Archief Etcetera

344 document(en) met "Schrijver Maar" • Resultaten 321 tot 340 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 92, Juni 2004 • Erwin Jans • Geschiedenis van een exotisch cliché: Ontvoering, verleiding...
Maar geen nood: rond het ontvoeringsmotief weet de schrijver tientallen bekende en minder bekende opera's te verzamelen, met als hoogtepunt Die Entfiihrung aus dein Serail (1781) van Mozart...trouw aan haar Europese minnaar, die haar komt bevrijden maar ontdekt wordt, ter dood veroordeeld wordt, maar door de Sultan, ontroerd door zoveel liefde en moed, met zijn geliefde verenigd wordt...Het oosten staat voor het exotische en het exuberante, zoals in het opera-ballet Les lndes galantes (1735) van Rameau, maar ook voor een kritische kijk op de eigen samenleving, zoals in de Lettres

Nr. 92, Juni 2004 • Loek Zonneveld • Een realist die het onmogelijke zoekt: Mathijs...
familievoorstelling, op een tekst van de Noord-Nederlandse schrijver Bouke Oldenhof, waarmee hij al eerder had samengewerkt...maar de vertel- lingen die met die middelen worden gemaakt moeten wel eigens over gaan...De overlevingsdrift zelf herkent Lucy weliswaar uit haar eigen oertijd, maar de middelen en omstandigheden van die drift zijn haar volslagen vreemd

Nr. 92, Juni 2004 • Met de neus op de fictie gedrukt:...
de mate dat haar opvattingen kunnen worden gelijkgeschakeld met die zocht, waarin de tekst centraal staat, maar waar ook plaats is voor andere media als film, video, muziek en zelfs een...vergelijking met het origineel is dit gesprek korter, en als orgelpunt van de DeDayRoom SKAGEN Foto Ciannina Urmeneta Ottiker van de schrijver, maakt DeLillo's denken hier een vreemde...Zoals zijn voorgangers staat SKaGeN een grote transparantie in het toneelspel voor, maar tezelfdertijd deinst het collectief er niet voor terug om ook dat principe af en toe te relativeren en

Nr. 92, Juni 2004 • Erwin Jans, Nezha Haffou, Khalid Aminé • Marokkaans theater tussen oost en west
Bewondering is er bijvoorbeeld wel voor de artisanale, maar anonieme, cultuur van het zogenaamde oosterse (of Berberse) tapijt...Maar van de Marokkaanse kunstenaars heeft wellicht alleen de schrijver Tahar Ben Jelloun enige naambekendheid...Het is een metaforisch stuk over de moeilijkheden van de politieke transitie die Marokko op dit ogenblik doormaakt, maar tegelijk ook een beeld van hoop

Nr. 92, Juni 2004 • 
de latere vrouwenvoorstellingen verschuift de nadruk bovendien van structuur naar emotie, van wet naar verlangen8: het duet Sinall Hands staat niet alleen in tijd maar ook in aanpak mijlenver van Fase...Van een eerste kennismaking in Mikrokosnios naar een strijd in Ottone, Ottone: hakken zijn hier niet langer hedendaagse pointes, maar worden aan elkaar geregen en naar mannen gegooid...Het unisono is niet alleen belangrijk in de bewegingen, maar in de hele voorstellingsschriftuur, dus ook in de lichamelijkheid van de danseressen

Nr. 92, Juni 2004 • Katleen Van Langendonck • 'De essentie van verleiden is transformatie': Geslacht,...
Want De Keersmaeker vervreemdt niet alleen het beeld van de vrouw op de scène, maar ook haar relatie tot de toeschouwer...Maar dan volgt de vuist van De Keersmaeker...Maar ook hedendaagse choreografen hanteren graag drag als genderparodie: denk maar aan Pina Bausch, Jan Fabre, William Forsythe, Wim Vandekeybus of Xavier Le Roy

Nr. 93, Januari 2004 • Elke Van Campenhout • De autobiografie en de kunst van het...
Maar in werkelijkheid is hij in onduidelijke omstandigheden uit zijn raam gevallen...misdaadroman, maar in de vorm vind je de leegte terug, een niet in te vullen verlangen...Raymond Roussel: Franse schrijver, geboren in 1877, die (zonder succes) roem nastreefde door het ontwikkelen van een bijzondere, maar weerbarstige schriftuur

Nr. 93, Januari 2004 • Clara Van den Broek • Perfectie roept agressie op: Peter Vab Eede...
Het moment waarop techniek als het ware vloeibaar wordt en vergast, onvatbaar wordt.Techniek heb je dus nodig om ergens toe te komen, maar als je denkt dat je er geraakt bent, laat dan maar alles los...Want als je de hele tijd alleen maar in je rol kruipt, word je een personage, dat alleen maar op het toneel bestaat, en wiens verhaal we in het beste geval goed kunnen volgen...het theater zijn we elkaar de hele tijd van alles aan het wijsmaken, maar tegelijk moet je toegeven dat het maar een illusie is, waarin we nu gewoon even allemaal geloven

Nr. 93, Januari 2004 • Elke Van Campenhout • De Escapist van de apocalypsgerieratie: De wondere...
Daarnaast is hij acteur en schrijver van verschillende theaterteksten...Maar dan niet de magie zoals wij die kennen, met de bubbelende toverketel en het dikke toverboek...Daarmee wil ik niet zeggen dat theater therapeutisch is. Ik ben zelf maar een zwak broertje van die krijgers

Nr. 94, December 2004 • Tom Janssens • Not so damned human(istic): Muziektheater volgens vier...
Het Florentijnse kaartclubje van intellectuelen dat aan het eind van de 16de eeuw de opera verzon, gaf het genre dan ook een humanistische, maar weinig bijdetijdse opdracht mee...Maar, schijn bedot...Maar vooral: geheel conform het wat zoutloze onderwerp van Jonigks libretto - Heliogabalus' wereld is analoog aan onze compo-misloze idolencultuur-lijkt Vermeersch' partituur losjes over intrige en

Nr. 94, December 2004 • Elke Van Campenhout • Over ambassadeurs, actionisme en strategieën tot verweer
Ook de categorie van 'het kunstencentrum declareert' lijkt mij op dit moment alleen maar bruikbaar, maar het is niet meer dan een startpunt...samenleving die in opbouw is. Dat is maar één voorbeeld, maar het maakt duidelijk hoe ik naar die dingen kijk...Maar er bestaan wel degelijk een paar voorbeelden van acties die zich niet beperken tot de werkvloer of het kunstencentrum, maar die ook doordringen in het omringend veld

Nr. 94, December 2004 • Marleen Baeten • Het leven zoals het is: toneelmuis: Dagboek...
Maar met een boek alleen over toneel had ze het moeilijk, daar is nauwelijks een markt voor...Schouten spreekt zijn waardering uit voor een recensente die zo fijngevoelig is om niet op de eerste rij te zitten noteren tijdens een voorstelling, maar hij begrijpt niet dat hij de privacy van...De roemruchte, naar verluidt heftige en stevig onderbouwde discussies die de jury's meerdere keren per jaar voerden, werden wel geregistreerd, maar nooit gepubliceerd

Nr. 95, Februari 2005 • P O L L E S C...
Ja, oké, maar is dat hier het laatste wat ik zie, die kloterij...Met een arme schrijver, die met kunstenaars aan de revolutie werkt...Ik hou van geld', dat is voor mij oprecht, tactvol en smaakvol, maar heel die liefdesklo-terij is echt stom

Nr. 95, Februari 2005 • P O L L E S C...
Verstopt achter zo een kunstopvatting is het makkelijk verkondigen dat de kunst in gevaar is! Maar waarom zegt er niemand ooit eens dat dat eenvoudigweg geen kunst is, of in elk geval niet die van...Shoppen und Ficken van Mark Ravenhill was misschien een goede tekst, totdat de regisseur van het Royal Court hem in handen kreeg en het 'slecht geschreven', maar voor Ravenhill nu eenmaal belangrijke...bij theater betrokken is. Deze tegenspraak moet hij verbloemen en daarvoor dient dit vlammend betoog, helder en juist op zichzelf, maar mistig als verklaring voor de castrerende ingreep waarmee

Nr. 95, Februari 2005 • ï tij, nog in de donkere
tij, nog in de donkere t niet over een site, maar over een artificieel levend rerken Ik bedoel de schrijver stuk geen afie zinnen, maar ? een biotoop gevuld met woorden ie hij dan tijdens een...maar geplaatst en je hebt een bloed kwam hij bi; Maya uil ---------------1—1. -r. ban}qe eent de strepen, altijd boeken

Nr. 95, Februari 2005 • Etcetera vroeg om een performatieve tekst van...
Etcetera vroeg om een performatieve tekst van een politiek schrijver, en kreeg een theatertekst als pamflet...gesteun En da mij Van Turkmenistan of van Transdnjestrië gehijg — elpen mé mijn take van tschool De dutskes in een micro) Gebt zellefs manne Maar ze zijn zo onderdanig meneer Waar zijn...kwieniewaar in allemaal verschillige pozieses Het spelleke isda eeft vlekken gemaakt Poepe is al wa telt de chance isdak maar tgeeft nie tis toch voor de was Gebt van die manne da wille van kleur

Nr. 95, Februari 2005 • Dieter Lesage • Ze was en zis, zellefs, gintegreert
achtere en nog ne kee naar vore en maar hijge en nog ne kee naar achtere De kaarskes druppele en nog ne kee en maar hijge En de druppelkes worre hartjes en nog ne kee Op tgemakske...naar achtere Stront De manne da alleen wille kijke en maar hijge Goedkoop machien En kga derop zitte Al die verschillige pozieses Blik Nu direct subiet De pozieses van plezier...maar hijge steekt... echt haar en al zeven dage Een beke Geure van tijde gelede zeven nachte Maar nie elegans van pure chance zeven manne ... Zachtekes De schete buige de

Nr. 95, Februari 2005 • Een ongehouden wonde, een open belofte
De plaats van het intieme verbond tussen theater en politiek ligt niet tussen de muren van de schouwburg, maar in die nieuwe wereld die iedere avond begonnen wordt...Ik ben me bewust van het gevaar van een cirkelbeweging: dat net het onpersoonlijk worden een persoonlijkheidskenmerk zou zijn, dat neem ik dan maar aan: De Buysser, gebuisd, akkoord, maar dan niet met...een matige 49%, maar voluit 0, nul, zero, niets, als ik volledig ik word heb ik geen ik meer, ik word ik in het verlies van mezelf, in een doorgeefluik voor de voortdurende revolutie die het theater nog

Nr. 95, Februari 2005 • Jeroen Versteele • Stotteren, springen en wegvluchten van 'zelfschrijving'
betreden, waar de autonomie van de schrijver je dwingt om niet volgzaam te zijn, te 'expliciteren' of te rechtvaardigen, maar om je door dezelfde vraag te laten leiden als die van de kunstenaar zelf...En daarom is de opvoering voor mij niet de reden om er over, voor, of in de plaats ervan te spreken, maar wel ermee, helemaal tegen de rand waar de schrijver en het opvoeringsobject elkaar raken, maar...Vanuit de omstandigheid die opvoering en schrijver met elkaar verbindt en laat samenwerken tegen hun gebruikelijke vluchtlijnen in. Het schrijven eindigt niet, maar begint met de vraag: Wat is het

Nr. 95, Februari 2005 • Elke Van Campenhout • De critica als cloaca
De voorstelling die zich van het hoofd langzaam maar zeker naar beneden laat zakken tot op een veel emotionelere of zelfs vervoerende plek...elk geval stelt de schrijver zijn lichaam voor enige tijd open, en laat hij zich door wat hij heeft gezien, gelezen of beleefd, bewonen...Maar hij vecht, stelt vragen, legt relaties bloot