Archief Etcetera

81 document(en) met "BIJ BEETJE STERVEN" • Resultaten 41 tot 60 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 31, September 1990 • Heleen Verburg • Heleen Verburg
de oudste Daar moet ik even over nadenken, de lust Ik moet het nu weten, de oudste Ik... Weet je, ik vind altijd al dat je een beetje te grote borsten hebt...de lust We hadden pappie bijna bij haar weggejaagd...de lust Dus ik ben nog wel een beetje het- zelfde

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Dirk Verstockt • Love Theater
Haar vergeten van haar eigen tekst op de scène, wat vaak gebeurt, hielp haar en mij, bij het tafeltje, in het tonen van de functie die geheugen heeft...Ik wilde het een beetje grafischer maken, een beetje meer tekst voor mezelf, maar hij heeft me nooit losgelaten en is blijven vechten om me de pruik en een mooi zondagspak op te dringen...Bij ons zit de man die haar avond na avond speelt

Nr. 32, December 1990 • Gerardjan Rijnders • Rijnders, Gerardjan
RAF Ik prefereer radio, die stem waar je een gezicht bij moet fantaseren, maakt je nog een beetje verantwoordelijk voor het nieuws...JULIA Niets is zo lekker als te sterven voor een man, maar hij moet er wel bij zijn...borsten en haar geur, die is toen aangereden door een donkerblauwe peugeot van iemand met een leidinggevende funktie bij het Gemeente Energie Bedrijf en toen is hij glimlachend bij haar op bed gestorven

Nr. 36, December 1991 • Tone Brulin • De Nacht van de Brandende Apen
Hé, Sala, ik heb je bij je pietje, hé... Hahaha... Ik heb je bij je pietje ...!" Maar dan werd hij opeens stil, omdat zijn blik op me viel...Tot ze beetje bij beetje loskomen...Bij de nooduitgang

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Bruno Koninckx • Frank Vercruyssen
Ik wist na een tijd perfect wat hij ging antwoorden.En bij de Amerikaanse briefings lag het er dan nog tamelijk dik op, dat zijn echte cowboys...Day after-gevoel Etcetera: Bij je commentaar op de Golfoorlog betrekje teksten van Büchner en Bernhard, waardoor een historische dimensie gecreëerd wordt...Je zoekt niet meer naar uitbreiding, maar integendeel naar verenging zodat dat je uiteindelijk uitkomt bij de mens als sociaal dier dat iets herkent in het allerindividueelste standpunt van iemand

Nr. 45, April 1994 • Rudi Laermans • Ik lijd aan Aids, ik ben op...
Philoktetes-Variaties als grafvoorstelling: op een scène kan men niet echt sterven maar wel zichtbaar lijden, een beetje sterven (en natuurlijk is dat beetje altijd té veel). En wat komt er voor het...koketteren, bij voorbeeld door zich in een lijkkist te laten fotograferen...Dat men - bij voorbeeld - het sterven als een vrolijke narrendans zou kunnen voorstellen, zoals de verdwenen visuele traditie van de danse macabre voorhield; dat in de middeleeuwse en vroegmoderne

Nr. 45, April 1994 • Gunther Sergooris • Een zee van gele paasbloemen
Toch weet elke toeschouwer dat Mimi aan het einde hartverscheurend zal sterven...Bij Baude-laire luidt het in Bohémiens en voyage: 'Fait couler le rocher et fleurir le désert / Devant ces voyageurs, pour lesquels est ouvert / L'Empire familier des ténèbres futures...Alleen in het vierde bedrijf was ze misschien nog iets te levenslustig om haar sterven helemaal aanvaardbaar te maken

Nr. 46, Januari 1994 • Herman Asselberghs • Dar A Luz' Tight Right White
Black Power loert om de hoek en het voorbeeld van die neger die graag bij het blanke middle-class publiek in de smaak wil vallen, voldoet niet langer...Mayfield is groot geworden in de seventies, niet in het minst door zijn soundtrack voor de blaxploitation-hit bij uitstek Superfly...illustraties kunnen zijn bij een college-serie over stadssociologie, zo voorbeeldig worden de actuele thema's erin behandeld, de spanningen tussen diverse, etnische bevolkingsgroepen, de sociale afstand tussen

Nr. 46, Januari 1994 • Janine Brogt • Hèt theater bestaat niet meer en dè...
beetje, daar in Nederland...laatste brengt mij bij het onderwerp waar ik het over wilde hebben, toen ik voor deze gelegenheid werd uitgenodigd: ik had graag willen spreken over de verhouding tussen theater en werkelijkheid, maar denkend...uiteenzetting met de ultieme waarheid dat niets blijft zoals het is, dat alles verandert, vergaat en dat wij geboren worden om te sterven

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
Het probleem zit bij mij...Dat is leven: sterven is je zin niet krijgen...Dat willen we. Dat tonen we, want we vervuilen bij alles wat we verbruiken

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Iedereen wilde gewoon een beetje hetzelfde zijn...En het gaat verder: De boze heeft bij zichzelf besloten kwaad te doen...Nooit zo'n dwingende theatraliteit gezien als bij de opkomst van Augusta (Els Dottermans), de oude moeder in dit stuk

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Moeten we het bij de officiële cultuur houden, bij de presentatie van artistiek werk dat zijn wortels (hier gaan we weer...voor frustraties die ze elders moeilijk kwijt kunnen, niet veel 'juister'? Of wat te denken van KunstenFESTIVALdesArts, dat met een tentoonstelling over de Martini-toren erg dicht bij huis blijft, maar...Waarheen is de collectiviteit die dit samengaan als een vanzelfsprekendheid zag (een dergelijk plan zou nu bij projectontwikkelaars en makelaars alleen nog op hoongelach worden onthaald: wie zou daar

Nr. 59, Maart 1997 • Dirk Verstockt • 'Move your ass and your mind will...
Door de bijna geheel in testosteron gedrenkte posses van deze wereld vaak een beetje als minderwaardig afgedaan, maar nu meer dan ooit in volle bloei en goed op weg om een breuk te veroorzaken binnen...Er sterven banlieusards en flikken...Open doekjes, bijna bestorming van het podium uit puur enthousiasme, dansers die bij het groeten de zaal worden ingetrokken, alles gebeurt in kolkende opeenvolging

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
bepaalde voorstellingen van het lichaam cirkelt, wel rond het schrijven-mèt-een lichaam; zo is de schriftuur van bij voorbeeld Beckett heel wat zinnelijker dan de ongezouten taal van pakweg Henry Miller...De lichaamskunst van Meg Stuart doet dan ook altijd een beetje ongemakkelijk aan...opbrengen bij honger, ziekte of ander fysiek ongemak

Nr. 60, Juni 1997 • Katie Verstockt • Dans/tijd
Omdat tijd ook zo vreselijk dicht bij de essentie van het leven zit...Dat flux- en refluxprincipe voelde de mens in zichzelf aanwezig, in het ritme van het leven zelf: een opeenvolging van geboren worden, leven en sterven en opnieuw geboren worden, en in de ritmes van...Onze meiboomdansen verwijzen eveneens naar de kosmische kringloop: kringdansen rond een boom, symbool van het leven, uitgevoerd bij het begin van de lente om het eeuwig terugkerende leven magisch te

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
Want je ervaart het toch vaak als een bijna persoonlijk iets wanneer iemand, een regisseur bij voorbeeld, over je argumenten heen-walst en de eigen visie zonder veel discussie laat prevaleren...Iedere kunstenaar kent dat, maar bij een acteur acht men zo'n ervaring een beetje misplaatst - en zeker bij een vrouwelijke acteur...Soms lijkt het alsof de mensen in de zaal geschilderde wezens zijn en niet echt aanwezig, soms lijken ze op sterven na dood of is de voorstelling van die aard

Nr. 63, Maart 1998 • Pascal Gielen • Corps incorporated
De fameuze vierde wand blijft bij Smits overeind, hij wordt zelfs bewust (?) in stand gehouden om het getoonde mogelijk te maken...Bij Mapplethorpe ligt dat overduidelijk in de SM-relaties, bij Caravaggio worden er koppen afgesneden en Bacon is zelf het slachtoffer in zijn schilderijen...Dat virtuositeit - en de aandacht hierbij voor de klassieke ballettechniek - binnen de hedendaagse dans steeds meer aan belang wint, kunnen we ook vaststellen bij choreografen als Emio Greco, Amanda

Nr. 63, Maart 1998 • Dirk Pauwels • Manifest: Ze zien er zo gelukkig uit
Dat was een uitstekend plan: de afname werd gegarandeerd - de inkomsten waren navenant, de uitkoopsommen wel een beetje aan de lage kant, maar bon...Ze mogen blij zijn dat er intermediairen bestaan die beroepsmatig beslissen welk soort theater het beste bij hen past en welke voorstellingen ze precies moeten consumeren...Maar ja... Zoals Jo Roets van Blauw Vier zei: "s Morgens om tien uur al te moeten sterven is noch voor diegene op de scène noch voor diegenen die ernaar moeten kijken een aangename bezigheid

Nr. 66, December 1998 • Clara Van den Broek • Juul en Peter, All for Love
Hij is jazzrecensent geweest bij verschillende week- en dagbladen - onder meer bij De Standaard - alsook bij de radio...jouw gevoelens bij die muziek, volgde...Maar ik vind ook dat de afbraak van melodiciteit een doel op zich kan zijn, zoals bij een John Zorn bijvoorbeeld

Nr. 69, Januari 1999 • Clara Van den Broek • Geen lichaam voor ballet
Zo viel de les sommige jaren net voor of na het uur 'jazzballet'. Bij de wissel kruiste onze klas de jazzdansers in de gang...Toen ik als kersverse dansrecensent bij De Morgen - zo'n twintig jaar na mijn eerste balletles - werd uitgestuurd naar de nieuwste première van het Koninklijk Ballet, was ik dan ook in mijn nopjes...Want 'zielloos', dat paste zo bij die 'hedendaagse' bril, die overal niets dan zogenaamde zelfexpressie (of de onmogelijkheid daarvan) wilde zien