Archief Etcetera

826 document(en) met "onze" • Resultaten 261 tot 280 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 26, Juni 1989 • Herman De Dyn • Theater over filosofie
De (on-)vastheid van de betekenissen van onze taal (en van ons leven

Nr. 26, Juni 1989 • Marianne Van Kerkhoven • GOD OF DE LEDEPOP
Kleist noemde dat het probleem van alle tijden: "Ziererei": een vorm van zich aanstellen waardoor onze ziel uit haar zwaartepunt wordt weggehaald

Nr. 26, Juni 1989 • Klaas Tindemans • Voorstel en ontwerp van theaterdecreet
zijn op onze hoede, zonder illusies weliswaar

Nr. 26, Juni 1989 • Luk Van den Dries • STAD & THEATER
vergelijkbaar met onze projectsubsidiëring

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans • De cultuur ontwapent de kunst
om het scherp te stellen, wanneer een operahuis evenveel zorg besteedt aan een Woz-zeck als aan een Parsifal, dan is er iets grondig fout, niet met dat huis, maar met onze cultuur

Nr. 26, Juni 1989 • Wanda Reisel • Op de hellingen van de Vesuvius
zijn niet onze vijanden maar onze vrienden zijn zij ook niet We worden geduld hier op de hellingen van de Vesuvius waar het prachtig is een heel...dat verliezen wij ons respect en zonder het respect verliezen wij onze ruggegraat daarom en daarom alleen heb ik mijn zoon de kus verboden Fanny Kus me alsjeblieft Antonio...en vergelijken de levervlekken op onze handen dan leunen we weer achterover we bekijken het landschap dat al die tijd hetzelfde is gebleven Antonio

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans, Luk Van den Dries • Eerder coach dan regisseur
Willen jullie de grote schouwburgen in ? "Onze opdracht ligt nu in het maken van goed theater met de mogelijkheden die we nu hebben

Nr. 27, September 1989 • Nic Balthazar, Alex Mallems, Luk Van den... • KRONIEK
Daarin kwam 'onze' Wim Vandekeybus nog maar eens het mooie weer maken, mochten ook onze noorderburen met de Amsterdamse Dubbelspoor produktie uitpakken, en kwam de Italiaan Gi-orgio Barberio Corsetti...De Vlaamse taai is pas vijftig jaar oud, dat is onze sterkte...Het bevestigt dat onze manier van werken de juiste is." Els Dottermans in De Standaard, 2-3/9/89

Nr. 27, September 1989 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Het wordt, dunkt me, tijd dat we met onze beschaving naar de Kongo gaan om haar te verzuiveren

Nr. 27, September 1989 • Klaas Tindemans, Lieven De Cauter • Toneelspelen is marginaal sinds de Romeinen
Dat is plots gekanteld, we trekken ons nu terug in onze postmoderne huizen, en met wat er buiten gebeurd hebben we niets meer te maken...Onze dure interieurs en onze mooie dure kleren krijgen juist een mooie fond tegen de armoede van buiten...Als je nou kijkt naar de discussie naar het peil van de kritiek, naar de kwaliteit van de literatuur, naar de positie van de kunstenaar in onze samenleving, dan is het overal kommer en kwel, en zegt

Nr. 27, September 1989 • Frank Hellemans • LOUIS XIV EEN AUTOPSIE
chronique scandaieuse, die de zaken even in onze plaats uit de doeken wil doen ? Want Zijne Majesteit heeft er zijn buik van vol...Wie niet, trouwens ? (tot het publiek) In wat voor een wereld leven wij dat men nu al zijn eigen triperieën krijgt voorgeschoteld ? De verloedering... Blanche We vergaan in onze eigen afval...Een half jaar later, ik zat toen met Paul Mancini -neen, niet Maria, Paul- zo gewoon in bad, hij was mooi en 17 en stierf negen dagen na onze eerste liefkozingen

Nr. 27, September 1989 • An-Marie Lambrechts, Luk Van den Dries • Post-scriptum bij een dramaprijs
men zweert klassiek en klampt Claus aan voor een nieuwe vertaling, zodat zelfs onze enige erkende toneelauteur niet meer aan toneel toekomt...Gelukkig ontfermen onze buren zich ook over de beklagenswaardige Vlaamse auteurs zodat, in analogie met de Ako-prijs en het Theaterfestival, ook Koeck, Christiaens, De Volder, De Pauw e.a

Nr. 27, September 1989 • (advertentie)
bittere tranen van Petra von Kant van Rainer Werner Fassbinder / regie Shireen Strooker co-produktie met Stichting Strooker Vraag voor meer informatie onze gratis seizoensbrochure aan

Nr. 27, September 1989 • Luk Van den Dries • DE SCHOONHEID VAN EEN GESPANNEN KABEL
Het kijken is inherent aan onze samenleving

Nr. 27, September 1989 • Gunther Sergooris, Klaas Tindemans • DOSSIER VLAAMSE OPERA
Behalve Deflo en Fabre staan er nog geen Vlaamse regisseurs op onze affiche...Onze mensen moeten de kans krijgen samen te werken met buitenlanders en Belgen die het al ver gebracht hebben, zoals José Van Dam en Guy de Mey...zouden nooit mogen vervallen in een elk-wat-wils programmatie, zoals dat in veie theaters het gevai is. Er zou een lijn moeten aanwezig zijn die voeling heeft met onze tijd

Nr. 28, December 1989 • Dirk Verstockt, Klaas Tindemans, Luk Van den... • KRONIEK
Neem de danseres Anne Teresa De Keersmaeker, onze dansprojekten, daar waren in de begroting enkele miljoenen voor voorzien, dat stond helemaal niet in verhouding met dat halve miljard voor het

Nr. 28, December 1989 • Johan Thielemans • DE BEKORING VAN DE TRADITIE
Al die eigenaardige conventies, die andere vormen van toneelspelen tonen de overrompelde toeschouwer echter duidelijk aan dat onze eigen theateropvatting uiteindelijk niet meer is dan het resultaat

Nr. 28, December 1989 • An-Marie Lambrechts • Het kunstwerk als schiereiland
Dansen en denken E. Lock stoot met de motivering voor de 'horizontale' sprong van Louise Lecavalier (hét waarmerk van Lalala Human Steps) meteen door naar zijn kijk op onze samenleving : "Wij...Tegelijk bespelen we daarmee de grens tussen wat normaal is en wat niet normaal is. Dat heeft dan weer te maken met het feit dat onze maatschappij zeer 'oordelend' is. Als je iets wil bereiken en het...Als we onze training beginnen, staan we gewoon in een ruimte; we ontspannen, zonder ons daarbij af te vragen wat ze zullen uitdrukken

Nr. 28, December 1989 • Hildegard De Vuyst • EEN OMGEKEERDE REDENERING
Debeerst plaatst oude foto's en objecten die verwijzen naar oude culturen (Griekenland, Pompei', Afrika, onze roots ?) bij foto's in gomtechniek van stillevens in fraaie melancholische kleuren

Nr. 28, December 1989 • Erwin Jans • EEN HIAAT IN DE NATUUR DER DINGEN...
de groeiende vereenzaming van het individu in onze bureaucratische vermediatiseerde samenleving, het citaatkarakter van alle spreek- en leefvormen, en temidden van dat alles de onmogelijke positie van de...Op die manier blijft men Strauss' werk lezen als een spiegel van verwarringen en onzekerheden van onze tijd, terwijl het veeleer een labyrint is, waarin onze verwarring pas gestalte krijgt, maar dan...Want wat is onze tijd ? Zijn werk is niet louter een literaire of theatrale codering van wat wij ervaren als onze tijd, onze levensomstandigheden