Archief Etcetera

677 document(en) met "EN HOE DOET ZE DAT" • Resultaten 261 tot 280 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 34, Juni 1991 • Sigrid Bousset • René Eljon Moeders
Dat wordt erg duidelijk in Bertha's monoloog waarin ze verbitterd verslag doet van het leven zoals ze het totnogtoe heeft geleefd...Ze dragen kleren met wit en rood geruite motieven en ze staan in een zo goed als lege ruimte tegen een achterwand die het rood-wit motief vergroot...Dat Dito' Dito geen regisseur heeft aangezocht begrijp je heel snel : we kijken naar vijf akteurs die naar elkaar kijken, elkaar en zichzelf regisseren en daar, zo lijkt het me, bijzonder veel plezier

Nr. 34, Juni 1991 • Ludo Abicht • De blanke, de rode en de mongool
een klassiek Chassidisch verhaal komen God en een jood elkaar in de ballingschap tegen en ontdekken ze, dat ze vooral hun verbanning gemeen hebben...En zolang hij dat zo bekeek - en hoe kon hij anders met zijn mentaliteit ? -zo lang kon er onmogelijk verandering komen in Ruths leven...Die taboes zijn echter al zo diep in ons collectieve geweten vastgeroest dat je er blijkbaar alleen met grove middelen tegenaan kan gaan, en dat doet hij, zonder ook maar één van de bekende clichés te

Nr. 35, September 1991 • Peter De Jonge, Erwin Jans, Dirk Verstockt,... • KRONIEK
wijds beeld dat mooi oogt, bevolkt met goede goeden en doorslechte slechten, slim gecast en met een katharsis-afloop...Tanghe bedient zich van licht en geluid om te illustreren, - we zullen geweten hebben dat de dag begint met fluitende vogels en een steeds fellere rode gloed op de witte infini -, en vooral ook om...En hoe het publiek dit apprecieerde?. Daarvoor verwijs ik graag naar het Zomerleven dagboek van Buysse waarin hij op 1 april, naar aanleiding van, een lied schreef: 'Toen dat lied uitgezongen was, was

Nr. 35, September 1991 • Ludo Verbeeck • De vijanden van Hans Jürgen Syberberg
Maar ook hier doet men de idealistische esthetica van Weimar & Co onrecht aan, wanneer men ze, zoals Syberberg doet, radikaal tegenover de door die bril bekeken toch al verdachte moderne kunst opstelt...En of je nu de Faust als autobiografische bekentenis leest of als analyse hoe verlichting en duivelspakt in elkaar verstrengeld liggen, nergens zul je dat nostalgisch heimwee naar verlorengegane...dat Syberbergs opzet, disparate fragmenten van verleden en heden in één a- historische ruimte te verenigen, niet kan waargemaakt worden en tot scheeftrekkingen, om niet te zeggen tot vervalsingen

Nr. 35, September 1991 • Paul Pourveur • Tyrannie der hulpverlening
Nee, waar ik aan dacht terwijl de mensenvriend praatte - en dat was wat mij tot tranen toe bewoog -Was hoe het verre geklingel der koebellen Bij het vallen van die avond Niet leek op de...Om te beginnen is er verrassing, dan de ontzetting voor de doodskist... de familie bij de dodenwacht, ontroostbaar en anekdoten vertellend, jammerend hoe jammer het toch is dat je gestorven bent...En doetje denken aan hoe weinig je aan haar gedacht hebt... en ze hield zoveel van je... hoe ondankbaar ben je jegens haar geweest... 'ZIJ' legt hem zachtjes op de grond

Nr. 35, September 1991 • Pol Arias • Profiteren van de waarheid der dingen
Hij ging zich hoe langer hoe meer verdiepen in de Portugese culturele traditie en verwerkte zijn liefde voor de beeldende kunst in zijn voorstellingen...zijn een beetje als een familie en vandaag botst dat met wat buiten gebeurt...Dat doet de toeschouwer nadenken en dat haalt hem uit de uniformisatiesfeer van het theater

Nr. 35, September 1991 • Sigrid Bousset • Gecanoniseerd experiment
mensen die teksten lezen en weten waarom ze dat doen...En ik maak mijzelf al wijs dat liefde niets dan onzin is, dat liefkozingen geveinsd zijn, dat de arbeid geen zin heeft, dat liederen en meeslepende gesprekken oudbakken en vulgaire kost zijn...Het is dat acteren naast de tekst, dat mij ook de hele enscenering in vraag doet stellen

Nr. 35, September 1991 • Luk Van den Dries • Een fossiel in een rotsblok
Dat stelt Hollandia in staat een viertal produkties per jaar uit te brengen met een vaste kern van twee regisseurs, een dramaturg, een zakelijk leider en ad hoe aangetrokken acteurs en medewerkers...Meestal sluiten deze concrete ruimtes realistisch of symbolisch aan bij de inhoud of thematiek van het stuk, of situeren ze zelfs het stuk in het natuurlijk milieu, af en toe wordt er gebroken met dat...De scenografie, een hout- en glasstructuur die tegelijk dienst doet als speelvlak en als tentoonstellingsvitrine voor een soort nature morte, verwijst enkel nog losbandig metaforisch naar milieu en

Nr. 36, December 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Bruna Koninckx, Paul... • KRONIEK
Een toneelstuk dat reminiscenties oproept en een enscenering van Van Hove/Versweyfeld die dat op haar beurt ook doet: de enscenering van Zuidelijk Toneel creëert een hoogst merkwaardige ontmoeting van...Een voorstelling die voortdurend uit de haak dreigt te gaan en dat bij momenten ook echt doet...mensen die duidelijk ambities hebben om een grote ster te worden of die - erger nog - denken dat ze dat al zijn, maar ondertussen blijven steken in amateurisme en kleingeestige afgunst tegenover mekaar

Nr. 36, December 1991 • Pieter T'Jonck, Peter De Jonge, Dieter Lesage,... • Klapstuk
En ze speelt het zeer consequent: ze bouwt op van links naar rechts, en omgekeerd, en niet van achter naar voor, naar de toeschouwer toe...Mantero een hysterisch gedragspatroon uitwerkt, hoe zij gezocht heeft naar poses en handelingen die dat precies overbrengen en de voorstelling van Rosette De Herdt...Eén van de redenen om dat op scène te doen is dat anderen, door hun meekijken, het gebeuren opladen, tot een verhoogd bewustzijn leiden voor de danser van wat hij doet en hoe de fysiologische (en

Nr. 36, December 1991 • Tone Brulin • De Nacht van de Brandende Apen
Je kon zien, dat ze zich schaamden over wat ze dachten toen ze in onze richting keken en merkten hoe Jeanneke me kuste...Hoe zullen ze straks geloven, dat het mijn kind is?") Ze liet zich niet doen en sloeg terug...Ze was van Boom en had daar een tijd in de steenbakkerijen gewerkt voor ze naar de stad kwam en dat kon je voelen

Nr. 36, December 1991 • Paul De Bruyne • Tone Brulins wondere wereld
Nu ik dit zo opschrijf, en mezelf overtuig - na checken en rechecken - dat er geen andere woorden voor zijn, besef ik weer hoe bijzonder dat is in deze tijd...Eerder dan dat plot en sociaal-psychologisch uitgediepte personages dat doen...onze bibliotheken staan ze niet meer, vaak zijn ze niet eens uitgegeven, en Brulin zelf heeft ze ook niet meer in zijn kast staan

Nr. 36, December 1991 • Frank Theys • Lied van mijn land TV-Wagner
Geld en televisie functioneren net hetzelfde: op zichzelf zijn ze niets, maar ze kunnen de vorm aannemen van alle andere dingen; daarbij nivelleren en rationaliseren ze alles: geld is een universeel...Hij houdt zich daarin ook bezig met de vraag hoe een opera telkens opnieuw kan worden opgevoerd, zonder dat hij zijn inherente waarde verliest en tot spektakel verwordt...Dit is zo'n vervreemdend effect, waarbij acteur en landschap van elkaar loskomen, dat het doet denken aan een video-effect waarbij een personage wordt uitgesneden en in een nieuw decor geplant

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De deuren van de tijd gaan niet...
Ze appelleert aan wat ze in de politiek van zichzelf herkent en doet de rest af als redeloze emotionaliteit of machtsdrang...Percevals Wilde Lea). De Vlaamse theatermaker staart naar zijn navel, en lacht minachtend met de dommeriken: hij doet alsof ze bestaan, maar hij geeft ze geen leven van vlees en bloed, hij verbant ze naar een...zich haast om te zeggen dat het haar schuld niet is, dat zij altijd integer en authentiek was en dat dit vooral niet mag veranderen - ook dat is afkeer voor het vreemde, nl

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Erwin Jans • Luk Perceval
Perceval: Hoe meer ik tegen clichés vecht, hoe meer ik merk dat ze inderdaad waarheid bevatten...Alleen vind ik dat hun voorstellingen te zeer gaan over acteurs en niet over mensen, over hoe een acteur anno 1992 tegen theater aankijkt en daaraan maken zij hun vertelling ondergeschikt...Etcetera: In jullie publiciteitsfolders staat dat werken in groep centraal: in korte interviews benadrukken de acteurs voortdurend hoe vruchtbaar en aangenaam het is bij BMC te werken

Nr. 37, April 1992 • Johan Thielemans • Gepassioneerd theater
De man aan wie ze haar verhaal doet, een éénkoppig koor, houdt haar vast, streelt haar, en terwijl ze zich aan hem vastklampt, komt de rest van het verhaal...Hebben we hier dan de bron van deze mentaliteit ontdekt, en is de invloed van Dora Van der Groen, als lesgeefster aan het Antwerpse Conservatorium, zo ingrijpend geweest, dat ze in grote mate de...En, als het ware en passant, toont ze ook nog eens hoe deze relativering het gepassioneerd en gekund acteren niet in de weg mag staan, want precies daar schuilt de kracht van het theater

Nr. 37, April 1992 • Pieter T'Jonck • De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens
Meer dan eens waren de dansers louter passief aanwezig, met een gebrek aan accuratesse qua timing en synchroniciteit, die verraadde dat ze niet helemaal wisten waar ze stonden in het geheel en of het...De alerte blik tussendoor op het effect dat ze sorteert, verraadt doortraptheid en onschuld, verlangen en afstandelijkheid tegelijk...Bij elk verhaal dat ze fantaseert, kijkt ze naar de camera om het effect te meten, bij elke conversatie met Dunoyer laat ze naar de camera blijken hoe wij moeten denken dat zij denkt over wat hij zegt

Nr. 37, April 1992 • Gunther Sergooris • De apotheose van de diva, de ondergang...
Twee deprimerende en frusterende opera-ervaringen rijker, was het dan ook met een eerder bang hart dat ik uitkeek naar de produktie Tosca in de regie van Robert Carsen en onder muzikale leiding van...Tosca, De Vlaamse Opera / A. Augustijns Het concept en de uitwerking van deze Tosca verschilden in die mate van Manon dat je je afvroeg of hier wel dezelfde regisseur en decorontwerper aan het...Dat neemt natuurlijk niet weg dat Scarpia, de gewetenloze belager van Floria Tosca, rustig een sigaretje rookt, terwijl hij de geestelijke en lichamelijke martelingen uitbroedt, waaraan hij Floria

Nr. 37, April 1992 • Hana Bobkova • De criticus en zijn verantwoordelijkheden
Ik ben van mening dat associatieve herkenning van eigen gedachten, gevoelens, ervaringen en belevenissen het essentiële onderdeel is van het waarnemingsproces en indien dit ontbreekt, beschouw ik dat...Het respect dat iemand voor zichzelf heeft, zal hem verhinderen arrogant te zijn en niet serieus om te gaan met de anderen, en het feit dat hij gemakzucht bij zichzelf verafschuwt, zal hem niet...Dan wordt hij een criticus waarover Jean Copeau gezegd heeft dat hij eerlijk, serieus is, dat hij diepgaand is, dat hij creëert als de dichter die hij moet beoordelen en dat hij in staat is aan

Nr. 37, April 1992 • Hugo Durieux • De meubels van Robert Wilson
Neen, zegt Wilson, dat zijn geen stoelen, dat zijn monumenten uit mijn stukken en toevallig hou ik van die vorm van stoelen...Wat er te zien was, was een verzameling stoelen en anderemeubels, waarvan je kan zeggen 'oh, mooie stoel', of zelfs 'mooi monument'; als je ten eerste niet weet hoe deze stoel heet, en ten tweede niet...weet waarom dat zo is, valt er ook niks te duiden, en zie je alleen maar wat rare stoelen