Archief Etcetera

637 document(en) met "Man Maar" • Resultaten 261 tot 280 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 30, Juni 1990 • Dirk Verstockt • Peeters, Elvis
Elvis Peeters is niet in de eerste plaats een theatermaker, maar een schrijver...Heibel, Dietsche Warande en Belfort). Het uur van de aap is niet zijn eerste toneeltekst maar wel de eerst geënsceneerde...Daartussen, via de dichter, schuift nog een vierde man

Nr. 30, Juni 1990 • Erwin Jans • Het Achterland van het theater
Lamers als allegorie van de theatermaker in onze moderne, nog steeds burgerlijke samenleving : de outcast, maar dan niet in de gedaante van de revolutionaire beeldenstormer, maar wel in de gedaante...de postmoderne schilderkunst wordt het figuratieve opnieuw gehanteerd, maar nu niet langer in de naturalistische traditie, maar als onderdeel van een veel complexer en gedifferentieerder mens- en...Zijn de voorstellingen van Discordia geen oefeningen in dat Schauen, die andere manier van kijken ? Niet alleen naar het personage, maar ook naar de acteur, niet alleen naar het decor, maar ook naar

Nr. 31, September 1990 • Sigrid Bousset, Hildegard De Vuyst, Dirk Verstockt,... • K R ON I E K
Gedrevenheid kan wel eens uit de hand lopen en resulteren in chaos, die dan wel boeiende momenten oplevert, maar moeilijk te overzien is. Zo is het ook met deze Enthousiasten in Een man alleen...Niet alleen 'een man alleen', maar ook 'alleen mannen' zijn in slecht gezelschap...Een man alleen is in slecht gezelschap, hoewel een plezierige voorstelling, biedt de toeschouwer niet het materiaal tot 'vele' creatieve invullingen, maar tot geen enkele

Nr. 31, September 1990 • Heleen Verburg • Heleen Verburg
De moeder verschijnt niet, maar we krijgen haar relaas te horen via het dagboek dat zij door de brievenbus naar buiten heeft geworpen : hoe zij slechts één kind wilde, maar er vijf kreeg, hoe zij...moest kiezen tussen de vijfling en de liefde voor haar man, hoe ze tenslotte voor haar man koos en de vijfling op straat zette...Je zegt wel niet veel, maar de mensen van de minste woorden zijn de mensen van de meeste gedachten zeg ik altijd maar

Nr. 31, September 1990 • Stephan Moens • Het spook van de opera
Er was interesse voor een tournee, ik had verwacht dat men ons daarbij zou steunen, maar ja... Maar er is geen vervolg opgekomen...Maar er zijn ook andere redenen voor het mindere sukses...Achteraf kan je nog altijd zeggen : het is compleet mislukt, maar je hebt het dan toch geprobeerd

Nr. 31, September 1990 • Hildegard De Vuyst • Een lege plek om te blijven
Een goede technische ploeg, om maar iets te zeggen, met een produktielei-der, gespecialiseerde licht- en klanktechnici, decorbouwers en technici voor reisvoorstellingen is van onschatbare waarde...De Beurs is een niet onaardige producent van kindertheater en onderhoudt Jan Decor-te en Cie, misschien niet jong maar nog altijd controversieel al was het maar omdat hij tegenwoordig zo populair wil...Er is in Brussel toch ruimte voor meer dan alleen maar Kaaitheater

Nr. 31, September 1990 • Inhoudstafel
Omdat ze van haar man houdt, zet ze haar vijfling op straat...Maar het dossier hierover in dit nummer laat zien dat men ook nu weer tracht het per definitie onvoorstelbare in allerlei kwantitatieve bepalingen te voorspellen...Luk Van den Dries En verder ook nog in de Kroniek : De Vereniging van Enthousiasten voor het Reële en het Universele, Een man alleen is in slecht gezelschap, De Vlaamse Opera, Jevgenij Onegin

Nr. 32, December 1990 • Rud Vanden Nest • Un malheureux vêtu de noir
moeten zijn als Van Goghs oeuvre, toen), maar wel een uitstekend repertoirestuk dat met zijn, zeg maar, klassiek-moderne muziek, zijn stevig libretto, eigenzinnige enscenering en sterke vertolking, goed...Het oor Eerst de woorden of eerst de muziek ? Aangezien de woorden, hier net als elders, altijd worden gehoord maar zelden worden verstaan, kan ook nu geen bescheid worden gegeven en wint het...De anderen (in volgorde van tureluursheid : Jo Bongers, Theo en de dokter) acteren in een speelstijl die we, gemakkelijkheidshalve, expressionistisch zullen noemen, al was het maar omdat hij

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Dirk Verstockt • Love Theater
Goldies verhaal is een verhaal over vergeten, maar ook over overleven...Echte namen, echte data, valse namen, valse data ? Maar tegelijk verhult de voorstelling een beetje het feit dat dit niet het werk of denken van één man is over één zaak...Je kan zeggen dat een man in gips is als een oude vrouw in brons, maar hij breekt eruit en de lichten doven en je bent vrij

Nr. 32, December 1990 • Luk Van den Dries • De man, hij wankelt
Op een eerste niveau als inhoudelijk thema : zowel Losing Time als Voader gaan over relaties als conflict tussen man en vrouw, als strijd tussen de sexen...Perceval laat zijn acteurs gewoon dialect praten : maar dan niet plat realistisch, het is immers geen sociale milieuschildering, maar eerder citerend...Deze rolpatronen huizen vooral in het man-vrouw, vader-moeder gedrag

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Luk Van den Dries, Dirk... • Theater als een nauw pad
Maar langs de andere kant kan het mij niets schelen...Maar het is wel zo datje na een tijd begint te zoeken, te selecteren, te filteren...Ik heb ook ideeën over een voorstelling, maar ik wil eerst weten wat de regisseur wil

Nr. 32, December 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De kringen naar binnen
Ze worden wel als heer behandeld, maar men is hun voornaam vergeten en men wil wel eens hun familienaam - voor een sponsor een niet onbelangrijk signatuur - verkeerd spellen...Maar dit bewustzijn is zeker niet (of nog niet) bij alle kunstenaars aanwezig; maar al te vaak stellen we vast, dat men in grote delen van de kunstpraktijk meer bezig is met het interioriseren van...Das kann man nicht plannen, es passiert". Verder voegt hij er nog aan toe : "... dass der Traum genauso zu unserem Leben gehört wie der Alltag, das muss behauptet, muss durchgesetzt werden

Nr. 32, December 1990 • Dirk Verstockt, Alexander Baervoets, Sigrid Bousset, Johan... • K R O N I E K
Deze mengeling werkt verscheurender dan de drukke straatgeluiden die Astral Convertible (1989) begeleiden, maar hier werken de installaties van Robert Rauschenberg dan weer be- of vervreemdend...Verbeeck wees er terecht op dat we niet precies weten wat we bedoelen als we zeggen dat we postmodern zijn, maar dat we evenmin zomaar kunnen zeggen dat we het niet zijn...Margritte is een kunstenaar die als geen ander het verwachtingspatroon van de kijker kan doorbreken, soms heel brutaal, zoals in Het Glazen Huis, waar het gezicht van een man op zijn (?) achterhoofd

Nr. 32, December 1990 • Gerardjan Rijnders • Rijnders, Gerardjan
Gewoon ? weer ? een man ? nemen ? WEDUWE Maar dat wil ik juist niet meer...JULIA Niets is zo lekker als te sterven voor een man, maar hij moet er wel bij zijn...kenden elkaar niet, maar Frank had in ons telefoongesprek uitgelegd hoe hij eruit ziet, dus ik zocht naar een donkerblonde man met zijn haar in een staartje

Nr. 33, Maart 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Johan Thielemans, Erwin... • KRONIEK
Monty / Niek Kortekaas Antwerpen De man aan het raam Ze moesten meer voorstellingen maken zoals De man aan het raam...Maar ieder verhaaltje moet ophouden als de muziek begint te spelen : geen volledige vertelseltjes, maar fragmenten, brokstukken van toekomstdromen, grappige voorvallen, het leven thuis, op school en...De La Barrikade, 15/01/1991) "Ik heb in het Reizend Volkstheater 200 keer De Vrek gespeeld met Luc (Philips), een klein rolletje, maar toch voldoende om de man te leren kennen

Nr. 33, Maart 1991 • Claire Diez • José Besprosvany : Crimes et Délits
De stad waarnaar zijn grootouders, afkomstig vanuit Minsk en Kiev, na de Russiche Revolutie emigreerden, dromend van Amerika, maar noodgedwongen verplicht in Mexico te blijven bij gebrek aan een visum...Hij had ondertussen ook het werk van Merce Cunnigham ontdekt : "Dit scheen me vreemd en bizar want op Mudra werden we doorkneed met theorieën en opgeleid in moderne dans, maar we kwamen echter geen...Opnieuw een duo, dit keer met een man (Harijono Roebana). Het stuk is volledig op de frontaliteit gebouwd, maar kan langs voren en achteren bekeken worden

Nr. 33, Maart 1991 • An-Marie Lambrechts • Anne Teresa De Keersmaeker Achterland, m/v
Zelf hernemen de groepen afzonderlijk bepaalde onderdelen zoals bijvoorbeeld die stoelendans, maar dan met een heel andere ritme, een andere intensiteit en zo uiteindelijk met een heel andere kleur...Humor die tegen het einde ook opgepikt wordt als iedereen op komt rennen terwijl de kleren nog maar half aan het lijf zitten...Er is ook nog de intens-langzame scène tussen Johanne Saunier en Nordine Benchorf waarin voor het eerst sprake lijkt van een aarzelend duet tussen een man en een vrouw

Nr. 33, Maart 1991 • Marijn van der Jagt • Let's dance : dit is Belgisch
Maar hoe langer het meisje doorging met steeds diezelfde bewegingen, en naarmate de vermoeidheid zich meer en meer in haar lichaam toonde, hoe meer die bewegingen haar verhaal gingen vertellen...Maar deze maakt niet meer zijn eigen strijd in het theater (het leven) tot inzet...Alsof het beest z'n ledematen beweegt, maar ergens door wordt vastgehouden

Nr. 33, Maart 1991 • La Cifra
Ze zeggen dat het de maan is, maar wat moet ik met een woord en een mythologie...Wie mijn woorden niet verstaat moet ze maar verzinnen...Rood is rood en alleen maar rood

Nr. 33, Maart 1991 • Rud Vanden Nest • The tempest revisited
Het is daar, in het Théâtre des Bouffes du Nord, where no man is his own, dat de oude tovenaar (Brook is 65) zijn kunsten vertoont en de ijver van een spelend kind aan de dag legt om de toeschouwer te...Voor hetzelfde geld zat de brave man in een Senegalees dorp voorvaderlijke geesten te bezweren of kwalijke koortsen uit te drijven...de figuur van hoveling Gonzalo (een kostelijke Yoshi Oïda) tot op de plaats die hem toekomt, maar die hij zelden krijgt : die van de enige ware (want in casu oosterse) wijze uit het stuk