Archief Etcetera

826 document(en) met "JE NOG HOE ZE" • Resultaten 361 tot 380 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 36, December 1991 • Frank Theys • Lied van mijn land TV-Wagner
Geld en televisie functioneren net hetzelfde: op zichzelf zijn ze niets, maar ze kunnen de vorm aannemen van alle andere dingen; daarbij nivelleren en rationaliseren ze alles: geld is een universeel...Hoe kan op deze televisie nog kunst - zoiets als de Ring - gebracht worden...Hij maakt na de Ring nog een opera die helemaal doordrongen is van een soort post-factum - mentaliteit en waarin hij zich afvraagt hoe nog überhaupt kunst te maken, een opera te brengen... de Graal op

Nr. 36, December 1991 • Willy Thomas • Iemand graag zien
Die moeilijke meneer heeft op een namiddag een toneelstuk gekakt en 't is nog prachtig ook...daar dan nog fier "Ja" op antwoordde en dat ze daarbij in het spoor traden van de groten der aarde zoals daar zijn: Buster Keaton en Freek De Jonge, was ik toch blij dat ik er zeker van kon zijn dat...nog eventjes op D. Lauwaert terug te komen: "Hoe verfrissend dit theater dat eraan herinnert dat mensen hier lichamen hebben (niet dat de anderen daar lichamen zijn); dat eraan herinnert dat mensen

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De deuren van de tijd gaan niet...
Want als je ter verdediging moet aanvoeren dat niet raszuivere personen nog steeds niet massaal worden uitgeroeid, of dat het beginsel van de blanke superioriteit nog niet echt in de grondwet...Ze appelleert aan wat ze in de politiek van zichzelf herkent en doet de rest af als redeloze emotionaliteit of machtsdrang...Percevals Wilde Lea). De Vlaamse theatermaker staart naar zijn navel, en lacht minachtend met de dommeriken: hij doet alsof ze bestaan, maar hij geeft ze geen leven van vlees en bloed, hij verbant ze naar een

Nr. 37, April 1992 • Ludo Abicht • La Muette de Portici was geen grote...
mogelijke bouwmaterialen, zeggen ze), maar we weten beter: kunst is kunst, en het theater is geen 'moralische Anstalt', zoals Schiller, Brecht en ook wij nog geloofd hebben...Daar die artiesten echter zelf deel uitmaken van de polis, en ze daarom voortdurend zullen gedwongen worden, keuzes te maken (Mephisto als een van de voorbeelden), kunnen ze zich ook niet aan hun...Maar dat ze het dan in Nelsonsnaam als kunstenaars, schrijvers en dichters doen en niet als pseudo-politici, als burgers (sorry) met een of meer speciale talenten en met de bescheiden zekerheid dat ze

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Erwin Jans • Luk Perceval
Etcetera: Ben je nog altijd op zoek naar de naaktheid van het theater...Perceval: Hoe meer ik tegen clichés vecht, hoe meer ik merk dat ze inderdaad waarheid bevatten...Je hebt eens gezegd dat je Maatschappij Discordia beschouwt als een model voor hoe een tekst moet geanalyseerd worden, maar niet hoe hij moet geënsceneerd worden

Nr. 37, April 1992 • Johan Thielemans • Gepassioneerd theater
De wreedheid, zoals je ze kunt vinden in John Fords Tis Pity She's a Whore, beweerde hij, zou werken als een shocktherapie...Als je over deze bedoeling van Artaud leest, en je je dan voor de geest roept welk een futloze en verwarde opvoering Ivo van Hove eerder dit seizoen van Fords stuk heeft gebracht, ben je geneigd te...En, als het ware en passant, toont ze ook nog eens hoe deze relativering het gepassioneerd en gekund acteren niet in de weg mag staan, want precies daar schuilt de kracht van het theater

Nr. 37, April 1992 • Pieter T'Jonck • De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens
Omdat ze je zo aankijkt terwijl je de zaal inkomt, en haar beeld nog lang blijft hangen als de dans al begonnen is, gaat er tegelijk verleiding en brutaliteit van uit: ze kijkt je zonder verpinken aan...Bij elk verhaal dat ze fantaseert, kijkt ze naar de camera om het effect te meten, bij elke conversatie met Dunoyer laat ze naar de camera blijken hoe wij moeten denken dat zij denkt over wat hij zegt...Want wat ze echt denkt is minder belangrijk dan hoe ze overkomt

Nr. 37, April 1992 • Gunther Sergooris • De apotheose van de diva, de ondergang...
Ze bleven steken in de grauwe middelmaat; het was allemaal goed bedoeld, maar het overtuigde niet...Tosca, De Vlaamse Opera / A. Augustijns Het concept en de uitwerking van deze Tosca verschilden in die mate van Manon dat je je afvroeg of hier wel dezelfde regisseur en decorontwerper aan het...Hierdoor kreeg je een grappige en boeiende lezing van een tot op de draad versleten stof, uitgehold door ontelbare onbereflecteerde 'realistische' interpretaties

Nr. 37, April 1992 • Hugo Durieux • De meubels van Robert Wilson
Zijn beelden krijgen niet alleen een betekenis doordat ze een rol speelden in zijn theater, ze worden nu -als autonoom kunstwerk- nog eens opgeladen met de betekenis die achter die rol kon steken...Wat er te zien was, was een verzameling stoelen en anderemeubels, waarvan je kan zeggen 'oh, mooie stoel', of zelfs 'mooi monument'; als je ten eerste niet weet hoe deze stoel heet, en ten tweede niet...Je krijgt uiteindelijk een soort willekeur in het kwadraat, maar wat wil je dan nog dat toeschouwers erin zien

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries • De Opdracht theatrale kaalslag
Ontdaan van de politieke couleur locale waarin ze tot nog toe gesitueerd werden, zijn hierin nu de dieperliggende vragen leesbaar waarmee Muller de geschiedenis (en die reikt voor hem zelfs verder dan...Terwijl ze deze opdracht uitvoeren, krijgen ze bericht, dat als gevolg van de gebeurentissen van de 18de Brumaire in Parijs, Napoleon aan de macht gekomen is en de opdracht terug ingetrokken werd...Maar weerkaatst ze ook zodat ze onontkoombaar tot de realiteit van deze ruimte en dit moment zal behoren

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De tekst en zijn varianten
Samenvallen met iets wat je denkt, precies op de seconde, dat zijn zeldzaam grote momenten in je leven...Terwijl andere gespreksfragmenten uitblinken door nietszeggendheid, zoals:' Hoe kan je zoiets bedenken...Je moet erg goed de waarde van je impulsen kennen

Nr. 37, April 1992 • ERwin Jans • Arne Sierens Gent en de wereld
hoe ambachtelijkheid en gevoeligheid, Vlaanderen en de wereld hand in hand kunen gaan...Toch is dit stuk op een bepaalde manier nog a-typisch voor Sierens...samengaan van faktoren waar ze geen greep op hebben', aldus Sierens in een interview

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Bruno Koninckx • Frank Vercruyssen
Je moet je standpunt helemaal individueel laten worden, opdat de stelling 'dit is de waarheid' volledig ondermijnd wordt...dat je eigen taal maar half zijn gat is, datje je taalgebruik moet optillen door v.b...Etcetera: Ga je je dan niet nog meer afgrenzen met een groep van gelijkgezinden, zodat dat er nog een grotere kloof ontstaat

Nr. 38, Mei 1992 • An-Marie Lambrechts, Erwin Jans • Ignace Cornelissen
Etcetera: Even terug naar Koning Oedipus en Wintersprookje; afgezien van de verschillende context waarin ze gemaakt zijn, kan je in deze twee voorstellingen een verwant onderzoek naar acteren zien...En dan duurt het een tijd vooraleer je die dingen allemaal verwerkt hebt, vooraleer je ziet hoe je daarin zelf evolueert en misschien ook wel voor je ziet dat je uiteindelijk toch een goochelaar...Vingeroefening Etcetera: Hoe heb je Shakespeares Wintersprookje toegeschreven naar jouw enscenering

Nr. 38, Mei 1992 • Marianne Van Kerkhoven • 'Klein Geschut': de context van Kindertheater
Cifra, Grondbeginselen, Polaroid): deze werkwijze kan beschouwd worden als een zoeken om 'je doet het voor jezelf' en 'je doet het voor de kinderen' met elkaar te verbinden...discussie nog niet echt in de openbaarheid gevoerd...gedacht 'naar analogie met' de 'kunstencentra' zoals ze nu binnen het volwassenentheater worden opgebouwd

Nr. 38, Mei 1992 • Dirk Vanhaute • Het kindertheater zit in de lift. Een...
Schoolvoorstellingen Ik weet niet of het kijkgedrag van kinderen vervormd wordt door de maatschappij waarin ze leven, of ze sowieso een kijkgedrag moeten aanleren, vast staat dat ze moeten...Zonder een grondige aanpak van heel de sector riskeer je, hoe goed bedoeld ook, een averechts effect...Waarom is het nog steeds niet een evidentie dat je de ene week een Shakespeare-bewerking uit het avondtheater analyseert, en de andere week een nieuwe creatie in het kindertheater gaat bekijken

Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
Als er nog hoop zou zijn, dan zie je die enkel nog in de geschakeerde en verfijnde uitdrukking van dit bittere gevoel...Je vraagt je af of ze wel zoveel grote woorden nodig hebben voor zulke kleinzielige gezelschapsspelen...De Vlaamse Tasso's van Vandervost en Peyskens - hoe weinig ze ook op elkaar lijken -vallen op door hun respect voor de tekst-als-eenheid, terwijl Discordia Goethes stuk beschouwt als een reeks

Nr. 38, Mei 1992 • Geert Sels • Theater Teater
Het duizelt je voor de ogen als je er in kijkt...Ze zijn transparant en geven je als theatermakerde ruimte...Bij De Elyseese Velden moest je nog goed opletten om op het juiste niveau in te zetten

Nr. 38, Mei 1992 • Johan Thielemans • Oberspielleiter Guy Joosten ensceneert brave "Meeuw"
Ze spraken erover met collega's en vrienden uit Duitsland en daar men in Duitsland altijd op zoek is naar nieuw talent, zijn de 'talentscouts' naar Vlaanderen afgezakt en hebben ze het werk van...Zelf een nieuwe Tsjechov aanpakken, bete- kent dus dat je je in een concurrentiepositie plaatst met belangrijke voorgangers...Alleen vraag je je af of het goed is dat een regisseur van 29 reeds 'teruggrijpt', op een ogenblik dat er nog zoveel nieuwe teksten te exploreren vallen

Nr. 38, Mei 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra: de noodzaak van keuzes
En hoe reageren ze op de aantijging van Johan Tielemans (in de vorige Etcetera) dat ze 'sluiswachters bij smalle beken' zouden zijn...De filosofie is dat je je niet pluralistisch tegenover het publiek opstelt, dat je het zijn eigen keuze uit het aangeboden programma laat maken...Wanneer je kiest voor een bredere waaier van voorstellingen (wat het maken van keuzes niet uitsluit) verlies je die commentaarfunctie en heb je daardoor minder artistieke slagkracht