Archief Etcetera

862 document(en) met "Wie" • Resultaten 581 tot 600 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 55, April 1996 • Lieve Demin • In het spoor van Laban
Elementen uit de Ballets Russes worden gerecupereerd binnen het bestaande klassieke balletkader van de Vlaamse Opera en zullen ook de figuren van de moderne dans in Vlaanderen, onder wie Lea Daan

Nr. 55, April 1996 • Adri De Brabandere • Toonladders van de beweging
het aforisme waarin de dood van God wordt verkondigd laat Nietzsche de dwaas de volgende hallucinante woorden uitroepen: 'Wie gaf ons de spons om heel de horizon uit te wissen

Nr. 55, April 1996 • Paul Derksen • Manifest
Een aantal performancemakers beziet nu, opnieuw, waar en voor wie ze willen optreden, in welke condities hun werk kan worden geapprecieerd

Nr. 55, April 1996 • Geert Opsomer • Herhaling, waanzin, discipline
Wie met woorden de maat van Fabres podiumbeeiden wil nemen, zal altijd de kracht en de intensiteit ervan mankeren...Dit tegengeheugen lijkt me ook fundamenteel voor wie Fabre in de toekomst zal bekijken door de bril van het discours over zijn werk

Nr. 55, April 1996 • Parkbeleid of landschapsbeleid?
Vier jaar is lang voor wie uit de boot valt of voor wie het met beduidend minder geld moet stellen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Dirk Vanhaute • Signaal '96 uit de bocht
Wie heeft dat voorbereid...Wie moest dat leiden

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Wie is Miranda anders dan een licht gefictionaliseerde stand-inn voor de schrijfster

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
Macbeth blijft de hele tijd nuchter, hij lijkt niet echt terug te schrikken voor bloedvergieten ('Wie meer durft is geen man': het klinkt als een gemeenplaats, akelig neutraal). Het tafereel van de...De indruk ontstaat zelfs dat heel de machtsontplooiing van Macbeth, alle doden die er vallen, op o zo fraaie wijze - wie sterft smeert wat bloed aan zijn gezicht, wast het af, gaat even aan de zijlijn

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
ironisch te grazen neemt (bijvoorbeeld de lichte duizeling en het wankelen na zijn uitputtend draaiende bewegingen op Mahler: wie de voorstelling enkele keren na elkaar ziet, merkt al gauw dat Ritsema het elke...De ideoloog die Ritsema wel eens is in gesprekken en interviews, wordt moeiteloos voorbijgestoken door wie hij is door zich lichamelijk bloot te stellen...Wie ontgoocheld zei geen dansvoorstelling te hebben gezien, kun je van dan af alleen maar ironisch gelijk geven, terwijl de dans als figuur wel degelijk haarscherp en aandoenlijk naar buiten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Caroline Van den Borre • Tussen hogeschooldecreet en theaterpraktijk
Wie docent wil worden, moet een doctoraat of proefschrift kunnen voorleggen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Toen ondervond ik dat het belangrijk is om op een vertrouwelijke manier te kunnen werken met de regisseur aan wie je je stuk uit handen geeft...het boek maakt een portretje van het personage per hoofdstuk duidelijk wie er aan het woord is. Omwille van de splitsing van de verhaalstof in verschillende vertelstandpunten, zou je dus...Belangrijk is ook de band met Alessandro Libertini en Véronique Nah van het Italiaanse Piccoli Principi, met wie Jan Simoen al verschillende keren samenwerkte: 'Ik vertaal de teksten van hun

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Hamadryade: Ja, maar wie heeft de grote goden getart...Wie heeft al die wanorde teweeggebracht, zodat zelfs de zon haar gezicht omfloerste

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Vanhoutte, Marleen Baeten • De ingevroren theatertijd
Het ziet er dan ook naar uit dat wie in de toekomst het gecirkelde gebied zal willen betreden de tol van het conformisme zal moeten betalen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
Helemaal afwezig is jargon, of het gebruik van een begrippenapparaat dat de toegang tot de tekst verhindert voor wie er niet mee vertrouwd is. Heel vaak vertrekken de teksten juist vanuit bijna

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Jan De Pauw • No Motherfuckin' Shiiiit...?!
Ik heb niet de zwarte ervaring van diaspora en alleen al op basis van mijn huidskleur maak ik deel uit van een machtsapparaat dat zwarten sinds de slavernij heeft voorgeschreven wie zij zijn en hoe ze

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Waarheen is de collectiviteit die dit samengaan als een vanzelfsprekendheid zag (een dergelijk plan zou nu bij projectontwikkelaars en makelaars alleen nog op hoongelach worden onthaald: wie zou daar...Wie ooit in de Opéra in het Palais Garnier in Parijs heeft rondgedoold, zal het moeten erkennen: dit is geen gebouw, maar een stad in het klein, met onverwachte perspectieven, doorzichten, wandelingen...Het volstaat om te kijken wie theaters bezoekt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten, Johan Wambacq • Redactioneel
steuncampagne behoorlijk liep (bij deze dank aan al wie ons een financieel hart onder de riem stak), werd besloten om in 1996 nog een dubbelnummer uit te geven, wat u nu in de hand houdt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Inhoudstafel
Als het centrum leeggelopen is Pieter T'Jonck over het theater en de stad 11 MartiniMartini Eric Min over een initiatief van KunstenFESTIVALdesArts 16 Wie eigent zich...wie toe

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Marleen Baeten • De samenleving maakt het theater mogelijk
Individuen die samenwerken met die mensen met wie ze aan eenzelfde uitdaging kunnen werken...Individuen die samenwerken met die mensen met wie ze aan eenzelfde uitdaging kunnen werken

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Natalia Jakoubova • De vrijheid van de toeschouwer
Deze opvatting werkt bevreemdend, alsof De Kersentuin gelezen wordt door een buitenaards wezen voor wie alle aan bod komende menselijke factoren een raadsel zijn...Wie vandaag naar Joechanovs Kersentuin gaat kijken bevindt zich inderdaad in een mythologische tuin, een onvergelijkbare werkelijkheid, die er al was voor de voorstelling, die zal voortbestaan na de