Archief Etcetera

774 document(en) met "MIJN" • Resultaten 301 tot 320 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 30, Juni 1990 • Dirk Verstockt • "Gekwetst ben ik van binnen"
En dat dan laten switchen tot een wurgend geheel, dat niet in zijn afzonderlijke deeltjes, maar slechts in zijn geheel die emoties kan oproepen die mij de keel dichtsnoeren, mijn maag tot een vuist

Nr. 30, Juni 1990 • An-Marie Lambrechts • "Wie wat vindt heeft slecht gezocht"
ook een jonge Blanche, een jong meisje dat haar weg zoekt, een Blanche die kwetsbaar-uitdagend, naïef-kattig het grotemensenspel speelt... Nog een stapje terug Mijn na-elkaar vertelling...bent in uw eentje de buitenkant van mijn leven geworden, de kant die ik zelf nooit zie, en zo zult u blijven : de belichaming van dat onbekende van mij dat u geworden bent, tot mijn dood toe

Nr. 30, Juni 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De ondraaglijke lichtheid van verlangen
Nochtans, als ik mijn dagelijkse dramaturgische praktijk bekijk, moet ik vaststellen dat een aantal van de marxistische ideeën er permanent hun waarde bewijzen : - het primaat van de praktijk...ervaar ik alle dagen in het werk; - dat produktievoorwaarden het pro-dukt bepalen, zie ik zich dagelijks voor mijn ogen voltrekken; - het zoeken naar een geheel dat méér is dan zijn...Uit het besef omtrent de niet te vatten, steeds variabele essentie van elk ogenblik, komt in het huidige theater, - naar mijn gevoel; maar ik zeg dit nog met grote omzichtigheid - meer en meer een

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans, Fred Six, Wim Vermeylen, Erwin... • KRONIEK
Maar ik vrees dat mijn denkoefeningetje al achterhaald is : de haast om tegen september met een decreet te kunnen pronken bepaalt alles, en de discussie is beperkt tot de ministerraad...Maxim Gorki, die na de rel die de première van zijn Zomergasten in Petersburg teweegbracht aan zijn vrouw schrijft : 'De première was de mooiste dag van mijn leven ! Nooit eerder heb ik (...) zo...fundamenteel de zin van mijn leven aangevoeld

Nr. 30, Juni 1990 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
de vorige kroniek etaleerde ik mijn leed in de tijdspanne tussen 4 februari 1980 en dezelfde datum in 1985

Nr. 30, Juni 1990 • Johan Callens • O'Neill Het leven als tussenspel
gelukkigste - (een lach onderdrukkend) - opletten Nina -voordat God de vader van mijn geluk hoort -". Uit een gevoelen van volmaaktheid ambieert ze niet minder dan Gods soevereniteit

Nr. 30, Juni 1990 • Elvis Peeters • Het Uur van de Aap
Ik troostte mij met de gedachte dat als mijn hotelkamer wat te eng zou zijn, ik in mijn valies nog ruimte had...mijn hotel stond mijn valies al klaar...Ik voel hoe mijn hart klopt in allebei mijn borsten en met iedere slag het leven stukje bij beetje vermorzelt

Nr. 30, Juni 1990 • Erwin Jans • Het Achterland van het theater
wereld "De kunst vervalt snel mijn kind als de kunstenaar nalaat zich begoochelen laat ook maar een ogenblik nalaat" (Thomas Bernhard, Minettï) Discordia : het gezelschap draagt de tweedracht, de...Hoe kan de acteur deze openheid, dit "zuivere, stille vragen-hebben, vraag-zijn en gevraagd-zijn" spelen ? Op een bepaald ogenblik roept één van de personages wanhopig uit : "Mijn God, moet ik dan...spelen ? Bovendien weet ik dat ik iemand ben, die het niet leren zal, goed te spelen, dat mijn enige weg het niet-spelen is." Vindt de acteur in het 'niet-spelen' opnieuw de verwondering, de openheid, de

Nr. 31, September 1990 • Sigrid Bousset, Hildegard De Vuyst, Dirk Verstockt,... • K R ON I E K
Er klopt iets niet in de verhouding tussen mijn gepuzzel en het materiaal dat daarvoor nodig is. Te weinig eieren in de taart...Ik word gedwongen mijn wil tot begrijpen opzij te schuiven en de sensualiteit van deze dans in me op te nemen...Zijn de associaties met de Teheraanse flagellanten op hun plaats of is dat dan een belediging (Raadplegen van literatuur achteraf doet me het beledigende van mijn associaties inzien

Nr. 31, September 1990 • Heleen Verburg • Heleen Verburg
de oudste Het staat in mijn papieren, de stervende Ja, en doe in godsnaam zachtjes, de oudste Waar zijn mijn papieren ? de lust Hij wil weer zijn papieren, de oudste...MET MIJN KROMME RUG OP DE TRAP HET IS MIJN LIJF TEVEEL GEWEEST...mijn andere jas denk ik, of in mijn la

Nr. 31, September 1990 • (advertentie)
Trouwens, geen palet zou over genoeg kleuren, geen poëzie over genoeg beelden beschikken om naar waarheid weer te geven wat ik in mijn leven aan liefdeszwij-mel, wellust, ongebondenheid én

Nr. 31, September 1990 • Johan Thielemans • HET SPOOK VAN DE OPERA
En Peter Sellars, die in de Munt Giulio Cesare heeft gedaan ? "Sellars is mijn smaak niet, en na de afschuwelijke opvoering van Die Zauberflöte in Glyndebourne dit jaar, is het me nog eens...Deze Duitstalige Zwitser met zijn grote reputatie (Parijs, Stuttgart, Bayreuth) deelt precies mijn visie op de Italiaanse meester...Mijn grote droom is het om in deze zalen, die een prachtige suite vormen, een einde-jaarsconcert te organiseren, waarop dan een galadiner of een bal zouden volgen

Nr. 31, September 1990 • Johan Thielemans • Opera tussen barok en (post-)modern
Dat wekte mijn belangstelling en ik begon het theater van dichterbij te volgen, zowel in Luik als in Brussel...Natuurlijk brengt deze taak mijn carrière als muzikant in gevaar, maar daartegenover staat dat de opera mij wellicht zeer zal verrijken...Dat is de kern van mijn gedachte

Nr. 31, September 1990 • Gunther Sergooris • HET SPOOK VAN DE OPERA
Bent u, na uw ervaringen bij de Nederlandse Opera, uitgekeken op het intendantschap ? "Het hangt af van de financiële en artistieke mogelijkheden die ik zou krijgen om mijn opvattingen te...Ik wilde niet inleveren op de artistieke kwaliteit en heb daaruit mijn conclusies moeten trekken...Ik heb me voor Un malheureux vêtu de noir (libretto : Johan Thielemans, dramaturgie : Karst Woudstra, regie : Axel Manthey) erg beperkt in mijn materiaalkeuze

Nr. 31, September 1990 • Frank Peeters • Van werkplaatsen en kunstencentra
eerste instantie gaat mijn aandacht in deze bijdrage uit naar vier centra: Beursschouwburg, Kaaitheater, deSingel en Vooruit; deze laatste drie omdat ze in het nieuwe decreet bedacht worden met extra

Nr. 32, December 1990 • Rud Vanden Nest • Un malheureux vêtu de noir
De Duitse Stella Kleindienst, niet genoeg toegejuicht naar mijn smaak - allicht omdat haar sopraan bij het begin van de voorstelling wat te licht uitviel voor Van Vlijmens orkestratie, zet als Jo

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Dirk Verstockt • Love Theater
Hij zei: "Dit stuk gaat over mijn grootmoeder en ik speel mijn grootmoeder...Ik ga een soort van onderzoek doen naar datgene wat me nerveus maakt : mijn toekomst, mijn leven dat ik rond me zie, de vrienden die sterven, wat dan ook...PH : "Ik weet niet of ik dat laat zien, maar ik werk bijna mijn hele leven in het theater, breng mijn leven met theater door

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Luk Van den Dries, Dirk... • Theater als een nauw pad
Mijn aan- vankelijke voorkeur was Antonius...Ik heb daar nog altijd mijn twijfels over : hoe kan dat nu ? Hoe is dat ? Hoe moet dat ?" Je vertrekt heel erg vanuit de acteur als persoon...Ik zit eigenlijk al met de volgende in mijn hoofd

Nr. 32, December 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De kringen naar binnen
Ik wil hier echter niet verder ingaan op de relatie tussen het werk en de 'uitwendige', zichtbare organisatie-struktuur waarin het verloopt; mijn taak was het eerder om de weg te volgen die naar...Het is waanzinnig naar die grens te streven, en zij Die haar hebben bereikt, worden door weemoed overvallen Begrijp je nu waarom onder jouw tasten Mijn hart niet harder slaat...Ik zoek mijn voorbeeld met opzet niet bij bekende kunstenaars

Nr. 32, December 1990 • Dirk Verstockt, Alexander Baervoets, Sigrid Bousset, Johan... • K R O N I E K
Mijn werkje is dus geëtst op de beperking, vooral een theaterbeperking...Tussen twee periodes van lijden, vertelt een ik, hangt mijn ziel als aan een touwtje tussen hemel en aarde; een zeldzaam moment van geluk, het resultaat van een mystieke, verticale beweging uit het...Vooral de derde grap van Geert De Smet (verteller en ober) die niet worden afgemaakt en waarin het woordje "mijn" door de muziek heen blijft voorthameren, maakt het geheel cynisch, koud