Archief Etcetera

826 document(en) met "JE NOG HOE ZE" • Resultaten 301 tot 320 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 29, Maart 1990 • Marianne Van Kerkhoven, Hildegard De Vuyst • MARGINALIA OMTRENT POLITIEK, MONUMENTALITEIT, PSYCHOLOGIE EN HET...
een invloed op je werk ? "Die zullen zeker een invloed hebben maar welke valt nog niet te omschrijven...Ook in Norèns Eendags-wezens zie je duidelijk hoe een maatschappelijke orde kan leiden tot een verminking van de individuele psychologie...Hoe beheer je zo 'n groep ? "Door vertrouwen te kweken en mensen te enthousiasmeren

Nr. 29, Maart 1990 • Marianne Van Kerkhoven • MARGINALIA OMTRENT POLITIEK, MONUMENTALITEIT, PSYCHOLOGIE EN HET...
Het volk is nog steeds verdrietig en blijft wantrouwig" (een oude Roemeen, op de televisie). Ontreddering over hoe het verder moet...Grote middelen moet je 'verdienen': om simplistische dingen te vertellen heb je ze niet nodig...Uiteindelijk was het vinden van de juiste maat, op hoe kleine schaal dan ook, nog zijn enige obsessie

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans • "Kunstenaars moeten elke keer opnieuw beslissen"
waren het eens over Mozarts realisme, over het belang van het verhaal, over de vaststelling dat alle personages moeten tonen hoe ze getroffen worden door verwarring en ontgoocheling, door verlangen...Toneelspelen betekent werken voor het heden, schrijven kan je misschien nog doen voor de schuif van je bureau...Als je omwille van het Stalinisme het hele socialistische model op de vuilnisbelt zou gooien, dan moet je ook het hele christendom afschaffen omwille van de Inquisitie, dan moet je het kapitalisme

Nr. 30, Juni 1990 • Marcel Otten • Theater voorbij de muur
Af en toe beweegt de machine van voor naar achter (nooit komt ze boven het toneel te hangen), een grove ketting gaat ratelend mee, de luidspreker braakt teksten uit deze hamletmachine : de allereerste...HERKEN JE DE VRUCHT VAN JE LICHAAM...Een knappe prestatie als je de macrokosmos zo kunt laten samenvallen met je eigen microkosmos, petje af ! Marcel 0tten

Nr. 30, Juni 1990 • Dirk Lauwaert • Theaterfotografie
Ik formuleer ze voor wat ze me nu lijkt te verhelderen : deze opnamen zijn illustraties...Hoe 'dichter' men bij de spelers komt, hoe minder algemeen de informatie wordt en hoe korter meteen de tijdspanne die in het beeld besloten ligt...Als men bij deze eerste experimenten, met verstomming geslagen, halt houdt, 'ziet' men ineens hoe enorm het conceptuele probleem wel is. Spel met kader en standpunt heeft immers een 'filosofische

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans • Van op een afstand indrukken bij Das...
Helena heeft het voorrecht zelf te bepalen hoe haar werkelijkheid eruitziet, en waar ze die werkelijkheid kan aanraken : maar als ze dit doet, als ze de realiteit tot leven wekt en het bestaan ervan...blaast : "Nooit mogen zulke ogenblikken vergaan, of vergeten worden : ze verlangen nog een toevoeging, iets waarin ze verder kunnen bewegen, een wijze; het GEZANG...deze opera geloof je geen moment dat er ook maar iemand uit het koor in de orkestbak zal vallen, als ze en masse naar voren rennen : vroeger hield je toch even je hart vast, als er iets dergelijks te

Nr. 30, Juni 1990 • Dirk Verstockt • "Gekwetst ben ik van binnen"
Je kan het citeren noemen uit eigen werk, veeleer is het meenemen van wat je vroeger vertelde en wat er daarvoor lag, om mede daaruit te 'distilleren' wat er nu, op dit moment, te vertellen valt...De 'omvergevallen' pose die ook dan nog aangehouden wordt (Aristide Maillol, Lair, 1939...Waarom schrijf ik niet over de muziek ? Omdat ik ze hoor, maar niet beluister, opgezogen als ik ben in datgene wat er op de scène gebeurt ? En toch hoor ik nu fragmenten terug, alleen vind ik de

Nr. 30, Juni 1990 • An-Marie Lambrechts • "Wie wat vindt heeft slecht gezocht"
Kan je nog spreken van reproduktie als die telkens schijnbaar samenvalt met (hernieuwde) produktie ? Drie paragrafen en het werkwoord dansen is nog niet gevallen...Achterkant waarvan ? Van een theater ? Of gewoon achterkant, uitkant, smalle marge waar niemand kijkt en waar je even iets kan tonen dat je nog nooit zelf zag...Om lief te hebben zonder dat je weet wat, ook niet wie of hoe, ook niet voor hoe lang

Nr. 30, Juni 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De ondraaglijke lichtheid van verlangen
de loop van deze eeuw werden een aantal wetenschappelijke ontdekkingen gedaan die de structuur van ons denken kompleet onderuit halen, maar die tot nog toe niet door een meerderheid van de...Dit realisme/naturalisme heeft nog steeds zijn invloed, vindt nog steeds zijn navolging in vele van onze theaters...Gallotta antwoordde : "C'est bien après que je me suis rendu compte combien ce positionnement - le fait de me dire choréographe de manière avouée - était important

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans, Fred Six, Wim Vermeylen, Erwin... • KRONIEK
Tijdens de voorstelling heb je het gevoel dat er boven de hoofden van de personages een discours hangt waar ze niet echt aan deelnemen...wil nog een citaat ? Deze keer van man tot vrouw : "Weet je, Emily, ik kan steeds onmiddellijk herkennen dat ik van je hou...Ze zegt dat Emiel thuis is, dat hij in bad zit en vertelt hoe gelukkig ze samen zijn

Nr. 30, Juni 1990 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Je kon nog nauwelijks een theater in komen of men had wel weer een roman of een novelle voor de scène 'bewerkt', meestal met schadelijke gevolgen voor beide (en de ziekte blijkt nog lang niet...Het probleem is, dat de meeste bewerkers dat soort nederigheid niet hebben en wijsneuzig zichzelf in de plaats stellen van de schepper, wiens rijke inhouden ze ontlenen om ze, als vandalistische...het al niet had geweten, had het theater van de jaren '80, die naam enigszins waard, me kunnen leren dat je tegelijk van kunst kan houden én van voetbal én van kaartspelen

Nr. 30, Juni 1990 • Johan Callens • O'Neill Het leven als tussenspel
Hoe reageren hedendaagse theatermakers op deze klassieken ? Johan Callens zet het op een rijtje...gelukkigste - (een lach onderdrukkend) - opletten Nina -voordat God de vader van mijn geluk hoort -". Uit een gevoelen van volmaaktheid ambieert ze niet minder dan Gods soevereniteit...Tenzij ze als kariatide voor de familietempel versteent, een beeld dat Jip Wijngaarden even opriep voor het huis door op een afgezaagde boom plaats te nemen

Nr. 30, Juni 1990 • Elvis Peeters • Het Uur van de Aap
Ze is al meer dan 3000 jaar dood, maar ze ziet er nog net zo jong en mooi uit als de dag dat ze stierf...Je kan de schoonheid niet ruiken, je kan ze niet voelen, je kan ze niet smaken...En deze bloemen dan, bromde de gastheer, zijn ze niet mooi ? En kun je ze niet ruiken ? O jawel, zei von Schleissinger, ze zijn buitengewoon schoon, maar hoe ruiken ze dan ? Lekker

Nr. 30, Juni 1990 • Erwin Jans • Het Achterland van het theater
De voorstelling formuleert een eerste aarzelend antwoord op vragen als : hoe hou je als theatermaker de scène open voor het heden ? Hoe laat je het "daarbuiten" van de wereld inslaan in het...hierbinnen" van scène ? Hoe betrek je als acteur een dergelijke ontwikkeling in je acteren ? Hoe kan de scène in het aangezicht van een plots totaal veranderd wereldbeeld nog actualiteit, i.c...Voorstellingen die op een of andere manier, hoe verschillend ze onderling ook mogen zijn, de grenzen tussen acteren en niet-acteren verwarren en in hun lichamelijkheid en zinnelijkheid ook de blik van

Nr. 31, September 1990 • Sigrid Bousset, Hildegard De Vuyst, Dirk Verstockt,... • K R ON I E K
Ze draaien van hem weg, nog met de handen op de eigen schouders en de armen voor de borst gekruist, alsof ze zichzelf vasthouden, bij elkaar houden...Het klassever-schil tussen het frivole hof en de strenge, deugdzame familie Galottie is een thema dat je vandaag nog nauwelijks kan actualiseren...André en zeker De Bal tonen hoe je een personage kan kleuren zonder in pathetiek te vervallen

Nr. 31, September 1990 • Heleen Verburg • Heleen Verburg
de schrijver ZITTEN JULLIE ER NU NOG ? HOE LANG GAAT DIT NOG DOOR ? WORDEN JULLIE DAN NOOIT MOE ? HEBBEN JULLIE JE WELEENS AFGEVRAAGD HOE DE REST VAN DE WERELD ERUIT ZOU ZIEN...de schrijver ZITTEN ZE ER NOG ? HOE LANG GAAT DIT DUREN ZE ZULLEN TOCH WEL MOE WORDEN...Ze zullen ons niet zien op straat, de stervende Laat me, ik ben stervende, de lust Heb je pijn ? Kun je nog lopen ? Je moet kunnen lopen

Nr. 31, September 1990 • Johan Thielemans • HET SPOOK VAN DE OPERA
Hoe staat het met de subsidies die u krijgt ? "Ze zijn absoluut minimaal...Afgezien van dergelijke beperkingen, hoe moet een operabeleid er uit zien ? "We moeten Vlaanderen nog altijd leren dat 'opera' is wat de naam zegt : opus in het meervoud, iets wat gebaseerd...Als je ziet hoe klein de kans is dat een nieuwe creatie ook werkelijk slaagt, is een dergelijke houding niet eens verwonderlijk

Nr. 31, September 1990 • Johan Thielemans • Opera tussen barok en (post-)modern
Hoe verhoudt de barokopera zich tot de moderne opera ? Hoe getrouw en hoe vrij staat de interpretatie ten opzichte van de partituur ? Een gesprek over de dialectiek tussen heden en verleden met de...Ik heb uit die ervaringen vooral geleerd hoe relatief een partituur is. De componisten stellen je eisen die in feite niet in de partituur te lezen staan...Voor alle operahuizen is het opvoeren van hedendaags werk momenteel een erezaak en ze krijgen er nog volk mee over de vloer ook

Nr. 31, September 1990 • Gunther Sergooris • HET SPOOK VAN DE OPERA
Dat je echter door abonnementen het publiek dwingt om ook minder populair werk te zien, lijkt mij de zaken mooier voorstellen dan ze zijn...De waarheid is dat het systeem negatief werkt, als in je theater alleen nog voor abonnees plaats is. Heel wat mensen kunnen zich om praktische of financiële redenen geen abonnement veroorloven...Die kan je niet opleggen, ze moeten organisch groeien

Nr. 31, September 1990 • Stephan Moens • Het spook van de opera
Als je als kameropera altijd weer met muizenissen over de centen in je kop zit, waarom doe je dan eigenlijk nog voort ? "Het is een passie geworden...Ik geloof dat het concept 'reizende opera' belangrijk is. En dat betekent : aanpassen aan de plaats waar je speelt, en de produkties zo maken dat je ze kan aan- La Serva Padrona (Transparant...Mik je op schaalvergroting ? "Als je met een produktie succes hebt, denk ik dat je ze echt ook in grote zalen moet spelen, ook als dat een beetje afbreuk doet aan de sfeer