Archief Etcetera

1006 document(en) met "Je" • Resultaten 541 tot 560 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 39, December 1992 • Tom Blokdijk • Het gekluisterd bewustzijn
Maar zelfs al blijft dat litteken dat je ervan overhoudt als je je van je ouders hebt losgescheurd, altijd schrijnen en trekken, de tijd dat het dag-in-dag-uit je denken bepaalt en je doen verlamt...Maar je komt met meer mensen in aanraking dan degenen op wie je je symbiose -droom projecteert, mensen naar wie je kijkt en die je verbazen, zo niet verbijsteren, die je mededogen opwekken of je...Dat merk je als je zijn stukken leest of de voorstellingen ervan ziet, maar wordt je ook bevestigd door zijn medewerkers

Nr. 39, December 1992 • Hugo Durieux • De tragedie van het luisteren
Voor het publiek was dat soms vervelend, want die raar gesproken tussenteksten kon je toch niet volgen, en eigenlijk wilde je gewoon het volgende nummer horen...Wel bleef er een soort identiteit tussen verhaal en muziek: je ziet watje hoort en je hoort wat je ziet...Als je je ogen sluit voor de theatrale aspecten --of als die er zelfs amper zijn--, en als je de tekst niet kan volgen --of als die zelfs niet uitgevoerd wordt--, kan je dan bij Stockhausen of Nono

Nr. 39, December 1992 • Erwin Jans • Kunstencentra
Een soort van tramkaart waarvan je nog niet precies weet wat je ermee gaat doen als je ze koopt...Dingen waarvan je zegt: dat doe je toch niet in Kortrijk...Je kan alleen maar werken zoals je wil werken als de financiële middelen er zijn

Nr. 39, December 1992 • Pieter T'Jonck • Anne Teresa De Keersmaeker
Etcetera: Zou je je werk dan beschrijven als een proces waarin je intuïties hard maakt, bewijst wat je nog niet weet...Het kan dus zijn dat je je op een bepaald ogenblik kan identificeren met wat je ziet, terwijl je op een ander ogenblik op jezelf teruggeworpen wordt...Je hebt je periode op aarde en de vraag is dan wat je waard vindt om te doen

Nr. 39, December 1992 • Dirk Vanhaute • Het Mattheüseffect in het kindertheater
Ofwel neem je een representatieve steekproef volgens de regels van het vak, ofwel analyseer je enkel de gegevens die je binnenkrijgt

Nr. 39, December 1992 • Patrick Jordens • Herwig Deweerdt
Deweerdt: Ik denk dat alles wat fundamenteel met kunst te maken heeft veel verwantschap vertoont met die eerste periode in je leven waar je onbewust en empirisch met de dingen omgaat...Als je de wereld volledig denkt te begrijpen, voel je geen behoefte om er zoals Shakespeare tragedies over te schrijven...Etcetera: Momenteel hou je je vooral met verteltheater bezig

Nr. 39, December 1992 • Eddie Vaes • Twintig jaar schotten doorbreken
Dat vind je in deze Trilogie ie niet terug, want ze gaan niet af...Je weet het nooit...Dat voelde je in vorige produkties al aankomen

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Rieks Swarte
Als je in zo een schouwburg als de Amsterdamse Stadsschouwburg zit, sta je voor de verantwoordelijkheid om binnen de beperkingen van het lijsttoneel te werken...Als ik dan met zulke ideeën bij Proloog kwam opzetten, werden die onmiddellijk van de tafel geveegd, want dat was 'artistiek'. Iemand zei me een keer: Weet je wat jouw probleem is? Je bent een estheet...Je kunt een rond verhaal maken, dat helemaal klopt", zegt hij, "maar op een gegeven moment kom je er achter dat het veel beter werkt, als de verbindingen worden gemaakt in het hoofd van de mensen

Nr. 39, December 1992 • Gunther Sergooris • Berouw na de zonde
Het werk werd niet tot leven gewekt, je volgde geïnteresseerd, zonder je er echt betrokken bij te voelen: in de ware zin van het woord een museale voorstelling...Je kon alleen maar genieten met een lichtelijk ongerust geweten om dit opgaan in esthetisch raffinement

Nr. 39, December 1992 • Janine Brogt • Hoezo repertoire?
het Kattegat gaf het Werkteater geen voorstellingen maar 'werkavonden', waar je kniediep door het realisme waadde...Ik weet trouwens ook niet wat dat is. Ik weet wel, dat de mensen die het hanteren, meestal bedoelen dat je het stuk moet blijven tonen in een vanuit de negentiende eeuw overgeleverde, en door negen...de kleine zaal kun je praten of spreken, in de grote wordt tekst georkestreerd

Nr. 39, December 1992 • Lucas Vandervost • Hoezo repertoire?
Ik programmeer niet met de explosie van de honderdmeterloper die wel het grote publiek lokt en het koninginnestuk van de spelen is. Een 100 meter moet je winnen en winnen ligt niet in mijn aard...En je kunt moeilijk trots zijn op het feit dat je de 100 meter tenminste hebt uitgelopen

Nr. 39, December 1992 • Gommer van Rousselt • Hoezo repertoire?
Je wordt met je ensemble aangezocht om gedurende een aantal jaren het huis te bespelen

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Een verstikkende mantel van Cultuur
Je begrijpt waarom Loek Zonneveld of Wim Van Gansbeke dit een perfecte vertoning noemen...Het is niet meer dan "Ach". In de produktie van Grüber is dit, dank zij de sterke persoonlijkheid van Jutta Lampe, het moment dat je nooit meer vergeet...Je was even terug in de tijd toen de ironische knipoog nog niet hoefde en toen alle emoties ten volle uitgespeeld mochten worden

Nr. 39, December 1992 • (advertentie)
DE MORGEN houdt je wakker

Nr. 40, Februari 1993 • Luk Van den Dries • Moord op onschuldige kinderen
Af en toe zie je een glimp van wat het had kunnen worden: een speelstijl die in de buurt komt van de verhevigde, geëxalteerde staat van Wooster Group acteurs...Je hoort het aan de housemuziek, je ziet het aan het beklemmende slotbeeld, maar je voelt het in onvoldoende mate aan het spel

Nr. 40, Februari 1993 • Bruno Koninckx • Een kunstwerk zonder vorm is geen kunstwerk
Wat is 'goed' en wat is 'politiek'? Misschien geldt deze stelling op een soort meta-niveau: door met kunst bezig te zijn neem je sowieso een positie in de maatschappij in. Maar zeggen dat je door iets...Je bent geneigd om, meer dan anders, welwillend, positief vooringenomen te staan tegenover een voorstelling, omdat je het roerend eens bent met de inhoud of de boodschap van die voorstelling...Als je daar niet van kan genieten, lijd je aan een ernstige vorm van esthetische impotentie

Nr. 40, Februari 1993 • (advertentie)
Knack DEMONEN] TECHNBLIIT kunstencentrum vooruit 'In Vooruit tref je een ongedwongenheid en authenticiteit die je in andere kunstencentra niet vindt

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Leve het verschil!
bekruipt je de vrees dat politieke gewichtigheid toch weer een excuus zou gaan vormen voor oubakken toneel...Als je Friedrichswald als een strikt politiek statement ziet, dan kan je met Boerman in discussie treden, want hij vertolkt duidelijk een anti-Maastricht standpunt...En daar heb je wel zin om volmondig in te stemmen: het andere is boeiend, het afwijkende is verrijkend, overwin je domme angst en verban het racisme naar de schroothoop van de geschiedenis

Nr. 40, Februari 1993 • Johan Thielemans • Barokopera en oude pruiken
Je kan over de opvoering van Lully's Armide bij de Vlaamse Opera veel zeggen, b.v...Maar verder brengt ze lieflijk hedendaags ballet, oogstrelend, vakkundig en onpersoonlijk, met schouderbewegingen waarbij je ziet dat ze het werk van Anne Teresa De Keersmaeker kent en met...Je kan dit het beste tonen aan de hand van de operaloopbaan van dirigent Philippe Herreweghe

Nr. 40, Februari 1993 • Béa Migom • Kristel de Weerdt
De Weerdt: Door het feit dat je programmeert moet je een actieve interesse en een open houding hebben voor andere mensen, voor andere projecten, voor andere ideeën...Door dat veelvuldig contact praat je over andermans werk en stel je je eigen werk in vraag...Je ontdekt snel wie er in dezelfde richting denkt of je hoort over nieuwe projecten