Archief Etcetera

962 document(en) met "haar" • Resultaten 581 tot 600 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 46, Januari 1994 • Eddie Vaes • Lissabon 94 - Antwerpen 93
Procentueel geeft Lissabon 7.5% van haar middelen aan theater en dans, terwijl Antwerpen 10% van haar budget aan theater, dans en opera besteedde...De eerste belegt haar fondsen weloverwogen, het brandnieuwe miljardenproject in Belèm zat nog voor het cultuurjaar goed en wel begon zelf al in de rode cijfers, maar dat is een ander verhaal...Musea en theaters die anders dan aangekondigd gesloten zijn, voorstellingsdata die laattijdig worden bekend gemaakt en vooral een stad die zich in haar schoonheid weinig gelegen laat aan dit

Nr. 46, Januari 1994 • Marleen Baeten • Engelengezang uit de hel
Tegelijk voel je dezelfde weerzin die haar aanzette tot handelen...Die ethiek zou volgens haar moeten uitgaan van een opvatting over menselijke waardigheid "waarin de vervreemding, de dramatiek en de dilemma's van de mensheid tot uitdrukking komen

Nr. 46, Januari 1994 • Herman Asselberghs • Dar A Luz' Tight Right White
Billie Holiday, zelf natuurlijk na een leven lang miserie aan de drank en aan de drugs bezweken, heeft haar lot een tijdloze gestalte gegeven...Het multi-raciale gezelschap danst de ziel uit haar lijf, de spelers spreken, schreeuwen, fluisteren, zingen, ijlen, orakelen in het Spaans, Engels, Duits, yiddish, in negro talk en met een Frans...Die medeplichtigheid staat begrijpelijk bovenaan de agenda van elke artiest(e) die van zijn/haar HIV- of aids-status geen geheim maakt, meer nog: die status tot een onderwerp van de voorstelling maakt

Nr. 46, Januari 1994 • Johan Thielemans • Een festival met kinderziektes
Deze officiële bemoeizucht had haar alleen maar aangezet om door te zetten

Nr. 46, Januari 1994 • Janine Brogt • Hèt theater bestaat niet meer en dè...
De jury vermeldt niet hoeveel voorstellingen zij heeft gezien, wel dat haar keuze veelal gaat om theatermakers die arrivé zijn, al zegt de jury dat mooier: "die hun handschrift ontwikkeld en hun vorm

Nr. 46, Januari 1994 • Marianne Van Kerkhoven • Het theater ligt in de stad en...
Maar een produktie leeft door haar wisselwerking, door haar publiek, door wat er ook buiten haar kader gebeurt...Misschien ligt hier wel een terrein van samenwerking tussen Europa en dat deeltje islamitische wereld dat binnen haar grenzen leeft: samen opnieuw op zoek gaan naar een stuk gemeenschappelijk geheugen

Nr. 46, Januari 1994 • Wim Van Gansbeke • Portret van de recensent als provocateur
Want dat is het dilemma van de recensent: hoe de kunst te provoceren zonder in haar plaats te gaan staan...Hij is de leenman van de kunst, die toeziet op haar welvaart maar haar niet bezit...Ik spreek tot u met mijn respekt, landlopers en rabauwen; het lied is uit voor mij, reeds strekt de duivelsmoer haar klauwen

Nr. 47, December 1994 • Freddy Decreus • Hugo Claus en de mythe van de...
Midden de jaren zestig problematiseert Claus de Vlaamse werkelijkheid op een andere manier: hij situeert haar in de ruimere context van het eigen cultuurhistorisch verleden en poogt het Vlaamse heden...En nog altijd bedekt de nacht de aarde niet met haar dodelijke dikke wolken', woorden gruwelijk beladen met actualiteit, voor sommigen wellicht te beangstigend om mee te leven, maar voor wie weet dat

Nr. 47, December 1994 • Johan Thielemans • Toneel over het Kanaal
Van het ogenblik dat Margaret Thatcher de teugels in handen kreeg, kwam de ontgoocheling bij de linkerzijde als een bijzonder zware klap aan, want niets bleek heilig voor haar...Met de obsessie van de verdwaasde ideoloog gooide ze het systeem overhoop en creëerde om haar heen kommer en ellende...twee eerdere schrijfpogingen haar stuk op een professioneel podium ziet staan

Nr. 47, December 1994 • Gunther Sergooris • Don Giovanni in de Vlaamse Opera, Tristan...
Het is duidelijk dat Donna Anna voor hem door de knieën is gegaan en haar brave Don Ottavio, al was het maar voor een nacht, vergeten is. Slechts als haar vader opduikt, komt zij tot bezinning en...Tijdens het 'La ci darem la mano' trekt Zerlina haar jakje al uit, voor Giovanni haar zelfs maar probeert aan te raken...Rood is de kleur van Isolde, niet alleen haar haar is rood, maar rood tref je altijd opnieuw aan in haar kledij: een bloedrode jurk op het einde van I, en rode striemen in het witte kleed in II en III

Nr. 47, December 1994 • Luk Van den Dries • Quartett door het Berliner Ensemble
Deze actrice domineert dan ook het scènegebeuren: haar klassiek theatrale prosodische behandeling van de tekst (veel ritmische variaties, onverwachte stemflectie) gecombineerd met een veelal statische...ook de vrouw van Gustav Gründgens, net tijdens diens meest controversiële periode als intendant van het Staatstheater Berlin in het fascistische Duitsland (1934-1944). Haar rol als Merteuil is ook...Ze blazen de tekst niet vanbinnen uit aan, maar leggen haar voor zich uit, demonstratief, ver-tonend

Nr. 47, December 1994 • Inés Sauer • Grimm
Een naakt meisje (Sara De Bosschere) sluipt vlak achter hem langs en steekt op handen en voeten, soepel en snel, het toneel over, rechts de coulissen in. De man loopt achter haar aan en lijkt haar...De man onderbreekt het verhaal van het meisje door plotseling haar jurkje tot haar middel naar beneden te stropen...de ongekuiste Grimm ontdekt de boze fee dat er een prins aan Flamoesje (Rapunzel) d'r haar heeft gehangen, omdat haar kleren na een zekere tijd niet meer passen

Nr. 47, December 1994 • Johan Thielemans • Rijkemanshuis
wezen gaat het over de verhouding tussen mannen en vrouwen en onderstreept O'Neill dat de macht van de moeder over haar zoon diens emotioneel leven verwoest...Tenslotte weet hij zich aan haar invloed te onttrekken door zijn echtgenote te dwingen de moederrol over te nemen...Maar later ontpopt ze zich, uit liefde voor haar man, tot de hardvochtigste werkgever

Nr. 47, December 1994 • Herman Asselberghs • Jan & Sigrid & Lisa & Kurt...
Het is kantje boordje: als actrice doorstaat ze de storm con brio, als Lisa voel je haar soms wankelen wanneer Jan er echt grof tegen aangaat...Naar de letter schiet van het oorspronkelijk model (zo goed als) niets meer over, naar de geest ervan is er geen haar...Integendeel, ze acteren gewoon, zoals ze dat al die jaren al doen; alleen al de verstilde sérieux van haar en de aangrijpende slotmonoloog van hem moeten dat nu toch ook duidelijk maken aan de

Nr. 47, December 1994 • Agna Smisdom • De Laatsten door Tg Stan
Mevrouw Sokolova, de moeder van de onterecht beschuldigde revolutionair, zou het voordeel van de twijfel krijgen, ware er niet de wijze waarop zij haar handelingen legitimeert met haar moederschap...Nadja vertelt haar zus dat het huwelijk er is om minnaars te hebben, moeder houdt van haar verminkte dochter enkel uit schuldgevoel, vader gaat er tevreden van uit dat zijn ene dochter niet uit liefde...Mevrouw Sokolova pleit voor de bevrijding van haar zoon bij Sofja

Nr. 47, December 1994 • Pascal Gielen • Theatercritici op het podium
Ook het Vlaamse theatercircuit kunnen we zien als een veld met een specifiek netwerk van relaties en posities (programmatoren, gezelschappen, critici,...) dat werkt volgens haar eigen regels...De strijd van verschillende critici werpt haar vruchten af...effect haar werk te doen

Nr. 47, December 1994 • Tuur Devens • 10 jaar Theater Stap
Een actrice laat wel een kwartier lang telkens weer zand door haar vingers glijden, achter een scherm van sneeuwvlokken...Het wordt niet alleen het verhaal van Medea die in haar wraak op Jason haar kinderen vermoordt, het is ook het verhaal van een regisseur die als Jason denkt alles in handen te hebben en het wel even...De valide Medea stelt dat in vraag, letterlijk met woorden, maar ook in haar stiltes

Nr. 47, December 1994 • Marianne Van Kerkhoven • Jac Heijer
Ze vraagt zachtjes, onverstaanbaar voor de kassier, of ik haar een kop koffie wil betalen...God bless you, zegt ze en heeft haar trots behouden...Als hij naar New York trekt om er theater te bekijken komt hij terug met een portret van een stad zowel in haar artistieke tegenstellingen als in haar maatschappelijke paradoxen, die hij op

Nr. 47, December 1994 • Marleen Baeten • Redactioneel
Marianne Van Kerkhoven opende haar State of the Union tijdens het voorbije Theaterfestival met de woorden: 'Het theater ligt in de stad en de stad ligt in de wereld en de wanden zijn van huid'. Ze...besloot haar toespraak als volgt: 'de wanden zijn van huid, ze hebben poriën; ze ademen'. Het is mijn diepste wens dat Etcetera de zuurstofdoorstroming zal bevorderen, bij theatermakers en theaterliefhebbers

Nr. 48, Februari 1995 • Kurt Vanhoutte • Frank Castorf in de Volksbühne
dit stuk staat een ietwat bizarre vrouw, Ellida, verscheurd tussen een burgerlijk leven aan de zijde van haar echtgenoot en een avontuurlijk leven belichaamd door de herinnering aan een vroegere...Ibsen spitst de dramatische spanning toe op de eindscène wanneer ze moet kiezen tussen de zeeman, die na jaren terugkeert en haar liefde opeist, en haar man...De tekst en haar vertelde werkelijkheid worden ontmaskerd als fetisjen van vals idealisme en sentimenteel optimisme