Archief Etcetera

354 document(en) met "IN MIJN HOOFD" • Resultaten 241 tot 260 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 70, December 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Un acte d'amour, un acte de confiance
gaat op voor de hele francofone wereld; mijn romans worden bij Seuil uitgegeven; mijn theater zit verspreid over kleine tijdschriften die je nergens kan vinden; er zijn gewoon heel, heel weinig uitgevers...Zij begrijpen niet hoe dit bedrijf functioneert, waarom ik met verlies werk en mijn persoonlijk geld hierin investeer - mijn salaris haal ik uit andere functies...Het is een originele manier om in de intieme werkwijze van een regisseur binnen te dringen; tot mijn verbazing kent deze reeks een groot succes

Nr. 70, December 1999 • Rudi Bekaert • 100 Ways To Disappear And Live Free
een kroon op het hoofd B: comme le soleil à son zénith M: iedereen is van nature een leider G: des chefs naturels S: nous ne sommes pas l'autorité, nous faisons autorité...ik je niet K: neen je verveelt me niet G: hou je van mijn wenkbrauwen P: oui, j'aime tes sourcils G: beaucoup B: oui, beaucoup S: est-ce que tu aimes mieux ceux de droite ou ceux de...passionnante et passionnée notre vie est le reflet de chacun S: je ne suis rien sans toi et tu n'es rien sans moi W: één woord waart door mijn geest: liefde M: des sportifs accomplis S: de véritables

Nr. 70, December 1999 • Marleen Baeten • Jeugdtheater XL
op de wereld), jonge kunstenaars kwamen er niet uit (Woyzeck, Naar Filoktetes). In Mijn Blackie en Skaters deden Arne Sierens en Abdelaziz Sarrokh wat ze elders ook al deden, wat enerzijds de intentie om...ons betonlandje wordt vooral dat laatste nogal eens over het hoofd gezien

Nr. 70, December 1999 • Rudi Laermans • Kleine verschillen, grote gevolgen
Ik meen van wel - en weerom haast ik mij te zeggen dat wat volgt geen eigengereide gedachten zijn: mijn slotoverwegingen parafraseren enkele ideeën van de Duitse politoloog en Luhmann-adept Helmut...Mijn toekomstgerichte speculatie viseert inderdaad een soort officialisering van een al gangbare praktijk...Voor meer begeleidende tekst en conceptuele uitleg verwijs ik naar eerdere publicaties van mijn hand, zoals Sociale systemen bestaan

Nr. 71, Maart 2000 • Lluïsa Cunillé • La Testimone
ik niets wil horen, hij legt mijn twee handen op mijn oren en vraagt mij of ik iets hoor, ik zeg hem dat ik zijn stem hoor, hij drukt de handen harder tegen mijn oren en vraagt mij opnieuw of ik nog iets...hoor, ik zeg hem van ja, dat ik zijn stem hoor, daarop drukt hij mijn hoofd nog harder tussen mijn handen en vraagt mij nogmaals of ik iets hoor, ik zeg van ja, dat ik nog altijd zijn stem hoor, hij drukt...nog harder op mijn hoofd en dan hoor ik niet langer zijn stem, ik voel enkel het bloed dat klopt tegen mijn slapen, dus schreeuw ik maar ik hoor ook mijn stem niet meer, alleen het bloed dat nog harder

Nr. 71, Maart 2000 • Marleen Baeten • Een melopee van geheugenflarden
Ik herinner me de opwinding die zich meester maakte van mijn kinderlichaam omdat ik iets te weten kwam wat nog verboden terrein voor mij was...pauze) Zij heeft hem gezegd: Ik zou in uw plaats willen zijn, voor de eerste keer in mijn leven in India aankomen tijdens de zomermoesson...zegt ze, alleen in haar hotelkamer en met het hoofd tegen de spiegel aangeleund: 'Ik begin je te vergeten

Nr. 71, Maart 2000 • Lucas Vandervost • Herinneren: omgaan met de toekomst
De verschillende lezingen hadden ze opgeslagen in mijn brein...Generositeit: Van mij mag iedereen alles weten, hebben'. Ik had dus - in mijn hoofd althans - een strijdplan om de voorstelling van toen te laten bestaan zoals ze was, maar dan in een andere tijd en...En ik voelde in mijn diepste binnenste ook zoiets

Nr. 71, Maart 2000 • Myriam Van Imschoot • De zien-tuiglijkheid van de herinnering
En onderweg stuit ik op ruggen van toeschouwers, een verkeerd geplaatste tas, spreek ik snel af om na de voorstelling iets te gaan drinken met een kennis, kijk ik of ik mijn jas in een hoek kwijt kan...Stoor ik me aan dit verstoord zijn, circuleer ik rond om een danser die ik uit het oog verloren heb op te sporen, spoken herinneringen me door het hoofd aan deze en andere performances...Met een nylonkous over het hoofd getrokken ijsberen ze op en af, of komen later de vele souvenirs uit een 'temps vécu' aan toeschouwers tonen

Nr. 71, Maart 2000 • Martin Nachbar • Herinnering en disciplinering van het lichaam
Het is bijvoorbeeld pas na zes weken van haast dagelijks onderzoek van de dans Begeerte gelukt om het hoofd conform de voor de voorstelling van Begeerte vereiste relatie tussen lichaam en ruimte te...Ik word door mijn problemen met de vorm van de dansen zichtbaar als degene die ik ben...Omgekeerd worden de dansen pas zichtbaar door mijn hernieuwde toe-eigening en opvoering

Nr. 71, Maart 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Aantekeningen omtrent geheugen en lichaam, traditie en...
Ik ging naar beneden springen op het zand, met hetzelfde been en mijn oog had zich op dezelfde manier naar boven gericht...En plots besefte ik: dit is 'the horse-phenomenon'. Ik weet niet hoelang ik reeds in mijn eigen voetsporen liep, maar ik vermoed dat ik al een hele tijd bezig was dezelfde keuzes te maken...Ik realiseerde me hoe snel mijn lichaam die streek had geassimileerd en hoe logisch de keuzes waren die ik maakte, terwijl ik dacht dat ik mijn lichaam exploreerde

Nr. 71, Maart 2000 • Jeanne Brabants • Klassiek ballet en hedendaagse dans: twee keffende...
al mijn jaren in het beroep, en dit zijn er nu weldra 66, heb ik zoiets nooit meegemaakt...Vroeger hoorden wij bij de moderne dans, zij bij de klassieke, maar we gingen met opgeheven hoofd ieder onze eigen weg zonder op de kop van de andere te kloppen...Mede door de lange hegemonie van Maurice Béjart kreeg ons land in lange tijd geen kijk op het wereldrepertoire, want mijn prioriteit was de vorming van een jeugdig publiek, aandacht voor jonge

Nr. 71, Maart 2000 • Paul Pourveur • De verfomfaaide ruimte
Het was net alsof ze die dag beslist hadden om de slag van Waterloo opnieuw op te voeren -maar dan wel in mijn hoofd...wil horen omdat je zelfs je hoofd niet kan schudden om duidelijk te maken dat 'het niet gaat'. Net zoals de slag van Waterloo brak mijn migraine in alle hevigheid los om 6 uur 's morgens...Hoewel de migraine mijn hersenen in de knel houdt, net als een veel te strakke muts over mijn hoofd, en dat ik me bijzonder miezerig, belabberd voel, waardoor ik op dit moment wel de minst bevoegde

Nr. 71, Maart 2000 • Peter Verhelst • Kan dat?
En hier, toen ze me op mijn buik neerlegden...Toen iemand een voet of een hand op mijn nek hield en andere handen mijn armen als een kruis uitstrekten, toen die pijn even opvlamde in mijn heup maar ik het niet kon uitschreeuwen omdat iemand een...hand op mijn mond legde, zodat ik nog harder over de grond schuurde

Nr. 71, Maart 2000 • Roel Verniers, Rudi Laermans • Allemaal Indiaan: verhevigde realiteit of emo-terreur?
Bij Mijn Blackie lag dat anders: met het platteland had ik nog een eitje te pellen en dus vertelde ik in mijn recensie maar wat over de straatfeesten zoals die in mijn herinnering voortleven...Misschien is het wel door de dagdagelijksheid die uit de beeldrijen spreekt dat ze in mijn herinnering vervagen en daardoor van mezelf worden...Ik vraag me wel eens af of mijn beperkte geschiedenis van bekeken producties in mijn werkzaamheden als recensent nu een min- dan wel een pluspunt is. In het archief kunnen duiken is ongetwijfeld mooi

Nr. 72, Juni 2000 • Bernard Van Eeghem • bloemen vertrappelen of il combattimento
kabeltjes, touwtjes, katrolletjes, magneetjes, batterijtjes en machinistjes, en mijn zoontje, met wie ik een uur in de coulissen samen ben geweest moet nu op, het hoofd naar beneden, de handen ootmoedig langs...naar het zweefrek gaan, er een kort snokje aan geven zodat de technieker in de coulissen zekerheid heeft over het goede houvast, de tienjarige jongen wordt omhoog gehesen, niet te hoog en met het hoofd...wordt het naakte decor door een met de computer gestuurde en hydraulisch aangedreven pantograaf met zwarte drippings besmeurd en ik zie Jackson Pollock in de kapel van het hospitaal, ik zie mijn gegeven

Nr. 72, Juni 2000 • Loek Zonneveld • Kasimir en Karoline
Waaronder, tot mijn grote vreugde, het project Die Physiker van Friedrich Dürrenmatt, omschreven als 'een komedie in twee bedrijven, geschreven in 1961...Maar vaak, als ze elkaar klem zetten met problemen uit de dagelijkse waanzin, proberen ze te ontsnappen met geleende taal, met woorden die ze misschien ergens gelezen hebben, of uit hun hoofd geleerd...En als ik als kijker nu zou weten wat dat andere is dat Cassiers in Horvaths Kasimir en Karoline heeft gezien, misschien zou ik dan (met wat slikken, hangen en uiteindelijk wurgen van mijn eigen

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras • 'Eigenlijk maken we volkstoneel'
Bij ons stond mevrouw Dora Van der Groen aan het hoofd, bijgestaan door Johan Van Assche, Ivo Van Hove, Lucas Vandervost, Warre Borgmans en Peter Gorissen, die toen net nieuw was...Het klikt' heeft voor mij ook veel meer te maken met 'hoe wil ik mijn dagen doorbrengen...Je beïnvloedt elkaar, je trekt elkaar mee naar een bepaalde richting tot iemand zegt: hé ho, ik wil terug naar mijn eigen lijn

Nr. 72, Juni 2000 • Johan Wambacq • Wanhoop en weerzin, liefde en lust
Ik zie de voorstelling drie keer maar kan er nooit met mijn hoofd bij blijven...Vijf keer na mekaar brengt een voorstelling van Decorte die tintelende verwarring in mijn hoofd, terwijl bijna alle Vlaamse voorstellingen mij in lengte van jaren alleen maar moe gemaakt hebben...Mijn laatste opvoering, In het moeras, is perfect mijn beeld van Woyzeck

Nr. 72, Juni 2000 • KUNSTENAARS OVER HUN PROJECT
Het is de komende tijd mijn manier, mijn kader, mijn kronkelweg om over de wereld iets te vertellen...Ik draag dus een hele reeks beelden mee in mijn hoofd...Ik denk dat mijn werk veel eenzijdiger zou zijn indien ik uitsluitend aan mijn persoonlijke projecten zou gewerkt hebben

Nr. 73, Januari 2000 • Marleen Baeten • Het gedachtenisgehalte van ruis
Espèce Humaine heb ik nooit gelezen, maar Duras' indringende beschrijving van het menselijk wrak dat Antelme was na zijn bevrijding uit het concentratiekamp (in La Douleur, 1985) maakt mijn vraag...Ducourt kleedt zich volledig uit, scheurt een groot stuk aluminiumfolie van een rol, pakt er snel zijn hoofd mee in en legt zich half op zijn buik, half op zijn zij op de kale plek in het gras...Allerlei vragen gaan door mijn hoofd