Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


637 document(en) met "MOETEN WEG" • Resultaten 301 tot 320 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 43, November 1993 • Herman Asselberghs • Video als grensganger
Die ironische afstand die bewondering en ontroering niet in de weg staat, is ook terug te vinden in Els Opsomers foto-interpretatie van Monteverdi's stuk...Geïnspireerd door het werk van architect Daniël Liebeskind en onmiskenbaar een ontwerp van de jaren negentig, heeft deze mastodont van een decor veel weg van een terminal van een ruimtestation...De dansers die deze elegante moordmachine moeten ontwijken, zijn geen individuen maar mens-machines

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
Was dat een weg die je bewandelen moest...Maar met het woord vervreemding zitten we in het vocabularium van Brecht, en moeten we dus goed uitkijken of we het wel juist gebruiken...En bij dit alles heb ik ook ervaren dat in Noord en Zuid het aanwezige talent bij de spelers van een vaak verbluffende rijkdom is, want hoe de esthetische discussies ook verlopen, eerst moeten er

Nr. 43, November 1993 • Jan Goossens • Aeschylos en de Golfoorlog
Dan laat je zangers en publiek enkel opboksen tegen een, in dit geval 18de eeuwse, referentiecode, die ze eigenlijk niet kennen en die enkel een extra barrière op weg naar de essentie van het werk...Acteurs die maskers dragen, moeten het uiteraard hebben van hun gestiek

Nr. 43, November 1993 • Pieter T'Jonck • Melancholische miniaturen
Maar op de plaats waar Rosas nu staat is het bijna onvermijdelijk dat er aan repertoire-opbouw moet gedaan worden, dat er dus dansers moeten kunnen omgewisseld worden na verloop van tijd...Plots schijnt alle kracht even weg te vlieden, in dat moment van controleverlies zijgt de vrouw neer en laat ze zich rollen over het scènevlak tot haar rollende lichaam zoveel momentum krijgt dat ze...Ik kon mij van dat ogenblik af niet meer ontdoen van het gevoel dat hier een verwondering geënsceneerd werd over een weg die afgelegd werd met het ensemble, hoe daar bewegingsmateriaal uit ontstaan

Nr. 43, November 1993 • Tuur Devens • Van poppenkast tot figurentheater
Wil theater een echte kunst zijn, dan moeten de acteurs weg, en moeten ze worden vervangen door Ubermarionetten...De vorm en kleur zijn in die disciplines onbeweeglijk, en die moeten op de bühne bewegen

Nr. 44, Februari 1994 • Luk Van den Dries • Het betere theater voor kleine mensen is...
Het Kindertheater is natuurlijk een fictie, een gedachtenconstructie en geen realiteit: het is een verzameling artiesten, elk bezig met hun eigen ding, ieder op zijn eigen weg...Theatermakers zouden in de luxe moeten kunnen werken, zich enkel met het maakproces bezig te houden

Nr. 44, Februari 1994 • An-Marie Lambrechts • Column
Achteraf gezien blijkt een aantal regisseurs een weg gevonden te hebben om kinderen/jongeren in contact met een publiek te laten treden, zonder zich daarbij te bedienen van maskerende...En dan eerder te werken vanaf een bepaald beeld van hoe zo een voorstelling moet zijn, hoe de kinderen er in die voorstelling moeten uitzien, dan werkelijk vanaf de jongeren zelf

Nr. 44, Februari 1994 • Nancy Derboven • Een schermutseling tussen Markies de Sade en...
Zij moeten een manier vinden om de tekst, die op zich sterk is, op het toneel te laten 'spreken'. Regisseur Peter van Kraaij en zijn team zijn daar wonderwel in geslaagd...Al plaveit Exiles qua thematiek dan de weg naar thema's en motieven in Joyce's latere werk Ulysses en Finnegan's Wake, toch kan je niet spreken van een grappig stuk

Nr. 44, Februari 1994 • Bart Van den Eynde • Koning Lear tussen afstandelijkheid en soap
Niet in staat zijnde dit verlies te verwerken of de onzekerheid te aanvaarden, zinkt hij weg in de waanzin...Al zijn ze stinkend rijk (zo vertelt ons clichématig hun kleding), ze kopen hun boden niet gewoon om, maar moeten hen eerst een maximaal zicht aanbieden op hun onderlijf, om iets te bekomen...Maar door de weigering tot eigenzinnige lezing van een tekst die algemeen gekend is, en het uit de weg gaan van alle interpretatie- en spelrisico's, maakt hij er een oneerlijke strijd van en blijken

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Triptiek van de waanzin
Betekent dit dat Transparant een andere weg inslaat...Hij ging weg uit Londen en liet het hectische leven dat hij leidde toen hij werkte met het orkest The Fires of London achter zich om te gaan wonen in een klein dorp op de Orkney Islands, ver weg van...En hij gaat geen humor uit de weg, wat voor sommigen te grotesk is want normaal mag het voorstellen van een geestelijk gestoorde niet grappig zijn, omdat het onderwerp zo delicaat is. Hij vangt dit

Nr. 44, Februari 1994 • Johan Thielemans • Het talent van Pierre Audi
Tegen Amor moeten deugd en fortuin het afleggen...Iedereen die in zijn weg staat, wordt opgeruimd

Nr. 44, Februari 1994 • Myriam Van Imschoot • Denken, construeren en dansen tegelijk
Dat veroorzaakt een kettingreactie waarbij de dansers telkens opnieuw hun posities tegenover elkaar moeten aanpassen, sneller en sneller, totdat er geen sprake meer kan zijn van een 'ordre fixé...Het heeft veel weg van een technische doorloop, wanneer de dansers nog vlug hun eigen parcours doorlopen, zonder nog alle bewegingen perfect uit te voeren...Op die manier omlijnen ze hun eigen actieradius, maar ook hun eigen 'espace mentale' die ze constant moeten afstemmen op '1'espace physi-que', de feitelijke opstelling

Nr. 45, April 1994 • Marleen Baeten • Twee meisjes met een baard en kinderbrieven...
het gloeiendhete zand... Het surrealisme is nooit ver weg...Weg,' antwoordt hij telkens en bindt zich ook een blinddoek voor...had moeten lezen: 'Een tweeslachtige voorstelling op dit vlak is De dagen

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Een wreed spel, gespeeld op de pianissimo's...
man, door diezelfde Richard uit de weg geruimd - het is van een bloedstollende schoonheid...Nu is ze een straal kokend staal, die op haar weg niets of niemand ontziet...Het blijft natuurlijk zo dat bij deze aanpak uit historisch oogpunt een paar vragen gesteld moeten worden

Nr. 45, April 1994 • Hugo Durieux • Het zachtjes breken van een takkenbos
En de steeds uitverkochte schouwburgen (niet alleen in Brussel of Amsterdam), waar diva's en bel canto de plaats hebben moeten ruimen voor de theatrale interpretaties van regisseurs, decorontwerpers...en oog (musici moeten hun maskers wegtrekken en leren spreken), Japan en de westerse wereld (dat is neon versus schemer). Jaja, het is er allemaal wel in terug te vinden, maar of het een confrontatie...Dat is geen punt; publieken zijn aan het leren dat ze actief moeten worden, en dat zij zelf voortdurend moeten kiezen op welke elementen van het aangebodene ze zich zullen concentreren, en hoe ze die

Nr. 45, April 1994 • Hildegard De Vuyst • 'Alles wat naar diepte ruikt, is vies'
Zij hebben geleerd als acteurs autonome kunstenaars te zijn, maar door het zelfgekoesterde isolement van de opleiding is wat en hoe ze daar verder mee aan moeten, dikwijls een raadsel...Uitgangspunt is dat de groepen hun bestaansrecht moeten afdwingen, en dat maar kunnen zodra ze speelkansen krijgen...De jonge theatermakers vinden hun weg wel, naar autonomie of bestaande structuren

Nr. 45, April 1994 • Pieter T'Jonck • Dossier: de jonge groepen
Mark Bultereys: Velen hebben een duidelijke keuze gemaakt voor een bepaalde weg, een artistiek project...Ze moeten op zoek naar nieuwe dingen...van hun werk is. Ze moeten zich bewijzen tegenover een artistiek model waar ze niets mee te maken hebben

Nr. 46, Januari 1994 • Hildegard De Vuyst • "Wat vroeger was is nu voorbij"
En de instrumenten stop je al evenmin weg...Voor mij is dat de enige manier om een theatraal effect te bereiken, zonder een toneeltje te moeten opvoeren... Met de vensters orden ik de voorstelling op een heel simpele manier...hebben een manier van kijken getoond, nu moeten we zeggen wat we zien", aldus nog Bruneel (4). In de toekomst wil hij naast Van der Harst met andere componisten werken, onder wie Koen Severens, wil

Nr. 46, Januari 1994 • Pieter T'Jonck • De erotiek van een pas die danspas...
het wonder van verkortingen of aanlopen, met een lichamelijke schriftuur suggereert wat in gedialogiseerd en beschrijvend proza verschillende paragrafen zouden moeten uitdrukken: een gedicht, vrij van elk...Onze sterren belichten onze weg van ver en vanuit de duisternis

Nr. 46, Januari 1994 • Johan Thielemans • Op zoek naar Patrice Chéreau
de eerste plaats moeten ze zich van eikaars lijfelijkheid bewust zijn...De acteurs moeten op elkaar inwerken, en dat kan het beste als ze agressief tegenover elkaar staan...Het dominerende beeld dat na afloopt rest, is een troep mannen die, dicht op elkaar gepakt, op weg zijn naar een ontmoeting die op een gewelddadige manier kan eindigen


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK