Archief Etcetera

826 document(en) met "JE NOG HOE ZE" • Resultaten 461 tot 480 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 46, Januari 1994 • Marleen Baeten • Engelengezang uit de hel
Lichaam Wanneer je je hoofdzakelijk laat leiden door opbouw en tekst ben je snel geneigd dit een typisch Duitse produktie te noemen...De opstandigheid wordt compleet wanneer je ziet hoe 'de seut' misbruik maakt van de onbeholpenheid van de idioot om hem te vernederen...Het is schrijnend om zien hoe de meesten zich toch nog uitsloven om een schijn van waardigheid hoog te houden

Nr. 46, Januari 1994 • Herman Asselberghs • Dar A Luz' Tight Right White
Aan de kant van de weg en op de bruggen over de snelweg pakken ze samen en moedigen ze hun held aan: "Go, O.J.! Go...wil gewoon beroemd zijn, hij houdt van succes en dat inhaleer je in grotere dosissen indien je ook voor blank doorgaat...Pipik is niet beter af dan Blaster, ze worstelen allebei met de stereotypes waarnaar ze geacht worden zich te plooien

Nr. 46, Januari 1994 • Johan Thielemans • Een festival met kinderziektes
ze waren ook nog naar opera en hedendaagse muziek op zoek gegaan...Filosofie Je kan nog een tijdje doorgaan met de missers op te sommen (op mijn lijstje staan nog Nordey, Ronconi en Groupov), maar belangrijker is het om een filosofie voor een festival op te...Hoe kunnen we bij onze keuze trefzekerder zijn en hoe moeten we op dat punt onze strategie bijstellen, is voor de organisatoren een belangrijker vraag dan het uitwerken van een nieuwe richting

Nr. 46, Januari 1994 • Janine Brogt • Hèt theater bestaat niet meer en dè...
Ik kom hier nog op terug, maar ga eerst nog even verder met het plaatselijk nieuws: Een Nederlandse theaterdirecteur is deze week door de rechter vrijgesproken van een beschuldiging van ongewenste...Het proces tegen Lorena Bobbitt, de lotgevallen van Michael Jackson, hét verdriet van Fabiola, het misbruik van Jolanda - ze zijn alleen aan te zien voor wie zich grondig heeft ontdaan van het besef...Het theater kan grenssituaties creëren, waarin een buiten-theatrale werkelijkheid zo snerpend en pijnlijk aanwezig is, dat je niet meer weet of je ernaar kunt en wilt kijken, zoals in de laatste

Nr. 46, Januari 1994 • Marianne Van Kerkhoven • Het theater ligt in de stad en...
Het zijn de beelden (u kent ze; ze zijn reeds tot cliché geworden) de beelden van die duizenden - en ze hadden allemaal een naam en ze hadden allemaal een huis en vrienden of kinderen - die vandaag zo...Ik leg ze u voor; ze zijn slechts wat ze zijn, nog onaf en niet gerijpt...Waar het mij om gaat is het zeer actuele probleem van wat kan/mag 'uitgebeeld worden' en wat niet - en hoe je dat 'niet' dan moet invullen

Nr. 46, Januari 1994 • Wim Van Gansbeke • Portret van de recensent als provocateur
Je wordt tenslotte wat je wil als je onnadenkend genoeg bent om het te willen en ambitieus genoeg om het te worden...Alle verhoudingen in acht genomen zijn de leden van Thersites èn hun collega's niet-leden - en ik reken mezelf nog even tot beide categorieën - net als de schutspatroon onder wiens naam ze de...Kunstenaar word je uit genialiteit, waaruit visie voortvloeit, dramaturg word je uit vermoeidheid, directeur uit verveling of tijdgebrek

Nr. 47, December 1994 • Freddy Decreus • Hugo Claus en de mythe van de...
mensen die zeer modern waren' waaraan hij minachtend toevoegde: 'In de duinen verstoppen ze zich tenminste nog'. Geacht gezelschap, is deze vriendelijk ogende man ooit gevaarlijk geweest en...overschrijdt, 'un médiateur entre le visible et l'invisible' (Le théâtre et son double, Paris, 1964, p. 121). Het is de kunstenaars misschien te veel eer aandoen, maar van wie moet je in dit soort maatschappij nog...Hij toont ons mensen van nu die zich de meester van de kosmos wanen, maar moeten ontdekken dat ze het mysterie van de aantrekking tussen één man en één vrouw nog niet baas kunnen, het mysterie van de

Nr. 47, December 1994 • Johan Thielemans • Toneel over het Kanaal
Wat je er meemaakt getuigt van een verbluffende beheersing van het vak: je ziet indrukwekkende decors, jonge acteurs met een ongehoord métier, en je luistert naar teksten geschreven door landgenoten...Dit heeft enkele belangrijke gevolgen: het theaterleven heeft er minder narcistische trekjes dan bij ons, de theatercodes worden niet bevraagd omdat ze nog volledig dienstbaar blijken binnen het doel...Voor Vlaanderen, waar het schrijven voor toneel toch nog veel te vaak huilen met de pet op betekent, blijft het een mysterie hoe de Engelsen erin slagen om steeds maar nieuwe, ervaren toneelschrijvers

Nr. 47, December 1994 • Gunther Sergooris • Don Giovanni in de Vlaamse Opera, Tristan...
Hij tracht Elvira, Anna en Ottavio om de tuin te leiden, maar zijn collega's edellieden, hoe dom en hypocriet ze in deze produktie ook voorgesteld worden, trappen er lekker niet in en op het einde van...Hem die ze tot het leven teruggevoerd heeft, verliest ze paradoxalerwijze als hij later terugkeert ('Mir erkoren, mir verloren') want hij eist haar als bruid op voor zijn oom...Rood is de kleur van Isolde, niet alleen haar haar is rood, maar rood tref je altijd opnieuw aan in haar kledij: een bloedrode jurk op het einde van I, en rode striemen in het witte kleed in II en III

Nr. 47, December 1994 • Luk Van den Dries • Quartett door het Berliner Ensemble
Kwartet van Heiner Müller kan je nog het best omschrijven als een gezelschapsspel van de liefde...Vooral ook lust die zich manifesteert als spel — dus als tegendeel van drift — als superieur door spelregels gereguleerde vrijplaats voor het aftasten van de grenzen van de ander: hoe ver kan je gaan...175 brieven vertellen Merteuil en Valmont over hun groeiende verzameling trofeeën: hoe de onschuldige maagd Cécile Volanges aan Valmonts bloedige zwaard geprikt wordt; en hoe de supertrofee want

Nr. 47, December 1994 • Inés Sauer • Grimm
Sara De Bosschere zet in het begin van de voorstelling een vertelster neer van wie je zou geloven dat ze van uit een bos uit lang vervlogen tijden, plotseling in het theater is neergezet...Ze draagt een grijs pak (waar nog wel een grasgroene blouse onderuitkomt) en toont een ingelijst bord vol afbeeldingen van vlinder exemplaren, terwijl ze opsommend negen korte sprookjes achter elkaar...Alsof de boekenkast in je kop waarin je zoekt wat je wil zeggen je belet te zeggen wat je eigenlijk te zeggen hebt

Nr. 47, December 1994 • Johan Thielemans • Rijkemanshuis
Het stuk is heel ingewikkeld als je de lange intrige wil vertellen en buitengewoon eenvoudig als je doorstoot naar de essentie...Scenograaf Jan Versweyveld heeft op het voortoneel een vierkante ruimte voorzien (een arena, een boksring) waarin de protagonisten binnentreden als ze aan de actie deelnemen...heb ik nog nooit acteurs eerst zien groeten). Of, om een juistere suggestie van Zonneveld te volgen, dit is een ring, hier zal gevochten worden, zoals dat bij een judo-wedstrijd het geval is. De eindeloze

Nr. 47, December 1994 • Herman Asselberghs • Jan & Sigrid & Lisa & Kurt...
Ze krijgt één en ander te slikken kwestie van pis, kak, lul, kut, en nog een resem gore details van beenhouwerstaferelen op het slagveld...Het is kantje boordje: als actrice doorstaat ze de storm con brio, als Lisa voel je haar soms wankelen wanneer Jan er echt grof tegen aangaat...Wanneer iemand als Filip De Winter de meeste voorkeurstemmen scoort, volstaan de schimpen van de mondaine, kameleontische bon-vivant niet meer, hoe spits ze ook mogen zijn

Nr. 47, December 1994 • Agna Smisdom • De Laatsten door Tg Stan
Zoals bekend put Tg Stan vaak teksten uit het theaterrepertoire en vult ze al dan niet aan met ander (tekst)materiaal zoals dagboeken, nieuwsberichten of romanfragmenten...Belangrijk bij de tekstkeuze is 'de verbanden die je kunt leggen, de geschiedenis die je naar hier en nu kunt trekken (...).'(Jolente De Keersmaeker in Etcetera 42) De geschiedenis in JDX...Al snel ontdekken zij dat de link tussen theorie (het standpunt, de waarde) en de praktijk (de concretisering) niet logisch is. En dan zijn er nog de middelen (geweld of niet

Nr. 47, December 1994 • Tuur Devens • 10 jaar Theater Stap
Kun je het theater met mentaal gehandicapten inderdaad niet bestempelen als 'levend poppentheater'? Want weten deze mensen op de scène intellectueel überhaupt wel wat ze spelen...Stap wilde met Tango ook een voorstelling maken over verlangens, over de wilde dromen waar iedereen mee rondloopt en waarvan je weet dat je ze niet kunt vervullen...Je ziet duidelijk dat ze weten dat ze spelen

Nr. 47, December 1994 • Marianne Van Kerkhoven • Jac Heijer
Dat je je moet toetsen aan een ander publiek dan het gebruikelijke: het op verplaatsing spelen als remedie tegen de sclerose...ondergaan, hoe minimaal ook; en zo worden de relaties, de verhoudingen en waarden van elk kunstwerk ten opzichte van het geheel opnieuw geijkt'. Met dit soort van ijken en herijken was Jac Heijer constant bezig...Vlaanderen zou het tot de eerste helft van de jaren 80 duren voor wij dat durfden; ik herinner me nog hoeveel het mijzelf gekost heeft in die beginjaren van Etcetera voor ik in een kritiek het woordje

Nr. 47, December 1994 • Jaak van Schoor, Dré Poppe, Hugo Van... • In memoriam: Rudi Van Vlaenderen
Ik denk niet dat ze nog bestaan, idealisten die bereid zijn een hypotheek op hun huis te nemen om theater te kunnen maken...Een korte tijd werd hij programmator bij de drama-uitzendingen van de toenmalige BRT, omdat je met het theater alleen je boterham niet kon verdienen...welke vorm je ook met Rudi samenwerkte, je kreeg ontzettend veel cadeau: vertrouwen, warmte, energie, een hoop talent, intelligente en relativerende bedenkingen

Nr. 48, Februari 1995 • Patrick Allegaert • Jongeren, pop en theater
Jongeren kijken té veel en té onnozel naar TV, ze worden met té veel geweld geconfronteerd, ze kunnen serieuze informatie niet onderscheiden van soaptragiek...Het is in dit kader relevant om het over de aanpak te hebben: hoe confronteer je jongeren met theater...Patrick Allegaert «Je zit in de schouwburg als een soort gitaar, een twaalfsnarige en het hangt vooral van de uitvoerenden af hoe die snaren beroerd worden

Nr. 48, Februari 1995 • Wouter Van Looy, Véronique Rubens • Muziek in het jeugdtheater
Interessant wordt het, als je bekijkt hoe verschillende theatermakers met het gebruik van die ruimte in een jeugdtheatervoorstelling omgaan...Als je er dan nog in slaagt ook de zangstem van de acteurs, de spreekstem van de instrumentisten, de scenische aanwezigheid van de zangers goed in te schakelen, dan heb je al vele hoekstenen van een...Als je geen overtuigende solisten hebt, zet je ze in als ensemble waarbinnen ze perfect functioneren

Nr. 48, Februari 1995 • Freddy Decreus • Franz Marijnen regisseert Oedipus/In Kolonos
Wellicht denk je dan dat ze elkaar even weinig noodzakelijk zijn als La Machine Infernale van Cocteau (1936) en de Oedipe van Corneille (1659). Een drama dat zindert van een onbegrepen kwaad en geweld...theater nog ritueel, dan enkel nog in een sterk geabstraheerde vorm (All for Love, BMC; Leonce en Lena, Hollandia; Thyestes, Zuidelijk Toneel). De suggestie wint het weer van het expliciet getoonde...Ze is het in de mate dat ze een reflectie inhoudt op voorbije speelstijlen en probleemstellingen en de behoefte toont aan een nieuwe synthese, buiten het politieke en rituele theater, en die zich