Archief Etcetera

666 document(en) met "WIJ" • Resultaten 441 tot 460 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 59, Maart 1997 • An-Marie Lambrechts, Jeanne Brabants • Dans in Vlaanderen
Vlaanderen werd in de operahuizen gedanst vanaf het begin van de 19de eeuw, maar wij waren daar 'het vijfde wiel aan de wagen'. In Brussel, Antwerpen, Gent, Luik verzorgden balletgroepen met wisselend...Aan deze mentaliteit hebben wij b.v...grote klassiekers' (zoals Het Zwanenmeer, De Notenkraker of Gisellé). Waarom hebben wij die niet gedanst

Nr. 59, Maart 1997 • Peter De Jonge • Heel erg kut
De Bijbelse volheid van het 'Ik ben wie ik ben' wordt ironisch omgekeerd in een liedje dat zij samen zingen: 'Wij zijn wie wij zijn/En dat zijn wij/.../Wij willen een bestaan/Dus geef het maar een

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • In het brandpunt
De laatste week hebben wij dan een enquête georganiseerd: ik wou weten waar die jonge mensen vandaan kwamen, waar ze op afkwamen...Het ging, denk ik, niet zozeer om een zich herkennen in de inhoud van het stuk dan wel om de manier waarop wij de middelen hebben gebruikt...Dat hebben wij ten slotte met Hollandia ook gedaan: het ontwikkelen van een eigen manier van produceren

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
Circuslucht De groepen die dit soort theater brengen, noemen zich vaak circus: Cirque Plume, Que-Cir-Que, Cirque lei, Cirque Baroque, maar 'circussen' zoals wij ze kennen, zijn het toch niet...Wij leiden op, zoals een ballet- of een muziekschool - maar dan wel zonder evenwaardige subsidies - en het echte talent zal zijn weg dan wel vinden...Ook in het kindertheater was die tendens onontbeerlijk, maar nu moeten wij (terug) naar het publiek

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Nys • Gevraagd: een professionele adviesraad met een heldere...
Wij hebben hierop niet gereageerd; wij wisten dat de minister dit advies naast zich zou neerleggen...Wij vragen een analyse van de kernpunten van ons dossier: wij krijgen geen antwoord op onze vraag...Wij vragen of dit dan geen argu- ment is om ons dossier te honoreren: weer krijgen wij geen antwoord

Nr. 60, Juni 1997 • Jef Aerts • Het contaminerende spreken
de zaal in. Ik vraag me af of dit enkele jaren geleden zou kunnen: een zwarte laten spelen door een niet-zwarte en deze er precies zo laten uitzien als het beeld dat wij in onze westerse hoofden...Eerder dan te opteren voor een zoveelste steriele blanke held, werd het een man die wordt zwart geverfd op de manier zoals wij dat gewoonlijk doen...Othello is de neger die wij er ons vanuit de eigen sociaal-culturele achtergrond bij voor kunnen stellen - en dat beeld lokt de confrontatie uit

Nr. 60, Juni 1997 • Pascal Gielen • Choreografie van de tic
die het lichaam zal ontkennen, zoals eerder de ziel is ontkend, en toch is dat de maatschappij waarnaar wij nu op weg zijn

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
keert hier terug naar die oorspronkelijke eenheid die de Bijbel al benadrukte maar die wij haast nooit waarnemen, laat staan ervaren: het Woord wordt opnieuw Vlees

Nr. 60, Juni 1997 • Bruno Latour • Manifest: De modernisering heeft nooit plaatsgevonden
Latour is auteur van onder meer Wetenschap in actie (Amsterdam, 1988), Wij zijn nooit modern geweest (Amsterdam, 1994) en De Berlijnse Sleutel (Amsterdam, 1997). Uit het tweede werk komt het

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
Wij leerden bijvoorbeeld dat je je afsluit van het publiek als je zo staat (in profiel en met de voet aan de publiekskant naar voren), waardoor je bovenlichaam zich onwillekeurig wegdraait van het...Dan vroegen de mensen die naar een toonmoment kwamen kijken: 'Mogen wij nog meedoen...Als acteurs stonden wij hem ten dienste; daarvoor werden we gehuurd

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Maar op een paar jaar tijd maakten wij een klein theater dat de kns zelfs concurrentie aandeed, omdat de voorstellingen er beter verzorgd waren...Wat weten wij van zijn voorstellingen in Willemstad op Curaçao, waarvan hij zelf Les Nègres van Genet vermeldt als 'de mooiste opvoering van mijn carrière'? Welk beeld blijft er in het theatergeheugen...Wij trokken indertijd naar Parijs om ons te voeden met die sfeer van het existentialisme

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
Wij zijn allemaal ET...Uiteindelijk komen ze evenzeer via de elastiek terug in de markt- en mediagestuurde virtuele werkelijkheid die wij als de onze beleven

Nr. 60, Juni 1997 • Inhoudstafel
plaatsgevonden Fragmenten uit Wij zijn nooit modern geweest van Bruno Latour 29 De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart Rudi Laermans over Crash Landing en Splayed Mind Out 34 Choreografie

Nr. 61, Januari 1997 • Roel Verniers • Postkaart uit een instelling
Afgesloten van het sociale zoals wij dat kennen

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
Zoals er niet gesproken wordt zoals de mensen spreken, maar zoals Arne Sierens het geschreven heeft, zo is de wereld in zijn toneelstukken niet de wereld waar wij in rondlopen, maar degene die zich

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
Kunnen wij uit de schriftuur afleiden hoe de auteur denkt over mensen, over hoe die in mekaar zitten of is het personage dat monologeert slechts een medium dat de eigen levensfilosofie van de auteur...individuen, wier kern voortdurend in beweging en daardoor ongrijpbaar is. 'Wat wij onze "identiteit" noemen,' schrijft Patricia De Martelaere in En nu ben ik dood (Verrassingen, 1997), 'is een geheel van

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
Over steenkool Wie zoals wij met de dansgroep en-knap samenwerkt, moet op z'n minst één keer naar Trbovlje gaan en afdalen in de mijn

Nr. 61, Januari 1997 • Carine Meulders • Kunst versus Terreur
Het bereik van hun invloed op het massabewustzijn is het terrein dat wij verliezen als vormers van emotie en geest

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
Maar 'het moeilijke vandaag aan vertellende beelden is dat wij samen met het geheugen een goed deel van onze narratieve competentie zijn kwijtgeraakt

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten, Wouter Van Looy • Huisje kunst
Dat is waar wij voor opteren: dat dingen levendig, fris en organisch kunnen ontstaan...Wij voelden ons aangesproken en van het één kwam het ander...Binnen de context van de grotere steden is zo'n apart centrum misschien wel zinvol, maar niet binnen de provinciale context waarin wij ons bevinden