Archief Etcetera

717 document(en) met "HET OOK KUNST ALS ER" • Resultaten 441 tot 460 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 60, Juni 1997 • Pascal Gielen • Choreografie van de tic
Binnen het klassieke ballet ligt het decorum ver buiten het 'natuurlijke' lichaam, het lijf wordt er geconditioneerd door allerlei gesticulatieregeltjes afgeleid uit de geometrie van een ver verleden...Het is dan ook niet voor niets dat in één van de beginscènes van Tra Cervello e Movimento - bianco Emio Greco rondloopt als een haan...Hij ziet het instinct dan ook als een voorwaarde om iets nieuws te creëren: 'Het instinct is chaotisch, daar kan dan ook het nieuwe ontstaan

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
Dit soort van zien geniet nooit zichzelf maar het intellectuele vermogen tot 'door-zien' of 'in-zien', de kunst of (des)kundigheid om méér te zien dan er op het eerste gezicht te zien valt...het aandikken, het bijschaven). Haar werk staat in het teken van een in alle opzichten paradoxaal maxime, dat overigens ook de volkse keuken kenmerkt: het rauwe (le cru) is alleen proefbaar in het...Een belangrijke gedachte dreigt hier te blijven liggen: 'lichaamskunst' als allegorische praktijk, als een kunst die het lichaam desymboliseert en in één en dezelfde beweging ook op een zodanige wijze

Nr. 60, Juni 1997 • Katie Verstockt • Dans/tijd
Het is toch vreemd vast te stellen dat pas in de twintigste eeuw kunstenaars het expliciet wagen aan het fenomeen tijd ingrijpend structuur te geven, het als het ware, met een ontheiligende overmoed...Vanaf het ogenblik dat de dans zich ook als 'kunst' is gaan manifesteren, blijft diezelfde drijfveer aanwezig om de kosmische cycli en de transit van aarde naar hemel, van leven naar dood, uit te...Maar er kwam meteen ook een besef dat film een illusie is, die achteraf aanschouwd wordt, waar dus hoe dan ook het gebeuren al een verleden heeft en vastligt

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Wat weten wij van zijn voorstellingen in Willemstad op Curaçao, waarvan hij zelf Les Nègres van Genet vermeldt als 'de mooiste opvoering van mijn carrière'? Welk beeld blijft er in het theatergeheugen...Hoeveel er voor de oprichting van het Kamertoneel ook "gedacht" is geworden, toch ben ik altijd iemand geweest - en gebleven - die eerst dingen doet en er daarna over nadenkt...Artaud, Grotowski, wereldcultuur Brulin mag ook beschouwd worden als diegene die bij ons het theater(denken) van Artaud en later van Grotowski introduceerde

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Geprojecteerd op het Vere-project, maakt het citaat een interessante paradox zichtbaar: in de mate dat De Vere het repertoire - en dus ook de geschiedenis - onderzoekt, laat het de tijd stilstaan...de noodzakelijke verbranding van het al te vaste in het theater (de planning, het conceptuele, de herhaling), verliest men meteen ook het geluk van de traagheid...Ook het samenstellen van een seizoen is als het meten van wolken

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
Het mag dan ook geen verwondering wekken dat de kunstwereld wel af en toe lijkt op een nest ganzen of eenden die net als in de proeven van Lorenz het eerst bewegende voorwerp of wezen achternalopen...De filosoof Stanley Cavell stelt: 'there is life out there'. Op dit vlak is er voor de live performance nog een rol weggelegd, namelijk als het terrein waarop nog genegotieerd kan worden over live...Nu de hele tempel van het moderne en van het vooruitgangsdenken aan het instorten is, nu ook de kritische tegenverhalen in het gedrang komen en het postmoderne ook al eens als dogma opduikt, is de

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
Theater dat er is, dat er mag zijn, maar waarbij je geen moment het gevoel krijgt dat het er moét zijn...En dat terwijl De Soldaat-Facteur en Rachel, als ik het lees in het recent verschenen verzameld werk van Arne Sierens, zo dicht op het vel komt te zitten...Misschien moeten we het er op houden dat dit eigenlijk gewoon kunst moet heten

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
het postmoderne theater zijn toepassing vindt - een moment van stilstand en reflectie (ook van de reflectie van de kunstenaar op het eigenwerk). 4. Individu/identiteit Wie spreekt er tot...Auteur Daniël Robberecht zei ooit dat het leven zelf een 'kladversie' is, terwijl de (autobiografische tekst of film beschouwd kan worden als de 'versie-in-het-net' van datzelfde leven...ik vind hem wat sloom, wat traag, er zit geen energie in. Maar goed, het is al een begin; als ik straks een paar miljoen kilometer hier vandaan ben, nergens meer, dan zal het al beter gaan

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
Net als bij het eerste verhaal hing er rond het herbeleven van dit verhaal iets dat het oversteeg, een onuitwisbare indruk, een vaag besef, een vraag...worden wanneer de danser er niet langer totaal afhankelijk van is. De waarde en het belang van de techniek blijken pas wanneer die techniek wordt gebruikt als een medium waarmee de danser zichzelf bevrijdt...Bij het begin van het proces komt hij over als de meest ervaren houthakker, die de plannen, de regels van het spel, de werkmethode bepaalt en in eigen persoon de primaire werktuigen en zagen uitdeelt

Nr. 61, Januari 1997 • Klazien Brummel • Balanchine en de essentie van het ballet
Hij wist dat niets bij het oude zou blijven, dat er iets moest veranderen, maar hij wist ook dat kennis van de klassieke traditie in de dans binnen een paar generaties uit de lichamen van de dansers...schreef daarover in het voormalige danstijdschrift Notes). De muziek is niet meer maatgevend voor het geheel, ook al werkt Forsythe net zo nauw samen met Thom Willems als Balanchine met Stravinski deed...Hier zitten ook de buitenbeentjes tussen als het verhalende ballet De Verloren Zoon (1929), de Amerikaanse eersteling Serenade (1943) en het drakerig romantische La Valse (1951). Maar ondanks

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Het is een groot risico, maar op z'n minst heb je als schrijver de kans daarmee iets te kunnen meedelen van wat er zich zowel op het toneel als in je waarneming en verbeelding afspeelt...Bij Fred Astaire gaat het als het ware om het andere uiterste: 'all by myself', een van de songs die hij vertolkt in The Bandwagon zou er misschien een adequate verklaring voor zijn...Er zijn er nogal wat en het is verre van opwindend om te lezen wat de recensenten over de jaren heen zowel goed als slecht vonden aan Van Manens' werk

Nr. 61, Januari 1997 • Bart Verschaffel • De zaal die niet gedoofd kan worden
zekerheid dat hij ook als toegang bedoeld is. De rue des Abbesses heeft er niet een - onvermijdelijk -representatieve en dominante gevel bijgekregen die aandacht trekt en het levendige en informele karakter van...Maar ook al kan men vinden dat men zo'n theater vandaag niet meer kan bouwen, en ook al is het zeker waar dat zo'n zaal ook veel onmogelijk maakt, toch zal iedereen het er over eens zijn dat heel wat...Het gebeurt dat iets van vroeger het heden onverwacht binnenstapt, niet als een herinnering die uit het geheugen komt als uit de verte, maar direct en vanzelfsprekend alsof het nooit is weggeweest

Nr. 61, Januari 1997 • Lieven De Cauter • Schouwstukken van Nadine Tasseel
Het komt er niet op aan deze foto's vast te pinnen in een definitieve interpretatie, maar eerder ze open te leggen als een veld van mogelijke lezingen...Tasseel is evenzeer gefascineerd door het interieur als door het naakt...Misschien doet het er inderdaad niet toe, want de bezoeker van een tentoonstelling, of de lezer die deze obligate inleiding overslaat, kan het niet weten

Nr. 61, Januari 1997 • Carine Meulders • Kunst versus Terreur
Grimonprez' petite histoire van het vliegtuigkapen doet vrijwel terloops ook het verhaal van het verlies aan geloofwaardigheid van de grootmachten...Ook niet in de kunst die steeds meer plaats inruimt voor abstracte concepten en zelfreflexiviteit, beide vijanden van de angstige spanning, de ongebreidelde emotionaliteit en het verpletterende...Het bereik van hun invloed op het massabewustzijn is het terrein dat wij verliezen als vormers van emotie en geest

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
van het 'tonen' en het 'vertellen'. Daarbij vertrekt hij impliciet van het oude beeld waarmee de impact van een goed schilderij beschreven wordt: als een Medusa 'boeit' het de kijker...Het beeld als verteller Ook de titel Felix in Exile is voor meerdere interpretaties vatbaar: is Felix de naam van de man of betekent het 'gelukkig'? Wie het nog verder zoekt, vindt wel enkele...Woyzeck on the Highveld daarentegen geeft naast het rationele ook het onbewuste, het emotionele en het erotische mee als invulling van het persoonlijke

Nr. 61, Januari 1997 • Jan Lauwers, Rudi Laermans • Een beeld dat je aankijkt
men een kunstwerk kunnen definiëren als een 'zwijgzaam, geduldig ding' dat traag onrust zaait door het nutteloze nuttig te maken en het onnodige nodig...De gedachten die een kunstwerk oproept van zodra het er niet meer is, zijn van wezenlijker belang dan de schok van het kijkmoment zelf...Men zou kunnen menen dat zulke beelden het vluchtigste zijn dat er bestaat, maar het hele leven is op een bepaald moment in zulke beelden opgelost, ze zijn het enige dat op de levensweg staat, het

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten, Wouter Van Looy • Huisje kunst
Ook de Raad voor Kunstencentra motiveerde zijn advies om De Kopergietery gedurende de periode 1997-2000 slechts een startsubsidie te geven als volgt: 'Indien uit het dossier het luik "Speel...De nieuwe directeur ziet het dan ook als haar taak om het kjt om te vormen tot een centrum van kindercultuur...Daarom spreken ze 'nieuwe' mensen aan: studenten of pas afgestudeerden, maar ook theatermakers uit het volwassenencircuit, als individu of als gezelschap

Nr. 62, December 1997 • Clara Van den Broek • Klapstuk 97 en het dansgeheugen
Niet alleen wordt er in 'eindtijden' sowieso graag teruggeblikt, maar, toeval of niet, 1997 is ook het jaar van de 25ste verjaardag van Paxtons Contactimprovisatie, de 35ste verjaardag van het...Het festival neigt niet alleen naar zoiets als 'historical correctness', het neigt ook naar 'ascendant correctness...Ook Jennifer Lacey verwijst naar het Verre Oosten, met name naar het Kabuki, wanneer zij zich bij het begin van haar solo 14 tiny pictures zo langzaam naar het publiek toedraait dat je de indruk hebt

Nr. 62, December 1997 • Eric De Kuyper • De zin van een anachronisme
Het is ook slechts via een soort archeologisch werk dat ik dat kan beweren: ik ken films uit die jaren, en radio-opnamen die mij suggereren hoe het toen op het toneel moet zijn geweest...Er zijn nog andere varianten mogelijk, zoals het plaatsen in de tijd waarin het werk werd gecreëerd en niet de tijd waarin het zich afspeelt...Ja meer: die context maakt er als het ware deel van uit

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
Als je met kunst bezig bent, dan, ja, hoe zwaar het ook weegt, er is tijdens het werken altijd het moment dat je denkt: "dit zou het wel eens kunnen zijn...ik noem dat dan "vliegen", wat belachelijk klinkt... -, het moment waarop het gekende zo evident is dat je niets meer hoeft te bewijzen, dat het er simpelweg is, niet alleen voor jou maar ook voor...En vooral verdringen we keer op keer het verschil tussen de kunst van het regisseren en de kunst van het acteren - tussen de kunst van het 'globaliseren' (componeren, ensceneren,!) en de kunst van het