Archief Etcetera

650 document(en) met "BEN HET" • Resultaten 401 tot 420 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
De vierde stad bestaat mijn frame uit een onderzoek naar de manier waarop mensen het verleden hanteren: graven ze het op of proberen ze het weg te moffelen...Daarom ben ik gaan schrijven, maar recent voelde ik dat dit ook niet meer het eindpunt is. Na de positieve ervaringen met de ensceneringen van Fietsen (Het Gevolg, 1994-1995) en Touw (kjt, 1995-1996...Ik ben trouwens geboeid door de manier waarop beelden ontstaan en het leven dat ze leiden

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Jan De Pauw • No Motherfuckin' Shiiiit...?!
Het is een vraag die ik volgens sommige zwarte critici niet zelf kan beantwoorden, omdat ik blank ben...Het gesprek is nog niet goed uit de startblokken of het loopt al vast in het vraagstuk van de representatie...Bevrijding van het individu en zelfrealisatie vormen (nog steeds) de inzet en het doel van het hele culturele debat

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Etcetera: Tijdens het Rendez-vous over Arabisch theater in het kader van het kunstenFESTIVALdesArts plaatste Fadhel Jaïbi het ensceneren van Shakespeare op één lijn met conservatisme...Ik zie het zo: het theater ontstaat op het moment dat het heilige ten dienste wordt gesteld van het profane, van het welzijn van de stad; zoals dat in Griekenland het geval was...Het feit dat men het religieuze leven niet kan scheiden van het profane leven heeft dus ook consequenties voor het theater

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Patrick Allegaert • Ontevredenheid is wat ons bindt
Een conferentie, een publikatie Ann Olaerts, directeur van het Vlaams Theater Instituut (VTI), formuleert het als een van de opdrachten van het VTI om te reflecteren over 'de rol die de...Hij weet dat deze houding niet evident is: 'Het punt van dit alles is dat het een strijd is. En hoe meer we het tot onze strijd maken, hoe meer we onze posities als kunstenaars kunnen verdiepen...Hij tekent het engagement van de hedendaagse kunstenaar als een bescheiden articulatie van het sociale in het lokale

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
De man aan het woord heeft het niét over socio-culturele verenigingen, hij heeft het over neutrale, stedelijke ruimtes...Hij toont het oude interieur, prijst het houten beslag, de ingewerkte spiegels, het geslepen glaswerk in de ramen...de buurt valt het nogal mee: in Molenbeek is het publiek domein zelden dwingend, integendeel, het bevat zo weinig indicaties dat je er eigenlijk alles

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
Maakt ook het festival komaf met het provencialisme, en past het zich - zelf eveneens een nieuwkomer -net zo 'naadloos' in in het stedelijke weefsel...De weg naar de stad is met goede bedoelingen geplaveid: ik ben bang dat het MartiniMartini-project een web van betekenissen en kwaliteiten weeft rondom een banaal torentje in een provincienest dat zo...Het Rogiercentrum stond in het naoorlogse Brussel symbool voor de nieuwe stad 'die de avant-garde in het vuur van het vooruitgangsgeloof trachtte te smeden en die radicaal in het teken van de

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
Zoiets van; 'ik doe niet alleen aan cultuur, ik ben nog actueel ook'. Een beknopt overzicht van een viertal benaderingen tegenover het maatschappelijke vraagstuk kan een en ander duidelijk...Het verzet op het podium Als er echt zo weinig wegen zijn om in het theater op een (ook artistiek) interessante manier met politiek om te gaan, zou het dan niet veel eenvoudiger zijn om al het...Het eenvoudigste antwoord zou de ophemelende affirmatie zijn van de grootschaligheid van het artistiek-politieke bewustzijn - het is toch ongelooflijk dat het theater eindelijk opnieuw gaat nadenken

Nr. 58, December 1996 • De Grootinquisiteur • Manifest
Eén van de gevolgen hiervan is dat men (zowel toeschouwers als podiumkunstenaars) het theatergaan en het theatermaken is gaan verwisselen en verwarren met het bioscoopbezoek en de cinematografie, de...locatietheater en auto's, daglicht en geslachtsdelen, Green- wichtijd, actualiteit, hedendaagsheid, ha, het moderne, het naast de kwestie...Waar in godsnaam is het theater tout court, het theater uit tijden dat er nog een publiek was dat verveling onverbiddelijk bestrafte, waar is de theatervoorstelling van altijd

Nr. 58, December 1996 • Pascal Gielen • Off-Side
Voor wie het vergeten zou zijn: het was op deze plek dat de discussies stevig gingen afwijken van het opgelegde vocabularium; het was hier dat het artistieke bedrijf voor de eerste maal haar autonomie...Veldbevuilers Het café maakt de grens tussen het artistieke en het alledaagse flou, maar in de Kunst- 10 ETCETERA XIV I 58 huizen wordt het café...Het café in het kunstenhuis doet dit door het artistieke en het alledaagse binnen haar muren te confronteren en aan een (soms) kritisch vertoog te onderwerpen

Nr. 58, December 1996 • Marleen Baeten • Gesprek met Guy Cassiers
Het is een kunstencentrum, het heeft zelfs model gestaan voor het hoofdstuk over de kunstencentra in het decreet, maar het heeft zich nooit beziggehouden met de categorie 'kunstencentrum'. Men...Guy Cassiers: Eén van de redenen waarom ik zo blij ben met de Thersitesprijs is dat het een aanleiding is om het over deze achter- liggende problematieken te hebben...Neem nu de gebeurtenissen in het ntg, het Kaaitheater en het Stuc, daar wordt over geschreven alsof er niets aan voorafgegaan is. Dat gaat alleen maar over het hier en het nu

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven, Pascal Gielen • Het kostbare theaterarchief van de BRTN
Het fungeerde in die tijd werkelijk als een model voor onze grote theaters, niet alleen door zijn engagement naar het publiek toe, maar ook door de manier waarop Vilar het klassieke repertoire aan een...met een hele mooie voorstelling van het Bread and Puppet Theatre die ik gezien had op Jack Langs festival in Nancy - nog zo'n initiatief dat uit het studententheater is voortgekomen...het oudere deel van het archief kan alleen ik mijn weg nog vinden

Nr. 59, Maart 1997 • Kurt Vanhoutte • Wat doe je na de begrafenis?
Het volstond blijkbaar om zichzelf onophoudelijk te pijnigen met de pertinente vraag 'wie ben ik wie ben jij wie zijn wij wie wie' (het motto van het stuk) om in reddeloosheid te eindigen...Middels het sterk in de verf gezette lichamelijke karakter van de performance werd deze theatervorm uitgeroepen tot het geweten van het theater in het algemeen...Het is onduidelijk waar het ene conflict begint en het andere eindigt

Nr. 59, Maart 1997 • Myriam Van Imschoot • Forsythe met friet
Het drinkt en eet, het slikt en slokt, het maalt en verteert, op het ritme van zijn eigen cycli...Het ballet mag dan wel vandaag in het entertainment zijn beland, in wezen was het een manier om een taal te ontwikkelen en draaide het om het genoegen dat daarmee gepaard ging...Voor ons is het zeer 'basic'. Het is zoals een schrijfklas, maar dan wel op het niveau van 'schrijf een a'. Het is geen choreografie, zelfs niet eens per se dans

Nr. 59, Maart 1997 • An-Marie Lambrechts, Jeanne Brabants • Dans in Vlaanderen
kritiek op het boek Dans in Vlaanderen, waarvoor ik mee voor de redactie teken, zou ik u graag persoonlijk ontmoeten, want het is mij nog niet vaak overkomen zoveel rancune te lezen in één tekst...Het is misschien nog het meest ontmoedigend voor een uitgeverij die de rake klappen incasseert van een strijd binnen het veld...Het Gevolg speelt * De muzikant en het meisje (naar het gelijknamig boek van RitaTornqvist) Regie: Arlette van Overvelt Spel: Ellen Dierckx,Anja Van Riet en Rob

Nr. 59, Maart 1997 • Peter De Jonge • Heel erg kut
Het antwoord is telkens een Bekende Nederlander, Johan Cruyff of Linda de Mol, gemakkelijk te raden door vragen als 'Ben ik blond...De Bijbelse volheid van het 'Ik ben wie ik ben' wordt ironisch omgekeerd in een liedje dat zij samen zingen: 'Wij zijn wie wij zijn/En dat zijn wij/.../Wij willen een bestaan/Dus geef het maar een...Aan het einde van Wie... staan de zonen en dochters bijgevolg even ver als in het begin, getuige het machteloze, nietszeggende van de laatste repliek: 'Dat is kut/Dat is heel erg kut

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • In het brandpunt
Het is alleen door het jarenlang te werken op locaties dat je het verschil gaat zien tussen spelen in een theater en spelen daarbuiten, dat je ervan overtuigd raakt dat je niet meer in een theater wil...Ik had meer het gevoel dat ze applaudisseerden om het feit dat het gebeurde dan omdat ze nu zo'n fenomenale prestatie hadden meegemaakt...het derde deel hang je met je vliegtuig boven de wolken, je kijkt naar buiten en je ziet dat niemandsland van witte wolken en denkt: waar ben ik nu

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Nys • Gevraagd: een professionele adviesraad met een heldere...
Dit schrijven toont de feiten, suggereert hoe het anders kan en wenst een debat te stimuleren tussen het veld en het beleid over de grond van de zaak...Ik heb na het gesprek met de adviesraad het evaluatierapport nog eens grondig doorgenomen en stel het hier ter discussie...Het is een noodzaak dat deze sector met zichzelf in het reine komt en dat begint bij het correct functioneren van de raad

Nr. 60, Juni 1997 • Jef Aerts • Het contaminerende spreken
laat varen, dat er ruimte vrijkomt om het product van de interculturele samenwerking - op het niveau van de sprekers, de context en het gesprek - te aanvaarden zoals het is: heterogeen, gecontamineerd...misschien is het toch de oorzaak, en is het voor ons gewoon erg moeilijk om het heterogene karakter van het gebeuren te ervaren/aanvaarden zoals het is. 5. Laat ik bij wijze van ontknoping nog...Ik ben bang dat Kakkerlakken wel over de Turkse mensen gaat, maar dat ze het niet begrijpen,' zegt hij

Nr. 60, Juni 1997 • Clara Van den Broek • Pleidooi voor de tweede e
Om dezelfde reden zegt het tekstje echter weinig of niets, omdat het nu eenmaal 'in' is het over het lichaam te hebben, en men al snel vervalt in met de hype meeheulende platitudes...De geest wil vliegen, maar het lichaam wil niet mee; de geest gebiedt, maar het been gehoorzaamt niet meteen; de geest legt het lichaam beperkingen op, en het...Door het gebruik van technieken uit circus en straattheater, zoals het aanspreken van het publiek en het uitlokken van 'open doekjes', worden publiek en performers verenigd in een enthousiasmerende

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
Met als resultaat dat het soms storingen geeft wanneer de regisseur in het verloop van het repetitieproces veranderingen aanbrengt in het parcours of de handeling, zoals wanneer je een foute knop...Het personage wordt dan een soort schaduw van wat ik als acteur aan het doen ben...Nand Buyl: Ik ben een man van het situatietheater, van het piottheater