Archief Etcetera

572 document(en) met "IK LAAT ZE NIET BINNEN" • Resultaten 261 tot 280 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 42, Juni 1993 • Ludo Abicht • 'Zeg me, waar is mijn vaderland?'
Ik heb nog onlangs iemand horen zeggen (ik zal haar naam niet noemen): 'iemand zei tegen mij: "jij bent te intelligent om Vlaams te zijn'". Dat vond ze een compliment...Louter subjectieve zelfzekerheid, die niet gepaard gaat met erkenning van buitenaf, vervalt al te makkelijk in de verkramping van het autisme: 'ik weet wel hoe geweldig ik ben omdat ik Vlaming ben...Ik denk dat de bevolking van Vlaanderen (ik gebruik nooit het woord 'volk') vandaag op de drempel staat van deze laatste en moeilijkste fase van haar ontvoogding, wat helemaal niet wil zeggen dat ze

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
Het is een methode, een manier van werken die ik zelf graag gevolgd had toen ik de toneelklas aan het Conservatorium onder mijn hoede nam, want ik ken ook mensen door wie je beter wordt als je ze...Ik voel me dan vrijer, en ik voel me dan dichter bij wat ik echt zou willen zijn: namelijk niet zijn...Wat interesseert me niet, maar dat ze denken, dat vind ik belangrijk

Nr. 42, Juni 1993 • Paul Demets • Kunst als hamvraag
De structuur die ze in de groep ontwikkelen, is vrij primair: ze werken samen bij het oogsten en het tot brood verwerken van het graan, maar dat gaat niet zonder moeite, omdat de één zich het deel van...Loes raakt daar echter niet, want ze maakt een dodelijke val tussen de aardappelen, veroorzaakt door een voorbijsnellend konijn...Even krijg je daardoor de indruk dat ze niet alleen danst, maar ook haar tweede ik misschien of. net zo goed de schim van een dode

Nr. 42, Juni 1993 • Herman Asselberghs • Een respectvolle worsteling
Ik geloof er wèl in. Opnamen zijn, hoewel ze zelden als zodanig worden gezien, een van de beste metaforen die we ervoor kunnen vinden...Dat is niet onbelangrijk, want beide delen vullen elkaar aan (ook al zullen ze omwille van tv-redenen wellicht niet altijd samen worden uitgezonden of getoond). In Goldberg Variations 1-15 wordt de...Vragen worden in het werk van beiden niet gemaskeerd, ze maken onlosmakelijk deel uit van het eindresultaat

Nr. 42, Juni 1993 • Marleen Baeten • De verbeelding na de revolutie
De groep nam heel wat stukken uit die tijd door, maar iets belangwekkends vonden ze niet...vele absolute vorsten die de feodaliteit in stand hielden in het nog lang niet verenigde Duits- Dantons dood, Mij...verrukking, bij het droomblauw van een berg, of zelfs het geloof (ook zelf daarbij een gevoel) bij alleen maar het 'ik-hier'; andere kende hij weliswaar, maar zuiver en van een ideaalbeeld-karakter werden ze voor

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Reyniers • De kunst van de accumulatie
een interview zegt Fabre, met een knipoog naar de bijbelse Samson: 'Als jongetje vond ik het vreselijk als ik naar de kapper moest, het was precies alsof mijn schoonheid en mijn kracht weggesneden...Opera kan voor hem geen bevlieging of een hartewens zijn, niet iets dat hij even wil doen omdat het bijvoorbeeld (al dan niet toevallig) weer sterk in de lift zit...Fabre laat zich ook hier niet opjagen: alles moet, dwingend en noodzakelijk, op het juiste moment op de juiste plaats kunnen staan

Nr. 43, November 1993 • Hugo Durieux • Muziek/ Theater/ Politiek
Er is een onduidelijke prinses, waarvan niemand weet waar ze vandaan komt, die niet gelukkig is in die sfeer van dood en verval, die weg wil maar dat niet kan...Tijdens de pauze van Pelléas et Mélisande hoorde ik een vrouw klagen tegen haar gezelschap dat die Mélisande echt wel een vreselijk verwend wicht was, en dat ze hoopte dat die eens serieus aangepakt...Reich en Korot mogen dan wel stellen dat ze bezig zijn met een etnografische documentaire, ze slagen er wel in in mijn hoofd een dramavoorstelling te maken, die wel degelijk problemen en vragen

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
Laat ik voor het gemak van mijn betoog van de ingebeelde situatie uitgaan, dat ik drie jaar geleden zeker was van wat ik zag, en dacht en verdedigde...Het cultureel verschil tussen Noord en Zuid kan niet sterker worden aangetoond dan door de wrevel die je bij Nederlandse collega's kon merken omdat ze naar het toneel hadden gemoeten waar ze dan met...Boodschap hadden ze er niet aan, want aansluiting vonden ze niet

Nr. 43, November 1993 • Pieter T'Jonck • Melancholische miniaturen
Plots schijnt alle kracht even weg te vlieden, in dat moment van controleverlies zijgt de vrouw neer en laat ze zich rollen over het scènevlak tot haar rollende lichaam zoveel momentum krijgt dat ze...Het eigen belang van deze voorstelling binnen het oeuvre ligt dan ook niet onmiddellijk in deze kwaliteiten, hoe indrukwekkend ze ook mogen zijn...De choreografe schuift de muziek naar voor als het belangrijkste waar zij schatplichtig aan is, alsof ze zeggen wil dat ze er misschien niet zoveel aan toe te voegen heeft

Nr. 43, November 1993 • Tuur Devens • Van poppenkast tot figurentheater
huidige poppentheater (Waarmee ik niet wil zeggen dat dergelijke taferelen niet meer voorkomen...Grosso modo onderscheid ik binnen deze tendens drie grote systemen (waarvan ik er twee uitvoeriger behandel), n.l...acteurs personages en spelen ze dat ze spelen

Nr. 44, Februari 1994 • Ignace Cornelissen • Hoezo repertoire?
Ik wist niet dat het de bedoeling was om meteen concrete afspraken te maken,' antwoordde ik...Ik moest er maar eens over nadenken en ze zouden me binnen enkele dagen opnieuw contacteren...Omdat ik voor verschillende gezelschappen werk, laat ik het aan de theaterdirecteurs over om te proberen hun zoveelste theaterseizoen spitsvondig te lijmen met vage interpretaties

Nr. 44, Februari 1994 • An-Marie Lambrechts • Column
Ik weet het niet...En zo simpel kan het toch niet liggen, alleen al omdat sommige makers zich op een totaal ander werkterrein bevinden en bovengenoemde voorstellingen misschien niet eens gezien hebben...De grens is dan misschien subtiel, maar niet minder helder: terwijl ik eerst getroffen was door de extreme openheid en ongemaskeerdheid van de groep voorstellingen als Het Heengaan, De Parade als daar

Nr. 44, Februari 1994 • Han Geurts • De aardse gaven van wijn en water
Ze is bewust vormgegeven, ze is een cultuurprodukt...Leonce: Waarom niet'. Ze zitten vol verzopen temperament, leven met walging van het leven in de traag verlopende tijd...Dat is zonder twijfel consistent binnen de gekozen vormgeving, al is die opzeggerij niet aangenaam om dik anderhalf uur naar te kijken

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Triptiek van de waanzin
Ze zijn beiden gebaseerd op teksten van de Australische auteur Randolph Stow, die ik persoonlijk gekend heb toen ik student was in Leeds...Ian Burton: Toen ik daarover begon te denken, had ik ze allemaal al eens op de scène gezien, sommige zelfs verschillende keren...Ik wil echter niet zo ver gaan dat ik deze werken als complete kleine opera's wil beschouwen, want dat is eveneens tegen de natuur van het werk

Nr. 44, Februari 1994 • Johan Thielemans • Carmen, een tragedie
Als ze voor Don José staat, kan ze voor een aantal mogelijkheden kiezen: ze kan weglopen, ze kan liegen, ze kan weerstand bieden...Ze verkiest de waarheid te spreken, want ze wil geen huichelachtig spel spelen, en daarbij wil ze ook duidelijk stellen dat ze een vrije vrouw is, die zich niet door de bezitsdrang van een man wil...Ze proberen dan niet krampachtig om te 'acteren', maar geven zich ongegeneerd bloot voor wat ze zijn: operazangers

Nr. 44, Februari 1994 • Myriam Van Imschoot • Een slingerbeweging tussen denken en dansen
Ze laat haar opdrachtgever, Bruno Verbergt, weten dat het kwartet er niet komt...De uiteindelijke teneur is niet de wanhoop, maar een voorzichtig vertrouwen in de toekomst: 'Ik hoop dat wc doorheen de voorstelling, later misschien, tot een orde kunnen komen -maar niet via de...Dan zal ik wellicht weer meer bewegen, dieper op de beweging ingaan, ook al wil ik niet vergeten hoe moeilijk - bijna onmogelijk - het is om één echte noodzakelijke beweging te maken

Nr. 44, Februari 1994 • Rudi Laermans • Niets dan schone schijn en ijdel spektakel?
altijd veelbelovende en tegelijk erg verhullende taal die kunstorganisatoren zo graag bezigen (deze taal is verwant aan die van de horoscopen: ze orakelt, ze zegt tegelijk veel en niets: er worden bijna...nieuwe artistieke brandstof, ze 'verschoonde' niet meteen het alledaagse leven maar verlevendigde en reanimeerde wel een burgerlijke kunst die niet langer in de idee van Absolute Schoonheid kon geloven...Ze zijn niet langer bang voor 'de onderbuik' , integendeel, ze vieren het carnavaleske lichaam dat wordt geobsedeerd door de lichaamsopeningen, door 'sweet

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Een wreed spel, gespeeld op de pianissimo's...
De modernisering van deze teksten vindt hij niet interessant, en een vorm van verraad (bij hem niet langer Jan Kotts oproep: Shakespeare, onze tijdgenoot). Shakespeare heeft nooit een dialoog...Voor hem lijkt het nu relevanter uit te gaan van een ander standpunt: 'Ze hebben vast vanalles over nu te zeggen, maar ik laat dat zien door wat ze over toen te zeggen hebben, over de tijd van...ontstaan... Ik heb de goede hoop dat, als ik de context van een klassieke tekst duidelijk weet te maken, het publiek het zelf kan vertalen naar nu

Nr. 45, April 1994 • Rudi Laermans • Ik lijd aan Aids, ik ben op...
Vawters lichaamstaal laat geen enkel misverstand toe: 'ik lijd aan Aids, ik ben stervende, ik ben op weg naar het graf maar doe onderweg nog even déze voorstelling'. De simpele en eenduidige...Ze zullen niet terugkeren; ze hebben geen bogen meer te zoeken... Ik ben gelukkig', zo luiden de laatste woorden van de op Lemnos achterblijvende Philoktetes in Gide's interpretatie, die het beeld van...Voor 't sterven zal ik mijn gezicht pas zien/En dat niet langer dan een ogenblik

Nr. 45, April 1994 • Hildegard De Vuyst • 'Alles wat naar diepte ruikt, is vies'
En toch worden ze geconfronteerd met een opdringende horde, die een plaats opeist, al was het maar op basis van 'wij zijn jong'. Vreemd is dat: jonge theatermakers die niet buiten de gevestigde...Ze verweerden zich door te stellen dat ze mee evolueerden met een aantal groepen waar ze zich mee verbonden hadden en dat ze niet wilden vastgepind worden op een zelfgekozen taakstelling in een...Laat nogal wat groepen eens afraken van het dwangmatig willen spelen in de kunstencentra; velen zouden beter af zijn, juister gepresenteerd, binnen wat overschiet van het circuit van jeugdhuizen en