Archief Etcetera

1128 document(en) met "Wat " • Resultaten 441 tot 460 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 25, Maart 1989 • Marianne Van Kerkhoven • Die dingen doen die elders niet kunnen
theatrale werkelijkheid, die of méér kwaliteit moet vertonen van vorige fasen óf een andere kwaliteit, die zo intens mogelijk aansluit bij wat leeft in de maatschappelijke werkelijkheid...wat dan een artistiek programma zou moeten zijn...Het wegduwen van een reflexie op wat 'artistiek leidinggeven' nu eigenlijk zou kunnen betekenen, zet op dit moment een rem op het professionaliseringsproces van het Vlaamse theater (1). De hele

Nr. 25, Maart 1989 • Johan Thielemans • Vorm geven aan centrale mythen
Wat men ook over deze vertoningen zegt (Het is nu bon ton, zo merk ik zuurtjes, om te vinden dat De Meeuw toch niet zo denderend was...Men oppert 'poolvorming', verwerpt of koestert het 'repertoire-theater'. Ik hoor zelfs stemmen opgaan voor een Nationaal Toneel, en velen vragen zich terecht af wat er met die dynamische, jonge...De tijd dat het wachten was op wat Tillemans tijdens dat ene seizoen deed, of, later, Jean-Pierre De Decker uit zijn fantasievolle mouw zou schudden is voorbij

Nr. 25, Maart 1989 • Inhoudstafel
Maar wordt de toerist-theatermaker niet wat moe...Wat rest is voer voor bistorici, wedersamen-stellers en nostalgici...Gelijkblijvende behoefte daarbij is die plekken te vinden in het landschap waar het goed toeven is: welvingen, rimpels en plooien eerder dan de weidse vlakten; aandacht te hebben voor wat op dit

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans, Werner Strouven, Geert Sels, Alexander... • KR O N I E K
Wat telt is niet zozeer wat er gezegd wordt, maar wel hoè dat gebeurt...Levensgroot de vraag naar wat er in de historische vooruitgang niet op- en ondergaat, wat langs de kant blijft hangen en langzaam wegsterft...Tol siol is een deel van het publiek echt en diep geschokt door wat het ervaart als halve (of hele) zedenschennis, en wat bij dat deel overkomt als het gemodder van Morris (die nergens de klassieke

Nr. 26, Juni 1989 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Wat leert het ons

Nr. 26, Juni 1989 • Luc Dhooghe • Tocht door het Brussels theaterlabyrint
Het wordt steeds duidelijker dat de culturele activiteiten minder en minder gericht zijn op de plaatselijke bevolking, en veeleer een afstraling vormen van wat de beide gemeenschappen naar en naast...Het gebouw is in zeer slechte toestand, wat toelaat van gaten in de vloer te maken, of deze gedeeltelijk met asfalt te overgieten : het herinnert aan de situatie van de Varia vóór haar verbouwing...Dit vereist evenwel een visie vanwege het beleid dat cultuur en stadsrenovatie aan elkaar wil koppelen, wat in sommige gemeenten toch wel mogelijk blijkt : zo werd, na de bouwwerken van het cultureel

Nr. 26, Juni 1989 • Michel Jaumain • Brusselse krimpneigingen
Wat de werkingsonkosten betreft, komen steden en gemeenten (voor Brussel en Wallonië) gemiddeld voor 9,3 % tussen

Nr. 26, Juni 1989 • Marianne Van Kerkhoven • Het heengaan
de kinderwagen). In de linkerhoek van de ruimte staan wat voorwerpen opeengepakt...Neerschrijven wat je gezien, gehoord hebt en wat dat in je losgemaakt heeft, die twee dingen samen, is dat dan kritiek ? Is het: 'antwoorden geven' op wat je ziet en meemaakt ? De voorstelling...Dat gechoqueerd zijn om de oude Cunningham, bijvoorbeeld, die met zijn stramme, kromstaande botten lelijke hoekige bewegingen maakt en precies daardoor - omdat hij doet wat hij kan, wat hij op dat

Nr. 26, Juni 1989 • Hildegard De Vuyst, An-Marie Lambrechts • Kijken naar elkaar
Ik merk vaak al van bij de audities wat iemand kan en wat ie niet kan; ik boor in eerste instantie niet aan wat iemand niet kan...Wat voor soort acteren staat je voor als je begint te werken met zo een groep jongeren ? Wat zijn de stappen in het traject die leiden tot dat heldere, eenvoudige acteren dat ver weg staat van...Daarom heb ik voor mezelf heel lang zitten zoeken naar datgene wat dit stuk nu interessant maakt om te spelen

Nr. 26, Juni 1989 • An-Marie Lambrechts • Poging tot beschrijving
Dat wat gebeurt, lijkt wat het is. Als die rustig voortbewegende, helder kijkende jongens en meisjes dan woorden in de mond nemen, gebeurt er iets heel vreemds: er ontstaat een ongelooflijk...Wat verder op diezelfde lijn tref je die andere combinatie in Het Heengaan: de vrouwelijkheid (van sommige meisjes) die al helemaal aanwezig is, maar er tegelijk bijna niet is omdat ze zo argeloos...Vele vragen dringen zich op: waarom kom je deze eerlijkheid in spel zo zelden tegen ? Wat voor soort begeleiding i.p.v

Nr. 26, Juni 1989 • Heinrich von Kleist • Over het marionettentheater
En wat zag ik...Niet enkel, dat de beer, als de eerste vechter ter wereld al mijn stoten pareerde; doch op schijnbewegingen (wat hem geen vechter ter wereld zou verbeteren) scheen hij niet eens acht te geven: zijn

Nr. 26, Juni 1989 • Lukas Vandervost • Waarover men niet spreken kan...
Wat is dit vak dan...Spelen ? Interpreteren ? Uitvoeren wat anderen neerschreven...Was het dat wat ik die avond bewonderde ? De eenvoud van het respect voor de schrijver, Peter Verburgt (maar ook Wittgenstein) ? Zinnen werden gezocht, herinnerd, gezegd

Nr. 26, Juni 1989 • Herman De Dyn • Theater over filosofie
Elk toneel, elke literaire tekst wijst uit boven datgene wat gezegd en getoond wordt, veronderstelt een zekere vertrouwdheid met figuren, ideeën, soorten situaties, enzovoort...zouden zijn ? Toneel als dit maakt een toeëigening mogelijk, door een breder publiek, van wat ten onrechte al te zeer opgesloten blijft in academische kring...Toneel over het filosoferen, niet over de filosoof Wat dit stuk wil tonen, is niet de eigenzinnigheid, vreemdheid en suprematie van een geniale en excentrieke filosoof

Nr. 26, Juni 1989 • Marianne Van Kerkhoven • GOD OF DE LEDEPOP
Zowel in acteren als in denken wordt het gevecht geleverd tégen het cliché en voor het heroveren van de kracht van datgene wat zich hier en nu, op het moment zelf aandient...Zijn zorgvuldigheid en nauwkeurigheid verraden veel warmte en liefde voor de filosoof en wat die vertelde...ïn zijn beschrijvende activiteit wil hij zo ver geraken dat de toeschouwers tenslotte zien, horen, voelen wat in zijn hoofd omgaat en wat hij in woorden vorm geeft

Nr. 26, Juni 1989 • Jan Simoen • De God of de ledepop
gedachte komt, wordt niet alleen die gedachte al wat duidelijker (u bent een matig schaakspeler), maar komt u ook wat dichter bij het personage Wittgenstein...Wat is zijn relatie tot dit alles...En wat hij daarbij toont is eigenlijk niets anders dan acteren

Nr. 26, Juni 1989 • Pol Arias • Russisch theater in 1989
Toch is niet alles nieuw wat nu gebeurt...Zij kijken naar de gekken zoals Tsjechow die zo mooi in zijn novelle neergezet heeft; maar hier wordt fysiek geweld aan toegevoegd, het lijkt wat op het theater bij ons uit de zestiger jaren, zoals...Maar nu zit de nieuwbakken directrice daar, "wat moet ik met 53 acteurs in vaste dienst, met een gemiddelde leeftijd van 43 jaar, en dat voor een kindertheatergezelschap

Nr. 26, Juni 1989 • Klaas Tindemans • Voorstel en ontwerp van theaterdecreet
De erkenning -- op basis van een beleidsnota : dat is nieuw, maar wat betekent het in werkelijkheid ? -- is het eerste element van de procedure, de subsidiëring met de daaraan gekoppelde voorwaarden...Het is zelfs wat akelig de minister, in een interview, de term 'resultaat' enkel te horen gebruiken als een synoniem voor 'eigen inkomsten'. Alsof de kwantitatieve publieke bijval het enige criterium...Wat de ene hand geeft, neemt de andere: dat is al zo lang een politiek gebruik, dat het haast een principe gaat lijken

Nr. 26, Juni 1989 • Inhoudstafel
wat niet anders dan politiek opbod kan genoemd worden, hebben twee politieke formaties - die bovendien in een ingewikkelde regering/ oppositiesituatie zetelen - een nieuw ontwerp van theaterdecreet

Nr. 26, Juni 1989 • Pol Arias • Spreken we niet eenzelfde taal ?
Er is de nieuwsgierigheid naar wat jij als Vlaming over hun werk vindt...Ik zal nooit vergeten wat hij mij op een zachte zomeravond in Avignon vertelde over zijn verblijf in 1936 als beursstudent in de Sovjet-Unie...Alleen met het Théâtre du Parc heb ik het altijd wat moeilijker gehad

Nr. 26, Juni 1989 • Luk Van den Dries • STAD & THEATER
Vorm en programma zijn dan ook altijd wat opgeblazen, vindt Quaghebeur: "Henri Ronse heeft de brede 100-jarige hiaten in de artistieke ontwikkeling van de Brusselse burgerij duidelijk opgemerkt...hun wat minder autoriteitshorige maar theateresthe-tisch al bij al nog klassieke, visie op de wereld...voor de Kaai-produkties geworden is. De grote aantrekkingskracht van de Hallen en 140 lijkt toch wat geluwd