Archief Etcetera

637 document(en) met "MOETEN WEG" • Resultaten 421 tot 440 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
Niemand ging te ver weg van het souffleurshokje en soms fantaseerden we ook wat op de tekst...Ook je gebaren moeten veel kleiner in een kleine zaal...De acteurs moeten nu zeker even hard werken als vroeger, maar misschien is het wel dankbaarder werken

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
Moeten we dit zien als een poging om de live performance toch uit te spelen tegen televisie of soap waaraan elke herinnering doorgaans wordt ontzegd...gekoppeld aan de Nietzscheaanse lach en de vrolijke wijsheid die het behoud van de soort moeten garanderen...De 'splinters messianisme' die zijn binnengedrongen in Benjamins tijdsbesef nemen evenmin als bij Nietzsche het tragische gevoel weg: de treurnis die het kost om iets tot leven te wekken is groot

Nr. 61, Januari 1997 • Jan Goossens • Moderne opera in Salzburg?
Toch moeten bij die doelstelling natuurlijk meteen enkele kanttekeningen worden gemaakt...Vervolgens kan een programmator als Mortier wel de lijnen uitzetten, maar blijft hij in laatste instantie heel erg afhankelijk van de regisseurs die zo een concept moeten invullen...hij ensceneert, uit de weg te kunnen gaan

Nr. 61, Januari 1997 • Peter Anthonissen • De weg van het gezond verstand
De dingen moeten vloeibaar blijven...Ze lopen verder, ze blijven altijd op weg...Dàt zou ook het Theaterfestival met zijn parallelprogramma moeten ambiëren: het punt waarop een voorlopige en tussentijdse balans wordt opgemaakt van al wat er in het theater leeft, broeit en suddert

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
Enerzijds dus omdat die ijsbergen in de loop der jaren zoveel weg hebben afgelegd dat ze al lang in heel andere klimatologische sferen zijn terecht gekomen...Misschien moeten we het er op houden dat dit eigenlijk gewoon kunst moet heten

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
Vragen Is het opduiken van zoveel monologen een recent verschijnsel of liggen de wortels hiervan ver weg in de theatergeschiedenis...Wellicht moeten we de begrippen 'onhandelbaarheid' en 'eigengereidheid' positiever vertalen: zijn zij niet de tekenen van een voortschrijdende emancipatie van het individu, die nu ook het domein van...De grenzen tussen de acteur, de schrijver of de regisseur vallen meer en meer weg (cfr

Nr. 61, Januari 1997 • Klazien Brummel • Balanchine en de essentie van het ballet
De vanzelfsprekendheid dat afgestudeerde dansers gelijk terecht konden, werd geannuleerd, hun aristocratische publiek was gevlucht of anderszins uit de weg geruimd...De periode van de Ballets Russes (1924-1929) was min of meer een tussenstation, op weg van Rusland naar Amerika...Balanchine over spreekt als hij het over vrije interpretatie van een dansthema heeft, dan moeten de dansers wel denken

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Maar toen hij in Nijmegen kwam doceren, was ik daar al weg...Ook om langs deze weg opnieuw te achterhalen waar je als homoseksueel mee bezig bent...Van Manen kiest een moeilijkere weg die de problematiek zowel verruimt als uitdiept

Nr. 61, Januari 1997 • Yvonne Rainer en het nulpunt van de...
Enig dramatisch, psychologisch, sociaal maar ook vormelijk motief sneed Rainer weg om de dans tot een soort nulpunt te brengen...Midst the Plethora, or an Analysis of Trio A. Op een schematische manier geeft de choreografe hierin weer wat zowel beeldende kunstenaars als choreografen moeten 'elimineren' en toevoegen om tot een

Nr. 61, Januari 1997 • Bart Verschaffel • De zaal die niet gedoofd kan worden
gezien te worden'. Aan het eind van de smalle ingang in de rue des Abbesses vallen plots en onvermoed de drukte van de stad en het volkse en het schuine van de straat weg, en is er alleen nog...Ze is al op weg naar de bioscoopzaal en naar de 'black box' als ervaringsmachine...Men kan twisten over welke woorden Barry had moeten kiezen, of vinden dat Debri beter iets anders had geschilderd

Nr. 61, Januari 1997 • Lieven De Cauter • Schouwstukken van Nadine Tasseel
moeten nu proberen de foto's één per één een paar geheimen te ontfutselen, want laten we aannemen dat die er zijn...De hele foto draait rond de paradox van twee bewegingen: de vrouw steunt tegen de muur met de rechterhand en ze trekt er zich van weg met de linkerhand...Denk die weg, en het wordt een gewone foto

Nr. 61, Januari 1997 • Klaas Tindemans • Shakespeare en het pelliculetaboe
Het zou dus pure film moeten zijn, eerder Andy Warhol dan Cecil B. de Mille...Richards weg naar de macht

Nr. 61, Januari 1997 • Carine Meulders • Kunst versus Terreur
Behalve de muziek nemen literaire citaten een belangrijke plaats in op de klankband van dial h-i-s-t-o-r-y. Via de weg van de off-voice maakt de film voortdurend zelf-reflexieve cirkelbewegingen...Maar heeft de kunst het ooit moeten hebben van de grote massa

Nr. 62, December 1997 • Hendrik Tratsaert • De weg van het misverstand
De weg van het gezond verstand (Etcetera 61, oktober 97) stelt Peter Anthonissen dat het parallelprogramma van het Theaterfestival 'het punt zou moeten zijn waarop een voorlopige en tussentijdse...Door zijn conclusie voorop te plaatsen in zijn betoog ontgaat het de lezer voorlopig dat daar 'zijn' verwachtingen had moeten staan...Binnen de grenzen van deze formule welteverstaan, inderdaad 'de weg van het gezond verstand'. Hendrik Tratsaert is productieleider bij Troubleyn

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten, Wouter Van Looy • Huisje kunst
Herwig De Weerdt bijvoorbeeld heeft de intentie om een jongerenvoorstelling te maken, maar de praktijk zal moeten uitwijzen voor welk publiek de voorstelling is.' Ook Marc Verstappen pleit...Oda Van Neygen: 'Omdat we voor elke productie extra subsidies moeten zoeken, zijn we beperkt...Maar er moet iemand rechtstaan die kinderen en jongeren de weg helpt vinden naar al die verschillende instellingen en disciplines

Nr. 62, December 1997 • Fransien van der Putt • Hoe iets ontstaat uit niets
functioneren), weet hij een weg te vinden door de chaos, die hem nu eenmaal bevangt en omgeeft en van waaruit hij beweging - articulerend lichaam in de tijd - distilleert...Kunstmatig geworden hiërarchieën vallen weg...bewust moeten dansers iedere dag zichzelf te lijf in de hoop het onvanzelfsprekende waar te maken

Nr. 62, December 1997 • Eric De Kuyper • De zin van een anachronisme
Eric De Kuyper over de actualiteit van de podiumkunsten: 'Waarom zouden we per definitie modern moeten zijn...Waarom zouden we per definitie modern - in de zin van hedendaags - moeten zijn...Dat neemt niet weg dat er beslist uitzonderingen zijn, interessante, marginale fenomenen die de regel alleen maar bevestigen, en die regel is namelijk: 'dat het niet meer kan'. Want in de vorige

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
Het pijnlijke is, zoals in De pijl van de tijd van Guy Cassiers, om jezelf te moeten onderdrukken - om voor een camera te zitten en een euforische monoloog te houden over hoe mensen terug worden...Altijd dat gegeven van "het is bijna op". Dan valt plots veel weg en ben je tegenover elkaar op een radicale wijze eerlijk...Alleen, het geheugen van mensen is meestal erg kort; ze denken doorgaans maar drie jaar terug, terwijl ze in een perspectief van twintig jaar zouden moeten denken

Nr. 62, December 1997 • Louis Paul Boon • Manifest: Lof der Boswell Sisters
Ik hoorde uw songs achter de storingen en weet niet hoe ik dat beschrijven moet, of men zou eerst zo een song moeten drukken en er dan turlelut turlelut turlelut moeten over heen drukken...En dan kwam de gestapo eens binnen net toen gij aan het zingen waart en ze hoorden het niet, ze vroegen mijn pas en gingen weer buiten, en ik werd wat wit toen ze weg waren en dacht: daar zal ik eens...En, ik zou u iets moeten zeggen dat niemand anders horen mag, maar hoe kan ik dat

Nr. 62, December 1997 • Gojim 5.1 • Doodgewoon en levensecht
atavistisch-religieuze gevoelens stimuleert'. Paglia ontwaart in Diana's verhaal dan ook een resem van aloude archetypes die het voortbestaan van de conventionele vrouw moeten bevestigen...Niks transcendentie of aanbidding van goddelijke sterren, deze beeltenissen zijn wat ze zijn en indien ze meer beloven, moeten ze worden kaalgeplukt...Dat ultieme beeld, de registratie van dat meest private moment dat de dood toch is, die finale obsceniteit heeft Di moeten ontzeggen aan haar miljarden fans die het nu verweesd en achtergelaten moeten