Archief Etcetera

575 document(en) met "Man Je" • Resultaten 261 tot 280 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 37, April 1992 • Pieter T'Jonck • De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens
de laatste jaren verschijnen ook steeds sneller nieuwe gezichten in het gezelschap, en je kan je afvragen of de band die zij hebben met het werk dezelfde is als vroeger...Omdat ze je zo aankijkt terwijl je de zaal inkomt, en haar beeld nog lang blijft hangen als de dans al begonnen is, gaat er tegelijk verleiding en brutaliteit van uit: ze kijkt je zonder verpinken aan...De door elkaar lopende melodielijnen werden als het ware overgeschreven op de lichamen van de mannelijke dansers (met Cynthia Loemy als uitstekende stand-in man). Je ziet ze in groepen door elkaar

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries • De Opdracht theatrale kaalslag
Kaleidoscopisch verdraait Muller steeds weer het perspectief tot je de veelkantigheid van het thema gezien hebt, en/ of gedesoriënteerd raakt...Robespierre naar de man in de lift...Op het eerste niveau heeft dat als resultaat dat de tekst veel meer komt bovendrijven en je aandacht toegespitst wordt op de zegging zelf: de taalhandeling wordt niet besloten in een figuur, wordt

Nr. 37, April 1992 • ERwin Jans • Arne Sierens Gent en de wereld
gecreëerd, waaronder Het Vermoeden, De soldaatfacteur en Rachel (1986) en de opera' s Het Rattenkasteel (1984), Genoveva (1985), De Liefde voor de 3 Manen (1987) en Je pleure des bananes (1991). In 1990 krijgt...Maar het is niet de oorlog als dusdanig, maar de oorlog van de kleine man of misschien beter nog: de oorlog in de ogen van de kleine man, die Sierens tot onderwerp neemt...Er wonen geen goden, maar sukkelaars; je ziet er geen tragedies, maar melodrama's. Daarom gaan de personages in mijn stukken niet gebukt onder het Noodlot, maar onder noodlottigheid: het toevallig

Nr. 38, Mei 1992 • An-Marie Lambrechts, Erwin Jans • Ignace Cornelissen
Volkse achtergrond Etcetera: Je gebruikt hetzelfde begrip toegankelijkheid voor je kindertheaterprodukties en voor je avondtheaterprodukties...En dan duurt het een tijd vooraleer je die dingen allemaal verwerkt hebt, vooraleer je ziet hoe je daarin zelf evolueert en misschien ook wel voor je ziet dat je uiteindelijk toch een goochelaar...Etcetera: Als je de optie neemt om Meneer Jean te zien als de grote narcist, snijd je je dan niet meteen ook af van de erotiek

Nr. 38, Mei 1992 • Elvis Peeters • Een man kan zijn baard laten groeien,...
Ach mijn liefste, ik neem je mee naar het theater zoals je een dode mee naar het leven neemt...Ik zal je missen, zegt ze...Je hebt geprobeerd ermee te leven, het is je niet gelukt, dus vergeet het, laat het los

Nr. 38, Mei 1992 • Lieve Demin • Het complete antwoord van De Beweeging
Rouge Adagio verwoordt in dans de relatie tussen een man en een vrouw, de ambivalentie van de liefde, het genot en het lijden, het willen overheersen en overheerst worden...Hier wordt het gevoelsleven van drie vrouwen in verschillende stadia genuanceerd geschetst zonder dat ze tot een directe confrontatie of aanraking komen met de man die aanwezig is. Hij debiteert...De diverse scènes hebben présence, de timing is sec en alhoewel de beeldenreeks nog een tijdje had kunnen doorgaan, stopt ze op haar hoogtepunt, net wanneer je er nog wat meer van had willen zien

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
ik wie die man is naar wie u de vereniging van theatercritici heeft genoemd...Hooguit kan je ergens aanvoelen waarover ze met zijn negenen hebben zitten discussiëren (ik vermoed over Het begeren onder de olmen). Blijven dus over: de expliciet geformuleerde...Zou de tekst dan toch bepalend zijn in de 'zoektocht naar het stuk'? Wat de theaterillusie betreft, raad ik u als lectuur de besprekingen van O'Neill, Rohmer, Platonov en Man Ray aan

Nr. 39, December 1992 • Bruno Koninckx • Waar je bent, kan je niet meer...
Deze lichte, grappige toespraak krijgt plots een andere toon en inhoud wanneer de touroperator begint te 'filosoferen' over ergens zijn, met zinnen als: 'Daar waar je bent, kan je niet meer komen...Van de toeschouwer vraagt die evolutie in setting ook een verandering van houding: waar je in het begin van de voorstelling nog wel min of meer 'een verhaaltje' kan volgen, moet of kan je na verloop...het eerste deel houden de hilarische situaties en uitspraken je nog wel wakker, maar wanneer de algemene sfeer langzaam omslaat blijkt dat er voor het overige, zowel op spel- als op tekstniveau, niet

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Ik heb je mond gekust, Jochanaän
medewerkers te laten aanrukken met de taak van één man...Zijn vrouw Herodias (Livia Budaï-Batky, een getrouwe van de Munt) heeft in de ruimtelijke opstelling en in het lichamelijk spel geen enkele relatie met haar man...Salomé zingt: 'Ik heb je mond gekust, Jochanaän

Nr. 39, December 1992 • ERwin Jans • "Ben ik dan uit de tijd gevallen?"
Waaromheb je je vrouw vermoord...Waarom denk je dat je bestaat...ambiguïteit verdragen: ofwel behoor je tot de beulen, ofwel behoor je tot de slachtoffers

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
Maar zelfs al blijft dat litteken dat je ervan overhoudt als je je van je ouders hebt losgescheurd, altijd schrijnen en trekken, de tijd dat het dag-in-dag-uit je denken bepaalt en je doen verlamt...Maar je komt met meer mensen in aanraking dan degenen op wie je je symbiose -droom projecteert, mensen naar wie je kijkt en die je verbazen, zo niet verbijsteren, die je mededogen opwekken of je...Daarmee zweep je de massa's op, daarmee verlam je mijn zenuwen, daarmee roof je mijn verstand

Nr. 39, December 1992 • Pieter T'Jonck • Anne Teresa De Keersmaeker
Het gaat erom dat je naar bepaalde processen kijkt en bij het niet weten liefst rustig maar ook vaak angstig blijft kijken en probeert... Je zoekt aan de hand van iets wat bestaat, hoe je dat door...Etcetera: Zou je je werk dan beschrijven als een proces waarin je intuïties hard maakt, bewijst wat je nog niet weet...Het kan dus zijn dat je je op een bepaald ogenblik kan identificeren met wat je ziet, terwijl je op een ander ogenblik op jezelf teruggeworpen wordt

Nr. 39, December 1992 • Patrick Jordens • Herwig Deweerdt
Deweerdt: Ik denk dat alles wat fundamenteel met kunst te maken heeft veel verwantschap vertoont met die eerste periode in je leven waar je onbewust en empirisch met de dingen omgaat...Etcetera: Momenteel hou je je vooral met verteltheater bezig...Een goed verteller slaagt erin om beelden tot stand te brengen in het hoofd van de toeschouwer; je zou kunnen zeggen dat het een film is voor de arme man

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Een verstikkende mantel van Cultuur
Je begrijpt waarom Loek Zonneveld of Wim Van Gansbeke dit een perfecte vertoning noemen...Je was even terug in de tijd toen de ironische knipoog nog niet hoefde en toen alle emoties ten volle uitgespeeld mochten worden...Ook hier blijf je achteraf met vragen zitten

Nr. 40, Februari 1993 • Bruno Koninckx • Een kunstwerk zonder vorm is geen kunstwerk
Wat is 'goed' en wat is 'politiek'? Misschien geldt deze stelling op een soort meta-niveau: door met kunst bezig te zijn neem je sowieso een positie in de maatschappij in. Maar zeggen dat je door iets...Je bent geneigd om, meer dan anders, welwillend, positief vooringenomen te staan tegenover een voorstelling, omdat je het roerend eens bent met de inhoud of de boodschap van die voorstelling...Als je daar niet van kan genieten, lijd je aan een ernstige vorm van esthetische impotentie

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Leve het verschil!
te dulden dat een man hen aanraakt: ook hier is de wereld opgedeeld in kampen...Als je Friedrichswald als een strikt politiek statement ziet, dan kan je met Boerman in discussie treden, want hij vertolkt duidelijk een anti-Maastricht standpunt...En daar heb je wel zin om volmondig in te stemmen: het andere is boeiend, het afwijkende is verrijkend, overwin je domme angst en verban het racisme naar de schroothoop van de geschiedenis

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
Je doet maar verder terwijl je weet dat de situatie verergert in plaats van verbetert...Ook in dat andere werk van hem, het met een Bessie-award bekroonde D-Man in the Waters, moeten grote en heftige gebaren de pijn en de onmacht bezweren, en de ultieme hoop symboliseren...je wilt 'beleefder' dan die van Stuart: je kunt er naast kijken als je dat wilt, of hem niet zien, als je volmaakt onschuldig bent

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • 'Elk mens kan slechts één keer zijn...
Op een paardje schommelen wil zeggen dat je personage dood is. Shakespeares Julius Caesar is een bloedig stuk...een tekst kiest je best de beste neemt...Ineens zie je jezelf in de spiegel, buigt voorover, bestudeert de pijn in je gezicht

Nr. 40, Februari 1993 • Gunther Sergooris • Wantrouw heersers die verheerlijkt worden
Weliswaar wordt hij verliefd op de vrouw van zijn vriend, maar zoals het een man van eer betaamt, zal hij afstand doen van de beminde...Als je zo'npersonage ten tonele voert, zou je enige scepsis mogen verwachten, een ironische kanttekening bij zoveel grootmoedigheid...De Ricardo in deze produktie neemt zijn heersersrol niet erg au sérieux, hij is een ijdel man die zijn hovelingen met een zeker dédain behandelt

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • Ervaringen uit de schuilkelder
Een man in zwart pak is vanachter de stoelen opgedoken...De achterpoten zitten los, de stoel klikt naar achteren, de man ligt verslagen en roerloos neer...afstomping, van foto's die getuigen, altijd van nét iets anders dan datgene wat je denkt