Archief Etcetera

774 document(en) met "MIJN" • Resultaten 461 tot 480 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 49, April 1995 • Véronique Rubens • Verborgen intenties
De laatste schaduw, die mij van de witte dag zal afsnijden, mag mijn ogen sluiten en het uiterste uur mag mijn ziel van haar koortsig verlangen bevrijden maar neen...aan de overkant, op de andere oever, zal de herinnering, waar ze brandde, niet verloren gaan mijn vlam kan zwemmen in het koude water en respect verliezen voor de strenge wet

Nr. 49, April 1995 • Myriam Van Imschoot • Hoge bomen, struikgewas en onkruid
Toch schreef ik mijn essay, voegde er zelfs twee interviews aan toe, en kreeg daarop lovende reacties...Er zou 'een som' gestort worden op mijn rekening, zei men — 'voor onder de kerstboom' (het was in de kerstperiode). Lang wachten, maar er kwam niets (het werd Pasen). Toen ik opnieuw informeerde naar

Nr. 49, April 1995 • Ludo Abicht • Zestig jaar vreemdeling
Duitsland vraagt men me altijd, waarom ik die grappen in mijn teksten verwerk, want de Duitse theaterliteratuur kent weinig humor...Dat is mijn persoonlijke rol geworden...Etcetera: Toen ik tien jaar oud was, heeft mijn vader me gezegd dat ik niet alles moest geloven wat in de krant stond

Nr. 49, April 1995 • Herwig De Weerdt • Zoete littekens
Ik zal vanaf nu enkel over theater spreken, maar veel van mijn bedenkingen zijn van toepassing op andere kunstdisciplines...Misschien was de kleine boodschap die verborgen zat tussen mijn engelen en demonen: 'Mensch weest nederig tegenover het grote wondere bouwwerk der natuur , niet besteed aan figuren die dit ondermaanse...Ik krijg nu nog oprispingen als ik denk aan de polyestergeur van de karikaturale maskers waar ik mijn hoofd heb ingestoken, om ze dansend op de scène tot leven te wekken: Reagan, Tindemans

Nr. 49, April 1995 • Marleen Baeten • Een spiegelpaleis van verhalen
Het politiek theater deelde mijn overtuiging over goed theater niet', vervolgt Swarte

Nr. 49, April 1995 • Peter De Jonge • Privé-domein
En nu, na al die jaren, ontdek ik dat dat net is wat ik wil: in een theater optreden, mijn leven op een of andere manier onder de spots brengen'(Theaterschrift 3). Resultaat was The biography (1993

Nr. 49, April 1995 • Hildegard De Vuyst • Trekken aan de tijd
Mijn ene grootvader is door een Duitse patrouille in de rug geschoten en heeft uren liggen afzien en bloeden voor hij hulp mocht krijgen...Het komt erop aan ze voor één keer, voor de duur van een uur, te ordenen, om greep te krijgen op wat zich in mijn bestaan afspeelt...Dat is voor mij het belangrijkste wat kan gebeuren binnen een voorstelling; ik ga daar in mijn produkties bewust naar op zoek

Nr. 50, Juni 1995 • Herman Asselberghs • Polemiek: Brief van Herman Asselberghs
als decorstuk of als (niet-)acteurs), komen ze nog wat kwaliteiten te kort; vindingrijkere beats, verstaanbaardere teksten en een meer aangescherpte présence bijvoorbeeld, naar mijn ervaring noodzakelijke

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
En dan komt iemand langs en ziet die rij en zegt: 'Mijn god koop jij al die slechte boekjes...Tournée générale heette het gebeuren, maar mijn pintje tijdens de pauze heb ik zelf moeten betalen toen Claus in het Brusselse Lunatheater door Jef Lambrecht werd geïnterviewd

Nr. 50, Juni 1995 • Paul Demets • Het gedanste Voorland
Daarover zegt hij: 'Als ik Zichtbaarheid heb opgenomen in mijn lijstje van waarden die behouden dienen te blijven, is dat om te waarschuwen voor het gevaar dat we op dit moment lopen om een...Ik was in mijn eerste ontwikkeling al een kind van de "beschaving van het beeld", ook al was die nog in haar begintijd, nog ver verwijderd van de inflatie van vandaag de dag

Nr. 50, Juni 1995 • Lukas Vandenabeele • Etienne Decroux
Mijn werk heeft idealiter de koelheid van een dokterskabinet...De grote maar moeilijke man verdween uit mijn leven...Heb ik hem in mijn eigen eenzame werk na twintig jaar niet terug ontmoet, zij het dan wellicht in een totaal andere vorm, zelfs in een ander medium, alsof er door de mutatie heen niets fundamenteel

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
die mate dat hoofdredacteur en vriend Van Bladel hem al na enkele maanden wat tracht af te remmen: hij schrapt een bijdrage over de KNS-opvoering van Het regent in mijn huis en pleit in een lange...theaterkritiek: 'Door hoge eisen te stellen eer ik het object van mijn belangstelling...Alleen mijn wetenschap boeit me nu nog

Nr. 50, Juni 1995 • Dirk Lauwaert • Het schot in de spiegel
Instrument Uit mijn tekstverwerker dampt de autobureaucratie bedwelmend omhoog...Alles lost zich op in het mechanische geheugen van mijn video-player

Nr. 50, Juni 1995 • Pascal Gielen • Kritische verhoudingen
Mijn vertrouwde krant ziet er vandaag niet meer zo vertrouwd uit

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Ik weet dat de medewerkers veel meer met de kunstenaars in contact staan dan ik die achter mijn bureau zit, hoewel ik ook wel geregeld in de zaal zit

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Redactioneel
mijn gecoiffeerde herinneringen krijgen die oprichtingsjaren iets van een heroïsche pionierstijd

Nr. 51, Augustus 1995 • Paul Slangen, Veerle Van Bun • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Mijn vreselijkste theaterervaringen zijn nauw verbonden met mijn grootste bekommernis: de publieksopbouw van De Adelberg...Ik zit constant met het publiek in mijn hoofd...Met mijn programmatie voel ik me verantwoordelijk voor het publiek

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ja, dat was mijn wacht...De overdonderende manier waarop deze omslag in het decor is vormgegeven, werkte heftig op mijn gemoed

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Mijn manier van werken wijkt totaal af van wat dramadocenten doen; het is een andere taal...Maar goed: je kunt toch geen parameter opstellen van wat wel en niet engagement is? Als ik een prachtige danser zie, die mij emotioneel pakt, ga ik hem toch niet uit mijn festival weren

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
De produktie vertelt dus veel over mijn vroegere en, naar ik hoop, ook over mijn toekomstige werk...Wat ik in mijn voorstellingen probeer te verkrijgen, is dat je de regisseur vergeet...Een toeschouwer kan voor zichzelf waarheden formuleren, maar ik denk niet dat het binnen het theater mijn functie is om dat te pretenderen