Archief Etcetera

877 document(en) met "T...JE MOET EEN" • Resultaten 281 tot 300 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 24, December 1988 • Luk Van den Dries • WOYZECK
Dat gebeurt vanuit een grote autonomie in de middelen en de codes zodat de confrontatie van een regisseur met een tekst altijd weer een avontuur is dat andere accenten op de tekst en een nieuwe visie...Je krijgt een beeld van een opgejaagde Woyzeck in een opgebroken wereld: zijn schedeldak is het laatste centrum dat vernietigd wordt...je het concept niet, en daar is reden toe, wordt het een ergerlijke avond

Nr. 24, December 1988 • An-Marie Lambrechts, Geert Opsomer • Jos Verbist
Als je een ensemble wil tot stand brengen, dan is het erg belangrijk dat het thema de groep aanspreekt en dat er een grote betrokkenheid ontstaat tussen thema en acteur...Mekaar vinden in groep speelt een grote rol in onze programmatic Een ensemble word je pas door veel dingen met elkaar uit te proberen...Maar ik vind dat je eerst een hecht ensemble moet hebben voor je daar aan begint

Nr. 24, December 1988 • Luk Van den Dries • NA EEN EEUW ALLEENHEERSCHAPPIJ
Als free-lancer heb je van die machtsverhoudingen uiteindelijk minder last, kan je makkelijker je gedacht zeggen, na een paar maanden ben je toch weg, het kan minder kwaad...Dat heeft een impact die je niet bereikt wanneer een Perceval voor één regie bij het NTG komt, of tijdens het NTG-jaar van Gilis, die ook snel het gevecht moest opgeven...Zodat je niet voor je leven aan een gezelschap hoeft vast te zitten, en toch financieel in orde bent

Nr. 24, December 1988 • Klaas Tindemans • Chris Lomme: "Ik heb een tweede adem...
Als je het stuk leest is het een tranendal, maar dat hangt samen met de tijd waarin het geschreven is. Wat het stuk zo grandioos maakt, is dat Tsjechow alles aantast, ook wat de zoon, Kostja...Je kan er op zichzelf, concreet, niet zo veel mee doen, maar het toont duidelijk een houding tegenover acteren en tegenover tekst...Je mag over de andere generatie regisseurs ook niet zonder meer zeggen dat ze voorbij zijn, maar momenteel zijn er jonge krachten aan het werk, op een heel vernieuwende wijze

Nr. 25, Maart 1989 • Luk Van den Dries, Fred Six, Alexander... • K R O N I E K
Kaaitheater Brussel Wittgenstein Incorporated Een voorstelling als Wittgenstein Incorporated benader je, ondanks de geloofsbrieven die de makers ervan kunnen voorleggen, met een flinke...Het stuk eindigt op een punt waar het script zelf niet meer lijkt te weten of het een verhaal moet verder vertellen, dan wel die chaos constateren: op zich een interessant moment, maar het gaat...Rudi Van Vlaenderen: Teater -bij wijze van inventaris', in De Standaard, 14/1/'89 "Het is alleen als je erin slaagt de energie die je als akteur hebt op het publiek over te brengen, dat je een

Nr. 25, Maart 1989 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Liever doe ik dat uit een gelukkig in mijn bezit zijnde tweede druk van Kaas - in een met een houtsnede opgesmukte papieren omslag en met genaaide katernen die je nog diende open te snijden...Wie vertrekt van een blauwe lucht moet er toe in staat zijn die lucht zóó blauw te scheppen als nooit eenige lucht in werkelijkheid geweest is. De toeschouwer moet dadelijk getroffen worden door het...En is hij eenmaal uit je klauwen, dan krijg je hem geen tweede maal op de plaats van waaruit hij toekijken of toevoelen moet, ten minste niet met een tweede blauwe lucht

Nr. 25, Maart 1989 • Geert Opsomer • De nieuwe creatiepremies
Bij de documenten moet ook een contract tussen auteur en gezelschap gevoegd worden...Waar trek je overigens de grens tussen een bewerking en een origineel werk...Hoe verklaar je anders dat titels als Rozalie Niemand en Roodkapje en de boze wolf een creatiepremie krijgen

Nr. 25, Maart 1989 • Johan Thielemans • De zwarte lach van Ayckbourn
Hij stelde zichzelf schier onmogelijke opgaven: hoe kan je twee verdiepingen op het platte vlak van de scène suggereren, of hoe kan je situaties vertellen waarbij de vier personages zich op hetzelfde...Ayckbourn is eerst en vooral een stylist, een begaafde manipulator van een traditionele vorm...De lichtvoetige inzet van het stuk was slechts een sluwe zet van een cynische auteur, die het stuk laat afstevenen op totale radeloosheid en zwarte wanhoop

Nr. 25, Maart 1989 • Janny Donker • Gilgamesj, Enkidu, Chumbaba, diverse dieren, drie managers,...
Wilsons beeld is geen statisch beeld, het verandert van licht en kleur en laat ruimte voor gebeurtenissen, maar het is ook bepaald niet filmisch, het sleept je niet mee door een overdaad aan...Niemand kan je vertellen hoe je een bril moet oppakken, je kunt het ook niet beschrijven, je doet het gewoon...Hij wijst op een voorbeeld dat bij zijn Medea-ensceneringen van enkele jaren geleden een rol heeft gespeeld: als je filmopnamen van een moeder, die een huilende baby oppakt, zeer vertraagd afdraait

Nr. 25, Maart 1989 • Alexander Baervoets • Mark Morris een kruis voor De Munt?
Een beweging mag heel miniem zijn, maar ze moet ergens vandaan komen, een reden hebben, noodzakelijk zijn...Van een groepje amateur jazz-dansers mag je zoiets verwachten, maar in de Munt...? Morris' spektakels zijn braaf en gestroomlijnd...Dat merk je ook aan de holle pathetiek in Frisson (muziek van Igor Stravinsky) en in Sonatafor Clari-net and Piano (muziek van Francis Poulenc). Dat moet waarschijnlijk Morris' meer cerebrale werk

Nr. 25, Maart 1989 • Luc Lema • HET CARNAVAL VAN ROMANS
Vinciane Als toegewijde echtgenote en moeder moet ik je zeggen dat deugdzaamheid de vrouw van nature niet gegeven is, wel een groot aantal ondeugden...Bij dag en nacht en vroeg en laat en thuis en overal was het m'n eeuwige zorg, een echtgenoot te vinden; en nu ik voor jou een edelman gekozen heb, gedraag je je als een jenggelend nest, 'n preutse...moet je eerst dit weten; ook in het vreugdeloze land van de doden is er een generatieconflict gaande

Nr. 25, Maart 1989 • Klaas Tindemans • Verschraling
doorbroken, net op een moment dat ook de overheid hiervoor, met de creatie van 'receptieve productiecentra' ook een subsidieerbare structuur voorzag...gevolg hebben dat artistieke vruchtbaarheid nog slechts mogelijk lijkt op een heel klein veld, dat nauwelijks plaats biedt (figuurlijk dan) aan een 'breed' publiek...De anonimiteit van de Brusselse Vlaming -- de Beursschouwburg is een eiland tussen gorzelige dancings waar verbasterd Frans de hoofdtoon voert: een symbool haast voor een hopeloos gevecht om de

Nr. 25, Maart 1989 • Luk Van den Dries • Tussenstad
Overweldigd door een enorm aanbod moet hij zelf keuzes maken: het Franstalige of het Vlaamstalige theater, het receptieve of creatieve, opera en dans, experiment of traditie, auteurgericht...Toch zijn er projecten en dromen: de Beurs wacht op de realisatie van de verbouwingsplannen die een tweede zaal en een foyer voorzien waardoor er een groter contact met het publiek en een sterkere...Bij wijze van denkoefening: een KVS in handen van een Blauwe Maandag Cie, met een aan een nieuwe werking aangepaste structuur, zou het repertoiretheater in Brussel een cruciale functie bezorgen

Nr. 25, Maart 1989 • Walter Moens • Schetsen voor een Vlaamse theateridentiteit
Een ruimere aanwezigheid van een jonge in kunst geïnteresseerde elite in de stad betekent echter ook een mogelijkheid tot begunstiging van een eigengereid theatergebeuren...Het is een noodzakelijke onderbouw, die telkens weer de krachten moet losmaken die het uiterste uit de kunst willen halen en daarvoor een nieuw publiek in de grootstad kunnen vinden...de eerste plaats moet een zeer verspreid en om de boven aangehaalde redenen moeilijk te motiveren Vlaams publiek bereikt worden

Nr. 25, Maart 1989 • Pol Arias • Het Theater als Avontuur
Je begrijpt: het was een ramp...Je kreeg er een prijs voor...Je moest ook een beeldhouwer als scenograaf nemen

Nr. 25, Maart 1989 • Marianne Van Kerkhoven • Die dingen doen die elders niet kunnen
Meer en meer komen belangrijke voorstellingen tot stand, waarbij niet een tekstschrijver, maar een regisseur, een choreograaf, een plastisch kunstenaar e.a, de initiële én essentiële creatieve inbreng...Directeur van een groot gezelschap word je hier meestal pas 'op latere leeftijd', wanneer je toevallig de juiste partijkaart op zak hebt en bereid bent op 14 dagen tijd iets uit je mouw te schudden...Als eerlijke theatermaker kan je niet daar op zitten wachten of je leven richten op een dergelijke 'kans'. Het resultaat is dat niemand er zich op voorbereidt

Nr. 25, Maart 1989 • Johan Thielemans • Vorm geven aan centrale mythen
Het punt is dat zo een mens in onze maatschappij nauwelijks een plaats wordt gegund...Het is een winst in zoverre dat het een eng chauvinisme uitsluit, het is ook een verlies, want de ons omringende culturen hebben, ondanks de huidige propaganda voor een 'Europees' gemeengoed, elk...De Vrek, De Meeuw, Medea, Pinokkio, Nachtwake, Nachtasiel om het daar bij te houden, is dat een oprisping uit een voorbije tijd

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans, Werner Strouven, Geert Sels, Alexander... • KR O N I E K
Een meisje wil een engel zijn, een oude man wordt belaagd, een vrouw wordt neergeslagen door een reusachtige vleugel, een discussie over een knoop in een zakdoek, een appel wrodt opgegeten, er wordt...Dit kan niet meer en Denvers zou moeten beseffen dat een dansvoorstelling meer moet zijn dan een museumstuk, meer dan een keurig uitvoeren van danspassen...Alleen reeds om deze reden moet een receptie die uitgaat van een naturalistische premisse op een gefrustreerd afwijzen van Norén uitlopen

Nr. 26, Juni 1989 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Het is het intrieste verhaal van Macabéam, een meisje uit het noordoosten van Brazilië, dat in Rio de Janeiro een armoedig en leeg bestaan slijt, In de film komt er ondanks alles een hilarische scène...Méér dan ooit zag ik een alsmaar groter wordende emmer pap, een brij waarvan je je achteraf afvraagt hoe je er in 's hemelsnaam hebt kunnen door waden...En soms zelfs dat niet Als Vlaanderen leeft dan was daar op de scène alleszins weinig van te merken, tenzij je de laatste stuiptrekkingen van een stervende nog voor leven houdt en de rigor mortis

Nr. 26, Juni 1989 • Luc Dhooghe • Tocht door het Brussels theaterlabyrint
Dat het Théâtre National bij haar nieuwbouw enkele jaren later op een zaalbezetting mikte van 765 plaatsen die praktisch allemaal een goede zichtbaarheid bieden, was dus een goede zaak...Het centrum bevat een polyvalente zaal voor 200 toeschouwers en een zaal met vaste tribune voor 151 personen, uitgerust met een scène en een toneeltoren...Deze eisen hebben een grote impact op de afwerking van het gebouw, en daardoor een keerzijde: ze tasten tegelijk de artistieke bruikbaarheid aan van de architectuur