Archief Etcetera

45 document(en) met "Tasso Er" • Resultaten 21 tot 40 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 28, December 1989 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Hij is er door zijn onvermoeibaar bevragen van het fenomeen theater, ongetwijfeld medeverantwoordelijk voor geweest dat er zich, ten aanzien van het repertoire andere interpretatiemodellen gingen...De boodschap wordt er niet waziger door maar wèl, in algemene zin, 'erotischer' en 'onthullender'. Er is de inhoud, er zijn de soms zeer verschillende middelen...Er is gebleken dat er dan telkens een wonder gebeurt

Nr. 31, September 1990 • Frank Peeters • Van werkplaatsen en kunstencentra
Er wordt niet meer getwijfeld aan de prioriteiten : "Het Kaaitheater vindt dit onderdeel van haar werking het belangrijkste en als er een toekomst is voor onze organisatie, dan kan ze alleen maar...Enerzijds staat Vooruit open voor de boeiende vernieuwende decreetgezelschappen, anderzijds zijn er de groepen en kunstenaars die buiten de decretale structuur om, nieuwe ontwikkelingen tonen...Vooruit beweegt zich ergens Gamesroom, Massin, Verdin, Vermeersch (Vooruit, 1988) Foto Herman Selleslags Torquato Tasso, Het Trojaanse Paard (HTP/Beurschouw -burg

Nr. 36, December 1991 • Willy Thomas • Iemand graag zien
Met Tasso en Lear bouwde hij de laatste huizekens die hem weldra tot het imperium van de GROOTE RESSIGEURS zouden brengen...Hier en daar werd er tweedracht gezaaid...Misschien maakt Decorte geen 'voorstellingen' meer, maar des te meer gebeurt er telkens iets tussen 20u30 en plusminus 21u30 (afhankelijk van het been waarmee hij om 14u uit zijn bed is gestapt). Om

Nr. 37, April 1992 • Erwin Jans • editoriaal /De wilde loop van de wereld
Neem er genoegen mee, vanuit een kleine staat, die je beschermt, als van een oever, rustig toe te zien op de wilde loop van de wereld', zegt Prinses Leonore tegen de dichter Torquato Tasso in het...Dit seizoen, tien jaar later, staan er op de Vlaamse en Nederlandse scène maar liefst vier Tasso's (De Tijd, een Stucproduktie, Discordia en een werkplaats-voorstelling in Nederland). Begin jaren...Begin jaren negentig is de loop van de wereld er niet minder wild op geworden

Nr. 38, Mei 1992 • An-Marie Lambrechts, Erwin Jans • Ignace Cornelissen
de eerste plaats met de malaise die er toen (en nu weer) in het Vlaamse kindertheater heerste: er was een te beperkt aanbod kwalitatief goed kindertheater...De produkties waren toen misschien ietwat opportunistisch opgezet: heel kleinschalig met één acteur en de mogelijkheid om hele lange reeksen te spelen, inspelend op een vraag die er op dat moment was...Sommige van die gezelschappen worden in stand gehouden louter omdat er een structuur is, zonder dat er een artistieke praktijk is die die structuur van binnen uit motiveert

Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
Decorte ging er in 1982 van uit dat de 'draak' Torquato Tasso niet meer te spelen was: oninteressante problemen, brallerige poëzie, schijnheilige omgangsvormen waarin kunst én liefde gedegenereerd...Door Tasso, de geniale maar naïeve dichter, te plaatsen tegenover een hof van onbeholpen intriganten, heerst er een toon van medelijden...Er hangt een waas van vrijblijvendheid over de Tasso van Peyskens, zelfs al heb je de voorstelling maar één keer gezien en kan je niet zeggen of het drama bij een andere opvoering ook een andere

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
Gelukkig worden er nog volop mooie opera's opgevoerd en bovendien zijn ze spannender geworden om naar te kijken...Wel bleef er een soort identiteit tussen verhaal en muziek: je ziet watje hoort en je hoort wat je ziet...Peter Sellars regisseert in het voorjaar hij De Nederlandse Opera Pelléas et Mélisande van Claude Debussy naar Maurice Maeterlick en er komt ook een reprise van het dubbelprogramma Il combattimento di

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Barokopera en oude pruiken
De redenering ligt voor de hand: in de laatste twintig jaar is binnen de concertwereld gebleken dat er een zeer groot publiek bestaat voor de muziek die geschreven werd voor Mozart...Er wordt mooi gezongen (onder meer door Janet Baker), maar dat is dan ook het enige positieve wat er over dit misbaksel te rapporteren valt...Maar in de Munt hebben we tijdens de Mozart Concert Aria's kunnen beleven, wat er met deze conventionele dansen voor opwindends kan gedaan worden, en José Bosprevany heeft in dezelfde Munt voor Dido

Nr. 42, Juni 1993 • Bart Philipsen • De scène, het misverstand en het ogenblik
Ondanks zijn luciditeit slaagt hij er niet in afstand te doen van het gefixeerde ideaalbeeld dat hij uit de herinnering aan de (overigens verblindende) aanblik van de naakte Delia heeft gevormd en dat...Van ontmoeting is er naar Strauss' goede gewoonte geen sprake, hooguit van een uitwisseling van ontgoochelingen en begoochelingen...Anita berooft hem ontgoocheld van zijn krans (in een andere opvoering van de Tijd was het de adelaar zelf, Goethes Tasso, die er afstand van deed): een symbolische (zelf-)castratie van de representant

Nr. 43, November 1993 • Herman Asselberghs • Video als grensganger
Het verhaal is er een van grote gevoelens: liefde en dood, oorlog en geloof...Zij laat de kijk(st)er/luisteraar(ster) bijna letterlijk aan de lippen van de zangers hangen...Die welkome spanning tussen oud en nieuw verraadt zichzelf nog het best in de rode museumkoord die de video-schilderijen van de kijk(st)er/ luisteraar(ster) scheidt

Nr. 46, Januari 1994 • Mieke Kolk • Het universum van Karst Woudstra
Er werd mij een werkelijkheid voor ogen getoverd waar ik in het verloop van de avond deel van uit ging maken zonder dat mijn hersens er bij stil gingen staan...esthetische voorbehouden die er op neer komen dat er te veel seksuele afwijkingen (iedereen uit de broek) in deze "herschrijving" van Schillers Don Carlos (Thalia-fragment) voorkomen: "Deze...Ja, het zijn er te veel: sadisme, masochisme, flagellatie, verminkingen als aspecten van zelfhaat en imploderend geweld - maar met het verdwijnen van een logische werkelijkheid raken we aan de

Nr. 46, Januari 1994 • Eddie Vaes • Lissabon 94 - Antwerpen 93
Wat opvalt is dat het programma van dit festival nergens te vinden is, nergens wordt er naar verwezen, alleen de agenda's geven summiere informatie over de stukken maar vertellen er niet bij of dit...Waar je in Antwerpen werd bedolven onder de informatie en er op straat niet naast kon kijken is er in het straatbeeld van Lissabon nauwelijks iets dat naar het cultuurjaar verwijst...Aan de ene kant kiezen we voor zeer klassiek werk in de Portugese taal, aan de andere kant krijg je enkele cosmopolitische projecten die te maken hebben met de wereld zoals die er vandaag uit ziet

Nr. 59, Maart 1997 • Peter De Jonge • Heel erg kut
De acteurs van Dood Paard hebben net Tasso, Casus Belli afgewerkt en vatten post voor het kastje...niet op een apothekersschaaltje gewogen en de sfeer is er een van goedmoedige sabotage...Wanneer de storm even luwt en er toenadering gezocht wordt, neemt men plaats op ongemakkelijke, rode krukjes, echo en antithese van de stoelen uit de achterwand

Nr. 61, Januari 1997 • Peter Anthonissen • De weg van het gezond verstand
Ze lopen naar het festival toe en ze lopen er doorheen...Wie er de recente nummers 58 en 59 van dit eigenste Etcetera op naslaat, ziet waar het festival zijn mosterd heeft gehaald: in artikels van respectievelijk Marianne Van Kerkhoven en Rudi Laermans, die...Ongetwijfeld in het raam van een of andere 'festiviteit', maar was er meer aan de hand geweest... zou het Theaterfestival het dan gemerkt hebben

Nr. 62, December 1997 • Peter de Jonge • De blijde intrede van Amanda Miller
Voor elke Rimbaud à semelles de vent is er een Haydn op het landgoed van vorst Esterhazy, voor elke Goethe die Tasso Ferrara laat ontvluchten een Goethe die een Weimarbestaan leeft in de schaduw van...Amanda Miller danste er een sleutelrol in choreografieën zoals Artefact en kreeg dra van Forsythe de ruimte om zelf te choreograferen...Two Pears is geïnspireerd op een picnic van Encyclopedisten en bijgevolg is de toon er één van filosofische hoffelijkheid en wederzijdse tolerantie; er worden bedaarde duetten gedanst in steeds

Nr. 72, Juni 2000 • (advertentie)
Emio Greco & PC, Double Points: one Se two ► Boris Charmatz, project ► Het Toneelhuis, Amlett ► Dood Paard, Titus, Tasso casus belli, Wíe is er bang

Nr. 72, Juni 2000 • Johan Wambacq • Wanhoop en weerzin, liefde en lust
En passant jakkert Decorte er enkele kunstfilosofische en politieke thema's door...Macbeth Party speelt in een groot herenhuis, er is helemaal geen tekst meer (op enkele A4-tjes met tekstfragmenten na die quasi argeloos op de muren zijn geprikt), er wordt wat heen en weer gehuppeld...Aanvankelijk is de belangstelling voor de Aids-trilogie aan de magere kant, maar allengs komen er meer toeschouwers en - wat Decorte met trots vervult - er komt een nieuw publiek

Nr. 72, Juni 2000 • Redactioneel
Die artistieke activiteit wordt doorgaans project' genoemd als de kunstenaar er één of andere talige vorm aan weet te geven, in subsidiedossiers, in interviews en in de artistieke omgang in het...Als pendant van het project' is er de notie 'traject', die eerder een terugblik impliceert, een formulering a posteriori van hoe een werk is ontstaan, hoe het zich heeft ontwikkeld en waarom...wat Tasso tot wanhoop dreef

Nr. 74, December 2000 • (advertentie)
Afïileif JanDecozte 15,16 & 17I03I2001 Kaaitheater-Luna Dood Paard — Repertoireproject ^TitUS « 21 & 22|03|2001 *■ Tasso casus belli 23 & 24I03I2001 * Wie is er bang

Nr. 78, Januari 2001 • Clara Van den Broek • De ajuin steak: een intergalactisch avontuur
Er lijkt tegenwoordig nogal wat rond de 'jonge generatie' te doen...Het is er een van oneindige mogelijkheden...Zo klaagt het boegbeeld van dit kunstenaarsmodel, Goethes Torquato Tasso: 'Men heeft mij dus bekranst om mij getooid/ Als offerdier te voeren naar het altaar