Archief Etcetera

729 document(en) met "YOU ME" • Resultaten 421 tot 440 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Nadat de Globe-periode voorbij was, keek Rijnders er als volgt op terug: 'Ik stel me nu veel bescheidener op...fonteintje" / Konden jullie toch nog om me lachen / Jullie haatten me / Ik ook / Ik haatte mezelf / Ik schold jullie uit / Sloeg / En pakte een borrel / Toch maar liever een borrel meer / Dan iemand dood slaan...rita Verlegen Het woord Lijkt me tamelijk zelfverzekerd Rimpel Daar kan ik me een blosje Bij voorstellen richard Klinkt dood als dood

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Het optimisme van deze razend wanhopige tijd is me volkomen vreemd,' schrijft de zakelijk leider...Zelfs als tv-toeschouwer van twee minuten werd ik als het ware meegezogen in deze grootsheid, die gevoelens van medeleven en respect bij me teweegbracht

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Ik laat me op een avond overtuigen door een voorstelling, en plots zie ik maanden later een produktie, die artistiek, inhoudelijk, esthetisch dezelfde ambities heeft, maar die mij veel meer overtuigt

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
me hoela

Nr. 51, Augustus 1995 • Adinda De Wit, Luc Dhooghe, Roos Werckx • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Als architect en scenograaf ben ik me steeds bewust van hoe zo'n omgeving inwerkt op de perceptie...Over de slechtste heb ik het liever niet, ik wil me op een positieve manier tot het theater verhouden...Zelden heeft het expressionisme me op die manier getroffen: dat hoekige, het dwarsliggen

Nr. 51, Augustus 1995 • Lineke Kortekaas, Tom Van Dijck • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
De totaliteit van een voorstelling ontgaat me dikwijls...dat iets me aan het denken zet, of gewoon een aangenaam gevoel geeft...Voorstellingen zadelen me dus op met brokstukken die ik niet wil benoemen, omdat ze teveel van mijzelf en het moment afhangen

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Waar ik me dan niet aan hou...Ik schakel me rot als ik naar toneel kijk...Als ik denk: ik snap niet wat ze me proberen te vertellen, ga ik op zoek

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
Dat materiaal lijkt me even waardevol als inspirerend, zolang je maar niet het prescriptief (normatief) juk voelt van Becketts vlammend commentaar op afwijkende regies...Het lijkt me een distorsie zoals je er wel meer ontmoet in annotaties van bevriende, niet geheel van dweperij gespeende 'lotgenoten'. Ik vraag me dan af welk goed doel zo'n getuigenis dient in een...Onderzoek naar de (dis)continuïteit tussen deze etappes in Becketts literaire carrière zou me iets relevanter lijken dan het dieper uitgraven van een vroege laag in de substrata van Becketts

Nr. 52, Januari 1995 • Hugo Durieux • De gestoorde relatie tussen klank en beeld
beide gevallen merk ik, als toeschouwer, dat het werk mij meer zegt als ik me concentreer op de muziek/het geluid en daarbij de beelden verdring die de makers nu juist als zo'n belangrijke en

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
En omdat je met dit schouwspel vele kanten uitkan, lijkt het me volstrekt legitiem dat ik beschrijf hoe ik de voorstelling beleefd heb, en langs welke weg het mij plezier heeft bezorgd...Het is mijn antwoord op de paradox: ik heb me niet afgevraagd wat het allemaal te betekenen had

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Tuur Devens in gesprek met Peter De Graef Of ik me geamuseerd heb, vraagt Peter De Graef na de voorstelling van Ombat...Ik kan me daar prettig over verbazen...Het was mijn eerste regie, en het resultaat heeft me zelfvertrouwen gegeven

Nr. 52, Januari 1995 • Pol Arias • In Memoriam
Ik herinner me wel dat hij in Amsterdam woonde en deel uitmaakte van Talier, dat wel erg aparte kunstenaarscollectief, waar nog andere Zuidamerikanen bij zaten en waar de meesten veel opvallender door

Nr. 52, Januari 1995 • Toon Brouwers • In Memoriam
Steeds heb ik me gevleid gevoeld wanneer iemand met veel lof over haar sprak...Ach, die menselijke ijdelheid...!) Vandaar dat ik me ook zo machteloos en persoonlijk gekwetst voel bij de onrechtvaardigheid van haar veel te vroege dood

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
Bij de produkties van Ea Sola en van Xi Ju Che Jian lukte me dat echter niet...Zeker de Sécheresse et Pluie van Ea Sola bezorgde me een gevoel van 'aapjes kijken'. Deze voorstelling wordt in het programmaboek voorgesteld als 'een produktie die de traditie verkent maar spreekt...Door Yellow Flowers Under The Sky In The Homeland voelde ik me veel sterker aangesproken

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Ik voel me behoorlijk murw na de voorstelling...Alsof een pletwals een paar keer over me heen en weer gereden is. Om zeker te zijn dat elke weerspannige gedachte, elke kritische opwerping met het beton gelijkgemaakt is. Een voorstelling die geen...Ik voel me zoals het slachtoffer van die ene originele moord: platgeknepen tussen de dijen van de voorstelling

Nr. 52, Januari 1995 • Willy Thomas • Jusqu'ici tout va bien
De omschrijving via normering van wat kwaliteit zou zijn lijkt me dan ook moralistisch...Een paar zigeuners die over het nieuws hadden gehoord houden me tegen en vragen of er iets over in de krant staat

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
Bone was een kans voor dansers om te jammen zonder de druk van een budget, een complexe produktie en persartikels (...). Na haar avond vertelde Bebe Miller me: "Ik was vergeten hoeveel plezier je hebt als

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Door het over-esthetiseren van zijn ziekte en zijn sterven, 'I am the disease, the disease is me... I am magnificent...', plaatst hij zichzelf buiten de morele wet, en morrelt zo aan het normenstelsel

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Niet dat de dansvoorstellingen van de jongere generatie geen indruk op me maakten, maar ze gaven me geenszins het gevoel dat ik iets zag dat een nieuwe impuls voor de kunsten zou kunnen betekenen

Nr. 53, December 1995 • Tuur Devens • Monumentenzorg of theaterdecreet?
Beide voorstellingen kennen mooie momenten van manipulatie en objecten, maar toch kan ik me niet van de indruk ontdoen dat het educatieve projecten zijn, en dat ze eerder onder de sector onderwijs