Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


523 document(en) met "Vrouw Wat" • Resultaten 241 tot 260 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 34, Juni 1991 • René Eljon • Moeders
wat nou ? HAN wat is er ? TIEN nou wat heeft ze nou gedaan ? HAN wat heb je dan ? TIEN nee zeg HAN wat is er dan ? TIEN nou...berta wat afschuwelijk wat een misverstand BERTA wat zeg je ? HAN wat een standsverschil ik bedoel wat verschrikkellijk (tien op) TIEN...wat geven voor een voetenbad TIEN wat ? EMMA wat zou ik wat geven voor een voetenbad zitten, eerst zitten zei je wat ? TIEN ik word gek EMMA

Nr. 34, Juni 1991 • Sigrid Bousset • René Eljon Moeders
Het type van de oudere vrouw, gevangen in haar op zichzelf betrokken wereld waarin weinig gebeurt maar veel tot vervelens toe wordt verteld...Tien wil alles te goed doen, tracht te redden wat er te redden valt...Wat ik zie is bijna niets, een abstrahering van de door de tekst gesuggereerde wereld, een doorprikken van het scenische realisme via bezetting, kostumering, de-kor

Nr. 34, Juni 1991 • Ludo Abicht • De blanke, de rode en de mongool
vrouw Bella...Het enige wat hen nog verbindt is Ruthie, het mongooltje...Het zijn even ontnuchterende beelden als die van Weisman en zijn vrouw Bella

Nr. 34, Juni 1991 • Karen Welling • De Trust speelt Weisman en Roodgezicht
Ze waren op weg naar New York om daar de as van Bella, zijn overleden vrouw en haar moeder uit te strooien...Wat bij haar wel lukt heeft Rik Launspach in zijn eerste regie bij De Trust bij Ruths beide tegenspelers niet voor elkaar gekregen...De wankelmoedigheid tussen uitvergroot stereotype en wat vaag ingeleefde psychologie zorgt in de eerste helft van de voorstelling geregeld voor samentrekkende tenen

Nr. 35, September 1991 • Peter De Jonge, Erwin Jans, Dirk Verstockt,... • KRONIEK
Wat hij ons vertelt is een reconstructie van een zeer nabij verleden, nauwelijks vier of vijf generaties van ons verwijderd...medelij opwekt en wat aan een stripverhaalbandiet doet denken...Evenzeer pakkend was de zestigjarige Rachel Rosenthal, een kale imposante vrouw die op humoristische wijze een dramatisch sterke evocatie neerzette van een vrouw die zich op latere leeftijd plots

Nr. 35, September 1991 • Ludo Verbeeck • De vijanden van Hans Jürgen Syberberg
Hij neemt het daar globaal op tegen wat hij de esthetica van de overwinnaars van 1945 noemt en die hij o.a...verantwoordelijk acht (ik citeer maar wat lukraak) voor de pluralistische willekeur en de triomf van het gemene in de kunst, haar vervreemding van natuur en mythos, voor de verloedering van het milieu...Je kan de brutale geallieerde luchtaanval op Dresden oproepen in het geschrokken gelaat van een vrouw alleen op de scène

Nr. 35, September 1991 • Paul Pourveur • Tyrannie der hulpverlening
Althans om te tonen dat het mysterie is? Wat weet de rivier hiervan en wat de boom...Nu dan... Vandaag dat ik alleen ben en kan zien Met dat vermogen van het hart te zien Wat ik niet ben, al wat ik niet kan zijn wat ik, als ik het was, vergeefs zal zijn...HIJ In mijn passieve lichaam... de vrouw-alle-vrouwen zijn-Ik weet niet wat, weet niet hoeveel van u ik graag zou zijn... Niet enkel u de vrouw zijn, u de vrouwen zijn, u slachtoffer, niet

Nr. 35, September 1991 • Pol Arias • Profiteren van de waarheid der dingen
inspireerden ons op wat Jourdheuil en Jean-Pierre Vincent in Frankrijk brachten : eperimenteel en tegelijk populair theater...zijn een beetje als een familie en vandaag botst dat met wat buiten gebeurt...Voor ons komt het verhaal van die vrouw, die zwanger wordt van een priester en haar kind in het geheim ter wereld brengt met hulp van een heks en van duivels, over als een nachtmerrie

Nr. 35, September 1991 • Sigrid Bousset • Gecanoniseerd experiment
Ivanov houdt niet meer van zijn zieke vrouw Anna Petrovna, een Joodse die uit liefde voor hem met familie en milieu gebroken heeft...Ivanov weet dat hij, eens een gezonde kerel, nu een overtollig mens is geworden, lui, neerslachtig, depressief, financieel geruïneerd, vroegtijdig afgetakeld, onmachtig nog te houden van zijn vrouw...Wat kon worden naverteld, de plot, is bewaard, maar wat alleen kan worden beleefd, wat zo moeilijk beschrijfbaar is, dat samenvallen van inhoud en vorm, verhaal en schriftuur, is er niet meer

Nr. 35, September 1991 • Luk Van den Dries • Een fossiel in een rotsblok
ruimtelijk realisme wat vaak een grotere verrassing oplevert dan het gebruikelijke oho- effect bij de subliem gekozen locaties...Wat eenzaam tronen daartussen een Ayschylos, een Beckett, een Pasolini, een Lorca, een Ferron...En toch is hij even resoluut in de exploratie van nieuwe histrionische stof, even vergaand in zijn afwijzing van wat bij acteurs evident voor het grijpen ligt

Nr. 36, December 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Bruna Koninckx, Paul... • KRONIEK
het openingsfragment zegt Van Dijck, verkleed als vrouw, wat er met hem/haar in het begin van het stuk zal gebeuren: hij/zij zal zich neerzetten, er zullen hem/haar een paar vragen gesteld...Onmiddellijk daarop echter speelt De hollander wat tonen op een piano en zingt Van Dijck/de vrouw zijn /haar liedje...Je ziet immers niet alleen een vrouw of een man verkleed als vrouw, maar je ziet Dirk Van Dijck verkleed als vrouw en die dualiteit wordt de hele voorstelling aangehouden: de acteur die een personage

Nr. 36, December 1991 • Tone Brulin • De Nacht van de Brandende Apen
Wat is er gebeurd...Ik moest dan alles uitvoeren wat ik geleerd had...verbazing lachten ze allen heel hard, en zegden: "Wat raar, hé, zo'n pratende aap

Nr. 36, December 1991 • Paul De Bruyne • Tone Brulins wondere wereld
Het lijkt een wat gekke uitspraak voor wie de carrière van de man kan overzien...Wat er ook van zij, Brulin hoort in dat lijstje thuis...De ene toont een zwarte vrouw, de andere een blanke man

Nr. 36, December 1991 • Frank Theys • Lied van mijn land TV-Wagner
Er is een probleem met dit bewustzijn: Hegel noemt het ongelukkig bewustzijn, het is de oorsprong van wat bij Marx vervreemding heet en bij Nietzsche ronduit (eigenlijk Wagner parafraserend) de ziekte...Onwaarschijnlijk, denkt u. Wat wisten de oude Grieken van televisiekijken...De overeenkomst met het verhaal verraadt eveneens deze bedoeling: het opnemen in de fictie, het afleggen van de individualiteit, vertaalt Wagner in de Ring altijd in de versmelting tussen man en vrouw

Nr. 37, April 1992 • Johan Thielemans • Gepassioneerd theater
Dora Van der Groen toont ons nu zelf wat zij al jarenlang aan het conservatorium aan haar studenten leert: hoe ironie en passie in het acteren mekaar niet in de weg staan...enkel essentie reflecteert en daarmee niet daadwerkelijk maar puur universeel gericht is. Wat overblijft is een reinigende werking als door een meedogenloze zelfanalyse en zelfontdekking...Dora Van der Groen heeft de rol aan een vrouw gegeven (een verbluffende Elsie De Brauw) en hierdoor kan ze een erotische spanning opbouwen tussen man en vrouw: 'De actrice die de bode speelt, begint

Nr. 37, April 1992 • Erwin Jans • De andere gevoeligheid van Immer das Selbe
Immanente energie Wat Vandekeybus in zijn eerste voorstellingen onderzoekt is wat het lichaam aan fysieke beweging kan uitdrukken...De scène met de bakstenen die vertikaal omhoog geworpen worden en waaronder een danser net op tijd door een andere danser wordt weggetrokken, is wat dat betreft een typische Vandekeybus-scène...apartement jurken van zijn overleden vrouw op de vloer uitstalde om iets te hebben om naar te kijken

Nr. 37, April 1992 • Pieter T'Jonck • De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens
zijn met wat ze op het podium staan te doen...En dan gebeurt in de video het omgekeerde van wat op de scène gebeurde...plots te klikken met wat in een andere groep gebeurt

Nr. 37, April 1992 • ERwin Jans • Arne Sierens Gent en de wereld
Wat in vergelijking met de andere stukken echter het meest opvalt is de afwezigheid van een epische adem die zo typisch is voor Sierens manier van vertellen...Mouchette is de confrontatie van het meisje Colette en Arsène, een wat oudere man, een verlopen kerel die wegens moord in de gevangenis heeft gezeten en door zijn vrouw is verlaten...Wat is dat

Nr. 38, Mei 1992 • Geert Sels • Theater Teater
Ze draaien om wat Büchner in één lijn samenvatte als: 'De mens is een afgrond...Muziek, zang en dans krijgen er een functie in. De muzikaliteit van een voorstelling is meer en meer een preoccupatie van mij en wat de acteurs betreft: wat mij interesseert is de spanning die er...Maar ik vraag me af of het speelbaar is wat hij voorheeft

Nr. 38, Mei 1992 • Elvis Peeters • Een man kan zijn baard laten groeien,...
Een vrouw komt op, zoals een maan uit de coulissen van een donkere nacht...Wat ze zeggen staat geschreven . Dat maakt hun drama onafwendbaar...Een halfnaakte actrice die de gehele naaktheid van de vrouw vertolkt


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK