Archief Etcetera

407 document(en) met "Johan Maar" • Resultaten 241 tot 260 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 41, April 1993 • Tom Blokdijk • Hoezo repertoire?
Maar in de methode om voor al die groepen een (voor een groot deel apart) publiek te werven is, ondanks al het marketing-gepraat, wel iets verbeterd, maar in wezen nog niets veranderd...die daar ook redelijk in slaagt, maar ons tegelijkertijd in de weg zit als we proberen te leven zoals we willen, als we proberen te doen wat we wezenlijk vinden in het leven...Maar ook voor mensen die zich aan de rand van de maatschappij bevinden, of zich daarna laten zakken

Nr. 41, April 1993 • Johan Thielemans • Klein en klein
theater, maar ook voor de muziek). Het lijkt wel of niemand er wakker van ligt dat je in Brussel, om maar iets te zeggen, de toneelcarrière van Giorgio Strehler niet hebt kunnen volgen, sterker nog dat...De vergelijking met het Kaaitheater gaat niet op: Hugo De Greef heeft op zeker ogenblik een uitstekend festival uitgebouwd, maar hij heeft er na een tijd genoeg van gekregen om alleen maar een...Maar zowel Leysen als Minne kennen de situatie van het Vlaamse theater maar al te goed om te weten dat daar geen sprake van kan zijn

Nr. 41, April 1993 • Johan Thielemans • L.A.'s best bewaarde geheim
Het is een cliché, zegt Hinkley, maar het is absoluut waar...Dat hier zoveel theatertalent aanwezig is, is het best bewaard geheim van de stad", vindt ze, "maar ja, lees er mijn eigen krant maar op na: de mensen hier hebben alleen belangstelling voor wie een...Johan Thielemans Laura Fox / Johan Thielemans

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • De dans van het harnas
Maar eigenlijk is hij altijd al bezig geweest met choreograferen, aldus Johan Reyniers...zijn zozeer geneigd om zijn hele werk als één groot opus te zien, als een gooi naar het absolute zodat alles wat hij maakt maar een vingeroefening, een voorstudie, een onderdeeltje van wat nog komen...Een oordeel, zo heette het, kon maar "voorlopig" zijn, wat je zag was "een horizon vol vraagtekens". Fabre zelf gaat hier niet vrijuit

Nr. 42, Juni 1993 • Tuur Devens • De grote infernale oerkont
Maar dat gevoel creëert ook een angst, een angst om te bestaan, een angst om af te gaan, als mens, als spelend kind...Hij toont sympathie voor de 'kontjes', voelt zichzelf ook zo, maar verwijt de hogere klasse de minachting...Kleine remedie is een citaat van Gombrowicz, 'Vertellen of niet vertellen', waarin hij zijn ambigue houding verwoordt over een fait-divers, dat echter alleen maar klein lijkt

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Het Hooglied als verzachter
De makers van Reigen doen dat in elk geval, vindt Johan Thielemans, maar dat is niet het wezen van de opera...De betekenis van het stuk wordt verzacht, want de nieuwe schrijvers hebben het over de ideale liefde die iedereen nastreeft maar die niemand vindt...Ja, ik beken het: ik vond dit best een aardige opera, zeer vakkundig (maar niet echt geïnspireerd) geregisseerd, met vaak een schitterend decor van Eric Wonder, maar ik ben op mijn honger blijven

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
De acteur moet met wat anders voor de pinnen komen, en ik denk dat we maar op de goede weg zijn als de acteur mij kan tonen dat hij een magiër is. Etcetera: Heb je Vondel ook gekozen voor de...Tot je leerlingen behoren Luk Verceval, Chris Nietveld, Lucas Vandervost, Johan Van Assche, Warre Borgmans, Sara De Roo en ga zo maar door...Zo maar durven springen heeft met gevaar te maken

Nr. 42, Juni 1993 • Gunther Sergooris • Lukas Pairon
Ik denk aan interactieve media zoals CD-ROM en CD-I, waarbij op een diskette niet alleen de auditieve registratie gebeurt, maar ook de beelden worden vastgelegd...Dat zou voor het muziektheater een gedroomd medium zijn, hoewel het natuurlijk nooit de opvoering kan vervangen, maar het is wel denkbaar dat er in de toekomst voor CD-I speciaal stukken geschreven...dat van het verschijnsel 'heldentenor'. Johan Thie-lemans schrijft een begeleidend boek, maar er wordt ook een tentoonstelling opgezet door het Theater Instituut en ze wordt in de Nederlandse opera

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Reyniers • De kunst van de accumulatie
Fabre schept een unieke, onvervangbare wereld die alleen maar de zijne kan zijn, maar tegelijk verhindert dit de communicatie met de toeschouwer niet...Die tijd komt dan terug als de dansers het begin van de choreografie lijken te hernemen: één blijft vooraan bezig, de anderen gaan af, maar komen snel weer op...Johan Reyniers (*) Descriptieve stukken schreven Marijn van der Jagt, Fabre goes Forsythe: The Sound of One Hand Clapping', in Etcetera 33 (1991) en Pieter T'Jonck, Jan Fabre vat zichzelf

Nr. 42, Juni 1993 • Inhoudstafel
02/511 24 60, fax 02/514 19 13 Verantwoordelijke uitgever Johan Wambacq, Pieter Coeckeweg 5, 1861 Meise Verkooppunten Etcetera wordt verkocht in de betere...Theater: Botho Strauss en het misverstand Bart Philipsen over de Strauss-cyclus van De Tijd 10 Dans/Theater/Opera: Jan Fabre Johan Reyniers over Jan Fabre als choreograaf...Group Katrien Jakobs interviewde Kate Valk en Liz LeCompte 38 Theater: Dora Van der Groen Johan Thielemans sprak met de Grote Dame van het Vlaamse theater 42 'Zeg me, waar is mijn

Nr. 43, November 1993 • Bruno Koninckx • Kartonnen, holle en andere dozen
Maar dan nog zouden het, omdat er een 'echt' publiek bij is, geënsceneerde repetities blijven — dit laatste is niet zomaar een paradox, maar een contradictie...Een regisseur die geen regisseur is: als hiermee bedoeld wordt dat het niet de regisseur is die alles voor het zeggen heeft, maar dat hij als een soort begeleider samen met de acteurs een produktie...Om over een tekst die tijdens het repetitieproces ge- of herschreven wordt, nog maar te zwijgen

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
De rol wil een vreemde, overgevoelige jonge man, maar 'dat kan niet makkelijk aannemelijk gemaakt worden door een fors acteur, die er veel ouder uitziet dan negentien jaar en een zware bromstem heeft...Maar dat belet niet dat ze een proces op gang gebracht heeft, waarbij er een knagende twijfel is ontstaan over wat een acteur kan, moet en, misschien sterker nog, mag zijn...Als Vlaming herken je niet alleen het milieu, de benepen ideologie, de psychische verminking, maar je wordt ook onmiddellijk aangesproken, want de poging om zich te ontworstelen, die Walschap in de

Nr. 43, November 1993 • Gunther Sergooris • Een mogelijke onmogelijkheid
Maar zoals vele van deze indrukwekkend ogende 19de eeuwse bonbonnières, steengeworden getuigen van een ideologie die het overgrote deel van de bevol- Red Rubber / Images...Maar deze gebaldheid gaat verloren door de overmoed van de librettist die daarna zijn krachten versnippert door een teveel aan materiaal...Zeker als Huub Claessens de melodieën sotto voce uitspint: een lamento dat de pijn sublimeert, maar ook 'muziek aan de rand van de stilte'. De opera van Fabre kreeg het leeuwendeel van de

Nr. 44, Februari 1994 • Luk Van den Dries • Het betere theater voor kleine mensen is...
juntaleden hun - mag ik maar hopen -veelvuldige ruzies in papier hebben neergelegd: het zijn de met redenen beklede subjectieve waarde-oordelen van negen bevoorrechte toeschouwers, zeg maar...Hij heelt het kunstwerk: niet om het te genezen, maar om het illegaal te verkopen: dus niet in medische maar in misdadige zin...Het heil ligt niet bij de volwassenen, maar bij het eigen artistieke credo

Nr. 44, Februari 1994 • Han Geurts • De aardse gaven van wijn en water
gezicht de tekst weinig recht te doen maar het tegendeel is het geval...De aloverheersende verveling is door Simons bovendien gebruikt als uitdaging van de theatermaker tegenover de toeschouwers: pesterig traag spelen, maar tegelijkertijd het publiek daarmee verlokken...Zowel Simons als Perceval zoeken de extreme consequenties van hun opvattingen, maar beiden hebben ook een behoudende aard en zijn wars van dikdoenerij

Nr. 44, Februari 1994 • Johan Thielemans • Het talent van Pierre Audi
hun produkten inderdaad op de Griekse tragedies leken, is een erg betwistbare zaak, maar wat belangrijker is: terwijl ze dachten dat ze oude voorbeelden imiteerden, kwamen ze met een nieuwe...Dat was niet alleen omdat het zoveel muzikale mogelijkheden bood, maar vooral omdat het toeliet een filosofische argumentatie op te bouwen...De oorzaak van al het onheil is Poppea, maar ze is de beschermeling van de godin Amor, en als Poppea's leven bedreigd wordt, komt de godin tussenbeide en redt ze het leven van Poppea

Nr. 44, Februari 1994 • Johan Thielemans • Carmen, een tragedie
Eén ogenblik voelt ze zich tot hem aangetrokken, maar dan gaat ze weer haar eigen weg...Dat alles getuigt van de wil om iets van de realiteit op een operascène te tonen, Carmen, De Munt / Johan Jacobs wat in 1875 erg...Het koor bevindt zich niet langer in de coulissen maar wordt in de loges links en rechts van het toneel geplaatst, en de twee tragische protagonisten bevinden zich voor een intens rood doek

Nr. 44, Februari 1994 • Peter De Jonge • De algemene poëzie van het handelen
Argentina, maar ondanks deze aanleiding slaat de tekst, na de obligate filosofische vraag 'Wat is Dans' en de erkenning 'Het is veel eenvoudiger een heelal te construeren dan te Verklaren hoe een mens op zijn...Dans blijkt dus niet alleen een metafoor voor de filosofie maar ook een metafoor voor de andere kunsten te zijn...Valéry: 'Wanneer men alleen maar beschikt over de hulpmiddelen van een hoofd om te spreken over de wonderen die de benen verrichten, dan moet men zijn heil wel zoeken in een beetje filosofie

Nr. 45, April 1994 • Marleen Baeten • Twee meisjes met een baard en kinderbrieven...
Een hele uitdaging voor Ingeborg Lievens en Lies Pauwels, die wel hulp krijgen van een suggestieve geluidsband (Johan De Smet). De twee actrices zijn wel geen geboren vertellers maar...Dit is geen inlevingstheater, maar theater dat affecten bereikt...Beide theatervormen maken op hun manier gebruik van de vertelvorm, maar omdat de inlevingsdramaturgie alles reduceert tot de maat van het menselijke verstand krijgt ze geen toegang tot bepaalde

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Een wreed spel, gespeeld op de pianissimo's...
Kokende straal Pierre Bokma spant de kroon, natuurlijk, maar dat komt omdat Shakespeare hem in dit stuk de meeste kansen heeft gegeven...Maar één keer laat hij zijn masker vallen en toont hij de innerlijke drift die hem voortjaagt en de anderen de stuipen op het lijf jaagt...Voor hem lijkt het nu relevanter uit te gaan van een ander standpunt: 'Ze hebben vast vanalles over nu te zeggen, maar ik laat dat zien door wat ze over toen te zeggen hebben, over de tijd van