Archief Etcetera

565 document(en) met "Man Nu" • Resultaten 381 tot 400 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 55, April 1996 • Jan Goossens • Het theater in de woorden
blijft de ruimte weliswaar iets vager, maar ook nu is het een plaats waar niemand komt die er niet hoeft te zijn, op het uur 'waarop gewoonlijk de mens en het dier zich wild op elkaar storten'. Koltès...De ontregeling ontkend Ergens tussen de flatgebouwen aan de rand van een stad, na het vallen van de nacht, 'tussen een hoop rottende herinneringen' staat een man...Nu eens ademen ze haast in eikaars nek, dan weer worden ze gescheiden door de 30 meter lange fabriekshal

Nr. 55, April 1996 • Tuur Deevens • Kleine verkenning van een tussengebied
Maar nu wordt hij naar waarde geschat...Maar hoe zat het nu met de mime, laat staan met pure mime...Het bleef nu eerder beperkt tot een aanstippen

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
Nergens, het lichaam 'Het is moeilijk je een maatschappij voor te stellen die het lichaam zal ontkennen (...), toch is dat de maatschappij waarnaar wij nu op weg zijn...man van in de veertig, Filippo Brunelleschi, opdook in het portaal van de kathedraal van Firenze

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Waarom moet gij nu alles altijd moeilijker maken dan het is.' Naar verluidt is er niets menselijkers dan wanhoop en de wil die te verbergen...Hier is een scheur in de natuur, en lompe stilte, Hier is omkloosterde verwording; Hier is nu ruigte waar eens thuis was...Als tiener werd ze uitgehuwelijkt, 'weggeven', aan een soort oom, een drie keer zo oude man, die ze snel verliet

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
dit nu nog dans...Afgezien van het fenomeen dat de vraag: Is dit nu nog ...kunst...Denk je een ogenblik dat deze man het kritisch, ja zelfs ideologisch op clichés en fetisjen heeft gemunt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Robin Steins • Een duik onder het oppervlak
Het is ook nu weer de verdienste van dirigent Silvio Varviso om deze rijkdom aan subtiele klankkleurnuances haarfijn uit de doeken te doen...relatie aan te gaan met een man...Hij is meer begaan met zijn publiek, hier en nu, dan met het tonen van stoffige museumstukken

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Natalia Jakoubova • De vrijheid van de toeschouwer
De toeschouwer wordt door Katerina, een tweederangspersonage uit Schuld en boete, uitgenodigd op de maaltijd na de begrafenis van haar man...Nu worden stukken enkel om esthetische redenen in niet-traditionele ruimten vertoond, als een culturele mode, een manier om de aandacht van de toeschouwer te trekken en hem op een kunstmatige wijze...Nu is het ook wel zo dat Zjenovatsj in zijn laatste stukken, The sound and the jury naar Faulkner en een trilogie naar De idioot van Dostojevski, een bewust passieve, onderdanige positie inneemt ten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
Een man wandelt 's nachts huiswaarts via de Gentsesteenweg...Pas na een tiental meter hervat het gesprek, nu in het Arabisch...Ook zij stappen in. De man start de auto, maar ze vertrekken niet

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
Wat schrijft die andere 'man van de straat', Geert van Istendael, in Arm Brussel...en de Martini- of Mercedes Benz-toren is het Rogierplein nu een windtunnel...Nu en dan laat De Meulder in zijn kaarten kijken

Nr. 58, December 1996 • Herman Asselberghs • Theatrical Correctness
sick man...toen Büchner, nu Jackson), een geluidscollage (toen radioverslaggeving van de Golfoorlog, nu tv-toespraken ten tijde van de recente Amerikaanse presidentsverkiezingen), een minimaal decor (quasi hetzelfde...Does that make him sound like a confused man

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Luisteren naar wie niet wordt gehoord
Men kan zich de vraag stellen of het theater met zijn elke avond - hier en nu - levende dialoog tussen een publiek en een scène niet bij uitstek en altijd een van die plekken is in de maatschappij...Strindbergs Freule Julie waarin klassestrijd en seksuele oorlog tussen man en vrouw a.h.w...Teksten van Camus behoren tot het materiaal waarmee zowel De Roovers als Stan en Het Zuidelijk Toneel op de scène aan de slag gaan; alsof Camus' filosofie van de hoopvolle wanhoop ('we zijn nu eenmaal

Nr. 59, Maart 1997 • Daniël Biltereyst • Een bijziende zoektocht naar legitimiteit
decretaal kader nu voor het eerst cultuur expliciet als één van de pijlers van de Vlaamse publieke omroep...Complex burgerschap Nu heeft deze visie over alternatieven voor de legitimering van de openbare omroep natuurlijk iets pervers en gevaarlijks...En nu staan ze daar vol goesting met hun hebbelijkheden, hun opvattingen en hun verlangens, verwoed op zoek naar een plaats voor de ander in de wat nauwe kamers van hun leven

Nr. 59, Maart 1997 • Patrick Allegaert, Marleen Baeten • Machinerieën van geborgenheid en angst
Nu is de Zeedijk 'een museumstraatje waar ter verhoging van de feestvreugde enkele afgeleefde junks rondhangen, verzorgd door de staat'. De nieuwe junks wonen in Bijlmermeer...Wanneer we hem om een verklaring vragen, verwijst Boomkens naar The Fall of Public Man, de omvangrijke studie van Richard Sennett over de geschiedenis van het moderne publieke domein in de grote...Toch heeft pop ook nu nog een kritische betekenis

Nr. 59, Maart 1997 • Rudi Laermans • Kunst, Hedendaagsheid, Techniek
Nu de modernistische droom aan scherven ligt, kunnen we het domein van de Kunst dan ook nog enkel in museale termen beschrijven...De 'verhedendaagsing' van eenvoudige activiteiten, zoals zich voortbewegen of ko- De man met de camera / Vertov ken, is inderdaad synoniem met de...zouden eigenlijk al lang moeten gewend zijn geraakt aan termen als 'cameracultuur' of 'Vertovisme'. Zovele jaren na The Man With The Movie-Camera denken we echter nog altijd dat een cameraman beelden

Nr. 59, Maart 1997 • Christoph De Boeck • Politiek theater?
Het lijkt mij interessanter en verfrissender om in plaats van de overeenkomsten met de historische Brecht-dramaturgie en de klassieke politieke jaren '70, nu eindelijk eens aandacht te besteden aan de...zien een plein waarop een skater iemand hardhandig wegduwt, een jongetje een mindervalide uitlacht, een jonge zwarte Michael Jackson speelt, iemand die zichzelf ophangt, een bezeken, brullende man...Ik kan me niet voorstellen dat elk theaterstuk vanaf nu geëvalueerd zal worden op de vermeende verwaarlozing van welke minderheid dan ook

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • In het brandpunt
Ik ben er nooit mee bezig geweest of ik daarin nu een goed regisseur was of niet...Je hoopt altijd studenten te treffen die zeggen: 'Is dat nu niet een beetje achterhaald wat jij daar wil...Nu mondt het toch meestal uit in een keurige of minder keurige productie op een toneelschool

Nr. 60, Juni 1997 • Jef Aerts • Het contaminerende spreken
Dat het postkoloniale gedachtengoed steeds weer opduikt is duidelijk, nu komt het erop aan om te weten te komen op welke manier deze opstoten hebben bijgedragen tot de ontwikkeling van een...Eerder dan te opteren voor een zoveelste steriele blanke held, werd het een man die wordt zwart geverfd op de manier zoals wij dat gewoonlijk doen...Zo wordt met weinig scenische middelen een eigen wereld op poten gezet, waarbinnen de zwaar geschminkte acteurs de groteske van de gewone man weergeven

Nr. 60, Juni 1997 • Griet Op de Beeck • De traagheid die twijfel toelaat
Er is nu eenmaal geen andere vorm waarin ik kan streven naar wat ik dan maar evenwicht en schoonheid zal noemen...Het geeft je als kijker het gevoel dat de manier waarop deze acteurs die tekst nu spelen de enig mogelijke is. Dat kan omdat precies dit soort zegging, dat durven openlaten de weg openlegt...Sterker nog, als toeschouwer word je per kwartier ongemakkelijker, zonder dat je er de vinger op kan leggen waar 'm dat nu precies in zit

Nr. 60, Juni 1997 • Clara Van den Broek • Pleidooi voor de tweede e
beeldhouwwerken' waarop Raeves nu voortbouwt...Om dezelfde reden zegt het tekstje echter weinig of niets, omdat het nu eenmaal 'in' is het over het lichaam te hebben, en men al snel vervalt in met de hype meeheulende platitudes...De man en de vrouw die zich op de voorscène spelenderwijs verwonderen over hun naakte lichaam - zoals een baby over zijn voet - zijn als Adam en Eva: zij hebben de schaamte nog niet ontdekt

Nr. 60, Juni 1997 • Pascal Gielen • Choreografie van de tic
deze enscenering van Guy Cassiers speelt Buyl een dementerende man...Emio Greco is het nu juist om die tics te doen...Dit was nu net voor mij de uitdaging