Archief Etcetera

865 document(en) met "Alles Wat" • Resultaten 561 tot 580 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 49, April 1995 • Ludo Abicht • Zestig jaar vreemdeling
Wellicht is het dat, wat Botho Strauss bezighoudt, wat niet wil zeggen, dat ik dat ook goedkeur...Etcetera: Toen ik tien jaar oud was, heeft mijn vader me gezegd dat ik niet alles moest geloven wat in de krant stond...Ik heb collega's die heel precies weten wat ze doen, wanneer ze schrijven

Nr. 49, April 1995 • Herwig De Weerdt • Zoete littekens
Maar wat te zeggen, 'wat te doen...drinken een glas, we pissen een plas en alles blijft zoals het was...Kunst houdt zich bezig met dat wat de mens niet kan controleren: liefde, passie, driften, de kosmos en kometen, schoonheid en wreedheid van de natuur

Nr. 49, April 1995 • Marleen Baeten • Een spiegelpaleis van verhalen
Rieks Swarte verwijst graag naar Brecht: 'Alles ontstaat in de hoofden van de mensen...Wantrouwige echtgenoten, naïeve vrouwen, valse dienaren, eerzuchtige sultans, treiterende geesten,... heel wat clichés passeren de revue...Wat zou hij in zulk een benadering trouwens aanvangen met de Nederlandse acteurs

Nr. 49, April 1995 • Peter De Jonge • Privé-domein
Halasz laat Gogols tekst voor wat hij is en neemt de voorstelling in handen...Het was een chique structuur, bourgeois, spots, alles...Wat hij wilde doen, lag ergens 'tussen spreken en spelen' in, zegt hij

Nr. 49, April 1995 • Hildegard De Vuyst • Trekken aan de tijd
Alsof je van iemands hoofd het schedeldak aflicht en alles wat zich daar zo kriskras door elkaar afspeelt naar de scène verplaatst...Op eenzelfde manier leken de produkties gebonden aan de ruimte van KIM, met alles wat er in staat...De Volder: 'Na WO II, de holocaust in combinatie met het gooien van twee atoombommen, zijn we op een punt gekomen waarop alles wat daarvoor gebeurd is, kantelt

Nr. 49, April 1995 • Stef Ampe, Geert Opsomer • Over kannibalisme en verscheidenheid
Opnieuw gaat hij nièt af op wat men zegt, op wat de kennis hem voorhoudt of op wat de gewoonten van het land hem als bewoner voorschrijven...Meestal goedbedoelde 'interculturele' frasen en initiatieven roepen wat vaak een vergelijking op met wat de verlichte burgerij op het einde van de vorige eeuw met de arbeiders beoogt...Maar wat dan met Buysse die in het bikkelharde Driekoningenavond de wrede hoofdfiguur Cloet tot op het einde laat zwijgen

Nr. 49, April 1995 • Dieter Lesage • Niet alleen theater
Maar dat alles is voer voor psychologen...Dito'Dito heeft wat dat betreft nog een hele weg af te leggen...Want wat wordt het dan

Nr. 49, April 1995 • Marleen Baeten • Redactioneel
Een debat over een debat dus, en dat alles onder de titel Salonfähig...Soms lijkt de analyse van het 'discours' echter meer aandacht te krijgen dan de multiculturele samenleving zelf, en wat het theater daar dan mee te maken kan hebben

Nr. 50, Juni 1995 • Herman Asselberghs • Polemiek: Brief van Herman Asselberghs
Migranten die niet moeten weten van 'een gezonde portie street credibility' omdat ze gewoon zoals jij en ik in een huis met een dak erop wonen of omdat ze gewoon van moetens wat te véél aan...Uiteindelijk is het omdat ik nogal wat rap tot mij neem dat ik De Nacht niet zo een gelukte voorstelling vind: ik vind Les Villes Scélérats gewoon niet goed genoeg...Zij poneert 'De wereld is wel degelijk één geheel'. Jullie prediken de conflictloze wereldcultuur: Tnterculturaliteit als een wirwar van culturen', van non-cultuur tot manneken-piscultuur en alles wat

Nr. 50, Juni 1995 • Bart Meuleman • H. Claus - groothandel sinds 1952
Suiker wringt langs alle kanten, het is een onrijp melodrama dat zijn manke kwaliteiten bekroond ziet met een drakerig alles-komt-goed-slot...Wat Claus hier ook probeert, alles lukt hem, omdat je tot bijna het einde kunt blijven geloven in de meerduidigheid van de situaties...Claus lijkt gewoon voor alles in. Hij pakt, als een competitief aannemer, gewoon alles aan

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
Hoogstens zijn geplande opvoeringen omwille van de verjaardag wat vervroegd...Het zou interessant zijn om na te gaan wie wat gezegd heeft en wanneer; zo zou een genuanceerd beeld kunnen ontstaan van wat er met de receptie van Claus' toneel (in de breedst mogelijke zin) precies...beide produkties speelt een sterke Daan Hugaert de wat sullige echtgenoot, die al bij al nog niet zo dom is als je op het eerste gezicht wel zou denken

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Bij een eerste doorloop, met alles erop en eraan, ontstond er bij de acteurs een grote twijfel aan het uiteindelijke resultaat...Enkele keren bleek de bewerking van Gerard Koolschijn wat teveel respect op te brengen voor de tekst van de dichter...Zo bleef alles sterk één-dimensionaal

Nr. 50, Juni 1995 • Amos de Haas • Het lichaam in beweging
Wat al jaren voor de dans werkt blijkt ook voor mime een goed recept...Met de nadruk op luidop en wat minder op stilstaan schilderen de vier spelers een verfijnd landschap waarvoor ze inspiratie zochten bij de dichter Henry David Thoreau...Nagenoeg alles blijkt jarenlang zonder enige overheidssteun te gebeuren

Nr. 50, Juni 1995 • Etienne Decroux • De mime onder een glazen koepel
Wat ik de romp noem, is in feite het hele lichaam, armen en benen incluis ... op voorwaarde dat deze armen en benen slechts bewegen na het signaal van de romp en vervolgens de krachtlijn van die romp...Wat we wel weten is dat dit precies teveel gedaan wordt, en wel omdat de armen te makkelijk bewegen of, nog erger, omdat ze zichzelf makkelijk objectiveren: men ziet ze... De romp daarentegen...Alles is mogelijk, alles is aan te bevelen, niets is verboden, op voorwaarde dat de tekst het vraagt: Als het gaat om emotie, dan vertrekt de beweging vanuit de romp en weerklinkt ze min of meer in de

Nr. 50, Juni 1995 • Lukas Vandenabeele • Etienne Decroux
Over Etienne Decroux Wat heb ik deze man gehaat...Etienne Decroux / Etienne Weill Wat drijft me dan om over Etienne Decroux te schrijven...Hoofd, hals, borstkas, lenden, bekken... armen, handen, ogen... alles onderzocht hij, genuanceerd, in elke mogelijke positie, legde daar de communicatieve eigenheden van vast, onderzocht verder de

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
over Versmoorde goden) 'Wat als resultaat overblijft, is het effect van een 9de symfonie in een bewerking voor mondharmonika...tegenstelling tot vele critici die angstvallig vasthouden aan de vertrouwde traditie en met een wat onnozel schepnetje de nieuwe stromingen tegemoet treden, is Tindemans principieel bereid mee in zee...totale negatie wordt alles wat we tot hiertoe onmisbaar hebben geacht, de ijle lucht ingezogen: 'n sluitend stuk, 'n gesloten spektakel, 'n passieve zaal, 'n begrensde scène

Nr. 50, Juni 1995 • Dirk Lauwaert • Het schot in de spiegel
Slaaf in barbaarse loondienst van bedrijven die juist de vijanden zijn van datgene wat de criticus verdedigt en de incarnatie zijn van datgene wat hij wraakt...De kritiek is geen manier om boven en buiten iets te staan, maar integendeel een grandioos middel om zich ergens aan te verankeren in een cultuurperiode die alles ziet uiteen dijnen...Alles lost zich op in het mechanische geheugen van mijn video-player

Nr. 50, Juni 1995 • Erwin Jans • Out, out, brief candle
Waar brengt mij dit alles...Maar wat mij hier in de eerste plaats interesseert is dat Shakespeare het theater gebruikt als metafoor voor die absolute nietigheid, voor de dreiging voorgoed te verdwijnen, 'niets te betekenen

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Voorbeschouwingen zijn in dat opzicht natuurlijk heel wat veiliger...Objectieve" bijdragen moeten een beeld geven van wat het gezelschap wil en wat de achtergronden zijn...En je moet beschrijven wat er leeft, wat er ontstaat, niet uitsluitend wat je al kent

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Maar door de strakke selectiecriteria van wat aandacht kan krijgen en wat niet, komen impliciete normen van artistieke relevantie bovendrijven...Dit heeft uiteraard te maken met de persoonlijke smaak van de criticus en de cultuurredactie die autonoom beslissen wat aandacht 'verdient' en wat niet...Heel wat kranten leggen een norm op van 30 à 40 (computer-)lijnen per recensie, ongeacht de complexiteit van een voorstelling