Archief Etcetera

826 document(en) met "JE NOG HOE ZE" • Resultaten 581 tot 600 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 59, Maart 1997 • Myriam Van Imschoot • Forsythe met friet
Balanchine leefde nog; voor de prijs van één dollar kon je elke avond naar het New York City Ballet...Het is natuurlijk óók cultuur, maar als je kijkt naar hoe het ballet ontstaan is en zich ontwikkeld heeft, dan is het inderdaad zeer natuurlijk...Je wilt niet dat de mensen de regels volgen, maar ze openbreken

Nr. 59, Maart 1997 • An-Marie Lambrechts, Jeanne Brabants • Dans in Vlaanderen
Helaas is dat een preoccupatie die ik niet deel: niet omdat ze niet waardevol zou zijn, maar omdat ik meen dat ze niet fundamenteel is voor hetgeen zich als dansevolutie heeft afgespeeld in Vlaanderen...Wij hebben momenteel nog drie operahuizen, maar alle zonder ballet...Hoe artistiek tegenstrijdig Béjart en ikzelf ook waren, onze beider scholen hebben vruchten afgeworpen

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • In het brandpunt
Op grond daarvan vragen ze zich af hoe Shell zich moet opstellen in het geval sociale waarden nog wel blijven gelden én in het geval dat niet meer zo is. Terwijl ze dat voor een groot deel zelf kunnen...Büchner bij voorbeeld, Leonce en Lena: ik moest die teksten wel vijf keer lezen voor ik begreep wat er stond; maar uiteindelijk kon je horen hoe mooi die zinnen zijn, hoe prachtig die man schrijft...Je moet je afvragen hoe je je verhoudt tot die man die naast je bezig is met die pakjes

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
Tot 1990 behelzen de lessen nog vrij traditioneel het aanleren van acrobatie- en clownerietechnieken en vinden afgestudeerden werk in de nog overgebleven circussen, maar sinds 1990 is Bernard Turbin...Daarom ging ze naar de Franse school, en nu is ze bij Cirque Baroque, net 'omdat die groep theater en circus zo mooi combineert'. CNAC-directeur Bernard Turbin wil een nieuwe generatie...Als Kantoriaanse figuren verschijnen ze, lang, kort, dik, dun, als ledenpoppen bewegen ze, jongleren ze, dansen ze

Nr. 60, Juni 1997 • Ronald Geerts • Dictionnaire du théâtre van Patrice Pavis
Dat staat garant voor urenlang heen en weer bladeren, waarbij je altijd meer ontdekt dan wat je zoekt of tot je verrassing uitkomt waar je helemaal niet naar toe wou...je kan nog eens nakijken aan welke kant côté cour en côté jardin ook weer liggen...Aan de hand van de drie versies van de Dictionnaire du théâtre krijg je een mooi beeld van hoe de theaterwetenschap en het theater zelf sinds de eerste uitgave in 1980 geëvolueerd zijn

Nr. 60, Juni 1997 • Marleen Baeten • De winnaar is...
Sinds kort loop je nochtans het gevaar om als cultuurbarbaar door het leven te gaan als je Océ niet kent...navolging van de sponsoring van sport- en andere manifestaties beperkt ook de theatersponsoring zich niet langer tot een financieel-juridische operatie, maar maakt ze prominent deel uit van de...Het is moeilijk uit te maken of procedure en reglement van de Océ Podium Prijs er anders zouden hebben uitgezien zónder sponsor 'partner'. In elk geval kan je er niet omheen dat het reglement de prijs

Nr. 60, Juni 1997 • Jef Aerts • Het contaminerende spreken
Aardig vereenvoudigd, zou je ze kunnen koppelen aan een wisselende beklemtoning van drie laagjes binnen de interculturele communicatie: de mensen die willen praten...door genetische manipulatie) en als tegenpool van de 'raciale hygiëne'. Toch geeft dit begrippenapparaat voor mij net treffend weer hoe het met hybride producten/-mensen/contexten gesteld is: ze...Voortdurend zijn de muzikanten aanwezig op de scène, af en toe doen ze een woordje of spelen ze een nummer samen met de zingende acteurs

Nr. 60, Juni 1997 • Griet Op de Beeck • De traagheid die twijfel toelaat
Hoe je er ook over denkt, je zou zeggen: er is wat aan de hand met De Tijd...Sterker nog, als toeschouwer word je per kwartier ongemakkelijker, zonder dat je er de vinger op kan leggen waar 'm dat nu precies in zit...Zoals macht het mooist is als je ze niet moet gebruiken, is het beste verhaal-achter-de-feiten dat wat niet moet worden verteld

Nr. 60, Juni 1997 • Clara Van den Broek • Pleidooi voor de tweede e
De Beweeging wil met 'provocatieve keuzes', en door te tonen dat er ook nog zoveel 'kind men rondlopen, ingaan tegen 'onze nationale aanval van puritanisme'. Ze pikt daarbij natuurlijk in op de...hun paradijs valt de taal nog in een noodzakelijke relatie samen met de dingen en we zien dan ook hoe 'Ada' en 'Eva' eikaars lichaam met een rode lipstick (die zij eerst in haar mond had, als betrof...Hoe vruchtbaar deze reflexieve methode ook moge geweest zijn, ze begint toch stilaan een gevoel van déja-vu met zich mee te brengen

Nr. 60, Juni 1997 • Pascal Gielen • Choreografie van de tic
Na de slachtpartij kunnen ze nog even rondfladderen alsof er niets aan de hand was...Het verstand zet sommige bewegingen niet meer in gang - althans niet bewust - maar kan ze achteraf toch nog registreren...Ze zitten in je bewegingsmotoriek

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
Eerste dwarsverbinding tussen dans en beeldende kunst: lichamen laten stollen tot een quasi-monument, een bijna-beeldhouwwerk, en ze vervolgens 'sculpturaliseren' - ze boetseren en kneden tot ze...Hoe dit verder ook zij, een beeld 'is' er omdat alles op z'n plaats schijnt te vallen, overeenkomstig een onzegbare wetmatigheid, een onhoorbare en toch duidelijk aanwezige ('je ziet het toch...Aan het slot van de scène wandelt de danseres in de richting van het scherm; voor het scherm wacht ze even, waarna ze een stap voorwaarts zet en letterlijk in het beeldscherm lijkt te verdwijnen

Nr. 60, Juni 1997 • Katie Verstockt • Dans/tijd
Wanneer je poogt iets van hem te vatten, is ie al lang weer verder, en wat is dat wat je hebt dan nog waard...antwoorden op vragen over de essentie van het leven). Maar ze laten zich ook voortstuwen door de tijd, gaan ervoor op de vlucht, alsof ze een duw in de rug voelen die hen drijft om een dreiging - de tijd zelf...Een beweging uitzetten in de ruimte, dat kan je je visueel en concreet voorstellen, dat kan je uittekenen desnoods

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
Maar hoe lang kan je ze volhouden...Hoe vermijd je dat je als acteur een repliek geeft die pas twee scènes verder aan de orde is? Nand Buyl: Dat verschilt van acteur tot acteur...Vroeger moest je op een terrasje gaan zitten en kijken hoe mensen gaan, hoe ze reageren

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Je moet blijven voortdoen, want misschien komt het nog; er is altijd hoop...dat je eerst existeert vooraleer je bent: "l'existence précède l'essence". De dingen die je doet, voeren je naar binnen in je eigen wezen: dat is de gang van het "ik" naar het "zelf". Hoe meer je...Klassieke stukken horen voor mij tot die gevangeniscultuur; als je die wil bewerken, moet je daar enorm veel energie in steken en dan nog kan je ze nooit in het juiste perspectief plaatsen

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Dat alles in het teken van een voorlopigheid waarin je dat publiek van die toevallige avond hier en nu voor je werk moet zien te winnen...Elke tekst kwinkeliert in je hersens, flikkerfonkelt in je ogen, kitteliert in je kruis...Eerder kijk je mee op de werf van toneelspelers, zie je hoe acteurs zelf worstelen met materiaal, maak je het plezier mee van een zichtbare fascinatie, het vechten om ruimte, het missen van een pointe

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
dat ons niet langer bepaalt, maakt de ervaring 'levendig'. Niets belet ons om dit andere, die levende substantie die nog steeds bestaat als mogelijkheid op te nemen in onze verbeelding, ze daar van...Het gaat er niet om of de live performance nog 'live' is of niet, maar of ze nog steeds probeert het leven 'out there' te verinnerlijken, of het hier en nu aanwezig te stellen door middel van...Sommige cruciale ontwikkelingen voor de podiumkunsten en bepalende figuren lijken nu al vergeten, terwijl ze nog steeds een grote rol spelen: het vaak aangehaalde voorbeeld van Jan Joris Lamers die

Nr. 61, Januari 1997 • Roel Verniers • Postkaart uit een instelling
Het beklemmende gevoel dat je je in de positie van de vetgans bevindt: een trechter in de strot en slikken zonder stoppen...Het enige wat je dan nog kan is huilen...Je kan ertegen vechten, je kan schoppen en verwoestend uithalen naar de dingen rondom, maar vaak tegen beter weten in. Het enige wapen dat je ter beschikking hebt, keert zich meer dan eens tegen je

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
Kunnen wij uit de schriftuur afleiden hoe de auteur denkt over mensen, over hoe die in mekaar zitten of is het personage dat monologeert slechts een medium dat de eigen levensfilosofie van de auteur...Deze personages hebben nog weinig gemeen met de naturalistische karakters zoals ze door Hauptmann of Heijermans getekend werden...Zeer vele van de personages uit deze monologen kunnen blijkbaar enkel bestaan als ze bewegen, als ze zich letterlijk of figuurlijk, met lijf en leden of in hun geest, het onzekere bestaan van de

Nr. 61, Januari 1997 • Eda Cufer • Over een boom, een varken en steenkool
Wanneer je de mijn weer verlaat, neem je een douche en trek je je eigen spullen weer aan...Als je naar een voorstelling van En-Knap kijkt, communiceer je niet met betekenissen, maar met pure vormen die je probeert te herkennen in soortgelijke, persoonlijke ervaringen, om ze opnieuw te...Bijvoorbeeld het gevoel van lichamelijke opluchting bij het kijken naar een slang wanneer je je angst hebt overwonnen, of het louterende effect bij het kijken naar een zware rotsblok die je in een

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Ze laat recensenten aan het woord, meestal en bijna uitsluitend Nederlandse (ik kom daar nog op terug) en ze geeft zelf beschrijvingen...Hoe geven ze vorm aan die obsessie en fascinatie...Die vraag kun je eigenlijk niet ontwijken, ook al besef je dat je haar enkel schematisch en benaderend kunt beantwoorden