Archief Etcetera

666 document(en) met "WIJ" • Resultaten 581 tot 600 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 74, December 2000 • Rud Vanden Nest • Vestiaire verplicht
Want daar zaten wij dus, de liefhebber en de maker van theater, de leek en de kenner, broederlijk naast elkaar toeschouwer te wezen...Schouwden wij toe, elk op de ons eigen manier

Nr. 74, December 2000 • Rudi Laermans • Dansplezier, breakdance, intieme lichamen en nog zowat
Wij waren er niet - terwijl we toch wel degelijk een vertoning bijwoonden

Nr. 74, December 2000 • Loek Zonneveld • Gedemilitariseerde zone
Als wij bereid waren hun traject te volgen en zelf verbindingen te maken, als wij in staat waren samen met hen een ruimte te delen en zintuiglijke indrukken te ervaren, dan namen zij ons mee naar...plaatsen waar wij ooit en soms nooit zijn geweest...Waarom doen wij dat niet

Nr. 74, December 2000 • Paul Pourveur, Ineke de Paepe, Jonas De... • Lilith@online
Wij waren onafscheidelijk, aaneengehecht, aaneengevlecht, zegt mijn moeder, I: op gemoedelijke toon

Nr. 74, December 2000 • Eric De Kuyper • De recensent als toeschouwer, de toeschouwer als...
beter: 'Laat mij jullie entertainen'. Ik-Wij/jullie...Opnieuw: Ik-wij/jullie...Dan worden de lichten gedempt; wij toeschouwers houden op met spreken en worden roerloos - een spiegelbeeld van wat zich in de orkestbak afspeelt, waar iedereen even roerloos en zwijgend zit

Nr. 74, December 2000 • Marianne Van Kerkhoven • Theater verandert in je geheugen, dat is...
Wij bieden de theatervoorstelling aan, maar hij/zij kan daar zijn/haar eigen schilderij of boek of film uit maken: het 'vertaalwerk' moet door hen gebeuren...En wij maar verder discussiëren... De relatie tussen echt en niet echt was uitgewist...Soms moesten we de deur van dat huis opnieuw opendoen en zeggen: 'U moet naar uw volgende locatie in de Theaterpromenade', want ze bleven voor de deur staan en klapten dan even in de handen als wij

Nr. 76, Maart 2001 • Katrien Darras, Steven De Belder • Sociaal-artistieke projecten: de schaamte voorbij
Wij zijn sluiswachters: wij beslissen welke kunst doorgegeven wordt naar het publiek...Minne: Wij hebben met Brussel 2000 niet gezegd: jongens, wij spelen Sinterklaas, hier is een enveloppe...Verbist: Je kan wel zeggen dat je ertegen bent dat er een enveloppe is gecreëerd, maar wij zijn er al vier jaar mee bezig en wij zijn heel blij dat er nu eindelijk een enveloppe is. Nu pas

Nr. 76, Maart 2001 • An van Dienderen • Het lichaam - site voor de antropologische...
Toen besefte ik dat wij niet op dezelfde manier denken

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • Dansen tussen Oost en West
Wij in het Westen kennen de verhalen niet van Krishna en de andere goden...Dialoog Wij worden volledig menselijke actoren, in staat om onszelf te begrijpen, en dus om onze identiteit te definiëren door het aanleren van allerlei verschillende menselijke talen...Voor mijn doeleinden vat ik 'taal' hier ruim op, zodat daaronder niet alleen worden begrepen de woorden die we spreken, maar ook andere wijzen van expressie waarmee wij onszelf definiëren

Nr. 76, Maart 2001 • Peter Anthonissen • Meer en meer zichzelf
Zelf hadden wij geen identiteit, wij waren niemand

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Van Kerkhoven • On monte à Paris, on monte à...
Vlaanderen hebben wij een opvallende generatie van regisseurs gekend, die hun stukken interpreteerden of compleet herschreven...Voor hen is dat zeker belangrijker dan dat wat wij onder theater verstaan...vergelijking met vele andere landen maken wij iets uitzonderlijks mee

Nr. 76, Maart 2001 • Nezha Haffou • De vrouwelijke figuur in Azetta
Er waren ook ogenblikken waarop de ondeugendheid uit de hand liep en wij, de kinderen, gewetenloos de tapijten gebruikten

Nr. 76, Maart 2001 • Marianne Buyck • 'Het is alsof je als performer moet...
Etcetera: Als wij, Europeanen, naar uw voorstellingen kijken, hebben we de onbehaaglijke ervaring dat we niet in staat zijn erover te praten, we komen niet verder dan ‘goed gebracht’, in het beste...Wij zwarten waren zo verdrukt dat alles wat we deden een politieke basis had, onze aandacht was daarop gericht

Nr. 76, Maart 2001 • Erwin Jans • Het meervoud van de multicultuur
Wij, in het noor-den, meer gematigd en ingehouden

Nr. 75, Maart 2001 • Advertentie
wij ❤ theater* mega•l•una arts & design Laarbeeklaan 70, 1090 Brussel T 02 474 64 64 F 02 474 64 65 e-mail design@megaluna.be www.megaluna.be

Nr. 75, Maart 2001 • Loek Zonneveld • Het lange sterven
Weten de medebewoners wel wat zij doen, terwijl wij Clifford A. Pickover teksten zien tikken als ‘Dying is a team sport’ of ‘Als je je leven hebt geleefd als een terrific slob (luilak, knoeier

Nr. 75, Maart 2001 • Jan Bosteels • De Nachten durven niet mere te durven
Waarom is iedereen dan blij, publiek, organisatoren en sommige recensenten incluis en wij niet

Nr. 75, Maart 2001 • Hugo Haeghens • De tragiek van het kijken
vloeiend), wordt des te pregnanter duidelijk dat wij kijken naar een abstract weefsel (tapijt) van lijnen en figuren, naar een kaart van posities en verschuivingen van bewegende lichamen, naar een schaakspel van...Hij laat het vorige traject aan ons zien als een denkbeeldige constructie van lijnen en bewegingen, die slechts kon ontstaan omdat wij ze als publiek in een mentale act tot compositie of kunstwerk...Zij maakt ons onrechtstreeks bewust van het feit dat zij waarschijnlijk een ander gebeuren heeft gezien dan wij, en dat wij ons kijken nooit meer vanuit haar oogpunt kunnen herhalen

Nr. 75, Maart 2001 • Marleen Baeten • Het Litteken Lip
ginvid: Zijn wij het dan die de woorden verzinnen, of zijn het de woorden die ons verzinnen...Zijn stelling dat het Ding an Sich niet bestaat, veroorzaakte een Copernicaanse omwenteling in het denken vanaf het einde van de 18de eeuw: wij hebben slechts te maken met de verschijnselen, dat wil...Zijn wij het dan die de woorden verzinnen, of zijn het de woorden die ons verzinnen

Nr. 75, Maart 2001 • Pieter De Buysser • Een kleine doortocht buiten verdenking
Haar monotoon licht valt op schuine tenen en veel te verstrekkende formules, valt op hoe dramatisch misgroeid wij zijn...en wij zeggen dan niets vermoedend: ‘de dingen van de dag, eerst naar de bank, dan naar de post’. En ergens daartussen is het gebeurd