Archief Etcetera

706 document(en) met "Een Verhaal" • Resultaten 261 tot 280 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Erwin Jans • Luk Perceval
Perceval: Of dat 'moest' weet ik niet, wij dachten dat we ze moesten tonen, om een onderliggend verhaal, een thema duidelijk te maken...Ik zag onlangs een documentaire over een Poolse man die zich uit ontgoocheling over het communisme, het christendom en de hele maatschappij op een volksfeest in brand stak...De grote zaal is een uitdaging, je moet er een andere muzikaliteit aanspreken, het vereist een andere kundigheid, een ander ritueel

Nr. 37, April 1992 • Johan Thielemans • Gepassioneerd theater
Het koor is hier 'een klerk' (Eddy Vaes). Hij is 'een gewone man in een gewoon pak, die zijn jas uittrekt en zuchtend 'allez' zegt en zich aan de 'klus' zet (Wim Van Gansbeke). Hij blijft eerst een...De man aan wie ze haar verhaal doet, een éénkoppig koor, houdt haar vast, streelt haar, en terwijl ze zich aan hem vastklampt, komt de rest van het verhaal...Doorprikken Dora Van der Groen voegt aan haar verhaal nog een derde dimensie toe, dank zij twee detonerende momenten: er is de kabouter, over wie we het reeds hadden, en er is het laatste moment van de vrijpartij

Nr. 37, April 1992 • Erwin Jans • De andere gevoeligheid van Immer das Selbe
De scène met de bakstenen die vertikaal omhoog geworpen worden en waaronder een danser net op tijd door een andere danser wordt weggetrokken, is wat dat betreft een typische Vandekeybus-scène...Immer das Selbe gelogen' Immer das selbe gelogen, Ultima Vez / O. Iturbe wordt een heel verhaal opgebouwd rond het ei...Ofwel een gevoeligheid voor het moment als spoor van een herinnering, een verleden, een geschiedenis, een gevoeligheid die via de persoon van Carlo Wegener haar intrede, doet in het oeuvre van

Nr. 37, April 1992 • Pieter T'Jonck • De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens
De herneming van Rosas danst Rosas, waarmee het gezelschap destijds debuteerde, brengt ook een nieuw en vrij onverwacht aspect in de evolutie aan het licht: Rosas wordt een groep met een repertoire...een grotere afstandelijkheid tussen de dansers en de choreografie, een geringere betrokkenheid, kunnen versnellen...Die rondgaande blik suggereert een groeiend heimelijk plezier, een gedachte of een fantasie die veld aan het winnen is. De blikken die de danseressen elkaar via de camera toesturen doen geleidelijk

Nr. 37, April 1992 • Gunther Sergooris • De apotheose van de diva, de ondergang...
Nadat Paris opnieuw opduikt in zijn leven en hij een mens, a father and a king, vertolken mag en niet langer een mythologische figuur, staat de regisseur hem een 'natuurlijker' spelen toe en dit gaat...King Priam was een iets minder homogene voorstelling, ze had minder sterke momenten, maar het werk zelf bleek heel wat interessanter, zowel muzikaal als dramatisch, dan Tosca, een verhaal dat enkel...zekere zin is Tosca inderdaad 'divertiment' terwijl King Priam een moeizaam en raadselachtig verhaal is, geconcipieerd met deze uitspraak in het achterhoofd:' Do not imagine all the secrets of life

Nr. 37, April 1992 • Marcel Otten • 'Waarom kijken we niet gewoon naar de...
Op een druilerige dag in januari, een paar weken voor de première in het Kaaitheater, werden drie Müller-dramaturgen (dr...Ik hield mijn hart vast: Müllers taaiwoestijn bevloeid door ons IQ... Eerst kregen we een band voorgeschoteld van een repetitie: de acteurs gingen een gigantische worstelwedstrijd aan met de tekst...Toch is hij een 'Fremdkörper' in zijn omgeving en naarmate het verhaal vordert gaat de omgeving met hem aan de haal en staat Dirk hulpeloos op zijn formicatafeltje te gesticuleren over datgene wat hem

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De tekst en zijn varianten
het tweede theaterschrift neemt het Kaaitheater de eigen praktijk als uitgangspunt voor een aantal algemene beschouwingen over de moderne omgang met teksten Het is eerder een onbestemd gevoel...als een voorbije fase, maar vanuit een kritische loyauteit met die traditie omgaan...Ik ben opgetogen over een uitspraak als: 'Maar het verhaal moet vooruit

Nr. 37, April 1992 • ERwin Jans • Arne Sierens Gent en de wereld
Aan de andere kant is er Todos Santos, het verhaal dat een vijftal Mexicaanse boeren vertellen over Zapata, over de revolutie, over het bloedbad dat Caranza aanricht,... In tegenstelling tot De...Er is geen verhaal meer, evenmin een vertelling die het geheel nog een duidelijke richting geeft...Er zijn een drietal langere passages: het gesprek tussen Richard en Rosita over 'Orfeo', de 'fantasie'(?) van Richard die plots zijn afgestorven familie ziet en het verhaal van Boste over de moord op

Nr. 37, April 1992 • Erwin Jans • Het wachten van Josse De Pauw
Ze zijn geschreven vanuit een ademhaling, een lichamelijk ritme...Een tweede tekst die als een rode draad door Ward Comblez loopt, is een fragment uit T. S. Eliots fameuze gedicht The Waste Land, meer bepaald uit de afdeling What the thundersaid' een sombere...Niet toevallig kreeg de tekst als ondertitel He do the life in different voices (een variant van een van de oorspronkelijke titels van Eliots gedicht). Het meerstemmige is nog een duidelijker

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Bruno Koninckx • Frank Vercruyssen
een film geef je een verhaal, en dat zit op een heel technische manier in mekaar...Je kan wel genieten van wat een acteur op het doek doet, maar een lijf dat op een meter of twee afstand staat, kan door de continuïteit en de gemeenschappelijkheid van het moment op een veel acutere...anders en misschien voor zichzelf een verhaal, een soort van vrijheid zal creëren

Nr. 38, Mei 1992 • Dirk Vanhaute • Het kindertheater zit in de lift. Een...
Hiervoor moesten telkens een drietal acteurs en twee technici de baan op, het boekingskantoor moest voorbereidend werk leveren en een goed uitgebouwd secretariaat garandeerde een degelijke praktische...Het is geen probleem dat ze de ene week mee zitten dreunen met de laatste Samson-hit, de week daarop moeten ze wel geboeid en stil een uur naar een verhaal willen luisteren...Bij gebrek aan een duidelijke visie en een goed beleid van de overheid gaat iedereen zijn weg en is een verdere stigmatisering bijna niet uit te sluiten

Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
Bart Slegers in de titelrol gedraagt zich, 23 jaar na Bruno Ganz, opnieuw als een soort 'Emotionalclown', een hofnar met een opzichtige muts - waarop geen lauwerkrans past, hij krijgt een ruiker witte...Tasso veel meer au sérieux, het is bij hem veel minder een aanleiding tot een persoonlijk verhaal over zijn 'ellende' als theaterkunstenaar: hij bezorgt vijf spelers een aanleiding om hun eigen listigheid...Vandervost heeft geen politiek verhaal, je kan zijn 'erotische' Tasso hoogstens zien als een fabel over decadentie in de hoogste kringen, maar daar open je geen politiek perspectief mee

Nr. 38, Mei 1992 • Elvis Peeters • Een man kan zijn baard laten groeien,...
Een vrouw komt op, zoals een maan uit de coulissen van een donkere nacht...De man maakt met zijn woorden een verhaal, de vrouw wil met haar woorden een gesprek...Hij sterft in een duel voor een andere vrouw

Nr. 38, Mei 1992 • Désirée Ortega Cerpa • Een theater van twee werelden
Een verhaal van twee werelden...Een andere reaktie op de Romantiek was het sociale drama met een naturalistiche nuance dat uitmondde in het 'sainetisme' (afgeleid van 'sainete': een kort humoristisch stukje met stereotype populaire...Deze stroming was, meer dan een genre, een nieuw esthetisch criterium, een prisma waarin de realiteit systematisch vervormd werd om de meest groteske en absurde aspekten

Nr. 38, Mei 1992 • (advertentie)
other when 3 bizarre and isolated men come together PAUL, JAAK EN PAT werken alle drie aan een projekt van langere adem...Jaak De Koninck timmert, schildert, tekent en schrijft sinds jaar en dag aan het verhaal van de gebroeders LEAROY en hun STARBROOK AIRLINES...Pat Van Hemelrijck is op zoek naar een ALIBI

Nr. 38, Mei 1992 • Lieve Demin • Het complete antwoord van De Beweeging
Hierin wordt verhaald hoe de Perzen verpletterend verslagen worden door de Grieken, een verhaal van machtswellust, oorlog, geweld en vernietiging...Een stem vertelt bewogen de lotgevallen van de Perzen, muziek vol tromslagen ondersteunt het verhaal, de bewegingen versterken de gezwollen pathetiek...Hier geen verhaal meer, geen accessoire, alleen een zuiver fysieke invulling van een abstract verlangen

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Ik heb je mond gekust, Jochanaän
Bondy heeft in grote trekken het verhaal trouw gevolgd, maar op één punt heeft hij een belangrijke ingreep gedaan...gefrustreerde lust bij een vrouw (een thema dat rond 1900 zo onaanvaardbaar was, dat het stuk niet opgevoerd mocht worden, wat Richard Strauss niet belette om in 1903 er een opera van te maken...met een warmte, een precisie en een muzikaliteit die in dit huis zelden te beluisteren vielen

Nr. 39, December 1992 • ERwin Jans • "Ben ik dan uit de tijd gevallen?"
Ze kunnen hun eigen verhaal niet vertellen, ze maken steeds deel uit van het verhaal dat een ander over hen vertelt: "Als jij je niet wilt herinneren, dan wordt je wel herinnerd...alle moeite heeft om zijn eigen angsten te verbergen), was het hele verhaal slechts een strategie van Vladimir om Nelly te vermoorden en met de meid Vera an de haal te gaan...Deze scène lijkt een echo van een scène uit Strauss' Slotkoor waarin een man tegen zijn spiegelbeeld de verschillende stappen van een pijnlijk mislukte ontmoeting met zijn grote liefde vertelt en

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
Als ze een keer na een ordinaire ruzie worden gearresteerd en aan elkaar vastgeketend, merkt zij in een vlaag van luciditeit op, dat hij nu eindelijk niet meer van haar los kan komen...Voor het eerst voert hij ze massaal ten tonele in Bakeliet, waar ze een eindeloze stoet van kennissen van de familie Baekeland vormen die allemaal een stukje van het verhaal vertellen, maar dat zo...Anders wordt het als hij wordt geconfronteerd met een reeks van personages die hij niet anders leert kennen dan in een korte monoloog of via een klein dialoogje

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
Op de scène speelde zich wel een soort verhaal af, maar dat was er eigenlijk vooral om de aria's aan elkaar te binden...Wel bleef er een soort identiteit tussen verhaal en muziek: je ziet watje hoort en je hoort wat je ziet...Misschien is Nixon in China bij De Nederlandse Opera een hedendaagse traditionele opera in zijn pure vorm: het is overduidelijk theater met een verhaal (al is het even wennen aan Richard Nixon als