Archief Etcetera

414 document(en) met "Peter De Wel" • Resultaten 261 tot 280 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Luisteren naar wie niet wordt gehoord
Eén van de eerste teksten die in die context op de planken verscheen, had een dubbele titel Het Trojaanse Paard of de stuitbare opkomst van Victor De Brusseleire (1970; de titel van deze...De meest recente politieke gebeurtenissen in België hebben tot op heden geen directe weerklank gevonden op de scène, maar zeer veel andere maatschappelijke thema's komen wel aan bod...Reeds in het politieke theater van de jaren '70 kwam de vraag naar boven of kunst en democratie in de artistieke praktijk zelf wel met elkaar te rijmen vallen, of het niet evident is dat wie over meer

Nr. 59, Maart 1997 • Marleen Baeten • De bezem van de tovenaar
De perstekst vermeldt dat het verhaal 'een pretext is voor spel en muziek, Itak - Peter De Graef, Paardenkathedraal / Sjouke Dijkstra en voor de interactie...En toch is dit de meest overtuigende voorstelling voor wie al eens twijfelt aan de mogelijkheid van een 'magie van het theater'. Met z'n tweeën bespelen Peter De Graef en Robert van Leeuwen de...De geslaagde voorstelling is ongetwijfeld op de eerste plaats te danken aan de briljante tekst, maar het is pas doorheen het spel van Peter De Graef en Robert Van Leeuwen dat de 'magie van het theater

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven, Pascal Gielen • Het kostbare theaterarchief van de BRTN
Dat festival was een geschenk' van de Opera van Hamburg aan de stad Recklinghausen omdat die de Hamburgse schouwburg tijdens de oorlog van steenkool had voorzien...het begin van de jaren '70 ontstonden de theatercollectieven zoals de Internationale Nieuwe Scène, Het Trojaanse Paard, De Mannen van den Dam, Vuile Mong en Zijn Vieze Gasten...Daar moet je het verhaal aan toevoegen van Hugo De Greef en de Kaaitheaterfestivals, van Anne Teresa De Keersmaeker, Jan Fabre... De grenzen tussen de disciplines vielen ook weg

Nr. 59, Maart 1997 • Patrick Allegaert, Marleen Baeten • Machinerieën van geborgenheid en angst
Het bestaan van geweld wordt wel erkend in de liberale samenlevingen, maar die erkenning gaat hand in hand met een drievoudige 'neutralisering' van dat geweld: monopolisering van geweld door de...Boomkens in De angstmachine: 'Als tendens is de geborgenheidsmachine wel degelijk uiterst gevaarlijk...Wij, de burgers, kunnen niet meer in rollen met elkaar omgaan, durven onze extreme kanten niet meer tonen, maar de virtuoos kan het nog wel

Nr. 59, Maart 1997 • Peter De Jonge • Heel erg kut
Wanneer de storm even luwt en er toenadering gezocht wordt, neemt men plaats op ongemakkelijke, rode krukjes, echo en antithese van de stoelen uit de achterwand...Hun zelfbeeld bezwijkt - 'Ik moet me wel kennen/Anders slaat het nergens op' - en zichzelf definiëren kan enkel nog in de leegte van de tautologie...Freud leert dat genezing ontstaat door de herinnering van de traumatische gebeurtenis, maar in Wie... zijn de herinneringen vals

Nr. 59, Maart 1997 • Peter Anthonissen • Roberto Zucco in medialand
Referentiepunt is niet langer de werkelijkheid, maar de beelden die de kunst en de media zich van deze werkelijkheid hebben gevormd: een veelheid aan gehanteerde tekens als metafoor voor de...Castex (of, zoals bij de opvoeringen in de Kaaitheaterstudio's, door Yoann Blanc), over de hoofden van de toeschouwers heen de tribune op...Inderdaad: Roberto Zucco is in de loop van het stuk verantwoordelijk voor de dood van vier mensen, waaronder een kind, maar bij Roussel heeft dit niets van een loze provocatie, wel van een scherpe

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
De mensen die oorspronkelijk bedoeld waren om de lege gaten tussen de paardendressuren op te vullen, zijn nu de redders van het 'nieuwe circus', zoals men circustheater ook wel noemt...manege, te zien is. De lichtjes, het opengeschoven doek van de entree, de houten banken in een cirkel, kort bij de piste, het gemengde publiek van jong en oud, de stralende kindergezichten, de kreetjes van...Grotowski's arm theater is te vinden op Peter Brooks eiland van verbeelding, en dat is in de piste van het circustheater

Nr. 60, Juni 1997 • Ronald Geerts • Dictionnaire du théâtre van Patrice Pavis
Aan de hand van de drie versies van de Dictionnaire du théâtre krijg je een mooi beeld van hoe de theaterwetenschap en het theater zelf sinds de eerste uitgave in 1980 geëvolueerd zijn...Zo werden in de loop der jaren begrippen toegevoegd als 'mouvement', 'multimedia', 'musées de théâtre', 'nudité', 'directeur de théâtre', 'maquillage', 'programme', 'regard', 'performance' (in de...theatertypes (zoals 'théâtre anthropologique' en 'théâtre équestre'). Alleen het 'théâtre brut' (rough theatre, naar Peter Brook) heeft de duimen moeten leggen en verdwijnt

Nr. 60, Juni 1997 • Jef Aerts • Het contaminerende spreken
de subaltern praat wel, maar de ruimte voor een gesprek wordt van hogerhand onmogelijk gemaakt...Als Marijnen die stap wel durft te zetten - de mogelijke kritiek erbij nemend - legt hij op die manier net de agressieve mechanismen van de eigen westerse cultuur (met inbegrip van het Elisabethaanse...Wanneer ik Spivaks gedachte erop nalees dat het niet-spreken inherent verbonden is met de positie van de subaltern, lijkt een dergelijke interpretatie hier wel degelijk op haar plaats

Nr. 60, Juni 1997 • Griet Op de Beeck • De traagheid die twijfel toelaat
De regisseur van de pertinente keuze voor het niet-willen-kiezen (en dus onvermijdelijk toch ook weer wel, natuurlijk), de mens die het lelijke wel erkent, maar het toch liever over het schone wil...hebben, de intellectueel die de analyse wel gemaakt heeft, maar die soms liever het raadsel de zaal instuurt, de koppigaard die wel weet dat zijn publiek uit de hectische jaren negentig even de schouwburg...de late uren na de première van Woyzeck zegt iemand tegen Vandervost: 'De voorstelling heeft iets met mij gedaan, maar ik weet absoluut nog niet wat'. Vandervost schiet in de lach: 'Wel, dat is exact

Nr. 60, Juni 1997 • Pascal Gielen • Choreografie van de tic
Bourgat suggereert dus dat er meer en minder humane kunsten bestaan, waarvan de dans dan toch wel de meest 'menselijke' is. Deze geprivilegieerde positie van het ballet ten opzichte van andere...corporelle' en 'les disciplines de l'esprit'. De eerste techniek bestaat erin het spel van articulatie en de 'neuro-musculaires' onder de knie te krijgen door dagelijkse training en de intense studie van de...Onder de tweede discipline verstaat Bourgat de compositie of de coördinatie van lichaamsbewegingen volgens de wetten van de esthetiek; kortweg: de choreografie

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
Ook Meg Stuart weet in haar voorstellingen gewoonlijk op een meer dan eens briljante manier de kunst van de improvisatie (van 'de eerste keer') te continueren, en wel door het weerhouden...Er is niet langer een algemeen contrapunt om zich tegen af te zetten (en juist dat was tijdens de jaren zestig nog wel voorhanden); evenmin had de reeks een ingebouwde regelgeving, een oriënterend...moet obsceen heten, wel de boodschapperige eenduidigheid, de transparantie van de eindeloos gevarieerde slogan 'ik zal sterven, en gij ook

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
Het mag dan ook geen verwondering wekken dat de kunstwereld wel af en toe lijkt op een nest ganzen of eenden die net als in de proeven van Lorenz het eerst bewegende voorwerp of wezen achternalopen...Alain Platel, Peter De Graef, Bob De Moor, Johan Dehollander, Forced Entertainment, Dito'Dito, Stan, e.a...grotesk-carnavaleske kritiek of Peter Sloterdijks vrijpostigheid een irrationele tegenspeler is geweest voor de rationalistische, later 'cynische' dominanten in de westerse verbeelding

Nr. 61, Januari 1997 • Jan Goossens • Moderne opera in Salzburg?
Vervolgens kan een programmator als Mortier wel de lijnen uitzetten, maar blijft hij in laatste instantie heel erg afhankelijk van de regisseurs die zo een concept moeten invullen...De fundamentele artistieke meningsverschillen tussen Mortier en Peter Stein zijn zo stilaan genoegzaam bekend, maar Mortier was nu eenmaal contractueel verplicht om Steins Wozzeck over te nemen van de...Een academisme dat zich al uit in de vormgeving: voor Moses und Aron maakte Karl-Ernst Hermann een decor dat wel heel erg deed denken aan George Tsypins vormgeving voor Peter Sellars' Saint-François

Nr. 61, Januari 1997 • Peter Anthonissen • De weg van het gezond verstand
Patrice Pavis gaf hiertoe de aanzet door in de herontdekking van de sociale betekenis van het lichaam een mogelijke vernieuwing van de notie 'politiek theater' te zien, een tendens die volgens hem op...Een opmerking die opnieuw klonk uit de mond van Jan De Pauw tijdens het cyberdebat: op de vraag van Rudi Laermans aan Michel Bauwens of theater wel 'hedendaags' moet zijn, repliceerde De Pauw met de...Passen in dit verband ook niet de verfrissende opmerkingen van de tien jongeren die op de slotdag de leden van de festivaljury (en mezelf in het bijzonder) hun 'technische' kijk op het theater

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
Ontgoocheling en machteloosheid over wat de oorlog Rachel en haar liefde heeft aangedaan nemen de bovenhand en driftig mept Rachel naar de vliegen die vreten aan de gapende wonden die de oorlog...het spervuur van de vijand loopt; de slotmonoloog van Paola uit De Drumleraar waarbij alle begrippen vallen; het orgiastische hoogtepunt van de verhalen van De Soldaat-Facteur en Rachel waarin geboorte en...Marilyn Monroe, het bezoek, de waterput en de revolutie', met portretten van Paul Pourveur, Peter De Graef, Arne Sierens en Willy Thomas

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
Denken we aan Et voilà en Ombat van Peter De Graef, aan Schade/ schade van Tom Jansen, aan De Wijze van Zaal 7 van Hans Aarsman, aan Olivetti 82 van Eriek Verpale, aan De keizer van het verlies van...doet of ervaart een deel zèlf wordt van de vorm van de tekst (de monologen van Peter De Graef of Hans Aarsman b.v...Tom Jansen, Josse De Pauw, Peter De Graef, Oscar van Woensel, Gerardjan Rijnders, Chantal Akerman, Jan Lauwers, Jan Fabre, Rob de Graef e.a

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
Elke theatermonoloog kenmerkt zich door deze focuswisseling, die minder opvallend, maar des te fascinerender is omdat de acteur verteller en beeld tegelijk is. Een acteur als Peter De Graef zie je het...Als de montage al een beweging toont, dan wel op de eerste plaats de beweging van het tekenen zelf...Het beeld als verteller Ook de titel Felix in Exile is voor meerdere interpretaties vatbaar: is Felix de naam van de man of betekent het 'gelukkig'? Wie het nog verder zoekt, vindt wel enkele

Nr. 62, December 1997 • Hendrik Tratsaert • De weg van het misverstand
Peter Anthonissen zet vooral vraagtekens bij de redenering van waaruit sommige inhoudelijke keuzes tot stand zouden zijn gekomen...Anthonissen vervolgt: 'Liggen dezelfde motieven niet aan de basis van het ganse Theaterfestival en zijn parallelprogramma(...)?' Nog vreemder wordt het wanneer Peter Anthonissen het antidotum voor die...Het was de journalist kennelijk ontgaan dat zij binnen het opzet van dat parallelprogramma een prominente plaats kregen: de regisseur sprak de State of the Union uit en de jongerenjury kreeg in het

Nr. 62, December 1997 • Peter de Jonge • De blijde intrede van Amanda Miller
Armen en benen lijken los te zitten van de romp en vouwen en plooien zich in de meest ongewone posities: het pas-op-de-plaats dansen in Pretty Ugly bijvoorbeeld, de révérences in Two Pears of de...het duet Meidosems zijn alle relaties verdwenen samen met het concept contact'. De dansers bewegen ver van elkaar, botsen soms als bij toeval en ondersteunen elkaar nu eens niet, dan weer wel in een...De bovenste verdieping staat voor de wereld van de geest, de onderste staat voor de wereld van de materie en de vensters staan voor de zintuigen