Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


70 document(en) met "Bruno Ik" • Resultaten 21 tot 40 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Bruno Koninckx • Frank Vercruyssen
Ik kan mij wel voorstellen dat ik en andere mensen iets vertegenwoordigen dat in jonge gasten van nu zit, dat weet ik niet...Met Nieuwe Maan geef ik geen antwoord, maar ik denk dat ik weiger nog onder stoelen of banken te steken dat de politiek mij ongelooflijk raakt...Ik ga niet op de grond liggen als consequentie van het feit dat ik zeg 'wat een kutwereld'. Ik doe dingen vanuit een energie en niet vanuit een 'sit back and suffer' gevoel

Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
Het is niet zo, denk ik, dat de tragedie onmogelijk is geworden, zoals Steiner beweert, door de onmogelijke verzoening van noodlot en Verlichting...Ruïne Na drie Tasso-voorstellingen in Vlaanderen/ Nederland betrap ik mezelf op niet vervulde verwachtingen...Ik blijf de neiging hebben om Torquato Tasso te beschouwen als een politiek relevant stuk, alhoewel ik mij tien jaar geleden liet overtuigen, door Jan Decorte, dat dit niet het geval was (zie Etcetera

Nr. 39, December 1992 • Bruno Koninckx • Waar je bent, kan je niet meer...
Ik denk dat in dit laatste de (een) reden moet gezocht worden waarom De touroperator geen produktie geworden is die blijft boeien: wat er zich op de scène voordoet is daar te mager, te schraal voor...Bruno Koninckx

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
tot uiting kwam in uitvoeringen van Nono, Stockhausen, Bruno Maderna (Hyperion), Wilson/Glass/Andriessen, Feldman/ Beckett en misschien zelfs Karel Goeyvaerts/ Marc Vanrunxt (Aquarius) en Breways...De muziek zit vol subtiliteiten en is in haar complexiteit erg spannend, en ik gaf er dan ook de voorkeur aan mijn ogen te sluiten en niet te kijken naar de muzikanten, die gewapend met trompetten en...Dit artikel is gebaseerd op twintig muziektheatervoorstellingen in het 'klassieke' circuit, die ik in de afgelopen drie jaar zag in België en Nederland

Nr. 40, Februari 1993 • Bruno Koninckx • Een kunstwerk zonder vorm is geen kunstwerk
Hoewel ik meer voor een meegaande kritiek voel, besef ik dat dat meegaan niet tot in het absolute kan, al was het maar omdat je afstand moet houden...De voorstelling die ik gezien heb van Zij kwamen van 't Zuiden was mede georganiseerd door de vereniging Mechelen Tegen Racisme...Bruno Koninckx Between the Margin and the Center An International Shepard Symposium 28-30 mei 1993, Bedford Hotel, Brussel Georganiseerd door de Vrije Universiteit Brussel en de

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Reyniers • Tien Cunninghams cadeau voor één Meg Stuart...
Per slot van rekening kén ik die Brusselse bedelaars niet, ben ik niet op de hoogte van hun herkomst, van hun doen en laten als ik ben voorbijgegaan, van de ongetwijfeld nobele initiatieven van de...Ik wou dat ik kon geloven in Jan Fabre,' schrijft Dieter Lesage in zijn Klapstuk-beschouwing in Notes (12/91), 'maar ik weet dat Meg Stuart gelijk heeft...Ik wou dat ik nog in Cunningham kon geloven, maar ik weet dat de anderen gelijk hebben, met werk dat meer zegt dan alle vermelde cijfertjes samen

Nr. 43, November 1993 • Bruno Koninckx • Kartonnen, holle en andere dozen
het persbericht luidde het als volgt: 'Voorstellingen blijven repetities'. Toegegeven, ik ben misschien van slechte wil, maar ik lees hier op en tussen de lijnen toch wel enkele open deuren en een...Als de voorstellingen echt repetities waren, dan zou ik haperingen, onderbrekingen, hernemingen of ingrepen door een regisseur willen zien...Voor zover ik weet is dit, na Repetitie/I, de eerste produktie van de BMCie, zeker sinds ze 'groot' geworden is, die zo kleinschalig en sober is dat bijna alle aandacht naar het acteren en het

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Triptiek van de waanzin
Ian Burton: Toen ik daarover begon te denken, had ik ze allemaal al eens op de scène gezien, sommige zelfs verschillende keren...En ik was steeds ontgoocheld over het resultaat en dacht altijd dat ik het liever zelf zou doen...Ian Burton: Eerst dacht ik dat Miss Donnithorne minder intensief was dan de Eight Songs, wat enorm gewelddadig is in elke zin van het woord, maar hoe meer ik Miss Donnithorne bekijk, hoe interessanter

Nr. 44, Februari 1994 • Myriam Van Imschoot • Een slingerbeweging tussen denken en dansen
Ofwel denk ik en kom ik tot een constructie waarin er geen plaats meer is voor dans, zoals in het theatrale Sob...Dat is een groot verschil met het privé- Als ik maar een kop kon maken, één kop maar, dan zou er misschien een kans zijn dat ik de rest zou maken, een landschap een stilleven...Dan zal ik wellicht weer meer bewegen, dieper op de beweging ingaan, ook al wil ik niet vergeten hoe moeilijk - bijna onmogelijk - het is om één echte noodzakelijke beweging te maken

Nr. 46, Januari 1994 • Bruno Koninckx • Peter De Graefs Ombat
vraag: 'Ik wilde weten wat ik had moeten doen...vreemd dat in de tekstuitgave staat "In '28 werd ik geboren", terwijl de Graef in de voorstellingen die ik gezien heb het jaartal '58 noemt...Dat gevoel had ik tenminste bij de tweede voorstelling die ik zag

Nr. 46, Januari 1994 • Hildegard De Vuyst • "Wat vroeger was is nu voorbij"
Wat ik op voorhand uitwerk, is natuurlijk bepaald door de mensen die het moeten gaan doen...Ik probeer mij daar tegenover te stellen door op mijn beurt hindernissen in te bouwen...De combinatie met de blinde Tcha (Limberger). Ik flirt eerder met betekenissen dan dat ik ze probeer op te dringen..." (2) Vergelijk In eerder genoemde produkties ligt steeds de muziek

Nr. 49, April 1995 • Myriam Van Imschoot • Hoge bomen, struikgewas en onkruid
Ik geloof dat het doel van een goed dansbeleid het creëren van een dansklimaat is. Ik gebruik 'klimaat' in de welhaast klimatologische zin van het woord: dans als een biotoop, waar hoge bomen...Vaag, want ik wist dat ik zou worden betaald, maar niet exact hoevéél...Eric Raeves bekloeg zich daar destijds over: Ik ben al tien jaar werkzaam in het veld, eerst als danser bij Jan Fabre en Marc Vanrunxt, vanaf 1988 als choreograaf, en nog altijd ga ik door voor een

Nr. 49, April 1995 • Hildegard De Vuyst • Trekken aan de tijd
Hij moet er hartelijk om lachen wanneer ik het beeld probeer te beschrijven dat ik bij zijn werk krijg...Ik ben nochtans de vermaning van Jeannette Winterson uit Kunst Si^leugens indachtig, dat we toch ook niet proberen de druiven te reconstrueren uit een goede fles wijn, maar ik kan het niet laten...Ik ben in KIM ingetuimeld; ik was daar niet naar op zoek

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Rite Laat ik beginnen bij Perzen van Hollandia, een stuk dat met de Troje-stof niets gemeen heeft, behalve dan dat het een tragedie Perzen, Theatergroep Hollandia / Ben van Duin...De hoge stem van Willems (een stemgebruik dat ik nog niet eerder van hem gehoord heb) voert langs het formele naar een diep verinnerlijkt lijden...Troilus en Cressida, of de wereld waar ik niet wil zijn, maar de plek waaraan geen ontsnappen mogelijk is. Tot besluit, een liedje: Het bezig bijtje zoemt welgemoed, tot het zijn

Nr. 52, Januari 1995 • Inhoudstafel
Imschoot Redactie Erwin Jans, Bruno Koninckx, An-Marie Lambrechts, Geert Opsomer, Pieter T'Jonck, Gunther Sergooris, Agna Smisdom, Johan Thielemans, Luk Van den Dries, Marianne Van Kerkhoven Aan dit...Scha ik Redactie en administratie Theaterpublikaties vzw Sainctelettesquare 19-1210 Brussel tel

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
Ik stel hier het omgekeerde vast: een kunstencentrum zoals het Kaaitheater begint steeds meer kenmerken van een gezelschap te vertonen...Bruno Verbergt: Ik treed minister Martens bij als hij zegt tot één Raad voor Cultuur te willen komen...Om bij wijze van spreken te laten zeggen: 'Ik ben met de mensen van het muziektheater gaan spreken en eigenlijk is de nood daar toch wel groot, dus laat ons 3 miljoen van Wim Vandekeybus overhevelen

Nr. 53, December 1995 • Bruno Koninckx • De ontwerper als wetenschapper
Ik geloof ook dat opera erg ingebakken zit in onze cultuur, soms komt dat er terug uit...Ik heb het vak geleerd door het te doen, ik geloof ook dat het de enige manier is om het te leren, je moet het op de scène leren...Ik ken mensen die veel meer fantasie hebben dan ik, maar die die fantasie niet uitdrukken

Nr. 55, April 1996 • Bruno Koninckx, Kurt Melens • De tering naar de nering gezet
Bruno Koninckx Hoera, maar 1993 kende meer winnaars dan verliezers...Alibi: In het begin denk je, wat een smak geld, wat moet ik ermee doen...Ulthima Thule (voorheen Joris Jozef): Het is pas na de toekenning van de subsidie dat ik ETCETERA XJV|55 als beroepspoppenspeler de beslissing heb genomen om Ultima

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Collectiviteit Tot hiertoe sprak ik steeds over het publieke...Bruno Fortier beschrijft het als volgt: 'De metropolen zuigen niet alleen andere steden, maar hele grondgebieden leeg...Bruno Fortiers boeiende analyses van de hedendaagse stad kan men lezen in L'amour des villes, Mardaga, Luik, 1995

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
De Meulder is dus ook verantwoordelijk voor het discours over stedelijkheid dat hier wordt ontwikkeld, en ik weet niet of dat zo'n goed idee was...De utopie van het moderne In zijn essay Het gebroken spiegelpaleis benadert Bruno De Meulder de eerste wolkenkrabber van de Noordwijk als een stedelijk fenomeen...Geen kaalslag, geen hemeltergende ontwrichting (...) aansluitingen werden verzorgd, functies opgeslokt en verknopingen van vervoersmodi gerealiseerd'. Ik bekijk oude foto's van het plein, ik


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK