Archief Etcetera

497 document(en) met "KWAM IK TOT EEN" • Resultaten 321 tot 340 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 58, December 1996 • Pol Arias, Claire Diez • Je t' aime, moi non plus
De taalgrens wordt dan niet meer als 'afdamming' gezien maar als een 'mogelijkheid om iets anders te ontdekken'. Een frisse nieuwsgierigheid die resulteerde in een drietalig jaarboek...Hiermee ging ook de eerste linguïstische splitsing van de Belgische cultuur gepaard, de opdeling in een Vlaamse en een Franse sectie...Vandaag is het voor een Franstalige programmator gemakkelijker een voorstelling uit Dakar te ontvangen dan met een kunstenaar uit Antwerpen te werken

Nr. 58, December 1996 • Eva van Schaik • Een dure misser
Als danshistorica die ooit een poging waagde ten aanzien van de Nederlandse theaterdansgeschiedenis na 1900, las ik dit boek met stijgende verbazing...Op mij kwam het inhalen van die achterstand over als een onverholen gender-aanval op een gefossiliseerd rakende narcistische homo-erotiek waarvan met name de cultus rond het Ballet van de XXste Eeuw...Even misleidend is de aanname dat Butlers Carmina Burana in 1982 een poging tot vernieuwing was

Nr. 58, December 1996 • Myriam Van Imschoot • Een salon van weigeraars
Meer dan een decennium later kwam het nieuwe elan echter niet uit dit staatsbedrijf...Toen aan het begin van de jaren negentig het theaterdecreet omgevormd werd tot een podiumkunstendecreet, kon de dans eindelijk aan zijn inhaalmanoeuvre beginnen...Raad voorgedragen groep choreografen geen toegang tot het erkende bestel te verkrijgen omdat dit een versnippering... (ja, ja) zou inhouden

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Luisteren naar wie niet wordt gehoord
Het benaderde de wereld als een kenbaar geheel dat mits een doorgedreven documenteringswerk tot in zijn 16 ETCETERA XIV I 58 Der aufhaltsame Aufstieg des Arturo Ui...Niet alleen de hele maatschappelijke structuur werd in vraag gesteld tot in haar economische grondvesten, maar ook een hele reeks andere maatschappelijke fenomenen werden aan een kritisch onderzoek...Fruit van rotte bomen dat tot stand kwam in samenwerking met een aantal migranten-kunstenaars

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Waar zijn we mee bezig?
Het is wellicht een gevaarlijke - want tot automatisch denken aansporende - stelling de theatergeschiedenis te beschouwen als een aaneenschakeling van op- en neergaande cycli en vandaaruit de huidige...maar dat het slechts zelden voorkomt dat deze oorspronkelijk kleine, marginale organisaties een dergelijke ontwikkeling kennen/kenden dat zij - bijna de facto - tot het centrum gingen behoren...Een structuur is ook een middel om de werkelijkheid te ordenen en hanteerbaar te maken; in een creatief proces behoren chaos, onregelmatigheid, wanorde echter tot 'de natuurlijke ingrediënten'. Meer

Nr. 59, Maart 1997 • Marleen Baeten • De bezem van de tovenaar
De machinerieën wekken kinderlijke verwondering op, maar zijn niet méér dan een charmant 'decorum'. Ooit stonden ze ten dienste van het scheppen van een illusie, een fictieve wereld die tot leven kwam...Kahaani is er nog het tegengewicht van de muziek, maar in Het oneindige verhaal gaat de reductie van theater tot theatermachinerieën hand in hand met een versmalling van fantasie tot fantasmen, van...Zo zag ik er rond Kerstmis nog het eerste deel van Toverwoud, een musical van Stephen Sondheim in een regie van Jos Dom, met zeventien zangers/acteurs in een groot decor

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven, Pascal Gielen • Het kostbare theaterarchief van de BRTN
Na de oorlog kwam ik vaak met mijn vader naar het NIR-gebouw (NIR, Nationaal Instituut voor Radio-Omroep, van 1930 tot 1960 de voorloper van de brt, red...Ik herinner me haar badend in het zweet, het acteren tot een maximum van beleven opgedreven...Als ik vandaag een uitzending over een kunstenaar maak en in dat materiaal van vroeger begin te zoeken, merk ik hoe indrukwekkend en rijk dat archief is. Toen b.v

Nr. 59, Maart 1997 • Myriam Van Imschoot • Forsythe met friet
Om het gesprek toevalsimpulsen te geven leg ik een stapel kaarten (de x-factor) op tafel met vragen en 'statements'. Zowel Forsythe als ikzelf kunnen een fiche uit de hoop nemen wanneer de behoefte er...Tot mijn grote verbazing zag ik dat hij (zet een hoog stemmetje op) 'oh my god' een classicist was...Ik vond het fijn om Merce te ontmoeten nadat ik zelf al die jaren had geprobeerd om een soortgelijke analytische kijkwijze te ontwikkelen

Nr. 59, Maart 1997 • An-Marie Lambrechts, Jeanne Brabants • Dans in Vlaanderen
Hoe vaak ik uw tekst ook herlees, steeds weer lees ik niet het verhaal over een boek op zich, maar een verhaal over een boek zoals u het graag gelezen had, of - indien ik uw stijl zou hanteren - over...Ook begrijp ik dat u aan een bredere context erg veel belang hecht: mag ik even wijzen op de vele pagina's die daar wel over handelen...Toch blijf ik ervan overtuigd dat wij in een constructieve dialoog met u tot een ernstige herziening van het boek in kwestie zouden kunnen komen en ik nodig u bij deze van harte daartoe uit

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • In het brandpunt
Ik wou dat ik daarbij alle wetten die over toneel bestaan in één klap kon vergeten, gewoon: een lege bladzijde om opnieuw mee te beginnen...Alles is zo in mekaar geïnvolveerd: a heeft invloed op b en op c... In het Witte de Withmuseum in Rotterdam zag ik een ruimte van een kunstenaar die helemaal leeg was; er lag alleen een prop papier op...die personages, dat beeld van de tijd, dat 'zich geen raad weten'... En toch denk ik vaak bij een repetitie wanneer er een acteur naar voren komt lopen: god, daar komt hij weer aanlopen van

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
Heilig theater Dertig jaar na deze uitspraak en na Kantor en een aantal danstheaterproducties, zie ik een theatervorm die sterk naar dat sobere theater neigt: bij voorbeeld Les liaisons dangereuses...het begin is hij een typetje, klungelig en onhandig, maar hij bouwt deze ongeschminkte mengeling van August, Pierrot en andere Maxen zonder rode neus uit tot een waar personage dat op het einde alles...Het Cirque du Soleil, dat als straattheater is gestart, is uitgegroeid tot een entertainmentmachinerie van het menselijk lichaam, met de perfectie en virtuositeit van een Chinees staatscircus

Nr. 60, Juni 1997 • Clara Van den Broek • Pleidooi voor de tweede e
Zo dragen, bijvoorbeeld, de 'dansers' in Eric Raeves' 2000-3(A), Lichaam op doek inderdaad niet langer een lendendoekje, in tegenstelling tot de Interesting Bodies van vorig jaar, een reeks bewegende...Elke beweging verraadt een conditionering die zich tot op zijn huid en tot in zijn spieren heeft vastgezet...deze erg aangrijpende voorstelling wordt een danser getoond die een krampachtig pletsende poging onderneemt om een ik-verhaal te vertellen, om zijn plaats als subject te vrijwaren

Nr. 60, Juni 1997 • Pascal Gielen • Choreografie van de tic
Een dansstuk maken wordt herleid tot een 'eenvoudig' computerspelletje met lichamen als 'dans-o-maten'. Het lijf lijkt niets dan een onhandige last, een ding dat zich moeilijk laat schikken naar een...Ik kom vanuit het danstheater waarbij altijd vertrokken werd vanuit een tekstfragment, een postkaart of zo...Voor de uitspraken over Rosso baseerde ik mij op een try-out die ik op 12 april 1997 in Amsterdam kon meemaken

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
Eerste dwarsverbinding tussen dans en beeldende kunst: lichamen laten stollen tot een quasi-monument, een bijna-beeldhouwwerk, en ze vervolgens 'sculpturaliseren' - ze boetseren en kneden tot ze...Het valt niet te herleiden tot de spreekwoordelijke optelsom van een aantal eenduidig te beschrijven poses of, op een scène, een bepaalbare reeks van handelingen en bewegingen...Een andere scène: een man - Gary Hill -gaat, gezien vanuit het publiek, vooraan rechts op de scène op een stoel zitten, en begint vervolgens op een gedesarticuleerde manier uit een schrift een Engelse

Nr. 60, Juni 1997 • Katie Verstockt • Dans/tijd
De 'hyperruimtefilosofen', die de tijd enkel gebruikten om een hogere ruimte te begrijpen, blijven nog tot op vandaag gehoor vinden...Maar er kwam meteen ook een besef dat film een illusie is, die achteraf aanschouwd wordt, waar dus hoe dan ook het gebeuren al een verleden heeft en vastligt...Fabre vult een zelfde tijdspanne met chaos en met leegte; in het eerste geval wordt ze rijker en compacter, in het tweede ijler, wijdser... 'Ik geloof dat een goede voorstelling zo'n krankzinnige

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
Op het ogenblik dat de repetitie een poging tot voorstelling wordt, werkt er een soort adrenaline waardoor ik me er opeens van bewust tracht te worden hoe het publiek mijn personage ziet, hoe het bij...Bij Hersenschimmen kon ik me geen nauwkeurig beeld vormen aan de hand van mensen die ik ken, maar terwijl ik de tekst las vormde ik me een beeld...Nand Buyl: Misschien wel, maar ik denk dat het dan eerder in functie staat van het aandikken van het spel tot een soort karikatuur dan met de bedoeling een realistisch beeld neer te zetten

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Ik heb steeds in mezelf de splitsing gevoeld tussen een "ik" dat in het theater bleef en verder werkte en een ander "ik" dat erbuiten bleef staan en droomde van een theater dat nooit grealiseerd kon...Ik speel natuurlijk liever voor een volle zaal dan voor een lege, maar toch ben ik het meest geïnteresseerd in het "maakproces": ik wil vooral plezier hebben in het werk...De cultuur waarin we leven is een artificiële cultuur; ze steunt op een kunstmatig gestructureerde geschiedenis; een geschiedenis als een gevang; daar sta ik buiten

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
Terwijl ik mij kwel met de vraag wat ik kan doen tegen de verveling van het gedwongen kijken naar een ongestructureerd stuk realiteit, hoe ik mijn zinnen, die snakken naar sensatie, kan bedaren, hoe...Ik bekeek het gebeuren vanop een nabijgelegen heuveltje dat een prima uitzicht bood op het geheel: de verticale lijn van de spar, die tot hoog in de blauwe hemel reikte; een uitstekend zicht vanuit...Alleen verwerkt de danser geen spar tot een plank en geen plank tot een stoel, maar enkel zijn lichaam, om er het effect van de krachtige spontaneïteit van het houthakkerslichaam tijdens het vellen

Nr. 61, Januari 1997 • Klazien Brummel • Balanchine en de essentie van het ballet
Samen spannen ze een boog van het begin tot het einde van de 20ste eeuw...Soms is het een retorisch gebaar, soms een evocatie van een rituele handeling, soms een gedanst fragment in een verhaal...Als een constructie ter plekke tot stand George Balanchine en Igor Stravinski / Martha Swope komt, in een echte improvisatie, niet de 'improvisatie' waar

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Ik werd niet bij de zaak betrokken, ook al omdat ik op dat ogenblik mijn ontslag reeds had ingediend en ik het docentschap had verruild voor een baan als adjunct-directeur bij het Nederlands...Als ik echter nog zou moeten proberen te preciseren, dan moet ik overstappen naar een metafoor: de balletten van Balanchine geven mij als het ware een gelukzalig inzicht in... het sterrenstelsel...Het zou best kunnen want ik herinner me een totaal onbekend nieuw Nederlands dansgezelschap te hebben gezien, en dat ik erg onder de indruk was van een werk van een zekere Hans van Manen en later