hildegard De Vuyst • 'Alles wat naar diepte ruikt, is vies'
Je zou bijna willen dat je dat ziet, maar het blijkt weinig uit wat gemaakt wordt...En toch worden ze geconfronteerd met een opdringende horde, die een plaats opeist, al was het maar op basis van 'wij zijn jong'. Vreemd is dat: jonge theatermakers die niet buiten de gevestigde...Laat nogal wat groepen eens afraken van het dwangmatig willen spelen in de kunstencentra; velen zouden beter af zijn, juister gepresenteerd, binnen wat overschiet van het circuit van jeugdhuizen en

Nr. 45, April 1994 • Pieter T'Jonck • Dossier: de jonge groepen
Iemand als Arnold Jacobs van Los Cojones del Toro weet heel goed wat hij wel en niet wil...Je wordt hier eigenlijk niet gehonoreerd om wat je aan het doen bent, maar om wat je vroeger gedaan hebt...Etcetera: Dat zou betekenen dat wat wij als 'generaties' waarnemen een louter kunstmatig onderscheid is? Dat het samenklitten van theatermakers in groepen veel meer te maken heeft met het onderscheid

Nr. 46, Januari 1994 • Geert Opsomer, An-Marie Lambrechts • De 'historische' stap van de KNS naar...
Zijn uitgangspunt hierbij is vaak wat de KNS heeft nagelaten te doen en wat zoveel beter is gebeurd door anderen: b.v...Hoezeer Minister Weckx die 11 De Bourla, voor de restauratie miljoen ook zou willen teruggeven, hij kan dat niet binnen deze enveloppe...Waarmee zijn wij bezig in ons theater: zijn wij niet allemaal overlevenden die ons vastklampen zoals Tsjechov zegt "ieder mens moet in zijn leven een haan hebben om op te wedden

Nr. 46, Januari 1994 • Marleen Baeten • Engelengezang uit de hel
De ware dreiging gaat uit van wat je tussenin te zien krijgt...Wanneer kunst verwordt tot kitsch ligt de weg open voor fascisme, lijkt Marthaler te willen zeggen...Murx... sluit nauw aan bij wat Kristeva een "ethiek van respect voor het onverenigbare" noemt

Nr. 46, Januari 1994 • Janine Brogt • Hèt theater bestaat niet meer en dè...
laatste brengt mij bij het onderwerp waar ik het over wilde hebben, toen ik voor deze gelegenheid werd uitgenodigd: ik had graag willen spreken over de verhouding tussen theater en werkelijkheid, maar denkend...Al wisten wij voordien amper van het bestaan van de man, wij volgen worldwide de directe tv-beelden van de woeste achtervolging die leidt tot zijn arrestatie...Binnenkort zullen wij per satelliet toegang hebben tot zevenhonderdvijftig kanalen - zevenhonderdvijftig verschillende verdovende middelen, met een geheime consensus waar van moment tot moment het

Nr. 46, Januari 1994 • Marianne Van Kerkhoven • Het theater ligt in de stad en...
Wat wij als principes verdedigden en als waarden met ons meedroegen (gelijkheid, democratie, cultuur, utopie, geschiedenis...) het lijkt ons vandaag door de vingers te glippen en te verdwijnen in het...Waar het mij om gaat is het zeer actuele probleem van wat kan/mag 'uitgebeeld worden' en wat niet - en hoe je dat 'niet' dan moet invullen...de receptie van wat wij maken; de gecreëerde beelden moeten hun autonomie behouden maar de kunstenaar moet minstens een met het publiek gedeelde verantwoordelijkheid opbouwen t.o.v

Nr. 47, December 1994 • Freddy Decreus • Hugo Claus en de mythe van de...
Wat hier ter discussie stond was het gebruik van het cultuurhistorische materiaal zelf: wie zijn wij die dergelijk materiaal gemaakt hebben en dit nodig hebben, wie zijn wij die op geregelde tijden...inzien dat wij de clichés en de stereotypen harder nodig hebben dan wij willen toegeven en aldus dichter bij De dans van de reiger, NTG, '74-'75 / Juul Vandevelde een...Samengevat komt dit vaak neer op het opvoeren van verhalen die niet populair kunnen zijn, omdat ze alles wat wij hiertoe als onze identiteit beschouwden problematiseren en dus pijn doen aan de

Nr. 47, December 1994 • Agna Smisdom • De Laatsten door Tg Stan
Wat de leden van Tg Stan op de scène doen, is acteren, niet 'rappen'. Toch zijn er een aantal opvallende overeenkomsten wat het gebruik van taal betreft...om machtsstructuren verbaal onderuit te halen, iets wat Tg Stan met zijn 'poëtisch terrorisme' ook doet...Frank Vercruyssen nam dan ook de voor het 'Kunstencircuit' wat ongewone beslissing om een regelrechte Vlaams Blok-karikatuur op de scène te zetten, compleet met Antwerps accent en gevaarlijk

Nr. 48, Februari 1995 • Patrick Allegaert • Jongeren, pop en theater
Even een citaat uit het dagblad De Gentenaar uit die tijd: 'Wij kunnen het zo moeilijk normaal vinden dat meisjes en jongens van 15-16-17 jaar elke avond uitgaan, over een eigen auto beschikken en...subject van de cultuur kan zich verbaal goed uiten en dus op een welbespraakte manier onder woorden brengen wat het ziet; het subject van de specialiteit kent de geschiedenis goed en kan praten over de plaats...Ik heb een gevoelige snaar, een verstandelijke, een sentimentele (wat zou ik graag méér willen janken in de schouwburg), een historisch-materialistiese, een (anti-)roomse, een leedvermakelijke, een

Nr. 48, Februari 1995 • Kurt Lannoye, Marleen Baeten • Interview met Minister Weckx
Nu willen we de brug slaan via een contractuele werving, door een jury met mensen uit het veld, die een selectie doorvoert aan de hand van een aantal profielbeschrijvingen, opgesteld door de minister...Wij hebben allemaal de mond vol over deregulering, maar we passen een regel toe, gaan hem direct opnieuw aanpassen en gaan in feite op die manier in de richting van verdere regulering...Wat het werken binnen de Brusselse, multiculturele context betreft, valt er ondanks hun onderlinge verschillen een mooie lijn te trekken tussen de KVS (nieuwe formule met Franz Marijnen), de Ancienne

Nr. 48, Februari 1995 • Tuur Devens • Twee boeken over beeldend theater in Nederland
de jaren '70 en vooral '80 willen mensen op het Nederlandse podium geen poppenspel meer brengen, maar theater, echt Theater, mét poppen of objecten...Veel van die namen, die theater én beeldende kunsten willen combineren, vinden we ook terug in de derde traditie, nl...Je moet maar kijken naar al die — een beetje hoerige — nadruk die het krijgt in de reclame, de televisie, de fitness waarnaar wij ironisch verwijzen in de voorstelling

Nr. 49, April 1995 • Gunther Sergooris • Verzuchtingen van het muziektheater
Van Goethem: Daarom zijn wij ook bang voor de oeverloze, zuiver academische discussie over wat nu de eigenheid van muziektheater is. De accenten kunnen zeer verschillend gelegd worden...Gelukkig zijn wij met een tamelijk gemakkelijk medium bezig wat co-produktie met buitenlandse gezelschappen betreft...En op dat moment moeten we niet meer gaan aankloppen bij een operahuis, want wat wij dan doen heeft niets meer te maken met wat daar gebeurt

Nr. 49, April 1995 • Johan Reyniers • Nomaden over de grens van de taal
Al te gemakkelijk gaan wij 'normale' mensen er van uit dat wat wij zien waar is en dat wij het op de 'juiste' manier interpreteren...Maar is wat wij aangeleerd hebben wel zo betrouwbaar om voortdurend mee om te gaan...het al eerder aangehaalde essay in Woordenloosheid schrijft Hertmans: 'wat de taal hem had willen aanleren is precies datgene waarmee ze hem van zijn plaats heeft gestoten: namelijk de

Nr. 49, April 1995 • Herwig De Weerdt • Zoete littekens
Ik zie mezelf al staan, verkleed in een triestige eik die moet sneuvelen omdat stoute kinderen hun huiswerk niet op gerecycleerd papier willen maken...Maar wat te zeggen, 'wat te doen...Kunst houdt zich bezig met dat wat de mens niet kan controleren: liefde, passie, driften, de kosmos en kometen, schoonheid en wreedheid van de natuur

Nr. 49, April 1995 • Marleen Baeten • Een spiegelpaleis van verhalen
Almaar meer acteerregisters worden opengetrokken, aan een steeds hoger tempo, wat impliceert dat ook de verhalen steeds gecomprimeerder worden...Wantrouwige echtgenoten, naïeve vrouwen, valse dienaren, eerzuchtige sultans, treiterende geesten,... heel wat clichés passeren de revue...Wat zou hij in zulk een benadering trouwens aanvangen met de Nederlandse acteurs

Nr. 49, April 1995 • Dieter Lesage • Niet alleen theater
een programmatic zijn er niet alleen programmatoren, er zijn vanzelfsprekend ook kunstenaars, theatermakers die al of niet op de wensen en verzuchtingen van programmatoren willen ingaan...Vas-y' en gingen deden ze, een beetje onwennig, alsof hen op een familiefeest gevraagd werd om eens te rappen voor opa en oma, tussen de fauteuil en het salontafeltje, zodat zij zouden kunnen zien wat...die zin kan er op termijn een gezelschap groeien [...] Wat wij willen doen moet structurele gevolgen hebben

Nr. 50, Juni 1995 • Bart Meuleman • H. Claus - groothandel sinds 1952
Maar wat een stillistische evolutie die Claus hier heeft doorgemaakt: hij switcht van een schuchter naar een rondborstig register dat de literaire metaforen weelderig laat bloeien en een zeer...Wat Claus hier ook probeert, alles lukt hem, omdat je tot bijna het einde kunt blijven geloven in de meerduidigheid van de situaties...Claus wordt hyperactief, niet alleen als schrijver van oorspronkelijke stukken, maar meer nog als bewerker en vertaler (een bedrijvigheid die eigenlijk pas eind jaren tachtig wat stilvalt). Het beeld