Archief Etcetera

782 document(en) met "ALS VRAAG" • Resultaten 501 tot 520 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 54, Februari 1996 • Jan Goossens • Is kunst genoeg?
atonale muziek als 'tegennatuurlijk'. Hiermee joeg hij het kamp van de Vernieuwers' tegen zich in het harnas: zo rekende de filosoof Theodor Adorno in '49 met hem af als de voorloper van de generatie die...Sellars opteert dus voor een lezing van het werk als een wrange metafoor voor de benarde situatie waarin Hindemith zich begin jaren '30 bevond: voor hem is Mathis een thuisloze, dolende figuur, die zich...als Albrecht zijn bekering aankondigt en zijn ambt neerlegt, een donkere en intieme als Mathis - in de uitputting na een laatste vlaag van creatieve energie - de wereld de rug toekeert

Nr. 55, April 1996 • Bruno Koninckx, Kurt Melens • De tering naar de nering gezet
Theater Malpertuis: Met het binnenhalen van iemand als Dirk Tanghe als artistiek leider bleek de nochtans forse subsidieverhoging niet te volstaan om zijn grootse projecten uit te voeren...Het is zo goed als onmogelijk om met een regisseur als Jan Lauwers méér dan één of twee creaties per jaar te maken, en de grootte van de voorstellingen maakt het dan weer onmogelijk om meer dan 60...Op die momenten, als je er alleen voorstaat, laat de buitenwereld zien hoe meedogenloos hij is. Het opleggen van hoge kwantitatieve normen heeft als logisch gevolg dat de gezelschappen hun

Nr. 55, April 1996 • Lieve Demin • In het spoor van Laban
Zijn ervaringen als pedagoog en als choreograaf verwerkt Laban systematisch in theoretische geschriften...En er zijn de lessen die voornamelijk gericht zijn op pure lichaamsbeweging en gymnastiek, niet op dans als 'kunstvorm'. Op aanraden van Huib Hoste, die als architect en uitgever van het...levensmodaliteiten derwijze te beïnvloeden dat de mens tot het volle bewustzijn komt van zijn aard als mensch en als persoon' (programmaboekje school 1939). Dit credo maakt duidelijk dat er een spanningslijn in het

Nr. 55, April 1996 • Paul Derksen • Manifest
Begiftigd met fonkelende, betoverend blauwe ogen was hij als persoon charismatischer - een aantal nog levende dames zal hem zo gedenken: als beschermheilige van de gemeenschapsdans in de vleselijke...Hij benadert in principe ieder punt in het lichaam als ruimtelijk oriëntatiepunt van een beweging, verschuift oriëntatievlakken zodat de ruimte, zowel voor de danser als voor de sensitieve toeschouwer...moeten echter de localiteit niet simpelweg beschouwen als een leeg vertrek, noch moeten we beweging slechts beschouwen als een toevallige gebeurtenis, aangezien beweging een voortdurende stroom

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
Een beetje als museumstukken, als bewegende mummies...getoond worden, of in op glanzend papier gedrukte dikke boekjes als The Body, of in het afstandelijk geflirt met het androgyne bij gender-theoretici en estheten (die zelf overigens altijd een heel bepaalde...De ernst waarmee theore- tici als Jean-François Lyotard, Arthur en Marie-Louise Kroker, Peter Weibel of kunstenaars als Stellarc bezig zijn onze lichamen virtueel te maken, is daar slechts de

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Melens • Los Cojones del Toro & Cie orkestreert...
En voor ze het wisten werd de eerste produktie, Het Vieruurtje, in De Standaard gezien als 'een mooi staaltje van onversneden politiek-satirisch teater'. Slangekop, een hertaling van Tête de Méduse...Pieter T'Jonck vatte het in De Standaard als volgt samen: 'Erg fijnzinnig is het dus niet altijd en de akteerprestaties zijn nogal wisselvallig van kwaliteit...En als Pieter T'Jonck er een pamflet in wil lezen dan vind ik dat ok, maar dat is dan louter voor zijn rekening

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Barnes was de enige dochter in een familieclan die gebouwd werd rond een bigamistische vader die als een soort koning van een zelfgeschapen rijk vrouwen en kinderen rond zich verzamelde...Ze beschouwde het als haar belangrijkste werk...Hoe zou ik later worden als ik zo oud zou zijn als zij, als ik ook op hoge hakken zou lopen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
Natuurlijk is Macbeth eerst en vooral een poëtisch drama, maar dat is een loze frase als die woorden niet naar een werkelijkheid verwijzen, al was het maar die van het theater zelf dat zich hic et...Er komt niet veel hineininterpretieren aan te pas, als je stelt dat de wereld van Duncan, een wereld waarin staatsgezag en goddelijke harmonie inwisselbare begrippen zijn, door het optreden van de...Nee, het gaat om waanzin op zichzelf, als een zelfstandig exces, als een scheur in een rimpelloos bestaan

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
verscheen, daar bleef wachten tot het trio enkele minuten had gespeeld, ons in de ban hield van iets wat onmogelijk leek: zou deze man, die we zowel als luidop denkende absolutist en als relativerende...omtrekkende bewegingen van de dans als concept; de dans verschijnt hier niet als rechttoe rechtaan bedoeling, hij verschijnt als dat wat ons uit de aandachtige ooghoek treft, als een nauwkeurig berekend...Maar tegelijk is het de supreme uitbeelding van alles wat hij van acteurs telkens als eindresultaat lijkt te verwachten: openheid als nulgraad, de nulgraad van het op scène staan en van daaruit alles

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Caroline Van den Borre • Tussen hogeschooldecreet en theaterpraktijk
Ze kunnen ook als gastdocent aangetrokken worden, maar zowel op financieel als op sociaal gebied zijn deze statuten minder aantrekkelijk...Terwijl de (recent hervormde) Studio Herman Teirlinck en de toneelafdeling van het Conservatorium in Antwerpen zich eerder richten op de acteur als scheppend kunstenaar, richten de toneelafdelingen...studenten stimuleert tot een persoonlijke attitude, dat het vruchtbaar is voor de eigen autonome artistieke praktijk' (programmafolder PARTS). De nadruk wordt gelegd op de student als creatieve en scheppende

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Ik vraag me af hoe het zou zijn om te sterven...Daarom zullen ze naar ons toe komen en vragen hen te redden en ze zullen net zo willen zijn als wij, als de planten, als de stenen - als de wezenloze dingen, die louter noodlot zijn...Als het water wegtrekt, zullen de stenen en de stammen weer bovenkomen, net als vroeger

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Vanhoutte, Marleen Baeten • De ingevroren theatertijd
de beleidsnota en in menig opzicht ook in de adviezen maskeert dit begrip dat een verouderde werkelijkheid als blauwdruk moet dienen voor de actuele theaterrealiteit...verantwoorde presentatie immers als onmisbaar beschouwd). Dat 'repertoire' al in het verleden genoegzaam werd ontmaskerd als een uitgewoond begrip wordt gemakshalve vergeten...Een ander inhoudloos maar dankbaar begrip luidt 'doorstroming'. Om zich van een dialoog tussen oud en nieuw te vergewissen ambiëren zowel kns, ntg als kvs een tweede plateau

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
Een zin als 'de basisverhouding van de mens tot de wereld heeft men gedacht en beschreven als vestigen en als wonen' is een voorbeeld daarvan...Het ontbreekt ons immers aan een maatstaf waaraan dat 'echte' af te meten valt op dezelfde harde manier als 'de abstracte en cumuleerbare waarden als money and success' meetbaar zijn...de dood en de menselijke eindigheid voorafbeeldt, als een waarheid óver het lichaam, maar als een waarheid van het lichaam

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Jan De Pauw • No Motherfuckin' Shiiiit...?!
Centraal stonden vraag- stukken als ras, identiteit en representatie...kijkers de geheimzinnige bedenking dat 'a black body couldn't do that on stage'. Als een zwart acteur Othello kan zijn, als de come-back van Michael Jordan wordt herkend als de verwezenlijking...Het openingsbeeld van Walking Tall transformeert de - naakte, mind you - lelijke zwarte vrouw tot 'lionesse'; tot andere clichés dus, met name dat van de vrouw als sex-object én dat van de zwarte als

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Maar als niemand nog echt verplicht is de duizeling van de grootstad, de hectische drukte en het lawaai aan den lijve te ondervinden, kan ze gaan functioneren als een soort lunapark, een kick, zij het...Simulatie De vraag die men zich bij dit alles kan stellen is: waarom hecht het theatermilieu desondanks een bijna existentieel belang aan de stad als vestigingsplaats, wanneer het vermoeden...Het is zelfs maar de vraag of theater, als het ons niet overgeleverd was uit het verleden, heden ten dage nog uitgevonden zou worden in dezelfde vormen, en met dezelfde premissen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Vanuit een identiteitscrisis formuleert men zeer rigoureuze antwoorden op de vraag naar authenticiteit, met folkloristisch theater als resultaat...Kijk maar naar landen als Soedan, waar deze tactiek nog altijd met veel succes wordt toegepast door op macht beluste politici...Maar als er een nieuwe minister komt, verandert ook de adviesraad

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Patrick Allegaert • Ontevredenheid is wat ons bindt
Wanneer we deze praktijk van de gefatsoeneerde stad toepassen op festivals komen we vlug bij - vrij akelige - termen als city marketing: de stad als een te verkopen produkt...Een conferentie, een publikatie Ann Olaerts, directeur van het Vlaams Theater Instituut (VTI), formuleert het als een van de opdrachten van het VTI om te reflecteren over 'de rol die de...Misschien is deze afwezigheid wel een illustratie van wat Geert Opsomer aanduidt als de stad die een dreiging vormt voor de 'fatsoenlijke' westerse stedeling

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
Tijdens een seminarie in de Beursschouwburg merkt iemand op dat ik Molenbeek te veel als een doorsnee stadsruimte beschrijf...Als in een holle spiegel...Culturele projecten die Molenbeek als voorwerp en niet als onderwerp hebben, werken dit beslist in de hand

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
Wil het, net als de toren destijds, een plek worden die geldt als een rendez-vous met de wereld...Er is trouwens niets zo deprimerend als een plek die nadrukkelijk als een gonzende bijenkorf is ontworpen en er dan troosteloos bij blijft liggen'. Wel kon je er met de auto tot bij je kantoor rijden...Ook vandaag nog priemt er iets als surrealisme 'doorheen het afgebladderde, maar nog steeds beklijvende sensuele beeld'. De auteur houdt van het gebouw; dat is zijn goed recht en het is ook nog schoon

Nr. 58, December 1996 • Hugo De Greef, Erwin Jans • Jukebox
Ondanks racisme, verrechtsing en crisis wordt Europa nog steeds door vele (Arabische) kunstenaars en intellectuelen als een toevluchtsoord beschouwd...Dat dat geen eenvoudig proces is, heeft evenveel te maken met wat er buiten als met wat er binnen de schouwburgen gebeurt...Ze zijn als het ware de medestanders van het bekritiseerde subsidiebeleid