Archief Etcetera

1006 document(en) met "Je" • Resultaten 301 tot 320 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk Sehnsucht van
Je zal wel zeggen dat het je niets kan schelen en op een dag hang je je op...mogen niet eens jou de chips aanreiken, alsof je bang bent dat iemand je, door iets voor je te doen, zo dicht kan benaderen dat je doorzien wordt...Dan heb je iemand nodig die je duidelijk maakt dat je helemaal niet zo beroerd bent

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk van twee dagen
Je zal wel zeggen dat het je niets kan schelen en op een dag hang je je op...mogen niet eens jou de chips aanreiken, alsof je bang bent dat iemand je, door iets voor je te doen, zo dicht kan benaderen dat je doorzien wordt...Dan heb je mensen nodig die je duidelijk maken dat je helemaal niet zo beroerd bent

Nr. 20, December 1987 • Luk Van den Dries • De schriftuur van Blauwe Maandag Compagnie
Wanneer zij aan het einde voor de spiegel zegt 'Je hebt je niet verraden' en dan begint te tekenen, eerst haar voeten dan de ruimte daarachter, het venster, de sterrenhemel, lijkt ze vat gekregen te...Sehnsucht Onmiddellijk zie je de moeilijkheden van een theaterbewerking opdoemen...Op die manier ontneem je hen een stuk mobiliteit (er wordt nogal wat gestapt bij Handke) en een stuk anekdotiek (aanschuiven aan de kassa en denken dat je weer in de verkeerde file zit). De mobiliteit

Nr. 20, December 1987 • Johan Thielemans • Brecht is een zwembad, Molière een oceaan
Ze heeft me eens gezegd: 'Na iedere zin die je speelt, moet eigenlijk het doek kunnen vallen', of 'Je speelt tennis met je partner...Je haalt de zin van een repliek uit wat de ander je aanbiedt...Bij de Oidipoes-opvoering (Etcetera 17) heb je wel het koor gebruikt, als beeld, maar de tekst heb je weggelaten

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Michel Uytterhoeven: "Ik wil een kijkgedrag ontwikkelen"
Waarom heb je hun een produktie-opdracht gegeven, terwijl je net zo goed hun bestaand repertoire had kunnen tonen...Als toeschouwer was je niet vrij te gaan en staan waar je wilde...Als je tijdens het Festival d'Automne in Parijs bent, dan merk je er niets van, terwijl Klapstuk in Leuven zeer voelbaar aanwezig is. "Men moet in Brussel toch maar eens ophouden Leuven een

Nr. 20, December 1987 • Hildegard De Vuyst • What the body remembers
Het thema is de dubbele afwezigheid: je leeft maar één leven, en je bent gescheiden van je medemens...Op deze manier palmt de voorstelling je schoksgewijs in en neemt je mee op een parcours dat even hobbelig is als de titel...Hij improviseert, maar dat leidt - vreemd genoeg - nooit tot momenten waarop je hem ziet nadenken

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Klapstuk 87
Hun kracht putten ze uit hun authenticiteit, hun bescheidenheid ook: je wordt als toeschouwer aangesproken, niet overdonderd; je mag getuige zijn, maar ben je er niet, dan gaan ze net zo goed door...Bij Gallotta is het andersom: hij neemt je bij de hand, loodst je door zijn vaak triviale wereld, maar plaatst je toch voortdurend op het verkeerde been...Je denkt vaak: dit is flauw of doorzichtig of naïef, maar je kan je hoofd niet afwenden, omdat je zelf meezoekt naar het verborgene, het onuitspreekbare

Nr. 20, December 1987 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
En sjiek was het ook niet, als je dat droeg...Wij, de snobs van toen, wij gingen nog naar een échte kleermaker, die nog wist wat een persoonlijke coupe was en die zijn lintmeter niet alleen in je kruis plantte om de lengte van je broekspijpen af...te meten, maar ook om discreet even te tasten of je links of rechts "droeg", want dat kon de snit bepalen

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Over het belang van wortels en andere...
Etcete-ra 17), de behoefte om een tijdje zonder vaste groep te werken: "Je weet op den duur hoe de anderen werken en hoe je er zelf op inspeelt...Je krijgt de tijd niet meer om dingen te ontwikkelen". Er lijken in het functioneren van het Nederlandse theater mechanismen op te duiken die reeds lang gebruikelijk zijn in de plastische kunst: de...Marianne Van Kerkhoven Zegt de Vlaming: Weet je waarom de Zaïrezen naast de apen wonen en wij naast de Nederlanders

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans, Johan Thielemans, Gunther Sergooris, Erwin... • K R O N I E K
Je kan zeggen dat het Ver-fremdungseffekt van deze "kernfusie" het resultaat was...Een voorstelling die interessant is, omdat je vier talentvolle jongeren ziet debuteren...Als je alleen maar de auteur in toneelbeelden omzet, kun je het publiek voor hetzelfde geld de tekst laten lezen

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Dirk Van Dijck, een onstuimig acteur
Spelen houdt mij natuurlijk niet fysiek jong, maar zo gauw je in een voorstelling staat die gebaseerd is op een stuk waarin iemand iets te zeggen heeft dat je zinnig vindt, en je mag je keer op keer...De discipline van het op tijd komen -- wat me soms niet lukt, het is nu ieder geval al beter dan vroeger -- je werk doen als je er bent, de structuur waarin je werkt respecteren...Inzichten die je zelf ook graag zou manipuleren, maar dat is je functie niet, je functie is acteur zijn

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alex Mallems • Ariane Mnouchkine:
Ik geloof trouwens dat als er een ogenblik komt dat je meent die ervaring te kennen, men al een vergissing begaat

Nr. 21-22, Mei 1988 • Ariane Mnouchkine bedekt de politieke strijd met...
Als je vroeg genoeg komt, zit het hele gezelschap nog samen te eten in een tot refter omgedoopte barak, er wordt afgeruimd en (gratis) koffie geschonken aan de moedige, maar meestal tevergeefs...Ook als publiek draag je je eigen kijk-verleden mee...Dat zij met L 'Indiade graag opnieuw Brussel zou aandoen, lees je in haar ogen

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Sire, er zijn geen grenzen meer
Die aandacht voor de pedagogie is fundamenteel, het belet je in herhaling te vervallen, het is een manier om telkens opnieuw te kunnen transformeren...Je balanceert in je produkties steeds op de grenzen van het theater...Na een acteur of actrice gekocht te hebben die je dingen kon laten doen, na de lange braspartij van steeds zatter wordende acteurs, kwamen we op de hoogste verdieping: de acteurs op rij

Nr. 21-22, Mei 1988 • Karel Van Keymeulen • Eva Bal:
Het is als een jager die rond het bosje sluipt waar zijn prooi zit, zo sluip je als theatermaker rond, probeer je allerlei invalshoeken, baken je het terrein af...De wisselwerking is enorm belangrijk en gaandeweg wanneer je alle theatrale momenten hebt mag je gaan componeren, dat vind ik verrukkelijk...Dan heb je het gevaar dat je je vormen gaat opleggen en dan zie je dezelfde patroontjes als je 's avonds in het volwassenentheater ziet

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Noréns Nachtwake in KVS en BMC
De taal is in dit spiegelpa-leis een slechte gids want ook zij zorgt door overdadig gebruik van persoonlijke voornaamwoorden voor persoonsverwarring: "Ze lijkt heel aardig/ Ken je haar...Ook de scenische ruimte, als weerspiegeling Bedrijf III, "Hoe voel je je nu...Ik vind dat je naar een dokter moet gaan als je weer thuis bent

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • De jongste van de jonge garde
Wanneer je nu zo'n Penthesilea aanpakt, duik je dan eerst in de historische reconstructie en de bestaande analyses, of ga je een persoonlijke confrontatie aan...Na Wachten op Godot zei je dat je gefascineerd was door de eenvoud van Gosch...Volgens mij zijn er twee manieren om acteurs te behandelen: je kan met ze omgaan of je kan ze gebruiken

Nr. 21-22, Mei 1988 • Frank Peeters • Lucas Vandervost bewerkt Pan voor De Tijd
deze zottekensproces-sie"; "je n'aime pas ce procédé" (blz

Nr. 21-22, Mei 1988 • (advertentie)
Het politieke theater heeft je hart nodig

Nr. 21-22, Mei 1988 • Jef De Roeck • Afscheid van verleden en toekomst
Wat betekende T 68, als je er nu, twintig jaar later, op terugkijkt...te treffen: je hadt de acteur, je hadt de auteur en ik fungeerde dan als dramaturgisch alibi...De poging om het theater te profileren, niet naar een veel sterkere vermaatschappelijking toe, "maar, ook al heeft niemand die term zo gebruikt, naar wat je zou kunnen noemen een reësthetisering van