Archief Etcetera

475 document(en) met "Uit het hoofd" • Resultaten 281 tot 300 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten • Een tweeling van Dimitri Leue
Maar het pakt anders uit: Zarah zoekt het gras aan de andere kant van de heuvels...Ook Zarah kreeg een ondertitel mee: of de vogels komen terug uit het Zuiden, naar de beginregel van het vertederend grappige kalenderversje op de dag van de beslissende ontmoeting tussen Matthias en...Wie de voorstelling niet meer kan gaan zien, kan de monoloog van Matthias nog kopen (Zarah of de vogels komen terug uit het Zuiden, Standaard Uitgeverij). Met de illustraties van Tom Hautekiet erbij

Nr. 62, December 1997 • Fransien van der Putt • Hoe iets ontstaat uit niets
Terwijl het publiek als een veld radiotelescopen zijn detecterende vermogen in de richting van het speelvlak richt, klinkt er haast onhoorbaar boven de aanhoudende toon uit een tweestemmig 'Ne me...Fra Cervello e Movimento - bianco, het eerste deel uit de trilogie die de danser/choreograaf Emio Greco en de regisseur Pieter C. Scholten aan het maken zijn, begon ook met de ongewisheid van een...Ondanks de deconstructie van de techniek, de technologie, de politiek, de economie en de metaforische werking van het lichaam, is het toch maar weinigen gelukt het bewegende lichaam los te weken uit

Nr. 62, December 1997 • Carl Hourcau • Tussen hersenen en beweging
Bianco noemden we zo omdat het echt uit het niets voortkwam, het was fris, we hadden geen enkele grens, alles was mogelijk...Daar gaat rosso over, over die dualiteit, het gevecht tussen de lichamelijkheid en het verlangen iets anders te zijn, een beetje uit de 'condition humaine' te stappen, uit de fysieke limieten die...Soms groeien die nog uit en nemen ze heel veel tijd en ruimte in. Andere keren blijft het een klein element, dat toch interessant is en zijn plaats krijgt in de voorstelling, ofwel blijkt dat het toch

Nr. 62, December 1997 • Eric De Kuyper • De zin van een anachronisme
Wat doorgaans het repertoire wordt genoemd, geeft onomwonden te kennen dat het tot een andere tijd behoort: het is een overblijfsel uit het verleden...Het is ook slechts via een soort archeologisch werk dat ik dat kan beweren: ik ken films uit die jaren, en radio-opnamen die mij suggereren hoe het toen op het toneel moet zijn geweest...Het is eerder omgekeerd: het is omdat ik me zo intensief met het theater en de andere podiumkunsten heb beziggehouden dat ik geschiedenis in het algemeen boeiend ben gaan vinden

Nr. 62, December 1997 • Gojim 5.1 • Doodgewoon en levensecht
Aan het eind van deze eeuw beoordeelt kunsthistoricus James Elkins bij het zien van een foto uit de Salpêtrière-collectie - een frontaal portret van het naakte lichaam van een veertigjarige eunuch...Maar het opzet mislukt: deze assepoester groeit haar prins over het hoofd, dit maagdelijke lam dat dienst moet doen als broedmachine voor de troonopvolger groeit in de publieke arena zienderogen op...Pitié-La Salpêtrière aan de gevolgen van aids) uit waarom het recht, net als de monarchie, uit de tijd is. Meer nog, hij toont aan dat het recht lange tijd de manier is geweest waarop de monarchie zichzelf

Nr. 62, December 1997 • Marc Holthof • Een koning uit een washuis
Het voltage wordt daarbij steeds verhoogd en het proefkonijn begint steeds akeliger kreten uit te slaan, tot er zelfs een onheilspellende stilte volgt...De man die het bij iedere schok uitschreeuwt is daarentegen een acteur uit het 'burgerlijk theater' (zoals het in de context van Jan Fabres werk wel eens genoemd wordt): m.a.w...Hoe ook, met een knipoog, toont Fabre dat hij maar een nar, de 'Joker uit de Ommeganck(straat)', is. In de cataloog van de tentoonstelling Passage in het muhka waar het gelijknamige werk getoond wordt

Nr. 62, December 1997 • Willem Dauw • 'Star Quality'
Dominique Deruddere: Het is niet altijd makkelijk om het af te stoppen, want het ene brengt het andere mee...Het is vanuit dat sterrendom dat je wilt dat je personage sympathiek blijft en dat het er 's ochtends mooi uit ziet, ook al heeft het een hele nacht slecht geslapen...Ik kwam uit het theater en was dus gewend alleen aan de voorkant te denken

Nr. 63, Maart 1998 • Geert Sels • Kan theater nog pijn doen?
Het publiek zat niet alleen met zijn neus op het gebeuren (kreeg de spatten op zich), het was ook zijn schaamte en zijn geweld waar het naar keek...Zijn alternatieven in Brussel om extreem geweld te tonen waren te herleiden tot het illusietheater: over de top acteren en doorzichtige trucs ('dan nog liever een slechte moord met messen uit gelatine...Als het theater soms uit de veiligheidsgordels van zijn afspraakje met het publiek geslingerd wordt, levert dat zeer indringende ogenblikken op

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Sindsdien ben ik steeds meer gaan ontdekken dat het getal drie bij Shakespeare heel belangrijk is. Ik wist dat Ten Oorlog uit drie delen moest bestaan...Had je niet het gevoel dat er reeds een voorstelling in je hoofd bestond...Ik kreeg de meest wilde fantasmen, over vuurbollen, de aarde die uit mekaar spat, afgehakte hoofden die uit de toneeltoren naar beneden komen, in Hendrik Vier moest het bloed regenen

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Het impliceert winst en verlies: de winst van het eenworden, en tegelijk het verlies van het verdwijnen...De - treurige - paradox dat de mensen die het meeste vertrouwen in elkaar hadden moeten hebben, in het grootste wantrouwen uit elkaar zijn gegaan...De - verheugende - paradox ten slotte dat uit die crisis iets nieuws kon ontstaan, dat de negatieve spiraal doorbroken is, dat vanuit het gevecht met het ego een groep is ontstaan

Nr. 63, Maart 1998 • Luk Van den Dries • Ten Oorlog
Op het einde van Hendrik IV geilt hij het publiek al op om reikhalzend uit te zien naar het vervolg: cNog één woord, ik bid u. Als u nog niet zat bent van vet vlees, zal onze onderdanige schrijver de...Het is het geraamte van de History Plays, begraven in Belgische grond, gezegend door een Vlaamse pastoor die met zijn ene hand in het kruis van een nieuwe koorknaap graait en onderwijl voorleest uit...Het verval is op het einde compleet, met een wereld die doldraait in het eigen hoofd

Nr. 63, Maart 1998 • Marleen Baeten • Van Blauw Vier tot Cantecleir
Met haar wil ik een kind (stilte). Twee (stilte). Vijf (stilte). Twintig (stilte). Honderd (stilte).' Het jonge publiek schatert het uit...De wervelende snelheid en beeldrijke humor van Dame in de kast combineren ze deze keer met een onderzoek naar vormelementen uit het variété, de revue, het melodrama...dezelfde lijn worden een aantal typische sleutelplekken uit het oorspronkelijke stuk behouden, zij het dat ze vooral in de verbeelding worden opgeroepen: een stuk draaitrap verbeeldt het balkon, een

Nr. 63, Maart 1998 • Peter Anthonissen • Ontmoeting op de pijngrens
Heel af en toe bekruipt mij het beangstigende gevoel dat het bloed langzaam uit mijn hoofd wegtrekt, met veel transpireren en licht evenwichtsverlies tot gevolg...Op het toneel zit ze immers niet alleen als het personage Marguerite Duras dat het verleden probeert te activeren, maar ook als Chris Tieleman die tegenover het materiaal haar standpunt dient te...Het blijft ambigu welke realiteit Tieleman voorstaat, die van zichzelf of die van het toneelpersonage, maar dat is ook het waarmerk van bijvoorbeeld Dood Paard, net als zijzelf opgeschoten uit de

Nr. 63, Maart 1998 • Pascal Gielen • Corps incorporated
Het zijn prenten die er zijn om te behagen, die opvallen - maar zich niet opdringen -en die al even snel uit het geheugen verdwijnen...Uit de erotische relatie wordt juist het onevenwicht gedistilleerd...Een naakte man met een hoed van krantenpapier op het hoofd sluit het Mapplethorpe-luik af

Nr. 63, Maart 1998 • Günther Samson, Jan Van Looy • Shakespeares Globe
En zo was het al in Shakespeares tijd: de groundlings, zoals het voetvolk voor de scène werd en wordt genoemd, betaalden één penny, de meer respectabelen uit de maatschappij moesten twee en drie...een actieve rol in. De illusie, met name '400 jaar terug in de tijd', is compleet want iedereen maakt er deel van uit: de acteurs, het publiek en het gebouw...Andere auteurs zullen in het gebouw weinig aan bod komen en dat is ook de bedoeling, maar het sluit een zekere credibiliteit als Shakespeare-theatercentrum uit

Nr. 64, Juni 1998 • Hans Op de Beeck • Een wereld met een smaakje
De programmafolder maakte terecht een vergelijking met de atmosfeer van het nocturama in de zoo, waar ook 'het ene wonderlijke wezen na het andere uit het duister opdoemt'. Hier werd echter het geluid...Opvallend was hoe in dit werk het hoofd van de danser zoveel mogelijk verborgen werd gehouden; dit was een lichaam zonder hoofd, zonder zelf, een anonieme mannelijke homp als een gevonden, hoofdeloze...het eveneens ontbreken van het alledaagse, het afwijkende, het geleefde, het door het leven getekende van de lichamen, doet erg ongewoon aan wanneer je de vergelijking maakt met de lichamen die in de

Nr. 64, Juni 1998 • Bart Eeckhout • Veelkantige bewegingen
de performance Mas Distinguidas 97 van de Spaanse La Ribot die De Beweeging 1998 afsloot, stond het lichaam inderdaad in het middelpunt van de ruimte, zoals dat ook al het geval was geweest in het...Zoals des te sterker bleek uit 1 Wereld van Eric Raeves, die het festival op bijzonder indrukwekkende wijze mocht openen...trechtervormig doek waarin het hoofd, de geest gevangen zat

Nr. 64, Juni 1998 • Steven Heene • Een schokkende sint-vitusdans
Dionysus ligt mee aan de oorsprong van de Griekse tragedie en dat blijkt al uit de etymologie van het woord: 'tragedie' komt van het Griekse 'tragoidia' en dat is het resultaat van een samenstelling...Volgens Nietzsche is het koor uit de Griekse tragedie het symbool van de opgewonden Dionysische menigte, die tegelijk medelijdend en wijs is. In medEia wordt dat bijvoorbeeld: 'I was a woman / I've...plot: Het allerduidelijkst blijkt echter de nieuwe on-Dionysische geest uit de ontknoping in het nieuwere drama

Nr. 64, Juni 1998 • Rudi Laermans • 'Ver-stemde' herinneringen
Zoals: de lach van moeder toen ze hem, haar zoon, met een onderbroek op z'n hoofd betrapte; het levenslange routineuze stilzwijgen van vader, die altijd minder zei dan nodig was; de vroegtijdige...Dat het laatste als het ware bij toeval af en toe ook nog gewoon met henzelf samenvalt, is nooit een reden om zich plots op een andere manier aan het publiek te presenteren...het werk van De Tijd is dat voor alles le grain de la voix (R. Barthes), het appel van de menselijke stem, het onbepaalbare van de singulariteit van een lichaam -van het Reële

Nr. 64, Juni 1998 • Clara Van den Broek, Dirk Pauwels • De vertelmachines van Pat Van Hemelrijck
Het theater zou inspanningen moeten doen om mensen uit de plastische kunst binnen te halen...Pat, denk jij er nooit aan om mensen uit die jonge generatie binnen het Alibi Collectief naast jou te laten werken, om ze uit te nodigen en ze zich hier te laten...Ze bestaat uit vijf bewakingscamera's en het soort mengpaneel dat gebruikt wordt om appartementen of garageboxen te bewaken