Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


677 document(en) met "EN HOE DOET ZE DAT" • Resultaten 441 tot 460 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
Geschiedenis en theater: de speler en de chroniqueur Is het toeval dat Guy Cassiers en Raimund Hoghe in hun werk bezig zijn met de herinnering...Het valt eveneens op dat hij hierbij vergeet hoe belangrijk voor Benjamin zelfs binnen een koopwarenwereld of een mediacircus de revolutionaire kans en/of de 'messiaanse' kracht blijft...Rousseau koppelt hieraan een moreel standpunt dat Plato reflecteert en het proces van inauthenticiteit aanklaagt: hij vindt dat acteurs en kunstenaars beter eerst als natuurkundigen de objecten en

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
Kunnen wij uit de schriftuur afleiden hoe de auteur denkt over mensen, over hoe die in mekaar zitten of is het personage dat monologeert slechts een medium dat de eigen levensfilosofie van de auteur...Bij Koltès komen ze uit de woestijn (Algerije) en keren ernaar terug (Le retour au désert). Wolokolamsker Chaussée speelt zich af in Rusland en Oost-Duitsland, in Budapest en Praag...Anil Ramdas: 'Schrijvers zijn machteloos en horen dat ook te zijn, als ze vrijelijk willen heersen over de woorden

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
Het vellen van die boom was mijn eerste, primaire voorstelling en ik beschrijf ze hier omdat die ervaring - los van de heel oprechte angst dat de boom mijn vader in zijn val zou meesleuren, wat de...Aangezien ze het resultaat van hun creatie niet kunnen zien en dat resultaat bovendien uiterst efemeer is, hebben ze voortdurend een blik van buitenaf nodig...Deze kennelijk democratische auteursintentie, die de focus van zijn subjectiviteit naar zijn materiaal verlegt en die er zonder meer van overtuigd is dat de stoel al in de plank zit en de plank in de

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Ik denk dat het ietwat krampachtige beeld dat veel mensen van een homoseksueel' hebben, door Van Manen op losse schroeven wordt gezet, en dat ze hun sjabloonbeeld kunnen corrigeren: een homoseksueel...Ik wist niet dat ik die gevoelens in mij had, en dat ze - voor mij -van zo'n groot belang waren...het besef hiervan misschien ook de reden waarom het boek van Van Schaik zo voorzichtig en onderkoeld is? Van Manen doet niet gewoon en heeft nooit gewoon gedaan: dat mag eigenlijk niet

Nr. 61, Januari 1997 • Lieven De Cauter • Schouwstukken van Nadine Tasseel
Maar, nu ik toegestemd heb om er toch maar een korte inleiding bij te schrijven, moet ik toegeven dat ik niet zo onmiddellijk kan zeggen wat ze zeggen, wat ze vertellen, waarover ze nu precies gaan...Maar iemand anders kan dan weer met recht beweren dat ze verstrikt is, dat ze geklemd zit, gevangen; dat dit lichaam een object geworden is, gefixeerd in een barokke pose...Maar misschien is het de werkwijze van Nadine Tasseel, zo radicaal onrealistisch en daardoor ook in zekere zin onfotografisch, dat ze ons verwachtingspatroon ten aanzien van foto's verstoort

Nr. 61, Januari 1997 • Klaas Tindemans • Shakespeare en het pelliculetaboe
Dat is een legitieme invalshoek, alleen zijn de momenten die hij daarvoor uitkiest volstrekt willekeurig en betekenisloos...Af en toe gaan ze over tot de praktijk, en dan zie je heuse scènes uit het drama, in weelderige kostuums en donkere, stenen ruimtes...Dat betekent dat in de eerste plaats het camerastandpunt, dat wil zeggen de filmische blik primeert op de visuele rijkdom van decors en op de présence van acteurs

Nr. 61, Januari 1997 • Carine Meulders • Kunst versus Terreur
Kleding, haarsnit, gezichten, brillen en de tijdgeest, zelfs het kleurenpalet van de televisiebeelden en de gehanteerde mediacodes: ze zijn veranderd en komen hier en nu even vreemd aan als de...David Shea zet met zijn subtiele samplecollage letterlijk èn figuurlijk de toon in dial h-i-s-t-o-r-y. De muziek aait en verdraait de getoonde beelden, wrikt ze los en doet ze opgaan in een ander...het bewijs dat dit incident ècht wereldnieuws is. Het verhaal is keer op keer hetzelfde, altijd waar gebeurd, hoe langer hoe gewoner en triest als altijd

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
En je weet dat je op de lange reis die je voor de boeg hebt, om wakker te blijven bij het geschommel van de kameel of de jonk, één voor één al je herinneringen op zult roepen, en dat jouw wolf een...De tijd heeft hun bloedsporen uitgewist en zal dat ook doen met onze herinnering...Felix in Exile gaat over kijken, over het samenspel van zintuigen en geheugen, over de wederkerigheid die ontstaat tijdens het kijken en hoe daarin nieuwe verhalen ontstaan

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten, Wouter Van Looy • Huisje kunst
Wat ze gemeenschappelijk hebben is een groeiende complexiteit aan taken en functies die ze opnemen en de verrijking van het culturele landschap die dat met zich meebrengt...Marc Verstappen gaat nog een stapje verder en poneert dat een voorstelling op de eerste plaats boeiend moet zijn voor de ouders als je wilt dat ze ingang vindt bij de kinderen...Hoe langer hoe meer mensen hebben dingen leren doen en willen dat nu ook in de praktijk waarmaken

Nr. 62, December 1997 • Fransien van der Putt • Hoe iets ontstaat uit niets
Door te spelen met de beperkingen die hij zijn lichaam stelt en zijn lichaam hem (een formulering overigens, die gebaseerd is op de eeuwenoude veronderstelling dat lichaam en geest gescheiden...Zoals dat gebeurt wanneer een stuk plastic vanaf de gracht omhoog aan mijn raam voorbijkomt, en ik gefascineerd de prachtige ruk-, val- en draaibewegingen volg waarmee het met de wind mee tussen de...Tegelijkertijd veronderstelt de enscenering dat dat mogelijk is. Greco en Scholten gaan er eenvoudigweg van uit dat deze hoogst persoonlijke, innerlijke en bovendien nauwelijks wereldschokkend te

Nr. 62, December 1997 • Carl Hourcau • Tussen hersenen en beweging
Enkel een werk maken dat uit een punt voortkomt en zich steeds in dezelfde richting ontwikkelt, rosso doet geen toegevingen, het is zeer integer...Die abstracte, primitieve ideeën confronteer ik met mijn lichaam om te zien hoe het op deze ideeën reageert, in de hoop dat het abstracte van de idee en het fysieke elkaar ontmoeten en de idee zo...Soms groeien die nog uit en nemen ze heel veel tijd en ruimte in. Andere keren blijft het een klein element, dat toch interessant is en zijn plaats krijgt in de voorstelling, ofwel blijkt dat het toch

Nr. 62, December 1997 • Clara Van den Broek • Klapstuk 97 en het dansgeheugen
het choreografisch werk van Jennifer Lacey echt waardevol, of krijgt ze (te veel) symbolisch krediet omdat ze gecoproduceerd wordt door een festival dat ook grote namen produceerde en produceert, en...dat haar presenteert als zijnde 'van goeden huize'? Hoe was haar werk gerecipieerd indien ze door de Beweeging was geproduceerd...werk van Voortman en De Jonge, en van de drie ex-Cunningham-dansers O'Connor, Quinn en Solomons Jr.? De hele problematiek van Klapstuk 97 schuilt hierin dat er een verwarring gecreëerd wordt rond zijn en

Nr. 62, December 1997 • Eric De Kuyper • De zin van een anachronisme
beseffen dat 150 jaar geen kleinigheid is!' Bij een opvoering is het de afstand tussen het hier en toen die boeiend is. En vooral, hoe die gaping spannend en relevant wordt gemaakt...Alsof de regisseurs per se willen bewijzen dat dit niet het geval is, zetten ze alles op het actuele en kiezen ze voor klassieke teksten vanuit een uitdagingsmentaliteit...Wel ben ik verplicht toe te geven dat mensen zoals d'Oliveira, Straub, Godard of Akerman met de moed der wanhoop blijven filmen en dat wat ze doen wel de moeite waard zal zijn

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
Ik kan ze niet exact omschrijven - ik zag de film twintig jaar geleden -, maar er is iets in de desolaatheid van die monoloog dat bij mij de herinnering aan die filmscène activeert en mij nu doet...Ik observeer hoe zij zichzelf in heden en verleden observeerde - maar dat doet ook zijzelf...Zowel Signoret als Rowlands tonen dat ze spelen, en als ze spelen gaan ze voluit en nemen ze risico's. Als ik ze bezig zie, denk ik vaak: "oei, oei, oei, de volgende bocht halen ze niet" - en toch

Nr. 62, December 1997 • Peter Anthonissen • Turn out the stars
Zo gebruikt hij zijn eigen lichaam om de ruimte af te bakenen: de mens is de maat van alle dingen, en dat neemt hij zeer letterlijk...Een fel contrast met wat Fransien van der Putt optekende in Notes: 'Volgens Hoghe is het beter de grens tussen podium en zaal te respecteren, opdat een toeschouwer zelf kan bepalen wanneer en hoe hij...Het onderscheid dat Philip Auslander in zijn boek Presence and Resistance tussen de 'charismatische' en de 'niet-charismatische' andere maakt, werpt een ander licht op deze kwestie

Nr. 62, December 1997 • Louis Paul Boon • Manifest: Lof der Boswell Sisters
Ik hoorde uw songs achter de storingen en weet niet hoe ik dat beschrijven moet, of men zou eerst zo een song moeten drukken en er dan turlelut turlelut turlelut moeten over heen drukken...En dan kwam de gestapo eens binnen net toen gij aan het zingen waart en ze hoorden het niet, ze vroegen mijn pas en gingen weer buiten, en ik werd wat wit toen ze weg waren en dacht: daar zal ik eens...En, ik zou u iets moeten zeggen dat niemand anders horen mag, maar hoe kan ik dat

Nr. 62, December 1997 • Gojim 5.1 • Doodgewoon en levensecht
Ze vragen zich af of hoe de hystericus eruit ziet, of de hysterie haar slachtoffer van een specifiek gezicht voorziet en hem opzadelt met specifieke houdingen en gebaren...Dat gelukkige toeval berust tegenwoordig doorgaans bij de trotse camcorder-bezitter die met dat betaalbaar en gebruiksvriendelijk apparaat onophoudelijk zijn hele bestaan, en dat van anderen, vastlegt...Hij zal elk woord dat u zegt en elk woord dat tegen u wordt gezegd kunnen vastleggen, evenals uw lichaamstemperatuur, uw bloeddruk, de barometerstand en allerlei andere gegevens over u en uw omgeving

Nr. 62, December 1997 • Marc Holthof • Een koning uit een washuis
De regisseur heeft geen acteurs en omdat de vreemdelingen veel lijken op acteurs (ook al zijn ze het niet), worden zij door de regisseur als acteurs herkend én erkend (ook al weet hij dat ze het niet...zijn). Aanvankelijk weten ze niet goed welke houding aan te nemen, maar uiteindelijk besluiten zij om van het toeval te profiteren en toneel te gaan maken: dat is nu eenmaal de macht van de theatrale...De jurist Guy Coquille schreef al op het einde van de 16de eeuw dat koning en volk 'samen het politieke en mystieke lichaam vormen waartussen de relatie en de eenheid ondeelbaar en onverbreekbaar

Nr. 62, December 1997 • Willem Dauw • 'Star Quality'
En dan denk ik: kruip je niet in dat licht van die scène omdat daar minder volk dan in de zaal is? Ze willen niet in die massa verdwijnen, ze willen daar van weg, en dan moeten ze ook zorgen dat ze...Ze vindt van zichzelf dat ze mooie benen heeft, en van zodra ze de kans krijgt laat ze die zien...Ze kreeg het scenario toegestuurd, en om één of andere reden dacht ze dat ze voor de rol van Faye Dunaway werd gevraagd

Nr. 63, Maart 1998 • Marleen Baeten • Op zoek naar vaste bodem in de...
Het tekstmateriaal dat aan de basis ligt van Venetië zal daar wel niet vreemd aan zijn: Othello en De koopman van Venetië van William Shakespeare...Terecht vermeldt het programmablaadje dat Othello en De koopman van Venetië veel meer zijn dan 'relevante teksten waarmee we wat kunnen vertellen over de status van het vreemde en het bevreemdende...De Roovers (en Shakespeare) zoals te verwachten en te voorzien was


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK